ΑΓΝΑΝΤΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ.....ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΌΝΟ...!!!!

Από μόνος του ο τίτλος τα λέει όλα αγαπημένοι μου φίλοι...
Θα μπορούσα να μην γράψω τίποτε άλλο .....
Αλλά σαν άτομο που δεν βάζει γλώσσα μέσα δεν γίνεται να μείνω μόνο στον τίτλο και να μην σας ξεναγήσω.. στο καλοκαιρινό μου χώρο..

να σας δείξω μέσα από τα δικά μου μάτια τι βλέπουμε στις μικρές στιγμές χαλάρωσης....

πίνοντας το καφεδάκι μας και αγναντεύοντας το γαλάζιο..πέλαγος..!!!

Μαζί με μας και τα μικρά λουλουδάκια μας...

Αγνάντεμα θα πεί θάλασσα....

Όμως  δεν θα μπορούσα μόνο να την αγναντεύω μόνο  από μακρυά...

χωρίς να νιώσω το χάιδεμα της...κάτω από τα γυμνά μου πόδια...

 χωρίς να περπατήσω.. εκεί που σβήνει το κύμα της

να  την ακούσω να μουρμουρίζει αδιάκοπα..

αγκαλιάζοντας σαν μωρά μικρά βραχάκια που βρέθηκαν σκόρπια στην ακρογιαλιά της

Να μου ψιθυρίζει  μυστικά  για αγάπες καλοκαιρινές... αυτές που κρατάνε  όσο κρατάει το μαύρισμα στο κορμί  κάτω από τον καυτό ήλιο του μεσημεριού....φτιάχνοντας πύργους στην άμμο...

Και χωρίς να απολαύσω τον ήλιο  που δύοντας βάφει τον ορίζοντα

με αυτό το καταπληκτικό πορτοκαλί που μόνο εκείνος ξέρει να χρωματίζει...

Η ώρα αυτή μου αρέσει που είμαστε μόνες....εγώ και εκείνη...

η απέραντη γαλάζια....

Πόσο ευλογημένοι  είμαστε που ζούμε σ αυτόν το πανέμορφο πλανήτη που λέγεται ΓΗ...ας εκτιμήσουμε λοιπόν  αυτό το μεγαλείο που μας προσφέρεται τελείως..δωρεάν..!!!!!!!!!!!!

Η ΧΑΡΑ .....ΚΑΙ..Η... ΖΗΛΕΙΑ....ΜΟΥ....

Καιρό έχουμε να τα πούμε αγαπημένοι μου φίλοι και γείτονες....
Κάτι διακοπούλες  ευχάριστες.. κάτι μετακομίσεις στας εξοχάς.. όπως θα λέγαμε αστειεύοντας..παλιά.....χι..χι..πάει πέρασε ο καιρός και δεν το κατάλαβα...μου έλειψε η (παρέα σας) και το σερφάρισμα στα δικά σας μπλοκοσπιτάκια...ελπίζω να το κάνω μόλις βρω τον ρυθμό μου...
αν και τώρα το καλοκαίρι όλες λίγο πολύ είμαστε πιο χαλαρές...όπως και να είναι όμως δεν χανόμαστε.. και αυτό είναι που μετράει  για μένα..και νομίζω για όλες μας...
Και τώρα θέλω να δικαιολογήσω τον τίτλο μου...
Την ΧΑΡΆ μας (κάντο με αγάπη) http://kantomagapi.blogspot.gr/την ξέρετε όλοι... έ λοιπόν.. εκείνη είναι η αιτία της ζήλιας μου..χι..χι.. ναι..  ναι .. μην γελάτε. .
Πάω που λέτε από το μπλογκοσπιτάκι της και διαβάζω αυτά που έχει γράψει για τις παλιές γειτονιές και της αναμνήσεις από εκείνη την εποχή..
 αυτό το δέσιμο που είχαν οι άνθρωποι μεταξύ τους..και που με τον καιρό χάθηκε.. και επειδή εγώ δεν ξέρω αν τα λέω έτσι όμορφα σας παραπέμπω σε εκείνη.. γράφει ότι ακριβώς θα ήθελα από καρδιάς να πω...και βλέπω κάτι καρδούλες..δεμένες μεταξύ τους δωράκι για ένα αστεράκι που περιμένουμε να έρθει στην γειτονιαααααααα!!!!
Εεεεε ναι.. λοιπόν  ζήλεψα.. και ειπα.. να κάνω κάτι και εγώ γι αυτό το μικρό αστεράκι που θα έρθει στον κόσμο αυτόν...

