ΔΥΟ ΠΟΡΤΕΣ......

Δυο πόρτες έχει η ζωή...λέει ένα αγαπημένο τραγούδι...
Ναι .. και βέβαια πόρτες θα δείτε.. αλλά οχι μονο δύο...και μάλιστα  με όλα τα σημάδια του καιρού επάνω τους.. !! 
Τις φωτογράφισα σε  ένα χωριό όταν πήγα επίσκεψη σε μια φίλη...!!!
Με  λύπη μου είδα την εγκατάλειψη..σε όλο της το μεγαλείο..!!
Σε κάθε πόρτα που φωτογράφιζα... η σκέψη μου πήγαινε στους ανθρώπους που έμεναν κάποτε εκεί.. 

                                 Πόσες χαρές.. 

                               ΄πόσες λύπες ...

                                πόσα μυστικά..

                               Πόση αγάπη...

                              και πόσα όνειρα ..

             να έκλειναν αυτές οι πόρτες στα νιάτα τους..!!

Και τώρα  σαρακοφαγωμένες από τον χρόνο ίσα που στέκουν στους σκουριασμένους τους μεντεσέδες!!!

Και επειδή θέλω να σας αφήσω με μια όμορφη εικόνα..στο τέλος  ..εδώ  σε αντίθεση ..με την εγκατάλειψη κυριαρχεί η ομορφιά και καλαισθησία του νοικοκύρη της κατοικίας αυτής..στο ίδιο χωριό..!!

 Όμως επειδή υπάρχουν και οι χαρούμενες εκπλήξεις να.... και  φτάνει... ένας φάκελος με ευχές για μια όμορφη χρονιά..από τα κορίτσια ..Μαρίνα από το περιοδικό μας !! 
Ένα όμορφο ημερολόγιο  .. ένα υπέροχο μενταγιόν.. και μια επίσης όμορφη καρτούλα με μια ασπρόμαυρη ζωγραφιά !!!

 που .. με που την είδα με έτρωγε το χέρι μου να της βάλω χρώματα .. σαν τα παιδάκια που τους δίνουν ένα  σχέδιο να το  ζωγραφίσουν..χα..χα.. 
Ελπίζω να μην σας χάλασα την ζωγραφιά κορίτσια μου..!!
Αυτή καρτούλα ..θα έχει κάτι από εσάς και κάτι από μένα.. σας ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ..!!

  

Να έχετε   μια όμορφη και χαρούμενη εβδομάδα όλοι και μην ξεχνάτε..ένα χαμόγελο..

βρίσκει πάντα τον στόχο του..!!!

ΚΆΤΙ ΞΕΧΑΣΜΈΝΑ.. ΠΑΡΑΛΙΠΌΜΕΝΑ..!! ...ΓΕΦΥΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΜΠΌΣΙΟ..!!!

Και τόσο καιρό έλεγα.. βρε τι ξέχασα να βάλω.. ανάρτηση...βρε τι ξέχασα.. !!
Από τον περασμένο μήνα.. περίμεναν υπομονετικά.. δυο δρώμενα να τα βγάλω από την αφάνεια και να τα κάνω πρωταγωνιστές ..!!
 Να τους δώσω βρε αδερφέ....τα πέντε λεπτά δημοσιότητας.. που  δικαιούνται..χα.χα.
Το πρώτο ήταν, το  δρώμενο φωτογραφίζειν.. με θέμα τις γέφυρες .. που διοργανώνει παντα με επιτυχία  η Μαρία από το...Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά  ολες οι φωτογραφίες εξαιρετικές  το βραβείο το πήρε η πολύ όμορφη  φωτογραφία  της Μαριάννας  !!
Η δική μου γέφυρα . ήταν αυτή με τίτλο..
                      Στην ροή του νερού.. !!!

Το άλλο δρώμενο .. ήταν το 14 συμπόσιο ποίησης 

που έκανε  η Αριστέα.. airis.. η πυργοδέσποινα που βγάζει σε πέρας άξια την διωργανωση του ποιητικού συμποσίου..! τον περασμένο μήνα για τόσο παλιά λέμε...και που είχα ξεχάσει...χα..χα..
Το θράσος μου το ξέρετε..μην δω δρώμενο και δεν συμμετέχω..έστω και σαν αουτσάιντερ...!!
  Όπως θα καταλάβατε και από τον τίτλο ήταν  ένα... ποίημα δεν το λες ...στίχο δεν το λες .. πες το όπως εσύ θέλεις ...μια Βιολέτα  φταίει...που γράφτηκε.. και ιδού...!!

