ΠΛΕΚΟΝΤΑΣ..........

Πλέκοντας έρχεται  η όρεξη...  όπως λέμε... τρώγοντας έρχεται η όρεξη;;  κάπως έτσι αγαπημένες φίλες... ξεκίνησε...και το δικό μου πλέξιμο.......μπλέξιμο..χι..χι..
Καλά το είχα σταματήσει εγώ  το άθλημα...
Φέτος όμως.. δεν ξέρω τι έπιασε το γυναικείο φύλο,.....θέλεις η κρίση;;; θέλεις η θέληση να μάθει πλέξιμο αυτή η γενιά;.....γιατί όταν οι κόρες μου βλέπανε βελονάκι ή.... βελόνες τους έπιανε ........αλλεργία να..πω....χι..χι...κάτι τέλος πάντων...και τώρα βλέπω τα καταστήματα που έχουν  κουβάρες  και  μαλάκια ..  ότι έχει σχέση με το πλεχτό... κάνουν χρυσές δουλειές...

Η αφορμή να το ξαναπιάνω το βελονάκι... ήταν η εγγονή μου...
μου λέει ..γιαγιά θα μου κάνεις ένα κασκόλ να το βάλω στην εκδρομή που θα πάμε με το σχολείο;...
..λέω ένα κασκόλ είναι πόσο θα μου πάρει να  το κάνω....;;;;

Τι ήτανε να το ξεκινήσω;.....ξαναθυμήθηκα τα παλιά μου... και το έριξα στο πλέξιμο....

Από τα κασκόλ που όπως θα καταλάβατε δεν μείναμε στο ένα.....άρχισαν να 

                                                          να πληθαίνουν

                                             να.... γίνονται σάλια...ένα...

                                                                      δύο....

                                                        εδώ η λεπτομέρεια..

                                                                      τρία...

                                                               τέσσερα

                                                                  γιλέκα...ένα..

                                                              και καλό..χι.χ.χι.. 

                                                            η λεπτομέρεια.....

και έπεται συνέχεια...... 
Το θέμα είναι ότι το πλέξιμο με χαλαρώνει  και μου αρέσει.... για αυτό και  αργώ να κάνω επισκέψεις στα μπλοκ σας φίλες μου...όπως και να κάνω αναρτήσεις...
Είχα ξεχάσει τι όμορφα είναι να ασχολείσαι με το άθλημα..!!!!!!!
Το μπλόγκινκ με είχε συνεπάρει.. αλλά όπως λένε ... καινούργιο κοσκινάκι μου και που να σε κρεμάσω;;; έεε... το ίδιο είχα πάθει και εγώ.... 
Όχι βέβαια ότι δεν μου αρέσει ΚΑΙ... αυτό..!!! 
Αλίμονο..!!! εδώ μέσα (γνώρισα ) όλες εσάς που με τυλίξατε  με την αγάπη σας...και σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι αυτό......
Από εδώ μέσα  συναντηθήκαμε  με  φίλες από κοντά...
 Εδώ μέσα ...ανακάλυψα πόσο ο άνθρωπος έχει ανάγκη την επικοινωνία με άλλους ανθρώπους.. πόση αγάπη μπορείς να προσφέρεις... όταν έχεις περίσσευμα καρδιάς....
Εδώ μέσα έχουμε γίνει μια όμορφη μεγάλη παρέα....και δεν θέλω να μου λείψει αυτό....
Γι αυτό αν καμιά φορά αργώ να σας επισκέπτομαι.. .. δεν είναι γιατί ... δεν θέλω...αλλά γιατί κάτι  θα φτιάχνω .. πάλι....χι.χ.χι.χ. και θα περνάει η ώρα χωρίς να το καταλάβω....
Νομίζω όμως ότι για τις πιο πολλές μας ισχύει...το ίδιο..
Να είστε καλά όλες και να κάνετε πάντα αυτό που σας αρέσει.....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΤΟ ΣΙΓΜΑ ....ΤΟΥ ..ΤΕΛΟΥΣ...!!!!!

