EΙΝΑΙ ... ΚΑΤΙ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ..!!

Οταν γνωριστήκαμε με το Μαράκι για μένα, για εσάς η Μαρία η Βιλλιώτη η γνωστή δασκάλα της ζωγραφικής,που ότι και να ζωγραφίσει θαρρείς πως θα σου μιλήσει,και μην νομίζεται ότι την παινεύω  γιατί με τιμά με την φιλία της....!!!
Την αλήθεια λέω και το ξέρετε αυτό όσες επισκέπτεστε το μπλοκ της.!!
Το αλισφερίσι μαζί της ξεκίνησε όταν η Μαρία κατέβηκε για διακοπές όπως κάθε καλοκαίρι εδώ στην Κρήτη...
Το τηλεφώνημα πριν από τέσσερα χρόνια... 
Ρουλάκι κατεβαίνω Κρήτη κοντά στα Χανιά είναι το χωριό που θα μείνουμε.. κοντά στις Καλύβες.. (αυτό είναι είναι ένα άλλο χωριό ) το δικό μας είναι το Γαβαλοχώρι...μακάρι να  έρθετε εδώ .. είναι  πολύ όμορφο χωριό.. έχει και λαογραφικό μουσείο να βρεθούμε να τα πούμε και από κοντά.!!!!
μακάρι της λέω Μαράκι μου θα χαρώ πάρα πολύ...!!
Θες όμως οι συγκυρίες ..  που δεν μπορούσαμε να πάμε εμείς .. θες που το Μαράκι πήρε το λεωφορείο την πρώτη φορά και ήρθε να μας δει; θες που μετά μοιράζαμε την απόσταση για να βρεθούμε; ..θες που τα δυο τελευταία χρόνια κάνει  σεμινάρια ζωγραφικής στο Ηράκλειο...  δεν έτυχε να πάω ποτέ στο χωριό αυτό  που έχει κάνει και μια ανάρτηση η Μαρία γι αυτό στο μπλοκ της  Πνοές Τέχνης  πριν τέσσερα χρόνια δείτε τη .. έχει πολύ ενδιαφέρον για όσους δεν την έχετε δει και για όσους την είδατε να την ξαναθυμηθήτε για μια αναπαλαίωση που έχει κάνει  εκεί το Μαράκι...και έχει να κάνει με το πόλεμο..!!! 
Σας έχω εξάψει το ενδιαφέρον; τι περιμένετε;πηγαίνετε μια βόλτα στο πανέμορφο  Γαβαλοχώρι!!!
Θα μου πείτε τώρα και που είναι οι συμπτώσεις; Εδώ είναι!!!
Πριν μερικές μέρες ο πολιτιστικός σύλλογος της  Ν. Αλικαρνασσού  που μένω ..έκανε μια εκδρομή στα Χανιά και μέσα στο πρόγραμμα των εκδηλώσεων.. ήταν και το χωριό αυτό..!!
Η χαρά μου και η έκπληξη μου όπως καταλαβαίνετε ήταν απερίγραπτη.. γιατί πως να το κάνουμε έ να απωθημένο το... είχα για αυτό το χωριό..και να... η σύμπτωση να βρεθώ εκεί..!! 
Εκεί πέφτει και το τηλέφωνο.... όχι κάτω καλέ; τηλεφώνημα.. εννοώ στο Μαράκι.. 1!
Ελα αγάπη μου  μου  ξέρεις που είμαι;
Από την άλλη μεριά της γραμμής ... που είσαι Ρουλάκι; 
Στο χωριό σου καλέ;...εγώ είμαι εδώ και εσύ λείπεις..!
Και πως βρέθηκες εκεί; μου λέει ... δεν το ξέρεις ότι μόνο το καλοκαίρι είμαι εκεί;...
Το ξέρω αλλά πως να αφήσω την ευκαιρία να μου φύγει της λέω... 
Τι ευκαιρία; μου λέει ..
Ασε θα σου πω λεπτομέρειες ..
Και  της είπα και έπεσε ΤΟ.. γέλιο... που δεν περιγράφεται...χα..χα. 
Να είσαι καλά βρε Μαρία μου με το αστείρευτο χιούμορ σου...!!
Πράγματι είναι ένα από τα πιο όμορφα χωριά του νομού Χανίων θαυμάστε το στης Μαρίας..γιατί εγω δεν έχω βγάλει φωτογραφίες από το χωριό.. για τόσο χαζό λέμε...!! 
Ομωςςςςς   έβγαλα φωτογραφίες από το λαογραφικό μουσείο και την πλούσια παράδοση του Γαβαλοχωρίου..!! απολαύστε τη και εσείς! 
Δεν θυμάμαι από πιο έτος και από που προέρχονται όλα αυτά που θα δείτε . είναι όμως ο πλούτος του τόπου. 