και να ομορφύνει με το χαμόγελο του .. την ζωή όσων θα βρίσκονται γύρω του...

 Να μεγαλώσει όμορφα όπως ένα λουλούδι

 Και να απλώσει στον κόσμο όλα του τα όνειρα...

με αυτό το μικρό μου δωράκι να του ευχηθώ να είναι η ζωή του λουλουδιασμένη..και γεμάτη χαρές..!!!
Και την ώρα που γράφω αυτά ... να ένα μέηλ απο το ΜΑΡΑΚΙ ΜΑΣ.. την Βιλλιώτη ντέ;;; (Πνοές τέχνης)http://pnoestexnis.blogspot.gr/ μην μου πείτε ότι δεν την ξέρετε...θα σκίσω τα διπλώματα μου που δεν έχω..χι.χι..
ΤΟ ΑΣΤΕΡΑΚΙ ΉΔΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΝΑ ΤΟΥΣ ΖΉΣΕΙ ΝΑ  ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΤΥΧΟ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ..!!!!

ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΜΟΥ..... ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥΣ......!!!!!!

Αγαπημένοι μου φίλοι...αργώ αλλά δεν ξεχνώ πως σας χρωστάω μια συνέχεια..από την προηγούμενη ανάρτηση μου....για την συνάντηση μας.. με τις φίλες μπλοκερς στη Θεσσαλονίκη.. στις ρίζες μου...
Η ιδέα  μου γεννήθηκε...όταν διάβασα στο μπλοκ της  αγαπημένης μας φίλης ζωγράφου της  Μαρίας Βιλλιώτη..(Πνοές Τέχνης)..ότι θα έκανε σεμινάρια ζωγραφικής στην Θεσσαλονίκη...( θα μου πεις και θα πήγαινες εκεί για το σεμινάριο;)...χι.χι.... 
Ε.... ναι ...αυτή ακριβώς η ιδέα σφηνώθηκε στο κεφάλι μου... (τι να πω ... τέτοιο που είναι;)..χι..χι..όχι πως θα μάθαινα να ζωγραφίζω... αλλά ήθελα να κάνω έκπληξη στην Βιλλιώτη...στην Ρένα την Χριστοδούλου.. και στα κορίτσια από την Θεσσαλονίκη...όσα μπορούσα να γνωρίσω...
Σαν ιδέα την συζητάω με τον Σμαραγδένιο μου... και όπως το καταλάβατε χατίρι δεν μου χάλασε...!!!!!
Βέβαια η ιδέα αυτή δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί...χωρίς την πολύτιμη βοήθεια της αγαπημένης μας φίλης της Βικυς της (Ποδηλάτισσα)..!!!!!
Όταν της το είπα τι σκεφτόμουνα να κάνω..μου είπε.. είναι μακρυά.. και δεν ξέρω αν θα μπορέσω...ήθελα πολύ να την γνωρίσω από κοντά... αλλά βρε παιδιά η Αθήνα απέχει πολύ από την Θεσσαλονίκη.. και αν δεν έχεις δουλειά ... δεν πας τόσο εύκολα..!!!!
Τελικά έφτασε η προτελευταία μέρα που θα...φεύγαμε...και ξαφνικά παίρνω ένα τηλεφώνημα......έρχομαι αύριο Θεσσαλονίκη....για μια στιγμή έμεινα με ανοιχτό το στόμα... ..έρχεται;;; ποια  έρχεται;;
Η Βίκυ είμαι μου λέει και να με περιμένεις αύριο...
Τι χαρά μου έδωσε αυτό το τηλεφώνημα.. δεν λέγεται... μην σε νοιάζει μου λέει...θα τα οργανώσω όλα εγώ.. και την έκπληξη και την συνάντηση μας...
Την έκπληξη όμως που μου έκανε εκείνη.. θα την θυμάμαι για πάντα... 
Να έρθει από τόσο μακρυά.. για να βρεθούμε...δεν το περίμενα πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σου δώσουν από την αγάπη τους . τόσο ..πολύ..
Βρεθήκαμε εκεί όλες όσες μπορέσαμε να έρθουν και νιώσαμε την δύναμη που δίνει αυτό το άψυχο κουτί που γίνεται κρίκος και δένει ανθρώπους άγνωστους μέχρι χθες μεταξύ τους...