Αχ! Βιολέτα..!!

Αχ! η Βιολέτα η μορφονιά.
Ταμάχι το΄χε όσο καμιά
να γίνει μια διασημότης,
παρουσιάστρια ή σόου γούμαν πρώτης.
Γέννημα  θρέμμα Κοκκινιάς
η πιο όμορφη της γειτονιάς,
το΄χε αμέτι μουχαμέτι
και το έβαλε αντέτι,
μια ΤV  περσόνα να΄ναι
και για εκείνη να μιλάνε.
Σώμα είχε είναι αλήθεια
και μπαμπάτσικα τα στήθια.
Δυο τεράστιες ποδάρες,
που δημιουργούν λαχτάρες.
Χείλη κόκκινα κεράσι 
που θα ζήλευε κι η πλάση.
Τρίζει η γη σαν περπατάει
και αφ υψηλού κοιτάει
τον φτωχό τον λαουτζίκο,
βλέπε ,άκου, σώπα Ζήκο.
Πως μου σήκωσες κεφάλι;
δεν θωρείς τώρα που η άλλη
ένα βλέμμα δεν σου ρίχνει
και αδιαφορία δείχνει;
Τώρα που΄γινε βεντέτα
σου το λέει νέτα σκέτα.
Πως δεν είσαι πια για κείνη
και εσένα σου την δίνει,
που καβάλησε καλάμι
και μυαλό δεν έχει δράμι.
Ξέχασε την ..δεν αξίζει
αφού ξέχασε εσένα.
Εδώ ξέχασε βρε Ζήκο
και την μάνα που την γέννα.!!

(Οι λέξεις που έπρεπε να πατήσουμε επάνω για να γράψουμε είναι με κόκκινο 
 Για το τέλος σας  εύχομαι να έχετε μια όμορφη και χαρούμενη εβδομάδα  και ένα χαμόγελο ας  σας συντροφεύει στα δύσκολα..!!!

ΤΑ...ΜΕΛΟΥΜΕΝΑ..!