Η σιωπή του σε σημάδεψε.
Πριν ακόμα ο χρόνος σβήσει τα ίχνη του.
Όπως σβήνει τις πατημασιές σας πάνω στην άμμο 
το αλμυρό φιλί της θάλασσας.
Το τελευταίο...Σ αγαπώ, ...ξέπνοο, πνίγηκε στην άκρη των χειλιών του.
Και εσύ,...φτιάχνεις εικόνες με την Συγνώμη του, που ποτέ δεν θα έρθει.
Εικόνες που τις παίρνεις ο άνεμος...
Και τις σκορπάει ολόγυρα.
Απεγνωσμένα  προσπαθείς να μαζέψεις τα Σίγμα..που σε σημάδεψαν.
Σ αγαπώ.....Συγνώμη......Σιωπή.....
Αποφασιστικά, έβαλες και το δικό σου Σίγμα.
Το ΣΙΓΜΑ του τέλουΣ.......κλείνοντας πίσω σου...δυνατά την πόρτα..!!!!!!!!!

Αγαπημένοι μου φίλοι να περάσετε ενα όμορφο τριήμερο........!!!!!!!

ΟΤΑΝ ΠΑΙΡΝΩ ΦΟΡΑ.......!

Φίλοι μου αγαπημένοι ... βάλτε μου φρένο γιατί πήρα φόρα ...

φόρα .... ανηφόρα.......


Είδα στην αναρτηση της Τζίντζερ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΖΩΗΣ)

http://www.lifebookmarks.net/2013/03/toBIBLIOnet.html 

για μια καινουργια σελίδα ...  για βιβλια και  μου μπήκαν ιδέες .... 

έκανα μια βόλτα στην σελίδα που μας πρότεινε  να δούμε .... και αφησα ενα σχόλιο εκει ..... ειναι αλήθεια οτι δεν περίμενα να μου απαντησει κανείς.... 

μετα απο λιγη ώρα.... ενα μέηλ κατέφτανε στα μηνύματα μου...
....κι έτσι η ιδέα εγινε γεγονός......

Μάζεψα όλο μου το θάρρος... θράσος ..... σκέφτηκα και ..... τόοοοοοοσα παιδάκια 
που θα χαιρόντουσαν αν τους διάβαζε η μαμά τους ή η γιαγιά τους το παραμύθι μου.....

και είπα να την κανω την κουτουράδα...

Λοιπόν το παραμύθι μου αυτό που εικονογραφισε.. τόσο υπέροχα η Μαρία η Βιλλιώτη...(ΠΝΟΕΣ ΤΕΧΝΗΣ).... 

εκανε ποδαράκια και πήγε στην παραπέρα γειτονίτσα για να το δουν κι αλλα ματάκια

(πατήστε επάνω στο παρακάτω μπανεράκι να σας μεταφέρει)

Επειδή όμως ..... εκτάκτως .... ανέβασα 2 μαζεμένες αναρτήσεις.... 

θα έλεγα να κάνετε τη βόλτα σας κι απ'την προηγούμενη ανάρτηση .... να καλέ, εδώ πιό κάτω είναι .... έτσι να μην πάει χαμένη .... γιατί ήταν ωραία κι εκείνη

Σας ευχαριστώ γιά την αγάπη .... με την οποία με περιβάλετε..... τόσο καιρό τώρα.

Η ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ..!!!

Οοοοχι....δεν θα κάνω την έξυπνη...μαγείρισσα.. άλλωστε έχουμε πολλά αξιόλογα  μπλογκς γι αυτή την δουλειά..απλώς διάβασα το άρθρο αυτό που σας το παραθέτω εδώ..
Η ανάρτηση αυτή   θα μιλήσει για την διατροφή που στην εποχή μας είναι τόσο ..μα.. τόσο..παρεξηγημένη...και είπα να σας δώσω ότι βρήκα σε ένα περιοδικό που έγραφε για την Κρητική κουζίνα...η αλλιώς διατροφή.....βασική αρετή της η απλότητα...
Η κουζίνα της Κρήτης αποτελεί ένα σπάνιο άυλο θησαυρό.
Μπορεί να περιλαμβάνει πολλά κοινά  χαρακτηριστικά με την κουζίνα άλλων περιοχών της Ελλάδας, ωστόσο ο τρόπος αξιοποιήσεις των τροφών είναι μοναδικός.
Απίθανοι συνδυασμοί,εξαιρετικές γεύσεις, υπέροχα γευστικά σύνολα συνθέτουν την κληρονομιά των Κρητικών. Κι ακόμη η αγάπη..Η νοικοκυρά που δημιούργησε αυτόν τον γαστρονομικό  πολιτισμό, μαγειρεύει βάζοντας όλη την τέχνη κι όλη της την αγάπη της..για αυτό που κάνει γιατί το κάνει για  τους αγαπημένους της.
Ο τρόπος που παρασκευάζει το φαγητό σε πολλά χωριά του νησιού.. είναι μια αξεπέραστη εμπειρία ζωής, και μια σπουδαία συνταγή υγείας.
Το πιο σημαντικό από όλα είναι οι συνδυασμοί των τροφών.

