ΒΗΜΑ ..ΒΗΜΑ...!!!!

Κατόπιν παρακλήσεως αγαπημένης φίλης ....φίλοι μου..και επειδή έχετε πάρει το συγκεκριμένο δωράκι κάποιοι...(αμ δεν ξέρω να κάνω και κάτι άλλο χι..χι..)και επειδή  ....πω..πω...πολλά επειδή παιδάκι μου....χατίρια δεν χαλάω ήθελε να το δείξω βήμα βήμα η μαμά της...για το χατίρι της μαμάς ...λοιπόν 

θα υποστείτε την ταλαιπωρία της ανάρτησης..χι..χι.. 

Όσες νοικοκυρές..χι..χι.. σαν εμένα προσέλθετε...είναι απλό,..είναι εύκολο,είναι..... 

Το πρώτο που κάνουμε είναι να πάμε στη λαϊκή να πάρουμε την συγκεκριμένη νταντέλα ύφασμα..

Θέλουμε ακριβώς εφτά λουλουδάκια..  στο πλάτος... και το μάκρος όσο 

 είναι...βγάζουμε δύο τέτοια  κομμάτια....

Κόβουμε δύο τετράγωνα κομμάτια.. εφτά επί εφτά λουλουδάκια.. και

 τέσσερα κομμάτια εφτά επί δύο λουλουδάκια.....

Παίρνουμε κόκκινη κλωστή..κουβάρι ανεξίτηλη και ενώνουμε τα κομμάτια

ένα .ένα με μονοβούλοτο πρώτα τα μικρά με το ένα τετράγωνο..

αφού τα ενώσουμε όλα,τα μικρά, θα έχουμε ένα κουτάκι λουλουδένιο χωρίς σκέπασμα...

και η κάτω του μεριά...

 ενώνουμε και τα πλαινά....

 βάζουμε και το δεύτερο τετράγωνο από πάνω και το ενώνουμε με τον ίδιο τρόποοοοο!!!!!

Παρακάτω..όπως θα είναι κλειστό τώρα το τετράγωνό μας..

παίρνουμε ένα ψαλιδάκι και κόβουμε προσεχτικά αφήνοντας δύο λουλουδάκια γύρω...απο τις δύο μεριές...

τρία λουλουδάκια από την μια μεριά και συνεχίζουμε άλλα τρία από την άλλη να σχηματιστεί το άνοιγμα που θα βγάζουμε τις χαρτοπετσέτες....

το πλέκουμε και αυτό όσο είναι το άνοιγμα...

Όταν τελειώσουμε περνάμε στο άνοιγμα που κάνουν τα λουλουδάκια μεταξύ τους...και στο ένα λουλουδάκι από την άκρη του τετραγώνου και πάντα απο την γωνία που γυρίζουμε για να κάνουμε το άνοιγμα....

 περνάμε μια κόκκινη....η ότι άλλο χρώμα σας αρέσει κορδελίτσα...της κάνετε ένα φιογγάκι της βάζατε και μια χαντρούλα...ένα λουλουδάκι..( πω..πω..μου θυμίζω Βέφα..χι..χι..) και έτοιμη η χαρτοπετσετοθήκη  σας..!!!!!!!!

Σε κόκκινο φόντο!!!!!!

Και σε μπλέ.... φόντο...

Προσπάθησα να το κάνω οσο μπορούσα καλήτερα.....έ... δεν είμαι και δασκάλα;;  εν τάξει μαμά της

φίλης;;;!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

  

  

ΑΛΛΑΓΗ ...ΡΟΤΑΣ....

Παραπλανητικός...τίτλος;;;

Οχι και τόσο θα έλεγα...αφού μας παραπέμπει σε θάλασσες...και ταξίδια..καλοκαιρινά..εκεί εγώ!!!! να μην θέλω να αποχωριστώ..το γαλανό της που ακόμα μοιάζει με καθρέφτη...που στραφτοκοπά κάτω από το λαμπερό φώς του ήλιου...