Τι έγραψα; πως θα δείτε φωτογραφίες;  χα..χα το πιο σύντομο ανέκδοτο ήταν αυτό...

Εγώ σαν καλό παιδί έκανα ότι έπρεπε τεχνικώς φώναξα και την βοήθεια του κοινού...πήγαμε και μέσο κολοπετοινίτσας... και τίποτα.. μουλαρώσανε και ήθελαν από εδώ κι πέρα να βγαίνουν ξαπλωτές...ιδού και το παράδειγμα...καναπές να ξαπλώσεις  λέει.. 

Το τηλέφωνο μου μάλλον φταίει..γιατί και οι φωτογραφίες δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση.  Είναι ....φωτογράφε φώτο χάλια μ έβγαλες με δυο κεφάλια.. που έλεγε και ένα παλιό τραγουδάκι.. 

Μετά από ότι είδατε αγαπημένη μου παρέα  στην σημερινή σας βόλτα εδώ.. σίγουρα  κουραστήκατε  με το μπλα μπλα  μου..   είναι ώρα για ξεκούραση.. διαβάζοντας!!!
Σας προτείνω λοιπόν το βιβλίο  του κυρίου Στυλιανού Πασχαλίδη  ΑΠΛΟ-ΠΟΙΗΣΗ ..!!

 Είναι γεμάτο ποίηση  γραμμένο σε γλώσσα πολύ κατανοητή και με πολλά θέματα της ζωής μας.!!!
Είναι αδελφός της φίλης μας της Ρένας και στο μπλοκ της αν πατήσετε επάνω στο όνομα του θα διαβάσετε αποσπάσματα από το βιβλίο αυτό !!!.. Διαβάστε το το αξίζει φίλοι μου..!!!
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα...και  μην ξεχνάτε ένα κλειδί είναι το χαμόγελο που ανοίγει καρδιές!!!!

  

ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ..... ΔΎΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΈΣ..!!!

                                           Μια εικόνα 25 λέξεις ..!!!

ΣΙΩΠΕΣ

Πόσο εκκωφαντικές μπορούν να γίνουν οι σιωπές;
Λόγια αγάπης, που πέταξαν στο ανέμου την φούρια.
Χωρίς ανθρώπου ίχνη η ακρογιαλιά μας πια.
Πότε έγιναν ασπρόμαυρα τα καλοκαίρια μας;

Ηταν η συμμετοχή μου..στο δρώμενο  25 λέξεις # 9

που κάνει στο  στο κείμενο  της  η Μαρία Νικολάου.. ευχαριστώ πολύ όλους για τον χρόνο που μου χαρίσατε  διαβάζοντας το.
Την πρωτιά την είχε η .. (Αννα Πάρος) το ολιγόλεκτο της θα το διαβάσετε  εδώ στο κείμενο της Μαρίας.

Παίζοντας με τις λέξεις #9

Αλλη μία συμμετοχή μου ήταν αυτή στο παιχνίδι των λέξεων  που ξεκίνησε η Φλώρα στο Texnis storis και συνεχίζει επάξια να  κάνει η Μαρία.
Οι λέξεις που έπρεπε να βάλουμε είναι γραμμένες με κόκκινο.