Το καθημερινό πιάτο περιέχει όλα τα συστατικά που χρειάζεται ο άνθρωπος.
Τις φυσικές αντιοξειδωτικές ουσίες που προλαμβάνουν τα νοσήματα του σημερινού πολιτισμού.Τα φυσικά λιπαρά όπως τα (ωμέγα 3) που προστατεύουν την καρδιά και τα αγγεία.
Ο σημερινός άνθρωπος δεν μπορεί να ζει όπως ζούσαν οι αγρότες του 50 ,μπορεί όμως να διδαχτεί πολλά από αυτούς.
Η κάθε συνταγή της Κρήτης είναι και ένα μάθημα αξιοποίηση των πρώτων υλών και παράλληλα ένα μάθημα Ζωής.
ΟΙ άνθρωποι τότε δεν ήξεραν για χοληστερόλες και αντιοξειδωτικές ουσίες και όμως μαγείρευαν με  ότι έβγαζε η γη .. βολβούς λαχανιδες ραδίκια... από το ταπεινό σταμναγκάθι μέχρι το ακαταμάχητο ζιζάνιο των κήπων την γλιστρίδα η όποια αποδείχτηκε διατροφικό θαύμα.. πολλά από αυτά δεν χρησιμοποιούνται πουθενά αλλού η χρησιμοποιούνται ελάχιστα.χωρίς δισταγμό θα λέγαμε ότι οι συνδυασμοί των τροφών αποτελούν το μυστικό της Κρητικής κουζίνας.
Η λαϊκή εμπειρία είχε ανακαλύψει αυτό που χρειάστηκαν πολλές μελέτες για να διαπιστωθεί.Κρέας λίγο και αυτό μαγειρεμένο με χορταρικά..   ψάρι πολύ σαλιγκάρια με όσπρια.. κηπευτικά και χόρτα...πολύ συνδυασμοί με ξεχωριστές γεύσεις που προσθέτουν πληρότητα και απλότητα στην τροφή και στην απόλαυση.
Το λάδι δεν απουσιάζει από κανένα γεύμα ... το κρίθινο παξιμάδι..  συνοδεύει τις πιο πολλές φορές το φαγητό...

Στις μέρες μας η Κρητική κουζίνα έχει προσαρμοστεί στον σύγχρονο τρόπο ζωής χωρίς να χάσει τίποτε από τους συνδυασμούς των φαγητών της... !!!!!!
Εγραφε πάρα πολλά  για την Κρητική διατροφή  σας έβαλα τα σπουδαιότερα  και θέλησα να τα  μοιραστώ μαζί σας αγαπημένοι μου φίλοι....ίσως να μας βάλει σε σκέψη τι τρώμε σήμερα....

Η ΖΩΗ..ΕΙΝΑΙ... ΓΥΝΑΙΚΑ..!!!!!!!!

                Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ..!!!

Σάρωσε η λαίλαπα του πολέμου την ψυχή σου.
Ως χθες ήσουν άνθρωπος.
Σήμερα τίποτα.
Κουλουριασμένη στην γωνιά.
Τσαλακωμένο χαρτί, πεταμένο στην άκρη του δρόμου,
να ακούς το σφύριγμα του θανάτου, που σαν φίδι τυλίγει τα πόδια και τα κρατάει ακίνητα.
Και τα μάτια πελώρια να κοιτούν τα σπίτια με τις τρύπες, που χάσκουν σαν το ξεδοντιασμένο στόμα γριάς μάγισσας.
Στα χείλη, εκείνη η γλυκόπικρη γεύση απ το σταμάτημα του χρόνου.
Μέσα από τον αχό και την αντάρα, προσπαθείς να διακρίνεις, πέρα από τον καπνό, που πάει όπου τον πάει ο άνεμος, την παρουσία κάποιας ανθρώπινης φιγούρας.
Άδεια κράνη κι ασάλευτα κορμιά τριγύρω.
Ανεξίτηλα τα ίχνη της βίας στο κορμί σου  και πιότερο στην ψυχή.
Αναπάντητα τα χιλιάδες γιατί σου..
Διάβασα μέσα στο βλέμμα σου την απόφαση.
Δεν θα δώσεις ζωή.... στην ζωή .. που σκιρτάει μέσα σου...
Δεν είναι αυτός ο κόσμος για παιδια ΕΙΠΕΣ..!!!!!