Η Μιράντα ανέβηκε τα πέντε κάτασπρα  μαρμάρινα σκαλοπάτια του σπιτιού της.
Εβγαλε το κλειδί της  και η μεγάλη δρύινη πόρτα άνοιξε σχεδόν αθόρυβα.
Με  ένα βήμα βρέθηκε στο εσωτερικό του και αμέσως την τύλιξε η ζεστασιά του.
Τα θερμαντικά σώματα δούλευαν στο φουλ σκορπώντας  θαλπωρή στο πολυτελές σπίτι της.
Εβγαλε το παλτό της και το κρέμασε  δίπλα στον πανάκριβο καθρέφτη της. 
Πήγε μέχρι το μπαρ και έβαλε στο ποτήρι  από το ακριβό  κρασί   που είχε  αγοράσει προχθές...είχε αυτήν την πολυτέλεια να αγοράζει ότι της άρεσε.!
Ενιωσε όμορφα ξαπλώνοντας στον λευκό καναπέ της στολισμένο με τα γκρι και μαύρα μαξιλάρια του.. έριξε ένα βλέμμα γύρω της...ευχαριστημένη.!! 
Πάντα την ξεκούραζε το να γυρίζει από την δουλειά της και να απολαμβάνει ένα ποτήρι κόκκινο  κρασί.
Μεγαλοστέλεχος μιας πολυεθνικής εταιρίας με καλό μισθό που της επέτρεπε να ζει με πολύ άνεση.
Ηπιε μια γουλιά κρασί..έγειρε στην πλάτη του καναπέ το κεφάλι της και έκλεισε τα μάτια..
Υπήρχε τόση σιωπή μέσα στο σπίτι που άκουγε την ανάσα της ... πριν λίγο καιρό αυτή την σιωπή την αγαπούσε...αγαπούσε και την μοναξιά της..
Εδώ και καιρό όμως ..ένιωθε την ανάγκη μιας  αντρικής συντροφιάς.!!
Να έχει κάποιον δίπλα της..κόντευε τα σαρανταπέντε.. ήταν μια όμορφη και πολύ έξυπνη γυναίκα και ήταν αυτό που έκανε τους άντρες να αποφεύγουν δεσμό μαζί της .
Οι περισσότεροι  απλά θέλανε μια κούκλα δίπλα τους δεν τους ενδιέφερε το μυαλό της...
Μετά από δυο τρεις  απόπειρες  να ερωτευτεί .. τα παράτησε και αφοσιώθηκε στην δουλειά της που τόσο αγαπούσε..!!
Και δεν ήταν στριμμένος χαρακτήρας η Μιράντα  χαμογελούσε με το παραμικρό  ήταν σωστή επαγγελματίας.. και η αναρίχηση της στην εταιρία ήταν αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς.
Ηθελε να γίνει γυναίκα καριέρας και το είχε πετύχει..δεν ήθελε να μοιάζει της μάνας της.
Να γίνει μια νοικοκυρά να πλένει και να μαγειρεύει από το πρωί ως το βράδυ..
Ηθελε να γίνει κάποια που θα στηρίζεται μόνο στον εαυτό της... και τα είχε καταφέρει σε βάρος όμως της προσωπικής της ζωής...
Και να τη τώρα.. να μετρά ξαφνικά τα χρόνια που φεύγουν.
Μπα σε καλό μου μουρμούρισε τι έπαθα;
Μια μικρή φωνούλα μέσα της ψυθίρισε..φεύγουν τόσο γρήγορα  τα χρόνια Μιράντα..!!
Και τι να κάνω; πολύ θα 
ήθελα να μάθω αν στο μέλλον   θα γνωρίσω κάποιον που θα με κάνει να νιώσω ευτυχισμένη.. όμως αυτό δεν το ξέρει κανείς!
Πως δεν το ξέρει συνέχισε η φωνούλα..θυμάσαι πόσες φορές σου έχει πει η Στέλλα για την Γαλλίδα που μένει στο κόκκινο σπίτι λίγο πιο έξω από την πόλη στην άκρη του δάσους;
Σε εκείνη πάνε πολλοί διάσημα και υψηλά πρόσωπα
Εεεε και τι μου  λες δηλαδή να πάω σ αυτήν να μου πει  το μέλλον μου;αν θα γνωρίσω κάποιον;ποτέ δεν πίστεψα ότι κάποιος μπορεί να προβλέψει το μέλλον.
Μα τι κάθομαι και σε ακούω .. αυτά είναι για τις γυναικούλες .. όχι για  μια γυναίκα  έξυπνη.. 
Ξαφνικά κατάλαβε ότι το συζητούσε το θέμα ...έστω και με το εαυτό της..!!
Βρε λες; 
Ολη την νύχτα δεν έκλεισε μάτι.. αν όλα αυτά που άκουγε για αυτήν την Γαλλίδα την Σιμόν..που μπορούσε να προβλέπει το μέλλον είχαν βάση;
Την επόμενη μέρα ήταν Σάββατο τα γραφεία της εταιρίας ήταν κλειστά..
Βγήκε από το σπίτι της χωρίς να είναι σίγουρη γι αυτό που πήγαινε να κάνει!! 
Ο ουρανός   είχε κατεβάσει κάτι γκρίζα σύννεφα...που προμήνυαν βροχή...
Το αυτοκίνητο είχε αφήσει πίσω του την πόλη.. σε λίγο θα έφτανε στο κόκκινο σπίτι.
Ξαφνικά λες και άνοιξαν  οι ουρανοί..και η βροχή άρχισε να πέφτει με ορμή.!! 
Μέσα από τις σταγόνες της βροχής και τα νερένια ποταμάκια που σχηματίζονταν..επάνω στο τζάμι του αυτοκινήτου.. μπόρεσε να διακρίνει στο βάθος το κόκκινο σπίτι της Γαλλίδας .. που μπορούσε να δει τα μελούμενα.!!
Μέσα στην ομίχλη και το σύθαμπο έμοιαζε παραμυθένιο!! 
Εκείνη όμως ποτέ δεν πίστεψε στα παραμύθια.
Σταμάτησε το αυτοκίνητο μερικά μέτρα μακρυά αναποφάσιστη..!!!

 Αγαπημένο μου παρεάκι..αυτή ήταν η ιστορία που εμπνεύστηκα  βλέποντας την όμορφη φωτογραφία της Ελένης από το Καρυδότσουφλο που μας παρακινούσε να της πούμε τι βλέπουμε πίσω από αυτήν την φωτογραφία!!!

Ελένη μου σε ευχαριστούμε για την παρακίνηση.!!! 
Να έχετε μια όμορφη και χαρούμενη εβδομάδα..
με την συνοδεία πάντα ενός χαμόγελου.!!

Εδώ είναι οι μέχρι τώρα ..όμορφες σκέψεις όσων  θέλησαν να δουν πίσω από την φωτογραφία της.