                                     ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΟΙ ΑΓΑΠΕΣ;

Εδώ και ώρα η Μυρτώ, στεκόταν ακίνητη μπροστά στο παράθυρο, παρακολουθούσε την βροχή που έπεφτε με δύναμη στα τζάμια.
Είχε καρφώσει το βλέμμα της στους ελικοειδείς υδάτινους δρόμους του νερού.
Με δυσκολία ξεχώριζε τα απέναντι δέντρα μέσα στο σύθαμπο και την ομίχλη που είχε πέσει. 
Έτσι ένιωθε και μέσα της.
Μια ομίχλη που δεν την άφηνε να δει καθαρά..τόσο καιρό.
Αναστέναξε βαθιά, λες και ένα σκοινί την έπνιγε  σαν θηλιά και της έκοβε την ανάσα.
Αναρωτήθηκε από πότε είχαν αρχίσει να απομακρύνονται με τον Δημήτρη.
Που πήγε τόση αγάπη που ένιωθαν ο ένας για τον άλλον;
Θες η καθημερινότητα; θες που τα πράγματα δεν ήταν όπως τα περίμενε;
Όσες προσπάθειες και να είχε κάνει να κρατήσει αυτόν το γάμο δεν τα είχε καταφέρει.
Η σχέση τους είχε γίνει τοξική.
Κάθε τόσο κατέστρεφαν αυτήν την σχέση με λόγια που πλήγωναν ανεπανόρθωτα.
Σαν ξεφτισμένη κουρτίνα κρεμασμένη από έναν κρίκο ήταν η ζωή της. 
Ε.. λοιπόν είχε πάρει την απόφαση της, να σπάσει αυτόν το κρίκο  που την  κρατούσε σε ένα γάμο δίχως προοπτική.
Είχε φτάσει πια στα όρια της.
Στο διάολο πια η προκατάληψη για τις χωρισμένες.
Στο διάολο και ο Δημήτρης.
Ήθελε την ζωή της πίσω και θα την έπαιρνε.
Φτάνει πια με τις δικές του προτεραιότητες.
Θα κοίταζε τώρα και τις δικές της.
Θα άλλαζε τροχιά στην ζωή της!! 

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την ώρα που του δώσατε από τον πολύτιμο χρόνο σας να το διαβάσετε  αγαπημένο μου   παρεάκι....και βεβαίως ,μια ακόμη πρωτιά για την αγαπημένη μας ποιήτρια..
 (ποιώ - Ελένη).. που μας μάγεψε με το Αίνιγμα του Φεγγαριού της!! να περάσετε να το απολαύσετε..!!
Να περνάτε όμορφα ότι και να κάνετε....
Να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε..ομορφαίνει την ζωή..!!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ....ΜΕ...ΜΙΑ ΚΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ ....ΔΥΟ ΤΥΧΕΡΟΥΛΕΣ...!!!