Και επειδή ...δεν θέλω να σας αφήσω με  αυτή την γεύση στο (στόμα)..
 να σας γλυκάνω λίγο...με μια δόση  αισιοδοξίας ....

ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ

ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΟΡΓΗ

ΜΕΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ

ΜΕΣ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ...!!!!!!

ΑΛΛΟΣ....ΓΙΑ ...ΠΑΤΡΑ.. ΤΡΑΒΗΞΕ......!!!!

Εδώ και λίγο καιρό...έχει χαθεί από το προσκήνιο....μην νομίζετε όμως ότι αναπαβότανε...την φωτιά που του άναψε η γνωστή μας Ρένα... δεν ξέρω με τι θα την σβήσουμε.......τ ακούς Ρενακι;;;..χι.χι.. 
Το κακό είναι ότι όλοι θέλουμε και κάτι .. και το καλό είναι ότι δεν μας χαλάει χατήρι...
Μιλάω  για τον γνωστό μας και μην εξαιρετέο......αφού έφτιαξε για όλους δώρα..δωράκια... και τα τοιαύτα...και πάνω που είπε να ξεκουραστεί....να εγώ όλο νάζι....
Τι θα κάνουμε αγάπη μου.... για την Πάτρα;;; ρωτάω......
Πάτρα;; ποια Πάτρα με ρωτάει... θέλει τίποτα η γειτόνισσα;..χι.χι.. 
καλέ; ποια γειτόνισσα του λέω....για την Πάτρα που θα γίνει η έκθεση των κουμπαραδων...!!!!
ΕΕΕ..... πως δεν θα κάνουμε μου λέει......
Και ξανάγινε το σαλόνι ξυλουργείο..........μα να μην θέλει να αφήσει το συγκεκριμένο τραπεζάκι;;; τι να πω βρε παιδιά.....το έχει ερωτευτεί φαίνεται...χι..χι.χ.

Μπήκανε σε δουλειά όλα τα εργαλεία και  τα χέρια του....και ....σε μια εβδομάδα.. έτοιμα για ταξίδι... τα σπιτοκουμπαράκια μας...

                                          εδώ μυρίζουνε την ρίγανι..χι.χιχ..

                                                     Με τα σέα τους....

                                                                 τα μέα τους.....

                                                            και τα μυνηματάκια τους..

Ετοιμοι ......για...την έκθεση.. να πάρουνε το καράβι..... το λεωφορείο....και να φτάσουνε στη Πάτρα....
την πόλη που αυτόν τον καιρό έχει την τιμητική της με την γιορτή του καρναβαλιού..

Οι δικοί μου ...δεν θα βλέπονται.....όταν φτιαχτούν... αγαπημένοι μου φίλοι....γι αυτό δείχνω πρώτα τους καλούς μας..χι.χι.. 

ΑΠΟ ..ΤΗΝ ..ΚΟΡΗ...ΣΤΗ...ΜΑΝΑ....!!!!!