➮Οι στάλες θολώνουν την ομορφιά από τη Μαρία και το κείμενο!

➮Ξεδιάντροπα  από τη Γιάννα (υπεύθυνη για τα ντυσίματα και τα γδυσίματα αυτής της φωτογραφίας) και το  όταν γεννήθηκα ξανά!

➮Μια ξεδιάντροπη παραμυθένια φωτογραφία από την Άντζυ και το happymumangie

➮Ένας άλλος κόσμος από τη Μαρία και το mytripssonblog!
➮Σηκώνοντας το τοίχο του παραδείσου από τη Κυριακή!
➮Μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων "η Γαλήνη" από τη Μαρία και το Απάγκιο!
➮Σταγόνες βροχής από τη Γιάννα Δώρα ψυχής από το άλλο της μισό και το mamakoulas!
➮Στο καταφύγιο του έρωτα από την Αλεξάνδρα και το abuttononthemoon!
➮"Μας προκαλεί ξεδιάντροπα αυτός ο ομορφόκοσμος εκεί έξω" είπε... από την Αθανασία και το creationswithfantasy!
➮Αν έβρεχε δάκρυα από τη Μαρία και το mommyjammi!
➮Στην άκρη του δρόμου από τη Σωτηρία και το mylittleworld!
➮Θυμάσαι; από την Αντωνία και το crazytouristsblogging!
➮Το πατρικό σπίτι από την Ελένη και το Στα μονοπάτια της φαντασίας μου!
➮Η προκλητική ομορφιά των βροχερών αισθημάτων από τη Μαρία και το συλλέγω στιγμές!
➮Μια εικόνα... μια πρόκληση... μια πρόσκληση... από Τη Βασιλική και το οι μικρές μου στιγμές!
➮Πέφτει βροχή μες τη σιωπή... από τη Ματίνα και το Bre Melaxrinaki!
➮Η απαγωγή της χιονάτης από την Αλεξάνδρα και το thewomansmagazine!
➮Το σπιτάκι του βιβλίου... από τη Μαρίνα και το τo e-περιοδικό μας!

ΟΜΟΡΦΕΣ... ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ..Ι

Τα λέγαμε από εδώ... τα λέγαμε από εκεί...!!
Και θα αναρωτιέστε.. τι σας λέω πάλι..!!
Παλιές γνώριμες.. μόνο από τα μπλοκ μας.. συγκυρίες όμως μέχρι τώρα δεν βρέθηκαν να τα πούμε από κοντά.. γιατί στο μεταξύ είχε χαθεί από τον κόσμο των μπλοκ... και λέω από των μπλοκ γιατί δεν έχω πρόσβαση... στο φέης μπούκ..!! 
Και ξαφνικά... πριν λίγο καιρό μπήκα στο μπλοκ της..που είχε ανοίξει με άλλο τίτλο..!!
Διαβάζοντας .. ψυχανεμίστηκα  ότι ίσως να είναι εκείνο το κορίτσι...που χάθηκε..!!!
Η διαίσθησή μου δεν με γέλασε για ακόμη μια φορά..!!
Είπα... δεν γίνεται να είμαστε στην ίδια πόλη και να μην ξεραινόμαστε χι..χι.!!! 
Για ποια σας λέω; μα φυσικά για το  Μελαχρινάκι 
που έχει έναν ντόμπρο τρόπο να λέει τα πράγματα με το όνομα τους .. και γι αυτό της βγάζω το καπέλο... είναι ένα κορίτσι στον χαρακτήρα του πληθωρικό με πολλά όμορφα συναισθήματα και πάνω απ όλα ψυχούλα...!!!
Μετά από τα διαδικαστικά  ήρθε στο σπίτι  μου επίσκεψη κρατώντας  μαζί με τον εαυτό της  ένα τεράστιο κέικ που έγινε ανάρπαστο!!
Αλλά  όχι μόνο του .. το συνόδευε ένα βιβλίο σαν να ήξερε πως λατρεύω τα βιβλία και πως είναι το καλυτερότερο μου ..!!!

Παρόλο που το Ματινάκι δεν περνούσε και τις καλύτερες  στιγμές του ..το γράφει στο μπλοκ της..εν τούτης περάσαμε δυο ωρίτσες σαν το νεράκι που κυλά πολύ γρήγορα..βρεθήκαμε να έχουμε κοινές γνωστές..!
Οπότε σίγουρα μόλις βρεθεί ξανά η ευκαιρία σύντομα.. θα τα ξαναπούμε .. εξ άλλου έχω εδώ την πιατέλα της που περιμένει να επιστραφεί..!
Ματινάκι μου; χάρηκα που σε γνώρισα.. μικρή μου..!!
Αν δεν έχετε φύγει ακόμα ...