Ξεκινώ με ένα μεγάααααααααλο ευχαριστώ για τα τόσο όμορφα σχόλια σας και την αγάπη που αφήσατε στην προηγούμενη επετειακή ανάρτηση που έκανα λόγο των πέντε μου χρόνων σ αυτήν την μπλοκογειτονιά..!!
 Με γέμισαν  πολύ χαρά   .!! 
Δεν το πιστεύω πως πέρασαν κι ολας πέντε χρόνια..!!!
Διάβαζα... και πολλές φορές τα μάτια μου  θάμπωναν... όχι από ένα σκουπιδάκι που είχε μπει .. αλλά από την συγκίνηση που με έκανε να νιώθω τόσο... μα τόσο όμορφα..!!
Η αντιγραφή και η επικόλληση που έκανα από την πρώτη μου ανάρτηση
είχε μπλοκάρει την απάντηση μου στα δικά σας σχόλια και δεν μπόρεσα να ευχαριστήσω την κάθε μια χωριστά όπως το κάνω ..
Μα να το πάθω  στην επέτειο;
 Αυτό θα πει ξένος  δάχτυλος...η  λάθος δαχτύλου πάτημα..χα..χα..και επειδή φοβήθηκα να μην σβήσουν όσα είχα γράψει το άφησα ως είχε...... το ήξερα ότι θα βρίσκατε τον τρόπο να να αφήσετε  το σχόλιό σας.. ξέρω τι σαΐνια  είστε ..!!! 
  Όμως   πίσω από κάθε αναποδιά .. υπάρχει και η λύση...!!
Και για μένα ήταν να σας ευχαριστήσω επισκέπτοντας τα  δικά σας μπλόκς  αγαπημένη μου παρέα..!! 
Ξέρω ακόμα ότι άφησα να περάσουν πολλές μέρες  ..αλλά βρίσκομαι αυτόν τον καιρό στην εποχή της μετάβασης από το καλοκαιράκι ... στο φθινόπωρο  και αυτό για μένα σημαίνει.. βάψιμο σπιτιού.. πήγαινε- έλα να συμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα.. και πάει λέγοντας.  Έφευγαν οι μέρες  και εγώ.... που χρόνο να κάτσω να κάνω  ανάρτηση και να κάνω μια φίλη να χαμογελάσει για την τύχη της..!! που μπορεί να είναι ..
Η  Αννα φλο
Η  Ελένη ποιώ
Η  Αριστέα
Η   Ρανια και ο κόσμος της
Η  Σωτηρία
Η  Λίτσα αρτ
Η  Ελένη Φλογερά
ΤΟ  Κανελλάκι
Η   Νικόλ
Η   Ποδηλάτισσα
ΤΟ Αδέρφι Κέρινα ποιηματα
Η  Φιλιώ
Η  Μαρία με τον ήλιο της
Η litsa t.
Η Εφη με την παλέτα της
Ο  Ασωτος
Η  Μαρια Πυργιανάκη
Ο Αρης Αλμπης
Η  Ρένα Χριστοδούλου
Η  Χαρά
Η  Αρτίστα
ΤΟ Σκουλίκι
 Η  Ειρήνη
Η  Δημιουργία-Κατερίνα
Ο  Μτένης Κονταρίνης
Η Τάντε Κική
Η  ΑΪναφετς
Η  Μαρίνα της διπλανής πόρτας
Η Μαρία με τα ζικ-ζακ της
Η Αλεξάνδρα με το κουμπί της
Η Μαριάννα με το ατελιέ της..!!!
Η Αλεξία
Κάποια από όλες σας θα είναι η τυχερή...!!!
Και έγινε η γνωστή διαδικασία... γράψιμο στο χαρτί.

 κόψιμο και τύλιγμα ..

 και το γνωστό χεράκι...(χερούκλα)   τράβηξε ένα χαρτάκι..

 και τυχερό ήταν... ταραμ τα ταμμμμμ...
!!!!!!!!!!!!!!!!!. το περιοδικό μας..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Και φυσικά αφού τα κορίτσια είναι δύο θα πάρει η κάθε μια το δωράκι της....που είναι ένα βιβλίο και από μια πλεχτή  θήκη για τα γυαλάκια τους !!!!

Πάντα τυχερές να είστε Μαρίνα και Όλγα..μου  και σε πιο ουσιαστικά πράγματα στην ζωή σας..!!!.
Κορίτσια περιμένω την διεύθυνση σας..στο μέηλ μου..roulamakedonisa@gmail.com

Αγαπημένο μου παρεάκι..σας ευχαριστώ από καρδιάς..σας αφήνω με ένα  τελευταίο..καλοκαιρινό δειλινό..!!!

