Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

ΚΑΙ...ΑΠΟ ΕΔΩ..!!!


25 λέξεις # 10...



Ακίνητα τα πόδια στην γη  ασάλευτα.
Απλωμένα χέρια μου κρύβουν την θέα, από τον ορίζοντα που αχνοφαίνεται.
Μια ανάσα ζητώ.

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο που του αφιερώσατε ..και όσοι θα συνεχίσετε να το κάνετε και εδώ..!!!  
Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο δρώμενο των 25 λέξεων που κάνει η Μαρία στο κείμενο της και που έπρεπε να μας εμπνεύσει η φωτογραφία επάνω...
Μέσα στις τόσες όμορφες συμμετοχές την πρωτιά την έχει η Μαρία.. με το ομολογουμένως υπέροχο ολιγόλεκτο της...περάστε από εκεί  να το  απολαύσετε..!!
Για μένα οι συμμετοχές στα δρώμενα της..  μπλοκογειτονιάς... λειτουργούν  σαν προστατευτικό για την...αλτσχάιμερ..!! 

Όπως και οι ώρες που φτιάχνω μικροπραγματάκια για να ταξιδέψουν και που θα μοιραστώ μαζί σας εν καιρό...!!
Τελειώσαμε; 
Νομίζετε..!!
Χωρίς να δείτε την διπρόσωπη;
(γιατί απορείτε καλέ;) υπάρχουν και αυτές οι καρτούλες ευχών..όταν κάτι τέτοιες ιδέες σφηνώνονται στο κεφαλάκι του πιο γελαστού Συριανοκόριτσου...που αυτόν τον καιρό έχει κατεβάσει ρολά...!! 
Ευχή μας να περάσουν τα δύσκολα γρήγορα.
Η χαρούμενη έκπληξη με γέμισε χαμόγελα όταν διάβασα για την επιλογή που έπρεπε να κάνω..

 την οποία σας αφήνω να μαντέψετε..!!
                                   αυτή...την κλασική...
                     η αυτή; την τρελούτσικη; 
Ο ευρών αμειφθήσεται...!!!  
Na έχετε μια όμορφη εβδομάδα... παρεούλα μου  και να βλέπετε την καλή μεριά της ζωής ..!!
Είναι οι μικρές στιγμές που μας κάνουν να χαμογελάμε... αντιστάθμισμα  στα δύσκολα της...!!!









Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ.. ΒΗΜΑ-ΒΉΜΑ ΟΠΩς ΛΕΜΕ ,,,tutorial.!!


Πριν από καιρό είχα δει σε ένα  μπλόκ ένα πολύ όμορφο σχέδιο.. που όμως δεν μπορούσα να βγάλω. 
 Εκει που έπρεπε να υπάρχουν οι οδηγίες έγραφε την λέξη... tutorial
Και άντε εγώ η άσχετη με τα αγγλικά να καταλάβω τι εννοεί... 
Βρε τι είναι το τουτόριαλ μανίτσα μου; αναρωτιόμουν η γυναίκα...!!
Και εδώ θα μου πείτε ...δεν ήξερες δεν ρώταγες;
Αν πεις και τ άλλο;... δεν έκανες μια μετάφραση;
Ελα μου ντε... που είχε κολήσει το μυαλό .
Με τον καιρό κατάλαβα τι είναι ... το τουτόριαλ...χα..χα... αλλά τι πιο απλό να πεις ... οδηγίες; αφού γράφουμε ελληνικά!!
Στην περασμένη μου ανάρτηση δυο αγαπημένες φίλες και όποιες άλλες φυσικά θέλουν  να τις φτιάξουν, η Βάσια και η Λίτσα  και  τα κορίτσια από τον πύργο... που μου είπαν να τους δείξω πως φτιάχνουμε τις στρουμπουλές κουκλίτσες.
Και επειδή χατίρια δεν χαλάμε εννοείτε κορίτσια η ανάρτηση αυτή είναι για εσάς...!! 
Αναλυτικά.. όπως λέμε βήμα  βήμα...το τουτόριαλ ξεχάστε το..!!!
Λοιπόν έχουμε και λέμε ... κόβουμε  στην αρχή δυο χαρτονάκια στρογγυλά.. το ένα με διάμετρο 17 πόντους 
και το άλλο με 9 πόντους. δηλαδή από την μια άκρη  μέχρι την άλλη.