Το γέλιο μας έβγαινε αυθόρμητο και πλημμύριζε τον χώρο γύρω...η ανταταλαγή των μικρών  δώρων αγάπης..συνοδευόταν από επιφωνήματα χαράς...χι.χι.. 

οι φωτογραφίες έδιναν και έπαιρναν ..τις πιο πολλές τις είδατε στο μπλοκ της Βικης της Ποδηλάτισσα...και ευτυχώς δηλαδή . γιατί αν περιμένατε από μένα σωθήκατε.. έβγαλα δυο τρεις...και αυτές .. άστα χάλια... το είπαμε δεν είμαι καλή φωτογράφος...χι.χι.. μήπως θέλω σεμινάρια φωτογραφίας;;; αλήθεια που κάνουν;..χι..χι..
Την συνάντηση αυτή θα την θυμόμαστε..με πολύ αγάπη και είμαστε πολύ χαρούμενοι που σας γνωρίσαμε κορίτσια...μας ξανανιώσατε με την αγάπη σας..νιώσαμε σαν να είμασταν φίλοι από παλιά... .. αν και εγώ με τον Σμαραγδένιο μου...είμασταν κατά πολύ μεγαλύτεροι σας..εν τούτης...μας ξανανιώσατε...
Παρά λίγο να μην μου μείνει χρόνος να δω και τους δικούς μου... 
Ηταν εκεί τα κορίτσια....Η Μαρία η Βιλλιώτη που ήταν η αιτία γι αυτό το όμορφο ταξίδι...η Ρένα η Χριστοδούλου..η Μαρία..η Κάντζαλη ..η Χρυσούλα..η Φαίδρα .. η Ευτυχία...η Μαρία από τις Μορφοπλασίες..η Ανθούλα που έχει και το εργαστήρι εκεί που γίνονται τα σεμινάρια.... η Μαντρίνα....η Γιούλα...τώρα αν έχω ξεχασει καμιά κορίτσια .. ( που είμαι σίγουρη... να μου γράψετε.. και εγώ ήμουν εκεί ..θα χαρώ  πολύ να θυμηθώ..) γιατί ένα μυαλό το ίδιο χειμώνα καλοκαίρι τι να σου κάνει..χι.χι.και δεν γίνατε να μην κάνω ειδική μνεία.. στην Βικη μας την Ποδηλάτισσα που ήταν η ψυχή αυτής της όμορφης συνάντησης..!!!!!!

 Την άλλη μέρα είχαμε ραντεβού  στο Μπιστρό.. της κόρης της Αχτίδας οπου και μας περίμενε..εκεί η Αχτίδα .. η Γιωργία.. ενας άνθρωπος γεμάτος ζωή και δημιουργία....και η γλυκύτατη συνονοματή μου Βαρβαρούλα... με τα κέρινα ποιήματα της..έτσι λέγεται το μπλόγκ της..να το δείτε...είναι από της καινούργιες μπλοκοφίλες..σου αποπνέει μια γαλήνη...μια αύρα...!!!! 