θα τα λέμε πια από την άλλη αυλή μου......να έχετε.. ένα όμορφο μήνα...καλό υπόλοιπο  Φθινόπωρο... να είστε όλοι καλά...!!! και μην ξεχνάτε να χαμογελάτε ναι;....ομορφαίνει την ψυχή .!!
                                

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2011..!!!

Π

ΓΙΑ... ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ..!!

                                                       πηγή
Μια φορά και ένα καιρό..ήταν μια οικογένεια με ένα παιδί.
Το ζευγάρι ήταν σκληρά εργαζόμενο και παρόλο που προσπαθούσαν, ο χρόνος τους ποτέ δεν ήταν αρκετός για να μοιραστούν πράγματα και εμπειρίες με το εξάχρονο αγοράκι τους.
Κάποιο βράδυ, κουρασμένος καθώς επέστρεψε ο πατέρας στο σπίτι, άκουσε την χαρούμενη φωνή του παιδιού του.
<Μπαμπά, πόσα λεφτά κερδίζεις σε μια ώρα;> 
Ρώτησε με συνεσταλμένη φωνή  και παρακλητική ματιά το μικρό αγόρι καθώς υποδεχόταν τον πατέρα του,που επέστρεφε στο σπίτι από την δουλειά του.
Ο πατέρας , που ξαφνιάστηκε από την ερώτηση είπε.
Κοίταξε αγόρι μου , ούτε η μητέρα σου το ξέρει αυτό. Γι αυτό σε παρακαλώ μην με ενοχλείς γιατί είμαι πολύ κουρασμένος.
<Μπαμπά, πες μου σε παρακαλώ, πόσα λεφτά κερδίζεις  σε μια ώρα; το αγόρι επέμενε.
Ο πατέρας τελικά του απάντησε...Είκοσι  ευρώ την ώρα.
<Εντάξει μπαμπά. Θα μπορούσες να μου δανείσεις  δέκα ευρώ; ρωτά το αγοράκι.
Η ανησυχία και ο εκνευρισμός του πατέρα ήταν φανερός όταν φώναξε στο παιδί.
<Ωστε με ρωτάς όλα αυτά για να σου δώσω δέκα ευρώ;  Πήγαινε γρήγορα να κοιμηθείς και να μην με ξαναενοχλήσεις.!!>
Είχε βραδιάσει και οι ενοχές για τον τρόπο που απάντησε στο γιο του δεν τον άφηναν να ησυχάσει.Σκέφτηκε ότι το παιδι τον ρώτησε επειδή μάλλον ήθελε να αγοράσει κάποιο παιχνίδι και δεν είχε αρκετά χρήματα.
Μετανιωμένος για την συμπεριφορά του πήγε στο δωμάτιο του.
<Κοιμάσαι; τον ρώτησε.
<Όχι μπαμπά γιατί; ρώτησε το αγόρι μισοκοιμισμένο.
<Εδώ είναι τα δέκα ευρώ που μου ζήτησες πριν του είπε.
,Ευχαριστώ πολύ μπαμπά απάντησε με χαρά το παιδάκι, βάζοντας το χέρι του κάτω από το μαξιλάρι του και βγάζοντας κάποια χρήματα.
<Τώρα έχω αρκετά!!! Τώρα έχω είκοσι ευρώ !!! είπε το αγόρι στον πατέρα του ο οποίος  κοίταζε  με απορία τον γιο του,που συνέχισε..λέγοντας.
<Μήπως τώρα θα μπορούσες, μπαμπά, να μου πουλήσεις  λίγο από το χρόνο σου;>

Ας γίνουμε περισσότερο ανεχτικοί, υπομονετικοί, δημιουργικοί, και ανοιχτοί με τα παιδιά μας. Αυτό  είναι που χρειάζονται περισσότερο  από τα υλικά αγαθά που τους προσφέρουμε.
Τα παιδιά έχουν αυτό που εμείς οι μεγαλύτεροι  κάπου  στην διαδρομή  το έχουμε ξεχάσει.
Την ανοιχτή πόρτα στην χαρά,  στην καλοσύνη,στην μοιρασιά και στο γέλιο.. !!!!