Πεισματικά το καλοκαιράκι δεν θέλει να αφήσει και εκείνο την θέση του στο...Φθινόπωρο...οι μέρες του τέλειωσαν..ομως εκείνο ξεκλέβει..πότε πότε καμιά ηλιόλουστη μέρα που έχει το θράσος να φανεί..στα μέσα του φθινοπώρου...

Και εγώ, σαν και εκείνο να επιμένω ακόμα μια πινελιά.. καλοκαιριού!!

Αλλάξαμε ρότα....!!!καιρός για κάτι άλλο...με πιο Φθινοπωρινά χρώματα...και πιο χρηστικό..

Εεεεεε..ναί!!!!!αφήσαμε πίσω μας πρός το παρόν τα σπιτάκια...και πιάσαμε τις μολυβοθύκες!!!!

Τις ντύσαμε με χρώμματα..!!!!!

Τις ζωγραφίσαμε σαν μικρά παιδιά..... 

και από τον ενθουσιασμό μας..χι..χι..τι άλλο θα αισθανόμασταν!!!!μετρούσαμε παιδιά...

Ητανε να μην πάρουμε φόρα.. 

Ολα τα χρώμματα..και η φαντασία...

ακούμπησαν επάνω τους...

τις ατέλειες δεν τις βλέπουμε έτσι;;;χι..χι...

Αυτή βιαζότανε ..ήθελε μολύβια..

και οπως το εχουμε ξαναπεί χατίρια δεν χαλάμε..πως θα το κάναμε αυτό σε μιά μολυβοθύκη;...

Και για το τελος...εεεε!!! να μην σας δείξω και την δικιά μου;

Τι χωρίς μολυβοθύκη θα ήμουνα εγώ;;;χι..χι....εδώ φορτωμενη με μπογιές, μαρκαδόρους,στυλούς, γόμες, ξύστρες.... στο χώρο μου..

και μιά.... ολοκληρωμένη άποψη....

Εδώ ο συνήθης ύποπτος κατασκευαστής....Σμαραγδένιος... 

Μετά της δεσποινίδος..εγγονής μας...βεβαίως..βεβαίως...χι..χι.
Τα εύσημα παρακαλώ της ζωγραφικής δικά μου.....χι..χι..χι..!!!!!!  

ΠΩ...ΠΩ.... ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΕ Ο ΚΑΙΡΌΣ..!!!!ΚΑΙ Η ΤΥΧΕΡΉ....!!!!

Αλήθεια πως περνάει ο καιρός έτσι;;;
Ακόμα επηρεασμένη από την πανσέληνο είμαι...
Ήθελα να την αφήσω ακόμα ..να ομορφαίνει τον χώρο μου...
αλλά είχα αφήσει το σπίτι μου μες την σκόνη..(βλέπε προηγούμενη ανάρτηση)χι..χι.....και υπάρχει και λόγος που ήθελα να συμμαζέψω...να ξεσκονίσω..να βάλω καθαρά τραπεζομάντιλα..και ότι τέλος πάντων καθαρό...

Εκεί που κοίταζα το ημερολόγιο, βλέπω τον Σεπτέμβρη...πω..πω.. πότε περασε ο καιρός τόσο γρήγορα;;; ουτε που το καταλαβα..!!!