Το μεγάλο  για το σώμα και το μικρό για το κεφάλι..καλά θα είναι το ύφασμα αυτό να είναι η ένα παλιό φανελάκι του συζύγου....για να έχει ελαστικότητα το ύφασμα  προσοχή μην τον αφήσετε και γυμνό τον άνθρωπο..χα..χα...η ένα μπέζ ζέρσευ... από τα κομπινεζόν που φορούσαν παλιά οι μαμάδες σας..
Τα βάζουμε επάνω στο ύφασμα που θέλουμε να κόψουμε..αφού το κάνουμε αυτό,δηλαδή..να κόψουμε το ύφασμα ...
 
παίρνουμε μια βελόνα με  κλωστή διπλή και κάνουμε ένα τρύπωμα μισό πόντο περίπου  από την άκρη περιμετρικά.
Το σουρώνουμε μέχρι να κάνουμε μια φωλίτσα.
και την γεμίζουμε...η με ρύζι..η με μικρό χαλικάκι (εγώ το αγοράζω   αυτό από το συγκεκριμένο κατάστημα) αν δεν το έχω μαζέψει  το καλοκαίρι από τις παραλίες...είναι λίγο βαρύτερο και κάθεται πιο καλά η κούκλα.
Πιάνουμε τις δυο άκρες τις κλωστής και κλείνουμε καλά την τρύπα.΄
Τώρα έχουμε το σώμα της. 
Κάνουμε το ίδιο και με το κεφάλι... μόνο που αυτό το γεμίζουμε με το  βαμβάκι που γεμίζουμε τα μαξιλάρια.. αν δεν έχουμε το κάνουμε με το κλασικό βαμβάκι..απλά το άλλο δουλεύται καλύτερα και έχει πιο ωραίο αποτέλεσμα.
Τώρα είναι έτοιμα και τα δύο..

Ράβομαι το κεφάλι με το σώμα με κρυφές βελονιές.
Μετά με ότι μαλάκι έχουμε, κάνουμε τα μαλλιά της μετρώντας το μάκρος από την μια μεριά του κεφαλιού μέχρι την άλλη αφήνοντας αρκετά παρακάτω..γιατί θα δεθούν και θα κοντύνουν  όπως σας δείχνω εδώ.
Μετράμε πολλές φορές φορές πήγαινε έλα..το μαλάκι μέχρι να υπολογίσουμε ότι αυτό να σκεπάζει επαρκώς... το μισό κεφάλι της κούκλας..!!
Ράβουμε ακριβώς στη μέση αρχίζοντας από το πίσω μέρος του κεφαλιού.



Σηκώνουμε λίγο τα μαλάκια της και βάζουμε μια κορδέλα δένοντας τη φιόγκο... αν δεν βαριόμαστε μπορούμε να ράψουμε λίγη ταντελίτσα γύρω από τον λαιμό,αντί για κορδέλα, να καλύψουμε το ράψιμο.
Στεραιώνουμε τα μαλάκια με το ίδιο μαλάκι πιάνοντας με  την βελόνα και λίγο από το σώμα της κούκλας.

Βάζουμε τις κορδελίτσες στα μαλλιά της περνόντας τες με βελόνα ανάποδα για να μην μαγκώσει κάπου. 
                                Η μια μεριά
                                και η άλλη 
Η κούκλα μας τελείωσε  σχεδόν, το μόνο που της λείπει είναι το μακιγιάζ!!
Εεεε ναι.. χωρίς μακιγιάζ... κούκλα δεν γίνεσαι.!!
Ματάκια μαύρα...
εσείς μπορείτε να βάλετε και μπλέ...περι ορέξεως....
λίγο ρουζ στα μάγουλα...
 και το κυριότερο να μην ξεχάσετε.. ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟΟΟΟΟ!!!!
Και...... έτοιμη για την πασαρέλαααα!!!
Να  είστε καλά ότι και να κάνετε παρεούλα μου ..!!!!
 Να περάσετε μια όμορφη και χαμογελαστή εβδομάδα!!



   


Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ....ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ..!!