Νομίζετε οτι σας τα είπα με το νί και με το σίγμα;; αυτή ηταν η κεντρική ιδέα.. τα υπολυπα θα μεινουν  μεσα..στην καρδια μας... αν φτάσατε μέχρι εδώ .. θα πεί πως είχατε μεγάλη υπομονή να διαβάσεται το χρονικό..αυτής της συνάντησης..
Είματε και οι δύο πολλοί  χαρούμενοι που σας γνωρίσαμε κορίτσια..σας ευχαριστούμε για την αγάπη σας που είναι αμοιβαία...σας.. περιμένουμε την επόμενη φορά στην Κρήτη..να πιούμε τις ρακές μας..!!!!!!!!
Με δυσκολία πήραμε τον δρομο της επιστροφής...

Αν και  ήτανε ανοιχτός μπροστά μας...εμεις αφήσαμε εκει ένα κομμάτι της καρδιάς μας..πίσω στην ομορφη Θεσσαλονίκη...και στην συνάντησή μας.. 

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΌΛΑ...!!!!

   

ΕΝΑ...ΜΕΓΑΛΟ ...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!

• Ότι και να γράψω  θα είναι  τόσο λίγο ..γι αυτήν την όμορφη και καταπληκτική  συνάντηση...!!!!!

Αν.δεν βγουν σωστά αυτά που γράφω  να με συνχωρέσετε.. γιατί προσπαθώ να γράψω  στο λάπτοπ  και μου είναι πολύ δύσκολο
 για όλα αυτά που συνέβησαν  στην όμορφη πατρίδα μου στην Θεσσαλονίκη..ευτυχώς που τα έγραψε  η Αγαπημένη μας Ποδηλάτισσα..γιατί εγώ δεν  ξέρω τι θα έκανα αν έλειπε αυτό το κορίτσι.. που  ήταν η καρδιά της συνάντησης..!!!!
Το χρονικό της ιδέας.. αυτής θα το γράψω μόλις φτάσω στην βάση μου στην Κρήτη.. με τα γνωστά μου εργαλεία... χι.χι. ποντίκι... πληκτρολόγιο.. και λοιπά καλώδια και καλοδιάκια..χι..χι.. 
Προς το παρόν ..έστω και με κόπων και βασάνων ήθελα να πω ένα 
ΜΕΓΆΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩΩΩ..!!!!!για όλα... σε όλα τα κορίτσια..που βρεθήκαμε..εκεί .. να τις ευχαριστήσω μια μια χωριστά..στην επόμενη  ανάρτηση μου ......μέχρι τότε...δεχτήτε αυτα τα ανθη

 απο εμένα και τον Σμαραγδένιο μου..!!!!! συνεχίζεται..!!!! 

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ.........!!!!!

Λίγο πριν την εκπνοή της και αφού το ξέρει καλά .. ότι θα φύγει...το έβαλε σκοπό να μας δελεάσει με τα χρώματά στης ..μην τυχόν και την ξεχάσουμε γρήγορα..

 Μια που θα μας ξεμυαλίσει.. το ξανθό καλοκαιράκι με την θάλασσα και τον ζεστό του ήλιο...

Μαζί της και εγώ .. και για να μην της χαλάσω το χατίρι.. είπα να σας δείξω.. λίγο από τα χρώματά της.....μια και σε ένα διάλειμα του από τα ξύλινα του.. ο γνωστός και μην εξαιρετέος...ασχολήθηκε με την μικρή μας αυλή...
Το τι λουλούδι φυτεύτηκε....

Το τι γλάστρα βάφτηκε....δεν λέγεται...!!!

και επειδή οσα λόγια και να γράψω .. μιά που είμαι πολυλογού..θα είναι περιτά.. αφήνω να μιλήσουν οι φωτογραφίες...

εδώ ήρθε μια μικρή πετλούδα που ήθελε να παίξει κρυφτό......
αν την βρήτε θα πεί πως εχετε καλή όραση...

και μέσα σε όλα φτιάχτηκε και ένα κλουβί...να φιλοξενήσει πουλάκια...

Και αφού σας έδειξα όλα τα αληθινά λουλούδια μας...δεν μπορούσα να αφήσω το κλουβί άσπρο και χλωμό..χι.χι ... τι να κάνω.. τι να κάνω....

