Μην σας τρομάζει ο τίτλος.. παρεάκι μου.. μέχρι εδώ ήταν η ξεκούραση μου τρομάρα μου..βρε ούτε να χαλαρώσω δεν πρόφτασα.. και να σου η άδεια γιατρού....
Κυρία μου μπορείτε να διαβάσετε .. να πλέξετε .. να σερφάρετε...μα ... δεν έχει μα.. μπορείτε να κάνετε όλα αυτά...με μέτρο βέβαια..!!!
Για να πω την αλήθεια βαρέθηκα να κάθομαι .. μου λείψατε κι όλας...είναι κάτι πλεχτούλια που θέλω να τελειώσω..εεεεε πολύ το θέλω.. να πάρω
μπρος;
Με πολύ αγάπη να σας ευχαριστήσω και από εδώ για τις όμορφες ευχές σας για καλό μήνα στην προηγούμενη ανάρτηση μου.. με ένα μεγααααλο ευχαριστώ σε όλους και την αγάπη μου.... ανταποδίνω την αγάπη και τον χρόνο που που μου χαρίζετε εδώ!!!
Ανοίγω τα χέρια μου
να σταματήσω το κύμα ,
να μην μπορέσει να ρθει να σβήσει τα χνάρια των φιλιών μας..!!!
Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο 2 δρώμενο του φωτογραφίζειν.. της Μαρίας Νικολάου ..με τον ήλιο της στα γιορτινά του.. που κάνει με μεγάλη επιτυχία κάθε φορά... και εγώ σαν καλό παιδί έτρεξα να πάρω μέρος ... να μην χάσω..χα..χα.. και χαίρομαι που μπορώ και το κάνω αυτό..για μένα είναι πολύ ενδιαφέρον ...και μετράει η συμμετοχή..!!
Σε ευχαριστούμε Μαρία..!!
Η ωραιότερη φωτογραφία ήταν της Μαρίνας από το ..to e-periodiko mas που άξιζε και την πρωτιά.. όπως και το κείμενο που είχε γράψει..
Μπορεί να πέρασε καιρός από τότε αλλά μόλις τώρα μπόρεσα να το αναρτήσω.. λόγο ανωτέρας βίας που λέμε..!!
Η αλήθεια είναι ότι την είχα ξεχάσει αυτήν την συμμετοχή μου...!!!
Εδώ θα δείτε εδώ άλλη μία δική μου...στο παιχνίδι των λέξεων #11 ..που συνεχίζεται από την me maria στο mytripssonblog με επιτυχία .. όταν πήρε την σκυτάλη από την Φλώρα...είπα να τις βάλω και τις δύο και να τις μοιραστώ μαζί σας..!!!
Εκεί στης Μεμαρίας θα βρείτε όλες τις συμμετοχές φίλες μου..να περάσετε να διαβάσετε τα διαμάντια που έχουν γραφτεί...!!
Την πρωτιά εδώ την κέρδισαν όχι ένας αλλά δύο συμμετέχοντες.. !!!
Η μία ήταν το... Κανελλακι μας με...τις (αναμνήσεις μιας σερβάντας)
και ο άλλος νικητής είναι ο φίλος Γιαννης Πιτ
Με το.."Η ΕΝ ΠΟΛΛΑΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ....
Και στους δύο τα θερμά συγχαρητήρια μου..!!
Η δική μου συμμετοχή είναι αυτή...
με κόκκινο είναι οι λέξεις που έπρεπε να παίξουμε.!!!!!
Ισα που ξεχώριζε την λευκή γραμμή στον δρόμο μπροστά της καθώς οδηγούσε μέσα στην αχλή που είχε σκεπάσει τα πάντα γύρω, λίγο πριν το ξημέρωμα.
Κυρία μου μπορείτε να διαβάσετε .. να πλέξετε .. να σερφάρετε...μα ... δεν έχει μα.. μπορείτε να κάνετε όλα αυτά...με μέτρο βέβαια..!!!
Για να πω την αλήθεια βαρέθηκα να κάθομαι .. μου λείψατε κι όλας...είναι κάτι πλεχτούλια που θέλω να τελειώσω..εεεεε πολύ το θέλω.. να πάρω
μπρος;
Με πολύ αγάπη να σας ευχαριστήσω και από εδώ για τις όμορφες ευχές σας για καλό μήνα στην προηγούμενη ανάρτηση μου.. με ένα μεγααααλο ευχαριστώ σε όλους και την αγάπη μου.... ανταποδίνω την αγάπη και τον χρόνο που που μου χαρίζετε εδώ!!!
Ανοίγω τα χέρια μου
να σταματήσω το κύμα ,
να μην μπορέσει να ρθει να σβήσει τα χνάρια των φιλιών μας..!!!
Σε ευχαριστούμε Μαρία..!!