                                      πηγή
Μια τηλεφωνική πρόσκληση που ήρθε από τα 
Κ.Η.Φ.Η.( Κέντρο  Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων.) της περιοχής μας  στην Ν. Αλικαρνασσό του Ηρακλείου Κρήτης..με γέμισε φίλες μου πάρα πολύ χαρά..!!!
Η υπεύθυνη του κέντρου μου  μου ζητούσε να πάω εκεί να δείξω στις κυρίες που πάνε να περάσει η ώρα τους να μάθουν να φτιάχνουν πάνινα κουκλάκια ..
Μετά χαράς να έρθω της απάντησα αμέσως ... και όχι ενα.. αλλά όσα σεμινάρια θέλετε να σας κάνω.. κορίτσια μου..
Ένιωσα τόσο όμορφα που θα έκανα αυτό το σεμινάριο  καρδιάς...!!!
Οι κυρίες που πάνε εκεί γιαγιάδες  που δεν έχουν  κάτι να κάνουν και εκεί.. βρίσκουν την παρέα  να μιλήσουν να πλέξουν .. να διαβάσουν.
Πήρα λοιπόν.. τα υλικά μου που ήταν κουρελάκια ... ένα σακουλάκι φακές..ένα..κουβάρι μαλάκι.. λίγο βαμβάκι..κλωστή.. βελόνα ..ψαλίδι και.. χαρούμενη διάθεση..!! 
                        η πάνινη..  δημιουργία....
Και εδώ με δύο από τις  μικρές που έφτιαξαν.


Την μεθεπόμενη μέρα με εξέπληξαν χαρούμενα .. είχαν πέσει με τα μούτρα στην δουλειά..χα..χα..και εδώ η απόδειξη...τι μπορούν να κάνουν!!

Να δείτε σαν μικρά παιδιά ήταν που τους δόθηκε η ευκαιρία να ξαναθυμηθούν τα παιδικά τους χρόνια...
Η ιδέα ήταν  να  φτιάξουμε μικρά κουκλάκια να  και πάμε μια μέρα   στο σχολείο και με την συνεννόηση του διευθυντή να  πούμε παραμύθια  και δείξουμε στα μικρά παιδιά πως ήταν τα παιχνίδια όταν εμείς οι γιαγιάδες  ήμασταν στην ηλικία τους.. 
Πως οι κούκλες ήταν πάνινες και πως τις φτιάχναμε τότε  με κουρελάκια..
Στο σχολείο μας υποδέχτηκαν τα μικρούλια...και οι δασκάλες τους..
Καθισμένες μαζί τους γύρω από τα μικρά τους τραπεζάκια.. τα παιδιά.. κοίταζαν με ενδιαφέρον ότι τους δείχναμε...!!
Δίπλα μου κάθονταν μια μικρή όμορφη  τσαχπίνα και πανέξυπνη μικρή που με το που τελείωσε η κουκλίτσα της πήρε το ψαλίδι και κούρευε τα μαλλιά της..
Και όταν την ρώτησα γιατί την κουρεύει; 
μου απάντησε...
Μα δεν βλέπεις πως έχει ψαλίδα;
Χα..χα.. έπεσα κάτω από τα γέλια....
Οι κουκλίτσες, μοιράστηκαν σε όλα τα παιδάκια..!!
Ήταν μια από τις ωραιότερες εμπειρίες της ζωής μου αγαπημένο μου παρεάκι..η παλιά  γενιά δίπλα  στην καινούργια...ας τους μεταδώσουμε τα καλύτερα από τα δικά μας.. αξίες και αγάπη για  την ζωή..!!!
Όμορφες στιγμές .. μικρές χαρές .. γεμάτες με συναίσθημα και χαμόγελα..!!
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα με αφορμές για πολλά χαμόγελα....!!!  

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

ΖΗΛΕΥΟΝΤΑΣ ΤΑ...ΧΑΙΚΟΥ...!!!