Αυτόν τον καιρό θα έχετε παρατηρήσει  ότι καθυστερώ να απαντήσω στα σχόλια σας..να περάσω να τα πούμε και από εσάς φίλες μου...ο λόγος ήταν που  προσπαθούσα να τελειώσω ένα πλεχτό μακρύ γιλέκο με κουκούλα...τση μοδός που λέμε....χα..χα.. παραγγελιά της εγγονής  μου που είναι φοιτήτρια στην Πάτρα..!! 
Το βλέπετε εδώ με τα μοντέλα τις κόρες μου.. στην πρώτη φωτογραφία .(ο θεός να την κάνει φωτογραφία..) είναι η μεγάλη η Κατερίνα μου...

 και στην δεύτερη η μικρή η Χριστίνα μου..!!

το πλεχτό ήδη ταξιδεύει..
Σας εύχομαι να περάσετε παρεούλα μου όλοι μια όμορφη εβδομάδα και να μην ξεχνάτε.. το χαμόγελο είναι αγάπη..!!!!

ΗΤΑΝΕ ΜΙΑ ΦΟΡΆ...

Οχι δεν θα σας πω παραμύθι μην σας ξεγελά ο τίτλος...!!
Απλά την ιστορία μιας παλιοκαρέκλας θα σας πω..που στα νιάτα της ήταν η αγαπημένη μου  η.. συντροφιά μου..πάντα εκεί μπροστά στην ραπτομηχανή μου να με περιμένει.. να καθίσω...για να ράψω.. να κεντήσω..
Και πέρασαν τα χρόνια.... και οι δυο  μας είχαμε χάσει πια την  πρώτη μας λάμψη... εγώ να γκριζάρω.. και εκείνης  να ξεφτάν τα χρώματα..

Πέτα τη  πια μου έλεγαν..θα πάρουμε άλλη...αυτή τα έφαγε τα ψωμιά της.
Οπως κάναμε τότε... που σέρναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα...πήγα να την πετάξω... αλλά αυτό το κάτι που με συνέδεε  μαζί της δεν με άφησε να το κάνω... την έβαλα  στην αποθήκη..αλλά όποτε έμπαινα εκεί μέσα ήταν μπροστά μου.. μια από εδώ την πήγαινα γιατί εμπόδιζε .. μια από εκεί...ώσπου μια μέρα το πήρα απόφαση και λέω στον καλό μου.
Να βρούμε κανένα καρεκλά να φτιάξει το κάθισμα της.. και να την βάψουμε...δεν θέλω να την πετάξω..!!
Εγώ θα σου την φτιάξω μου είπε..αφού την θέλεις.. σου χάλασα ποτέ χατίρι;
Οχι ποτέ του απάντησα..
Τότε θα σου την φτιαξω... και... ξά μου..! (υπ ευθύνη μου)  αν δεν σου αρέσει...άσε και θα δεις μου λέει.
και αμ έπος αμ έργο.. έτσι δεν λένε;

Την πήρε στα χέρια του..την  έβαψε  έβαλε και ένα  ξύλινο κάθισμα και έγινε αγνώριστη η παλιοκαρέκλα μου..!!

Αλλά...κάτι της έλειπε... ένα χρώμα να πούμε;.. ένα λουλουδάκι;
Εεεεε τι τα έχουμε τα διπλώματα...του ντεκουπάζ.. καλά..καλά.. μην γελάτε.. έχω το ελαφρυντικό την ηλικίας..

Εχουμε και λέμε λοιπόν... δωράκια  έχουμε από φίλες αγαπημένες.... βρίσκω μια πολύ  όμορφη και ταιριαστή για το κάθισμα της....

( δεν θυμάμαι ποια φίλη μου την έστειλε όμως την ευχαριστώ πάρα πολύ ..κορίτσια μου..αν κάποια την αναγνωρίσει να μου το πει..ταίριαξε τόσο όμορφα..!!)
Η καινούργια μου παλιά.. καρέκλα  ξαναβρήκε την θέση της καμαρωτή και όμορφη ..μπροστά στην ραπτομηχανή μου..!!

 Εδώ είναι το μικρό μου βασίλειο..ένα στενό κομμάτι χωριστό.. αλλά μέσα στο σαλόνι μου
δίπλα  από την τζαμαρία μου που βλέπει στην αυλή μου..!!
Απο την μια μεριά είναι ο χώρος του ραψίματος ..