Το διάβασα σε ένα μικρό βιβλιαράκι που μου χάρισαν ...  λέγεται μικρές ιστορίες για δύσκολες ώρες... 

και νομίζω ότι αντανακλά αυτό που λείπει στα παιδιά... στις μέρες μας από τους γονείς τους.!!!!
Χαρίστε τους λίγο από το χρόνο σας... μαζί με ένα χαμόγελο σας όσο κουρασμένοι και να είστε..!!!
Αγαπημένη μου παρέα..με αυτήν την μικρή  ιστορία ... που  μου  έκανε εντύπωση το θέμα της  μπορω να πω..παίρνω μέρος στο δρώμενο ...

   οικογενειακές ιστορίες..!! που κάνει η  Αριστέα  μας με την ωραία ζωή της
 Να περνάτε  όμορφα και μην ξεχνάτε τα χαμόγελα ..είναι...εκεί  και περιμένουν να τα ανακαλύψετε..!!
Υ.Γ   Aν έχετε δύο λεπτά χρόνο διαβάσετε και αυτό  στο.... χαμομηλάκι

ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ..!!! ΑΦΙΕΡΩΜΈΝΟ.. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΆ..!!!!!!!

Αφιερωμένο σε όλο το παρεάκι μου που περνά η όχι ..   και τα λέμε..!!
Οτι διαβάσετε  είναι παλιό αλλά... όμως τόσο επίκαιρο κάθε φορά που έρχεται  ο.... 
Σεπτέμβρης..!!
Το τραγούδι  αφιερωμένο σε όλους σας..!!!

Πως να αντισταθείς  σε ένα καλοκαιράκι που δεν θέλει να φύγει;
Που αρνείται πεισματικά να καταλάβει πως οι μέρες  του τέλειωσαν;
Πώς να του πεις όχι, όταν στέκεται ακόμη έξω από την πόρτα σου, και σου προσφέρει τις κλεμμένες μέρες του Σεπτέμβρη γεμάτες ηλιαχτίδες;
Πώς να αρνηθείς την πρότασή του για τις τελευταίες βουτιές;
Πώς να του χαλάσεις το χατίρι, όταν σε καλεί να ακούσετε μαζί το τελευταίο ψιθύρισμα των κυμάτων;
Το ξέρει πως θα φύγει....
Ο αποχαιρετισμός δύσκολος...!!
Προσπαθεί να σε δελεάσει με τα τελευταία του δώρα, για να μην το ξεχάσεις,όταν ο Σεπτέμβρης διεκδικήσει τις μέρες του...!!
Ε!!!και εσύ κατά βάθος...δεν είσαι και τόσο σκληρή ...όσο θέλεις να φαίνεσαι!!!!

Καλό μήνα και καλό Φθινόπωρο σε όλους να περνάτε
καλά... χαρίστε  ένα χαμόγελο... θα τα βγάλουμε πέρα... ακόμη και στα δύσκολα..!!!!!!

ΤΑ ...ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ..!!!