Πείτε το... θράσος.
Πείτε το...που πας ξυπόλυτη στ αγκάθια..
Πείτε το..άγνοια κινδύνου...
Πείτε το..που πας βρε Καραμήτρο...
Πείτε το ζήλια....αυτό ταιριάζει καλύτερα...και είναι η αλήθεια, γιατί βλέποντας  τα χαϊκού  της Μαρίας μπορείτε να τα δείτε...εδώ που τα είχε γράψει επάνω στις φωτογραφίες  ναι....εννοείται ζήλεψα..
Και με αφορμή την προτροπή της Μαρίας με τον ήλιο της και τα γιορτινά της  εδώ στο  κείμενο της να γράψουμε   χαϊκού ..άρχισαν να δουλεύουν τα γρανάζια μου..χα..χα.
Ήδη είχα πάρει μέρος στο φωτογραφίζειν ...η φωτογραφία μου ήρθε τελευταία και ασθμαίνοντας.. αλλά   μόλις έκανα μεταβολή ήρθα πρώτη..χα..χα.. 
Πρώτη ήρθε η φωτογραφία της Νικολέτας Καλένη.. δείτε την φωτογραφία της Εδώ.
Σκέφτηκα μια και είχα την φωτό να μην πάει χαμένη για χαμένη..να την στολίσω λιγάκι με λεξούλες που τις λένε χαϊκου... είπαμε ζήλεψα από της με Μαρίας..
Τις πρώτες οδηγίες μου της έδωσε η Αριστέα ..ναι εκείνη που λέει ότι η ζωή είναι ωραία...
Και το ένα... έφερε το  άλλο.. 






Με ξέρετε πια πολύ καλά.... απέξω και ανακατωτά. Είναι να μην δω δρώμενο...αμέσως να πάρω μέρος.
Εντάξει. όχι και σε όλα να μην λέμε και μεγάλα λόγια.. Τι είναι χαϊκού; το αναλύουν τα κορίτσια η με Μαρία   και η Αριστέα.. η πυργοδέσποινα..!! να μην τα ξαναλέμε ναι;
Περιμένω διορθώσεις από την  δασκάλα του είδους την Ελένη που ποιεί..!!  
Αγαπημένη μου παρέα σας εύχομαι να έχετε μια όμορφη εβδομάδα.... να αγαπάτε ότι κάνετε και  να χαμογελάτε στο τέλος ευχαριστημένοι...!!!
Εκτακτη ..ανακοίνωση για την Μυρτώ..!!!
σας παρακαλώ διαβάσετε περισσότερα για το κορίτσι αυτό  στης αγαπημένης φίλης Ποδηλάτισσας οτιδήποτε μικρό  όπως αυτό...
θα είναι χρήσιμο..χαρίστε την αγάπη  σας.. σε ένα ακόμα παιδί...να είστε καλά πάντα.!!  

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Η ΠΕΜΤΗ ΕΥΧΉ..!!!!