Πάω που λέτε μια επίσκεψη...στης Ρένας......εεεεε... μην μου πείτε.. ποια Ρένα;;;
γιατί δεν υπάρχει κανείς που να μην την ξέρει στην γειτονιά....εκείνη παιδιά που 
μας ξεσηκώνει κάθε τόσο με τις ιδέες της.... και τώρα την είδε...χι..χι.. με τα παλιά.... αντικείμενα.....και καλά να έχεις να δείξεις....αν όμως δεν έχεις;;; τι κάνεις;;;
Αν .....ξεκίνησε η ζωή σου ...με..ότι χωράει ένα αυτοκίνητο... Οπελ  Καραβαν....που 
να τις βρει τις φοντανιέρες.. τις Λιμόζ...τις σκαλιστές....και τα παλιά από την μαμά...που έφυγε γρήγορα ή την γιαγιά...που δεν γνώρισε ποτέ;;;
Σας έχω πει πολλές φορές πως είμαι τυχερήηηηηη...!!!!!!
Λοιπόν..έχω ότι παλιό μπορεί να φανταστείτε....χι.χιχ.. θα μου πείτε..πως γίνεται αυτό ;......γίνεται....γίνεται ... όταν έχεις μια κόρη που μαζεύει στο σπίτι της ότι αντίκα .. βλέπει;;;... εεεεεε..... αυτό δεν είναι τύχη;;;χι..χιχ.. και έτσι μπορώ..και εγώ να σας δείξω....τις αντίκες της......
Τι δικές της..... τι δικές μου..το ίδιο είναι....χιχ.χι.. και με αυτές να πάρω μέρος στο παιχνίδι...της Ρένας..!!!.......
Εεεεεε....πήτε  μου δεν είμαι τυχερή;; 
Και τώρα πασαρέλα......οι αντίκες...!!!!
από που να αρχίσω.. πείτε μου..
από.......το παλιό πικ-απ......αααααα αυτό της το έδωσα εγώ..... ήτανε το μόνο που έφερα...μαζί με την ζωή μου εδώ....
τα υπόλοιπα δικά της.......χι..χι.. να μην τις κλέβω....τα αντικείμενα....

ένα παλιό σίδερο.....ποζάρει

Το παλιό ρολόι.. που μικρού σταθμού....στάθηκε στην ώρααα τ αποχωρισμουυυυ το θυμάστε αυτό το τραγουδάκι;;;

μια λάμπα πετρελαίου......όταν δεν πληρώνουμε το ρεύμα... να έχουμε να βλέπουμε...χιχ.χι

ένα ραδιόφωνο ..δεν ξέρω από πιο παλιατζίδικο το βρήκε...

ένα τηλέφωνο από τον καιρό του Νώε.......χι.χι.

εδώ όλα μαζί τα αρχαία  αντικείμενα.....σε περίοπτη θέση... για του λόγου το αληθές..

Και τελευταίο ......απλό....και απέριττο......ένα χρυσό σερβίτσιο..δώρο στον γάμο μου πριν αμνημόνευτων χρόνων...χι..χι......

Είναι νομίζω πρώτη φορά... που μιά κόρη ....δίνει στην μαμά αντικείμενα...παλιά
μονο που αυτά δεν φερνουν αναμνήσεις..σε μενα......εγω τις έχω στην ψυχή μου 
φυλαγμένες...... να φυλατε...φιλες μου ....τα παλια σας αντικείμενα ... είναι ανεκτίμητα έχουν όλα ιστορίες μέσα τους.. να σας διηγηθούν.......ειστε τόσο τυχερές..!!!!!!!!!....

ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ..ΔΩΡΑ......ΚΑΙ...ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ...!!!

Αυτή η ανάρτηση φίλοι μου ... όπως θα καταλάβατε από τον τίτλο.... αφορά...εκτός από ένα αναπάντεχο δωράκι με μια καρτούλα...με ευχές  που  έφτασε από μια φίλη...... και ένα παιχνιδάκι  αυτογνωσίας...και έχουμε και λέμε για το δωράκι
Επάνω στο φάκελο έγραφε το όνομα Κάτια....
Κάτια..... Κάτια.....κοιτάζω το όνομα......
Ποια να είναι αναρωτήθηκα....δεν θυμόμουνα καμιά Κάτια... .....και τώρα τι κάνω;;;
 εν τάξει έχω διεύθυνση  και θα στείλω ευχαριστώ.... αλλά βρε παιδί μου να μην  ξέρω ποια ει ναι;;...η πρώτη σκέψη μου....να το βάλω ανάρτηση και όποια γνωρίσει το δωράκι της να μου πει ποια.... μπλοκοφίλη είναι...... και δεύτερη σκέψη και καλύτερη να αρχίσω τα τηλέφωνα μήπως και ξέρει καμία άλλη φίλη ποια είναι η Κάτια...
Και ου του θαύματος...!!!!!! ένα τηλέφωνο μόνο χρειάστηκε να κάνω...
Και το ευχαριστώ μου θα το στείλω στην ......ΜΑΡΥΛΙΖ.....http://katitimou.blogspot.gr/

Μια όμορφη καρτούλα και ένα δωράκι φτιαγμένο με αγάπη..... ήταν  .....που με έκαναν  πολύ χαρούμενη....