Επιτέλους μπήκε στην κανονική της ροή η καθημερινότητα μου..μετά από
όλα τα όμορφα .. και τα ελαφρώς δύσκολα...!! 
Μην νομίζετε ότι τελείωσαν τα μπάνια μας .... όοοχι ίσα ίσα που τώρα τα κάνουμε που η θάλασσα έχει ηρεμήσει.... αφού το φετινό καλοκαιράκι  οι αέρηδες δεν άφησαν μια γοργόνα σαν και μένα έστω και με τα μπρατσάκια της  χα..χα..να κολυμπήσει..!! Ευτυχώς έχει  ακόμα εδώ 
καλοκαιράκι..!!
Με αυτά και με άλλα ήρθε επιτέλους  ο καιρός να σας δείξω.. ότι  σας είχα υποσχεθεί ... να δει και η φίλη μου η  Νικόλ  ότι  τα μαθήματα που μου έκανε δεν πήγαν χαμένα...!!
Χαρτοπετσέτες  .. διάφορα ξύλινα όπως  κρεμαστρούλες και κουτί καρδιάς... μαζί με παστέλ  χρώματα ..και πηλός  και διάφορα άλλα  ήταν τα δώρα της.. που δεν πρόλαβα να σας δείξω...!!
Και αφού περίμεναν υπομονετικά... τόσο καιρό .. ήρθε και η δική τους ώρα που λέμε  να βγουν στην πασαρέλα να μην έχουν παράπονο..!!
Η κρεμαστρούλα αυτή έγινε με χαρτοπετσέτα και το  υλικό...πάουερ τεξ.. με πατίνα..δωράκι και αυτό το υλικό...από την Αριστέα μας ... θυμάστε που μου το είχε στείλει;.... καλά τι λέω ... που να θυμάστε τώρα.. κι εσείς..!!
Ε....λοιπόν  αυτή η πρώτη κρεμαστρούλα    με τις ατέλειες της  ήδη .. βρίσκετε στην Πάτρα...σε δικό μου  αγαπημένο άτομο!!! 

                                              Ηθελε ακόμη δουλίτσα...

Εδώ όμως  στο κουτί της καρδούλας φαίνεται η δουλειά  που  έχει βελτιωθεί αρκετά οφείλω να πω...ε; θα συμφωνήσετε και εσείς ..!!!
                                Δωράκια της  αγαπημένης φίλης μας   Νικόλ

               Οι σταγονίτσες  δωράκι της  πυργοδέσποινας  μας Αριστέας...όλο δωράκια είμαι..χα..χα..

                                    κωλύθηκε γύρω γύρω μια τρεσούλα...

Και στολίστηκε με ενα  όμορφο φιόγκο περιμένοντας την αποστολή της..!!

 Σας ευχαριστώ πολύ και τις δύο κορίτσια μου ...!!!!!!!!
Εεεεε και δεν γίνεται μέσα σε όλα να μην κάνω και το πλεχτούλι μου..!! 
Ένα ζευγάρι σπορτέξ για τον μπέμπη που γεννήθηκε...θυμάστε την προίκα του; εεεεε ένα ζευγάρι παπουτσάκια  του έλειπαν .. συμπληρώθηκαν και αυτά και είμαστε οκ..!!!

Αυτά προς το παρόν παρεούλα μου  να είστε όλοι καλά  να προσέχετε τον εαυτό σας..και να θυμάστε ... ένα χαμόγελο κάνει το πρόσωπο ωραιότερο..!!!

ΑΠΛΕΣ...ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ... ΙΣΤΟΡΊΕΣ..!!!

Η ιστορία αυτή!!αν  και εξελίχτηκε το φετινό καλοκαίρι..έχει ξεκινήσει από τα Χριστούγεννα.. ναι .. ναι.. από τότε είναι η αρχή της...!!
Σας μπέρδεψα;..
Είναι  η ώρα να ξεμπερδέψω αυτό το κουβάρι..
Οπως σας έγραψα και  πιο πάνω .. κόντευαν Χριστούγεννα ...
Καλά εδώ λέμε καλοκαιρινές ιστορίες.... εσύ θα μας πεις για Χριστούγεννα; σίγουρα αυτό θα σκεφτήκατε διαβάζοντας μέχρι εδώ .