Στον παλιό καλό καιρό,ζούσε μια όμορφη μικρή νεραϊδούλα...μέσα στο νεραϊδόδασος
Το πρόσωπό της , έμοιαζε του φεγγαριού...αλλά αυτό που την έκανε τόσο ξεχωριστή..ήταν τα μάτια της...
Είχε τα πιο όμορφα πράσινα μάτια στον κόσμο...!!!!
Πράσινα ..σαν το χρώμα του σμαραγδιού....!!!!!
Η μαμά της η μεγάλη νεράιδα του όμορφου αυτού δάσους αποφάσισε πως η κόρη της ήταν έτοιμη να βγει  στον κόσμο των ανθρώπων αφού μέχρι εκείνη την στιγμή ζούσε κάτω από την προστασία της.
Έπρεπε πια να ανοίξει τα πανέμορφα  διάφανα φτερά της και να πετάξει μακρυά της,δοκιμάζοντας και τις δικές της δυνάμεις.
Της έδωσε λοιπόν η νεραϊδομαμά  πέντε ευχές να της χαρίσει εκείνη όπου   θέλει. ..!!
Πήγαινε κόρη μου στο καλό και μοίρασε τις ευχές σου όπως εσύ νομίζεις.!!
Η νεραϊδούλα μας ήταν τόσο καλόκαρδη που ήθελε όλοι οι άνθρωποι να είναι ευτυχισμένοι...
Είχε όμως στα χέρια της μόνο πέντε ευχές..και αποφάσισε να βρει πέντε ανθρώπους να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες τους...
Ο πρώτος άνθρωπος που συνάντησε καθότανε σε ένα καφενείο και έπινε τον καφέ του από μια κούπα..
Μπορώ να πραγματοποιήσω μια ευχή σου...πια θέλεις να είναι;
χωρίς να πολυσκεφτεί εκείνος ..τις είπε....να γεμίσει η κούπα μου λίρες.....
Πες το και έγινε... η ευχή σου πραγματοποιήθηκε του είπε...και ευθείς η κούπα του γέμισε λίρες...
Ο δεύτερος ήταν ένας ζαχαροπλάστης....πραγματοποιώ ευχές του είπε...
τι θα ήθελες;
Θέλω να φτιάχνω το καλύτερο και νοστιμότερο γλάσο στον κόσμο..της απάντησε..
Γέλασε η νεραϊδούλα μας..αλλά του έκανε το χατίρι...
Εντάξει του είπε από εδώ και πέρα το γλάσο σου θα είναι το νοστιμότερο και διασημότερο στον κόσμο
Λίγο παρακάτω είδε έναν άνθρωπο να τρέμει από τον φόβο του...
Εσύ τι θα ήθελες να ευχηθείς; τον ρώτησε..
Αχ!!! καλή μου νεράιδα της είπε φοβάμαι τόσο πολύ να βγω από το σπίτι μου
γιατί νομίζω ότι θα πέσει κανένα κεραμίδι στο κεφάλι μου και θα σκοτωθώ...
θα ήθελα να απαλλαγώ από αυτόν τον φόβο μου...
Μην στεναχωριέσαι μέχρι τα βαθιά σου γεράματα αυτό που φοβάσαι δεν θα σου συμβεί....του είπε και έφυγε....να συνεχίσει την αποστολή της που ήταν να κάνει ευτυχισμένους  πέντε  ανθρώπους, αφού μόνο πέντε ευχές είχε στα χέρια της..!! 
Εκεί που πήγαινε βρέθηκε μπροστά της ένας στρατιώτης...
Πραγματοποιώ ευχές πες μου την δική σου ευχή να γίνει πραγματικότητα...
Τι να θέλω καλή μου νεραϊδούλα  αφού είμαι στρατιώτης και προστατεύω την πατρίδα μου ;
 θα ήθελα να κερδίζω πάντα στην μάχη..της είπε..!!
Από εδώ και πέρα πάντα θα κερδίζεις πάντα τις μάχες σου ...του είπε και τον χαιρέτισε.
Τι μου έμεινε; σκέφτηκε..μόνο μια ευχή ..θα την δώσω σε όποιον βρεθεί μπροστά μου αυτήν την στιγμή.....
Η ματιά της έπεσε σε ένα παιδί που περνούσε εκείνη την ώρα από μπροστά της καθισμένο σε ένα αναπηρικό καροτσάκι...
Δεν χρειάστηκε καν να ρωτήσει το παιδί η νεραϊδούλα μας τι ευχή θα ήθελε
το έβλεπε στα μάτια του.. και μέσα της για πρώτη φορά έκανε εκείνη μια ευχή για κάποιον άλλο άνθρωπο....
Ευχήθηκε να σηκωθεί το μικρό παιδί από εκείνη την απαίσια καρέκλα..και να τρέξει σαν ζαρκάδι  ελεύθερο και χαρούμενο....
Και ενώ έκανε την πέμπτη και τελευταία..ευχή της..δάκρυα χαράς κύλισαν από τα πανέμορφα πράσινα  μάτια  της γιατί ήξερε πως η πέμπτη ευχή της θα έκανε χαρούμενο και ευτυχισμένο ένα παιδί..!!!

Το μικρο αυτό παραμύθι είχε πάρει μέρος στο παιχνίδι των λέξεων όταν το έκανε η Φλώρα στο TEXNIS STORIS πριν από 3-4 χρόνια..με δυο τρεις μικρές διορθώσεις που έγιναν .. ήθελα να συνοδέψει ότι με αγάπη έκανα για μια μικρή πριγκίπισσα που θα έχει στο δωμάτιο της αυτό το μικρο πλεχτό σετάκι.. προς το παρών..!!

Για τους μικρούς  πρίγκιπες και τις πριγκίπισσες της καρδιάς μας ....ας κάνουμε πολλές ευχές να είναι πάντα χαρούμενα και ευτυχισμένα τα παιδιά όλου του κόσμου..!!!
Όσες ενδιαφέρεστε να χαρίσετε λίγο από τον χρόνο σας μαζί με την αγάπη σας μπορείτε να πάρετε πληροφορίες από 
ΕΔΩ  θα δείτε και τις δημιουργίες της παρέας..!!!
Σας εύχομαι να έχετε όλοι μια όμορφη εβδομάδα .... κάνετε έναν άνθρωπο χαρούμενο
απλά.....χαμογελώντας του..!!