 και από την άλλη ο χώρος του μπλόκιν...χα..χα..

Επί της ευκαιρίας  να πω ένα  ευχαριστώ για την καθιερωμένη πια αντάμωση για καφεδάκι όποτε έρχεται στην Κρήτη  με την Ελένη το...Αρμενάκι για την όμορφη συντροφιά και κουβεντούλα...που είχαμε.. στο επανιδείν Ελενάκι μου..!!!
Αγαπημένη μου παρεούλα  να έχετε μια όμορφη εβδομάδα ..συμπληρώστε την με ένα γλυκό χαμόγελο..είναι το μόνο που όσο γλυκό και να είναι ..δεν ανεβάζει το ζάχαρο..!!!!
Ευχαριστώ πολύ..για τον χρόνο σας..!!!

ΞΕΣΤΟΛΙΣΑΜΕ ... ΜΕ ΧΙΌΝΙΑ.!!!!!

Γιορτές τέλος.... μπήκαν  στις κούτες και φυλάχτηκαν τα στολίδια και  τα φωτάκια  μέχρι τα επόμενα   τα Χριστούγεννα..!!!
Ωραίες οι ευχές  τα τραπεζώματα... οι μαζώξεις με τα αγαπημένα μας  το πήγαινε έλα της αγάπης...!!!.. είχαμε ότι χρειαζόμασταν και ακόμα παραπάνω...!!
Πολλές φορές νιώθαμε ενοχές που εκεί έξω υπήρχαν άνθρωποι...που δεν είχαν ούτε τα απαραίτητα .... όσα και να κάνεις για αυτό..πάντα  θα  είναι τόσο λίγο..!! 
Νομίζω ότι με χαρά ..ξαναγυρίζουμε  στην καθημερινότητα μας ..μέχρι να την βαρεθούμε θα έρθει το Πάσχα..!!
Το πόσο γρήγορα περνά ο καιρός το διαπιστώνω όλο και περισσότερο... πάντα μου λείπει χρόνος..!!
Και επιτέλους μια άσπρη μέρα ....όσα χρόνια είμαι στο Ηράκλειο δηλαδή προπολεμικά..χα..χα.. κοντά  50 χρόνια.. δυο φορές είχαμε δει το χιόνι να κατεβαίνει μέχρι την θάλασσα .. πριν 32 χρόνια η πρώτη φορά και τώρα ..έξω από το σπίτι μας..οι φωτογραφίες
 για του λόγου το αληθές..... από την ταράτσα του σπιτιού μας.

                           την αυλή μας ..

και  το πεζοδρόμιο με το αυτοκίνητο μας..!!! απορίας άξιον είναι πως σχηματίστηκε εκείνο το 
ρολάκι από χιόνι στην μέση του παρμπρίζ;

Αφού χαρήκαμε και απολαύσαμε το χιόνι που έλιωσε γρήγορα είναι αλήθεια...ετοιμάσαμε και το δέμα που θα ταξιδέψει αύριο .. για τους πρίγκιπες της καρδιάς μας...!!

για λεπτομέρειες  δείτε εδώ..!!!

Μέσα του όμως δεν έχει μόνο ένα πανό για τον τοίχο  που έφτιαξα..

και το πλεχτό σετάκι .. που σας είχα δείξει πριν καιρό ...

αλλά και πολλά πλεχτά σκουφάκια..

                        και κουβερτούλες ...

 

 που έπλεξε με πολύ χαρά...μια εξαδέλφη και φίλη μου ..όταν έμαθε ....  τι
κάνουμε για τους πρίγκιπες της καρδιάς μας..!!!!
Δεν έχει μπλοκ ... όπως δεν έχω και εγώ φέης ...αλλά εκείνη  μπορείτε να την βρείτε εκεί ..στο φέης μπούκ..  Stasa Kargili ...την λένε ..!!  έχω γράψει επάνω στις φωτογραφίες το όνομα της..!!
Στασούλα  μου ευχαριστώ πάρα πολύ για την  συνεισφορά σου !!! να χαίρεσαι την όμορφη οικογένεια σου.. 
Ας είναι αυτή η χρονιά γεμάτη από  όμορφες μαγικές, ουσιαστικές, στιγμές  για όλους σας αγαπημένη μου παρέα και εύχομαι του χρόνου να είμαστε όλοι εδώ ξανά..πάλι μαζί..με χαμόγελα..!!!!!