ΩΠ..!!!! και ξάφνου φύτρωσε ένα μικρό δεντράκι με κόκκινα λουλουδάκια...

Πολύ μόνο του μου φάνηκε....και......

Τα χελιδόνια δεν έχασαν καιρό... χι..χι..χι
Σε λίγες μέρες μας αποχαιρετά η Άνοιξη...και αυτό είναι ένα μικρο αφιέρωμα σε εκείνη.. που με τα χρώματα της.. μας κάνει..να αναφωνήσoυμε...
ΤΙ ΟΜΟΡΦΙΆ..!!!!!!!!
Συμφωνείτε;; !!!!!! 

Η ΕKΠΛΗΞΟΥΛΑ.. ΠΟΥ... ΣΑΣ.. ΕΛΕΓΑ;;;;

Σίγουρα θα αναρωτιέστε.. αγαπημένοι μου φίλοι τι έκπληξη είναι αυτή...
Ας ευχηθούμε πρώτα στις μανούλες που γιορτάζουν
ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ...!!!! με δυο απλά λόγια... όόόόχι δεν θα θα βγάλω λόγο καλέ;;;..μην φεύγετε...για την αγάπη της μάνας θα πούμε.. και ας της προσφέρουμε ένα λουλούδι.!

ΤΗΣ ΜΆΝΑΣ Η ΑΓΑΠΗ....!!!!
Να την μετρήσει ποιος μπορεί της μάνας την αγάπη..
μεγάλη και ασύγκριτη φτάνει ως τα ουράνια..
ποτέ κακό δεν σκέφτεται πως είναι το παιδί της...
θα ανοίξει τις φτερούγες της να το γλυκοσκεπάσει..
και να του πει λόγια γλυκά να το παρηγορήσει..
Το χάδι της απλόχερα μ αγάπη θα του δώσει..
κι αν την πικράνει θα του πει, παιδί μου δεν πειράζει..
Χαίρεται με την προκοπή λυπάται με τα λάθη..
Στα χείλη της παράπονο ποτέ δεν θα προβάλει..
γιατί την προίκισε ο Θεός, με υπομονή μεγάλη..!!

Και... ναι..!!!!ήρθε η στιγμή για εκείνη την εκπληξούλα
που σας έλεγα..!!! 
μας έσκασες πια .. το ακούω που το λέτε...χι.χι.. αλλά το καλό πράγμα αργεί να γίνει...θέλω να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ για την αγάπη σας..
Λοιπόν έχουμε και λέμε... 42 φίλες και φίλοι.. άφησαν το σχόλιο τους στην πιο μικρή ανάρτηση μου στο χώρο αυτό..και άλλοι 23 στην ανάρτηση μου (ΟΙ ΓΙΩΡΓΗΔΕΣ ΜΟΥ).. σύνολο 65....εννοείται ότι όσοι έγραψαν εδώ και εκεί μπήκανε μια φόρα. στην κλήρωση..χι.χι.. και επειδή οι αναρτήσεις είναι 2.. θα είναι δύο και οι τυχεροί..μου φίλοι..
λοιπόν.. με συνοπτικές διαδικασίες..

και αφού γράφτηκαν τα ονόματα...όλα.. στο τετράδιο
και κόπηκαν σε μικρά κομματάκια..

 Τυλίχτηκαν προσεκτικά και μπήκαν στην κληρωτίδα..χι..χιχι..

και με πλήρη διαφάνεια ιδού η κλήρωση.. και οι δυο τυχερές ..είναι...ταρατατάμ..!!! η πρώτη  η ΑΦΡΑ..

Οχι....δεν έχουν τίποτε τα μάτια σας...χι.χιχ..

η φωτογραφία είναι λίγο..ως πολύ θολή θα έλεγα... αλλά το όνομα φαίνεται νομίζω..καθαρά...χι.χι
που κερδίζει μια μολυβοθήκη του Σμαραγδένιου..
 δημιουργία δική του  έβαλα και εγώ το χεράκι μου στην ζωγραφιά ..χι.χι.