οτι πρίν ένα χρόνο αυτόν τον μήνα ήταν η πρώτη μου φορά που το ένα μου δάχτυλο (μονο αυτό μπορούσα να πατάω..χι..χι )  άρχιζε δειλά δειλά να παταει τα πλήκτρα..αυτού του υπολογιστή...!!
Αφορμή...ήταν ο εγγονός μου που μου είπε...
Γιαγιά θα σου κάνω ένα μπλοκ να γράφεις εκεί μέσα ότι θες..!!!
αφού παϊδάκι μου τα γράφω στο τετράδιο ..γιατί να τα γράφω και εκεί μέσα;; τον ρώτησα..
Άσε με να σου δείξω και μετά αν δεν σου αρέσει το αφήνεις..!!!
τι μέρα ήταν αυτή Θεέ μου;;;
Δίνουν του παιδιού παιχνίδι και δεν το θέλει;;χι..χι..
θυμάμαι πόσος φόβος στην αρχή να μην πατήσω κανένα κουμπί κατά λάθος και σβήσω πράγματα..άλλα και κάθε λίγο τρέχα Άρη...αυτό τι θέλει;; λάθος το έκανα;;
Έβλεπα τα δάχτυλα του να τρέχουν επάνω στα πλήκτρα...και μια φόρα του είπα....σιγά παιδί μου θα ζαλιστεί ο κομπιούτερ τόσο γρήγορα που τα γράφεις δεν θα σε προλαβαίνει ..!!!!! το γέλιο που έπεσε δεν λέγεται χι.χι...όχι να δείτε την ασχετοσύνη μου...όχι ότι τώρα είμαι σχετική.... τέλος πάντων..ώσπου αποφάσισα..να προσπαθήσω και μόνη μου ..άρχισα να εξοικειώνομαι με το μηχάνημα κατά εμένα..σιγά σιγά..
Στο πρώτο μπλοκ που μπήκα ήτανε το 
<<Αστεράτη κουζίνα>> να βρω  μια συνταγή...Το Μαράκι έτσι λένε την φίλη...μου έδωσε τα πρώτα μου φώτα..και την ευχαριστώ  πολύ γι αυτό..μόνο που το μπλοκ της το έχει αφήσει για λίγο..και λυπάμαι.
Έτσι άρχισα να μαθαίνω πράγματα σιγά σιγά ώσπου κάποια μπλοκ μου έκαναν κλικ...και κάποια άλλα κλικ..κλικ..
κάποια στιγμή στο δρόμο των μπλοκ συνάντησα..την Τζίντζερ...ναι την γνωστή μας..Τζιντζερ.. και ότι χρειάστηκα...εκείνη...μαθήματα μλπόκινγκ.....
Σμαραγδένια θα κάνεις εκείνο θα πατάς εκεί..θα μπαίνεις αλλού...
Για στάσου της λέω τι με πέρασες παιδί μου;;;πως θα τα αφομοιώσει όλα αυτά απέξω το κεφάλι μου;;;
Να στα γράψω σε μεηλ μου είπε...
Γράψε μου τα να τα γράφω στο τετράδιο να τα μελετάω και με τα να  πατάω τα πλήκτρα που πρέπει να γίνω μια σωστή μπλοκέρισα..της λέω...και έγινε ο Μέντορας μου...
Κάθε μέρα που περνούσε ολο και πιο πολύ κόσμο (γνωριζα) και επειδή είμαι άτομο που του αρέσει η επικοινωνία... και το χιούμορ...άρχισα να μπαίνω και σε πιο πολλά μπλοκόσπιτα...
Δεν μπορούσα να φανταστώ πόσες φίλες θα με στήριζαν και θα με παρότρηναν με τον τρόπο τους να  συνεχίσω και πόση αγάπη θα εισέπρατα από εδώ μέσα...
Ούτε πόσο θα άνοιγαν οι ορίζοντες μου....και ποσο θα γέμιζε αγάπη η καρδιά μου ..
Με την τζίντζερ και το Μαράκι την Βιλλιώτη  εχουμε βρεθεί και από 
κοντά...ήτανε σαν να γνωριζόμασταν χρόνια..τελικά τίποτε δεν είναι τυχαίο στην ζωή.
Είμαι  πολύ χαρούμενη και υπερήφανη που με νιώθουνε φίλη τους όπως και πολλές άλλες φίλες..Αντιγόνη..
Χαρά..Παρακέλσο...Ρένα...Εφη.... και πόσες άλλες που για να τις πώ όλες..θα έπρεπε να γράψω ανάρτηση χιλιόμετρο....
Και επειδή δεν γίνεται να περάσει έτσι αυτός ο χρόνος απο μερους μου  χωρίς κέρασμα.. να σας ευχαριστήσω... για τη τόση αγάπη σας...να σας κεράσω μια ρακή..