Κάτια μου σε ευχαριστώ ακόμα μια φορά....για το αναπάντεχο σου  δωράκι....

Και τώρα...ας παίξουμε........και ας πούμε 11 ........(αλήθεια γιατί 11 και όχι 10;)
πράγματα για μένα........και αν είμαι καλό παιδί και πω αλήθειες θα έχω και ένα βραβειάκι...από την φίλη την Ελενα.....http://elenas1986.blogspot.gr/   και την φιλη μας την Νασια....http://nasiasblog2012.blogspot.gr/.....
που μου είπε να ξεκουνηθώ και να παίξω....χι..χιχ.. και αφού ειναι.. καθηγήτρια ...
μπορώ  να πω όχι;;; να με βάλει τιμωρία;;.χιχ.χ. ..να βάλω μου είπε τον δίκιο μου να μου πει  τι είμαι......τώρα μάλιστα σωθήκαμε.....την ευθύνη την παίρνω επάνω μου....
ας βάλουμε το βραβείο εδώ μήπως και μας έρθει η έμπνευση.....χιχ..χι..

1ο....Η ευπιστία μου δεν έχει όρια....
2ο....Η πολυλογία μου επίσης....
3ο....το παράπονο τό χω πάνω πάνω....
4ο....Νομίζω.... ότι τα ξέρω όλα..χι χι...
5ο....Όταν κάμω λάθος ζητάω εύκολα συγνώμη...
6ο....Δίνω παν τα στον άλλον μια δεύτερη ευκαιρία...
7ο...Ξεχασιαρα.....(λέτε να φταίει η αλτσχάιμερ;..χι..χ..ι)
8ο...Για μένα τα πράγματα έχουν δυο όψεις.....κρατάω πάντα την θετική..
9ο...Πεισματάρα... όταν βάλω κάποιον στόχο.. στη ζωή μου...
10ο....Έχω κόλλημα με τον υπολογιστή πια......
11ο.....Και το  καλύτερό μου......λατρεύω τα ταξίδια.....
12ο.......Δεν έχει,,αλλά εγώ θα το γράψω......χαμογελάτε.....καν ει τους άλλους να ανησυχούν..!!!!!.......
 Ελπίζω κυρία να μην μείνω στην ίδια τάξη......χι..χιχ..
Και επειδή... το βραβείο αυτό κυκλοφορεί πολύ στην γειτονιά...και πρέπει να το δώσω σε άλλους 11..........αμάν αυτό το 11.... νατο παλι.....ας το παρει  
οποιος δεν το έχει........με την αγάπη μου.... 
Υ.Γ.  οσοι διαβάσατε την μισή ανάρτηση πλίζζζζζζζ ξαναπεράστε.. διότι η γράφουσα... σαν βιαστική πάτησε λάθος κουτάκι....χι..χιχ..

Μισό.... αιώνα...... ΜΑΖΙ....!!!!!!!

Κάποτε.....πρίν από πολλά πολλά χρόνια...... ήτανε δυο μικρα δεντράκια το ένα ήταν στο βορρά......
                                                         το άλλο στο Νότο...
Τώρα πως έγινε να βρεθούνε φυτεμένα  μαζί  σ ένα τόπο   κανείς δεν ξέρει....ίσως η μοίρα τους ...ισως η τύχη τους......ισως το πεπρωμένο τους.
Πες τε το όπως θέλετε...
Τα δυό μικρά δεντράκια ήταν....αδύνατα...πάνω που βγάζαν τα πρώτα τους φιλαράκια...
Το ένα ήταν ενας πλάτανος....

και το άλλο μια λυγαριά...τοσο μκρή και ντελικάτη που έλεγες πως με το παραμικρό φύσημα τ ανέμου θα σπάσει...ομως ο νεαρός πλάτανος ήταν εκει... και εκεινη ήξερε πως δεν θα την αφηνε να παθει τίποτε...

Σιγά σιγά με  τα χρόνια ο πλάτανος   έγινε ένα όμορφο γερό δέντρο..γεμισε φύλλα και απλωσε τα  κλαδιά..του.... πανω απο την λυγαριά..