και η δεύτερη τυχερή είναι..η Ρένα η Χριστοδούλου..

μάλλον γυαλιά θα θέλετε για  να διαβάσετε τα ονόματα..χι.χι. τι να κάνω που δεν ξέρω  ακόμα να μεταχειρίζομαι την μηχανή...
 που κερδίζει μια πετσετοθήκη μπλεγμένη από τα μένα...!!

Κορίτσια πάντα τυχερές να είστε.. και τα δωράκια σας θα σας σταλούν από εβδομάδα... 
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους σας.. να έχεται μια όμορφη εβδομάδα...!!!!!

ΚΑΙ ... ΕΓΕΝΕΤΟ... ΜΠΛΟΓΚ..!!!!!

ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΕΣΤΗ..!!!!! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ..!!!!  Κατά πρώτον  ... Αγαπημένοι μου γείτονες...και κατά δεύτερον..  σ αυτήν την σύντομη ... πιο σύντομη δεν γίνεται...χι.χιχ..ανάρτησή μου..όποιος  έρθει μέχρι εδώ...και πατήσει το λίνκ αυτό...http://handmade-houses.blogspot.gr/
τον περιμένει μια μικρή εκπληξούλα... ελπίζω ευχάριστη..!!!! 
Σας ευχαριστούμε  πολύ  για την αγάπη σας..!!!!!

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ... ΑΓΑΠΗΣ....

Περιμένανε στη γωνία υπομονετικά.. τόσο καιρό... μα πότε θα μας τελειώσει λέγανε μεταξύ τους... τι περιμένει;; να τελειώσει η προθεσμία και να μην προλάβουμε;;
Δεν την καταλαβαίνω.. πια... τόσες πολλές δουλειές έχει;  
Δεν την βλέπεις και εσύ που δεν κάθεται καθόλου;... 
 Ναι αλλά εμείς έχουμε προτεραιότητα ...Είδες ο Σμαραγδένιος;;; τελείωσε τους δικούς του με την ώρα του...!!!! πρέπει να μας τελειώσει να πάμε με την ησυχία μας .. όχι στο τέλος να τρέχουμε και να μην προλαβαίνουμε...!!!!!
Αυτά και άλλα πολύ χειρότερα θα λέγανε  αν είχανε στόμα και μιλούσανε οι μισοτελειωμένοι μου κουμπαράδες...που στέκονταν μπροστά μου και δεν μου κατέβαινε ιδέα πως θα τους φτιάξω...
Κατασκευές δεν ξέρω να κάνω.....ντεκουπάζ.......αυτό κι αν δεν  ξέρω να το κάνω...καθόλου...χι.χι.. πότε θα το μάθω ;;..  Κύριος  είδε... !!!!!! 
Ανοίξανε κούτες ....με κορδελάκια   λουλουδάκια..

 πινελάκια....και τέτοια.....άκια και άρχισαν να παίρνουν μορφή...

 περίμεναν υπομονετικά τόσον καιρό....

Κουτάκια από καφέδες...και γιαούρτια....(το τι γιαούρτι  έχω φάει και τι καφέ έχω πιει! δεν λέγεται....χι..χι..!!!!!)

άλλαζαν  σιγά ..σιγά όψη... όχι τίποτα σπουδαίο..αλλά φτιαγμένο με αγάπη...

και εδώ όλοι μαζί έτοιμοι......

 για το μεγάλο ταξίδι τους  από την Κρήτη ...στην Πάτρα.....με τα μηνυματάκια τους...να ανανταμώσουνε και όλους τους άλλους που έχουνε ήδη παει και περιμένουνε με ανυπομονησία...

 Αγαπημένα μου γειτονακια....ας κάνουμε χαρούμενο... ένα ακόμα παιδί.... το αξίζει..!!
και ας κάνουμε  ΑΝΆΣΤΑΣΗ ..... εκτός μας και  εντός μας...
 Όπου και να πάτε.. ότι και να κάνετε.....σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο και χαρούμενο ΠΆΣΧΑ..!!!!!!!!!!!