..ένα ξεροτήγανο..!!!!

 

Και καλά νομίζατε ότι θα την βγάζατε με αυτά;;; 
Όοοοοχι...βέβαία..!!! από τα σχόλια που έγιναν στην προηγούμενη ανατρησή μου με την πανσέληνο....(γι αυτό κλείσανε και τα σχόλια..)
Οποια φίλη κάνει το πρώτο σχόλιο σε αυτήν την ανάρτηση  θα την παρακαλέσω να μου πεί και έναν αριθμό απο το.. 
1 εως το 35...και σε όποια φίλη αντιστηχεί ο αριθμός που θα πεί..και που θα ειναι η σειρα που άφησε το σχόλιο της, εκείνη θα κερδίσει ένα δωράκι απο τα χέρια του Σμαραγδένιου και τα δικά μου....ελπίζω να της αρέσει ..είναι μια μολιβοθύκη....
που ποζάρει γεμάτη χάρη...

στο γνωστό μπαλκόνι......και η τυχερή ειναι η.....
Πέπη...ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΚΑΡΔΙΑΣ...  
έτσι μπορώ να σας δείξω την αγάπη μου..δεν ξέρω άλλο τρόπο
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ....!!!!!!    

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ...ΓΙΑ ..ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ........

Μπλέ....πανσέληνος!!!

Ασημένιο μονοπάτι φεγγαρόσκονης μέσα στο μπλέ της θάλασσας!!!

Μαγευτικό!!!!

Βγήκε να βολτάρει πάνω απο τις πόλεις...τους δρόμους τα σπίτια....

Σκαρφάλωσε  πάνω στις κεραμιδένιες στέγες ... και γλυστρώντας στους λευκούς  ασβεστωμένους τοίχους, τρύπωσε γεμάτο περιέργεια ανάμεσα στις κλειστές γρίλιες ......

Μικρές χλωμές ασημενιες γραμμές ... φώτισαν για λίγο το σκοτεινό δωμάτιο...

Της παρακολουθούσα με την άκρη του ματιού μου να σκαρφαλώνουν ... αργά ... αργά ... προς το ταβάνι....

Αχτίνες φωτός, που ψαχούλευαν την ψυχή μου σαν να μου έλεγαν..!!!!

Τί γυρευεις εκεί μέσα κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους;

Δές η νύχτα σε καλεί.. να σου χαρίσει την πανσέληνο...!!! 

Να την πάρεις στίς χούφτες σου και να σκορπίσεις την λάμψη της ολόγυρα....

Να σκεπάσεις την ασκήμια του κόσμου..!!!!!

Τί ομορφα θα ήταν να το καταφέρναμε αυτό Ρόζυ μου έ;;;

Γύρισε και με κοίταξε με τα όμορφά της μάτια..χωρίς να πεί λέξη...

μάλλον συνφωνείς έ;; 

Και εσύ θέλεις απόψε να βολτάρεις έξω; τι σου κάνει όμως μια πανσέληνος;;

Να είχες ένα ταίρι Ρόζυ μου..θα το βλέπατε παρέα το ολόγιομο φεγγάρι..!!!!έβγαλε έναν αναστεναγμό και κουλουριάστηκε στα πόδια μου..

 Εμένα ομως θα μου επιτρέψεις να αφιερώσω απόψε ένα στίχο στον Σμαραγδένιο μου... θα του πώ....

Στου ουρανού το περιβόλι ανεβήκαμε

κι απο το φώς των αστεριών του ζαλιστήκαμε

έναν δικόμα εκει φιάξαμε παράδεισο

και το κλειδί του το πετάξαμε στην άβυσο.

Εσύ και εγώ,με μια πανσέληνο μονάχα για οδηγό,

στις αγκαλιάς σου πήγαινέ με τα 

ταξίδια,

για μια ζωή που δεν θα είναι πιά η ίδια.