Το θεωρούσε καθήκον του να την προστατεύει....
Τους χειμώνες χαμήλωνε τόσο τα κλώνια  του ...ωστε να μην μπορεί ο βοριάς που φυσούσε να την παγώσει....
 Τα καλοκαίρια  πύκνωνε πολύ τα μεγαλα του φύλλα να μην την ζεστένει τόσο  πολύ ο ήλιος και την κάψει...
Και εκεινη θέλοντας να τον ευχαριστήσει άνθιζε...και σήκωνε οσο μπορούσε ψηλά σαν να ήθελε να τον φτάσουν....  τα μικρα της λουλουδάκια....

Οσο μεγάλωναν τοσο οι ρίζες τους άπλωναν... και εφτασαν το ένα τ αλλο και μπλέχτηκαν   τοσο που δεν μπορούσες πια να τις ξεχωρίσεις...

Τα χρόνια πέρασαν.....μισός αιώνας!!!!!!!...... το κορμί του γέρου πλάτανου ... εβγαλε ρόζους...που μαρτυρούσαν τα χρόνια που τον βάρεναν.....

και η μικρή λυγαριά δεν έβγαζε πια τόσο καταπράσινα  φύλλα.....πως  πέρασαν τόσα  χρόνια... και δεν το είχαν καταλαβει;...

Δεν τους αφησε να το καταλαβουν..... η αγαπη ...η τρυφερότητα.....η κατανόηση...ο σεβασμός...η προσφορά... που ειχαν ο ενας για τον άλλο..

                ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ........!!!!!!!!!!!!!

ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ...ΣΤΟΝ....ΧΡΟΝΟ....!!!!

Εκεί στη νότια ακτή της Κρήτης. Στον <<οπίσω αιγιαλό>>, όπως θα έλεγε κι εκείνος ο λόγιος ασκητής πριν από δέκα και πλέον αιώνες.
Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο ανθρώπινο δημιούργημα,άλλος ναός που να τον δέρνουν οι άνεμοι του νότου με τόση μανία, που να τον φοβερίζουν τα κύματα του Λιβυκού κι εκείνος να αντιστέκεται για περισσότερα από χίλια χρόνια...λες και χτίστηκε εχθές..
Βρίσκεται στα Σφακιά, ανατολικά της Αγιάς Ρουμέλης.
πάνω στο κύμα...

Τον έχτισε ο Άι κυρ Γιάννης.....γύρω στο 1000 μ.χ. και τον αφιέρωσε στον Απόστολο των Εθνών, τον Παύλο....για να θυμίζει το πέρασμα του από την Κρήτη....!!!
Αν περνάτε από εκεί, ανοίξτε την πόρτα.
Κάποιος ερημίτης άγιος θα σας κοιτάξει από το τέμπλο.
Και θα ναι σαν να σας κοιτάζουν όλοι οι αιώνες μαζί. κι όλοι οι Άγιοι..!!!!!

Με αυτό τι μικρό κείμενο ήθελα να ξεκινήσω την σημερινή μου ανάρτηση ..
Το διάβασα σε ένα  φυλλάδιο που έγραφε για αυτό το μικρό εκκλησάκι... που σήμερα ήταν η πρώτη μου φορά που το επισκέφτηκα...σε μια εκδρομή που κάναμε..
Στον ουρανό....να παίζει...κυνηγητό ο ήλιος  με τα σύννεφα...σαν να προσπαθούσανε να δείξουν ποιος ειναι ο ο πιό δυνατός  κυρίαρχος της φύσης....

Μια τα σύννεφα να θέλουν να κρύψουν τον ήλιο...

και μια... εκείνος να θέλει να επιβάλει την λάμψη του...

Ατελείωτο κυνηγητό......

Πως να συλλάβει ένας φτωχός φακός μηχανής ...την ομορφιά και την απλότητα της φύσης...!!!! μικρά εκκλησάκια κρυμμένα πίσω από  δέντρα γίνονται οι μεσολαβητές των εικεσιών μας..

Εδώ βλέπετε......τον ερχομό της Άνοιξης.....λίγο βιαστικός μου φαίνεται ..αλλά τόσο όμορφος!!!!

Το έρημο ξωκλήσι.......τα παιχνιδια του ήλιου με τα συννεφα.. και η ελπίδα της Ανοιξης ήταν για μένα τα πιο σημαντικά.... και που ήθελα να  μοιραστώ μαζίσας ....
φίλοι μου αγαπημένοι.....