Προσπερνώ την σκέψη σας και συνεχίζω... πάω που λέτε στον γιατρό για να κάνω μια επέμβαση...
  Ενα πρόβλημα ρουτίνας για εκείνους..
Κάνω όλες τις  εξετάσεις   που μου  είπαν  και μου λένε... θα σας ειδοποιήσουμε    πότε θα μπείτε  στο νοσοκομείο για το χειρουργείο..
Οκ.. λέω εγω θα περιμένω τηλεφώνημα σας.... και το ξεχνώ...
Ερχεται η Ανοιξη με τα λουλούδια της τα χρώματα και τα αρώματα της.....έρχεται  και φεύγει ..το Πάσχα .. καλέ; τι γρήγορα που περνά ο καιρός;
Και έρχεται το καλοκαιράκι με τα όλα του..!!
Μετακομίζουμε στο μπλακονάκι ... αγνατεύοντας  υπέροχα ηλιοβασιλέματα .. μπάνια στην θάλασσα  πολλές όμορφες παρέες ..που ήρθαν από μακρυά..τα ξέρετε....και ξαφνικά   στα μέσα του καλοκαιριού χτυπά το τηλέφωνο.
Η κ Σμαραγδάκη; με ρωτά μια άγνωστη σε μένα φωνή..
Μάλιστα λέω η ίδια τι θα θέλατε;
Σας παίρνουμε  από το νοσοκομείο να έρθετε μεθαύριο για την προγραμματισμένη  σας...επέμβαση .
Καλά τώρα καλοκαιριάτικα το θυμηθήκατε; του λέω..εγώ το είχα ξεχάσει από τα Χριστούγεννα περίμενα..
θα έρθετε η θα δώσουμε την σειρά σας σε άλλον μου λέει αυστηρά..
Οχι..όχι θα έρθω του λέω και μου κλείνει το τηλέφωνο..!!
Τι να κάνω η γυναίκα..ετοιμάστηκα..πήρα τα απαραίτητα  για μερικές μέρες.. μια νυχτικούλα .. ένα φορεματάκι για να αλλάζω την μέρα .. δεν μου αρέσει να είμαι με την νυχτικιά..ακόμα και αν είμαι άρρωστη..!! 

Μπαίνω που λέτε στο νοσοκομείο γίνεται η επέμβαση.. και την άλλη μέρα μου λέει ο γιατρός ... κυρία μου μπορείτε να πάτε στο σπίτι σας..!!
Να μας αδειάσετε την γωνιά...χμμμ το κρεβάτι  θέλω να πω..
Γιατί ;  δεν ήμουν καλό παιδί;του απαντώ.. αφού έκανα ότι μου λέγατε...!!
Και μου λέει χαμογελαστά.. γι αυτό ακριβώς  είστε μια χαρά..!! 
 Μα να μην ξεκουραστώ λιγάκι; γιατί με διώχνετε; ούτε την νυχτικούλα μου δεν πρόλαβα να βάλω..!! 
Γέλια ο γιατρός...!!
Εεεεε μα έχει προχωρήσει πολύ η ιατρική μου λέει  .. παράδειγμα εσείς !!
Τι εγώ; του λέω τι μου κάνατε ;γιατί δεν πονάω; και να έρχονται οι γιατροί και να τους δείχνει τι μου έχει κάνει και να του λένε μπράβο γιατρέ..!!!
Μα τώρα βρήκε η ιατρική να προχωρήσει;...του λέω..!!!
Τι να κάνω; τα μάζεψα την άλλη μέρα και πήγα στο σπίτι μου...
Η επέμβαση έγινε λαπαροσκοπικά.. και είναι ανώδυνη με πολύ λίγο πόνο μόνο την πρώτη μέρα..!!.
Εδώ και μέρες απολαμβάνω ξανά τα μπάνια μου... και τα ηλιοβασιλέματα στην θάλασσα μας..!! 

Τα καλοκαίρια μου εδώ και χρόνια περνούν απλά .. από  το ίδιο σταθερό σημείο.... το μπαλκονάκι μας.!!
Η ιστορία αυτή είναι αληθινή... και γράφτηκε για τις καλοκαιρινές ιστορίες .. το δρώμενο που κάνει ...Η Μαρία στο κειμενο της 
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους σας..να προσέχετε τον εαυτό σας και να μην ξεχνάτε να χαρίζετε  ένα χαμόγελο...στις δυσκολίες είναι απαραίτητο..!!!