Η ωραιότερη φωτογραφία ήταν της Μαρίνας από το ..to e-periodiko mas που άξιζε και την πρωτιά.. όπως και το κείμενο που είχε γράψει..
Μπορεί να πέρασε καιρός από τότε αλλά μόλις τώρα μπόρεσα να το αναρτήσω.. λόγο ανωτέρας βίας που λέμε..!!
Η αλήθεια είναι ότι την είχα ξεχάσει αυτήν την συμμετοχή μου...!!!
Εδώ θα δείτε εδώ άλλη μία δική μου...στο παιχνίδι των λέξεων #11 ..που συνεχίζεται από την me maria στο mytripssonblog με επιτυχία .. όταν πήρε την σκυτάλη από την Φλώρα...είπα να τις βάλω και τις δύο και να τις μοιραστώ μαζί σας..!!!
Εκεί στης Μεμαρίας θα βρείτε όλες τις συμμετοχές φίλες μου..να περάσετε να διαβάσετε τα διαμάντια που έχουν γραφτεί...!!
Την πρωτιά εδώ την κέρδισαν όχι ένας αλλά δύο συμμετέχοντες.. !!!
Η μία ήταν το... Κανελλακι μας με...τις (αναμνήσεις μιας σερβάντας)
και ο άλλος νικητής είναι ο φίλος Γιαννης Πιτ
Με το.."Η ΕΝ ΠΟΛΛΑΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ....
Και στους δύο τα θερμά συγχαρητήρια μου..!!
Η δική μου συμμετοχή είναι αυτή...
με κόκκινο είναι οι λέξεις που έπρεπε να παίξουμε.!!!!!
Το πέταγμα!!!
Ισα που ξεχώριζε την λευκή γραμμή στον δρόμο μπροστά της καθώς οδηγούσε μέσα στην αχλή που είχε σκεπάσει τα πάντα γύρω, λίγο πριν το ξημέρωμα.
Όσο προχωρούσε η ώρα, ο ήλιος είχε αρχίσει τα παιχνιδίσματα του με την ομίχλη
ξεκαθαρίζοντας την ατμόσφαιρα στο γύρω τοπίο.
Στο βάθος φαίνονταν κι όλας αχνά ήδη η σιλουέτα του μεγάλου βράχου που δέσποζε πάνω από την πόλη.
Αυτός ο βράχος ήταν ο προορισμός της.
Αυτός ο βράχος είχε σημαδέψει την ζωή της!
Είχε φιλοξενήσει κάποτε εκεί όλα τους τα όνειρα, τους όρκους της αγάπης τους.
Από μικρά παιδιά είχα βρει το ψηλότερο σημείο του βράχου. Από εκεί κοίταζαν
την μικρή τους πόλη που έμοιαζε παραμυθένια από ψηλά.
Εκεί είχαν βρει ένα κοίλωμα την σπηλιά τους και κάθονταν με τις ώρες αγναντεύονταν την γαλάζια θάλασσα που φιλούσε τα πόδια του βράχου.
Ηταν εκείνη που άκουγε τα γέλια τους τα κλάματα τους, τα όνειρα που έκαναν μαζί και που κατάλαβαν ότι ήταν κοινά μεγαλώνοντας.
Εκείνος πλοίαρχος εκείνη γιατρός.
Μετά από τον χαμό του Ορέστη σε ένα ναυάγιο, έφυγε και η Μαρίνα από την πόλη.
Η απόφαση της να γυρίσει μετά από τόσα χρόνια, ήταν αυτή που την έκανε να φτάσει όσο γίνονταν πιο γρήγορα εκεί.
Το ήξερε από πάντα πως δεν θα κατάφερνε να ξεπεράσει τον φευγιό του Ορέστη της.
Φτάνοντας μέσα στην πόλη στα ριζά του μεγάλου βράχου άφησε το αυτοκίνητο και άρχισε να ανεβαίνει το μονοπάτι που οδηγούσε στην κορυφή του.
Άφησε τις αναμνήσεις να πλημμυρίσουν την σκέψη της.
Φτάνοντας επάνω τα πόδια της καρφώθηκαν ακίνητα, λες και ήταν τυλιγμένα με συρματόσχοινο.
Η σπηλιά τους ήταν όπως την είχαν αφήσει την τελευταία φορά.
Γύρισε και κοίταξε την θάλασσα.
Της φάνηκε πως ήξερε την απόφαση της και την καλούσε στην αγκαλιά της.
Έκανε ένα βήμα προς την άκρη του γκρεμού τους,άνοιξε τα χέρια της και πέταξε...την ώρα που πετούσε ένας γλάρος στην απεραντοσύνη του ουρανού!!
Σας εύχομαι παρεούλα μου να περάσετε μια όμορφη εβδομάδα..και ακόμα και στις δυσκολίες σας χαμογελάστε ... θα περάσουν .. πιο γρήγορα πιστέψτε το..!!