Θέλω τον κόσμο να ξεχάσουμε τον άσκημο,

καιτις καρδιές μας να κρεμάσουμε παράσημο,

πανω στο πέτο μιας ολόγιομης σελήνης,

κι απ την αγάπη μας να δώσουμε και κείνης...!!!!

τι λές  θα του αρέσει;

κούνισε την ουρά της ενθουσιασμένη

Της χαίδεψα λίγο το κεφάλι..και σε λίγο άρχισε να ροχαλίζει!!!!

Τί μου θύμιζε ..τι μου θύμιζε το ροχαλητό;....

Μα...και βέβαια!!!! ποιόν άλλο;; 

Τον Πάκη..!!τον τριχωτό έρωτα της  της Elenas art...   και ξαφνικά μια ιδέα άστραψε στο μυαλό μου...

Ξύπνα Ρόζυ...να δείς...!!!

άνοιξε τα μάτια της και της λέω.....να σου συστήσω τον Πάκη..

δες τον!! είναι φατσούλα σαν εσένα...σου αρέσει;;; 

Γάβ..γάβ..(δυο γάβ είναι ναί)καί κούνησε με χαρά την ουρά της..

Καλά Ρόζυ μου πως κάνεις έτσι;;; το καταλαβαμε οτι σου άρεσε...σταμάτα να κουνάς την ουρά σου...κάτσε φρόνιμα...ακομα δεν τον είδες...απά..πά.πά.. να του στήλουμε και άλλες φωτό σου να σε δεί;;;το ξέρεις οτι και με τον Σμαραγδένιο γνωριστήκαμε με φωτό;; δεν σου το είπα έ;;;ολα θέλεις να τα ξέρεις πιά;; έλα παρε πόζα ...

Μπράβο κορίτσι μου αλλη μία;;

Πολύ ωραία... θα του κάνεις καλή εντύπωση..χι..χι..

Ξέρεις;....είναι λίγο ζηλιαρούλης 

και θελει να του δείξουμε την αγάπη μας με στίχους... και επειδή εμείς είμαστε κορίτσια που δεν χαλαμε χατίρια λέω να του αφιερώσουμε ένα συνφωνείς;

Γάβ..γάβ..γάβ...ααααα!!!! ωραία...

Λοιπόν να του πούμε........

Φίλε Πάκη είσαι φάτσα

κι είσαι απ την ίδια ράτσα

με την Ρόζυ την φλοκάτη

πού ναι και αυτή φευγάτη.

Αν σ αρέσει πές το τώρα

και μην χάνεις ούτε ώρα

κάτω απ του φεγγαριού τον δίσκο

μια χαρά Πάκη σε βρίσκω.

Δές την Ρόζυ την ναζιάρα

πού ναι.πες το μια κουκλάρα

κι αν σου κάνει και της κάνεις

γρήγορα καιρό μην χάνεις.

Μια εσύ και μια εκείνη 

δείτε αντάμα την σελήνη..!!!!

Γάβ...γάβ..γαβ... σου άρεσε έ;;;

Ε!!! δεν πιστεύω να μην του άρέσει;;; ολόκληρη ανάρτηση κάναμε για ελόγου του!!!

 Ελα Ρόζυ μου πάμε να δούμε την πανσέληνο να σκεπάσουμε την ασκήμια του κόσμου...!!!!!!

  

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ..!!!!!!!!!

Με το βλέμμα χαμένο στο άπειρο..
αναζητώντας καιρούς μακρινούς..
βυθίστηκα στην αγκαλια της νοσταλγίας...!!!!!
Στο ραδιόφωνο...τραγούδια της δεκαετίας του 60..με έκαναν να 
χωθώ,βαθύτερα στις αναμνήσεις μου!

Τα χείλη μου..άρχισαν να σιγοψυθιρίζουν τα λόγια τους..
Δεν με ένοιαζε αν εκείνη την στιγμή το χαλί είχε ένα δάχτυλο σκόνη επάνω του....!!!!
Κι αν στα έπιπλα θα μπορούσες να γραψεις το όνομά σου με το δάχτυλο....!!!!
Εγώ,,γύριζα πίσω την ταινία της 
ζωής μου, για να την ξαναδώ..
απο την αρχή!!!!....

ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ......!!!!!!!!!!

Τι ήτανε να κάνει την αρχή ο Σμαραγδένιος .... με τα συρτάρια;;;;
Αχ!!!! Ρένα τι μας έκανες ... και ξέρετε όλοι πια Ρένα λέω .... την Χριστοδούλου ... ναι καλά καταλάβατε  αυτήν με τις ιδέες τις όμορφες ...χι...χι... ακολούθησαν τα σπιτάκια...
λεπτομέριες στο πλάι...της σελίδας γιατί δεν ξέρω να βάζω ΕΔΩ και  ΕΔΩ....
>στη συνέχεια οι σπιτοκουμπαράδες ... το δείξαμε σε προηγούμενη ανάρτηση..!!!!!!
Σταματημό δεν έχει αυτό το παιδί ...χι...χι...!!!!! Τα βλέπουν που λέτε παιδιά, εγγόνια και φίλοι ... και να σου οι παραγγελιές....
Μπαμπά και εγώ θέλω ... οι κόρες..
Παππού εμένα δεν θα μου κάνεις;;;; ολόκληρη γυναίκα πιά ... η εγγονή ...
και του παππού η καρδιά μαλακιά σαν σύκο γινωμένο ... πως να πεί όχι ... άλλο που δεν ήθελε και εκείνος....
και έγιναν στο πί και φί ... και ένας

και δύο....

  και τρείς....

και τέσσερις ... και πέντε ... και έξι... και επτά ...

δε μοιάζει με ένα μικρό χωριουδάκι ;;;;;

να και μιά πανοραμική ...

 Και εδώ ΤΟ παιδί......... μαζί με τα παιχνίδια του......
 

Ζωγραφιές by...Σμαραγδένια....

AΣ......ΡΕΜΒΑΣΟΥΜΕ...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Στήν  ρέμβη του απογεύματος
ακούμπησα νωχελικά την σκέψη μου...
Και εκείνη, άπλωσε τα φτερά της
και άγγιξε τα μπράτσα του ήλιου, για να την ταξιδέψει στην άκρη του ονείρου...!!!!!

Ρίχνοντας την τελευταία του χρυσοκκόκινη πινελιά  στο δείλι εκείνος,βούτηξε στο βαθυγάλανο της θάλασσας.. ανακατεύοντας τα χρώμματα στην παλέτα της φύσης.. σαν  άλλος ζωγράφος...

Ρεμβάζοντας.... γέμισε πλούτο... η σκέψη......!!!!!

ΤΙ.. ΚΙ ΑΝ..ΕΙΝΑΙ ..ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ..!!!!!!!!!

Καμιά φορά στην ζωή μας συνβαίνουνε πράγματα και καταστάσεις..και ο χρόνος ή οι μήνες μένουν ανεξίτηλα στην μνήμη μας...με πιο γαληνεμένη σκέψη πιά...κάποιος Αύγουστος...ήταν...
.............................
Κομμάτια τ αστέρια 
στην αμμουδιά
θαμπώνει το φώς τους μές την νυχτιά
φεγγάρι απόψε η νύχτα 
δεν έχει
είναι Αύγουστος μήνας 
και μέσα μου βρέχει.....

Στα δάχτυλα η άμμος
κυλά σαν κλεψύδρα
ο χρόνος περνάει 
δεν έχω ελπίδα
τα όνειρα βάλαν
φτερά τρομαγμένα
στη σκέψη πετάξαν 
να βρούνε εσένα..

Στ ακρογιάλι το κύμα
δεν λέει τραγούδια
σκορπίσαν τα λόγια 
στου ανέμου την φούρια
τριγύρω ο κόσμος 
γελαει και τρέχει
είναι Αύγουστος μήνας 
μα μέσα μου βρέχει..!!!!!!