ΩΣ..... ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ..!!!

Αγαπημένη μου παρέα.. αυτή η ανάρτηση γίνεται για να σας υπενθυμίσω.. ότι η προσφορά αγάπης συνεχίζεται ...για το  FRONT. 

 το κατάστημα που περιμένει  τις δίκες μας προσφορές. να γεμίσουμε τα ράφια του.. για να συνεχίσει να υπάρχει η  Πρωτοβουλία για το παιδί

   

                                                     
Την αρχή την είχε κάνει πέρσι η φίλη μας η Βίκυ η γνωστή σε όλους μας ποδηλάτισσα.
ακολουθώντας τα δικά  της  και τα δικά σας βήματα.. άφησα και εγώ την δική μου αγάπη να βηματίσει κατά Βέροια μεριά... και να αποθέσει την μικρή μου προσφορά.

Δεν χρειάζονται πολλά .. από κάτι μικρό ο καθένας μας.. όταν..... και όποτε μπορούμε... 

τόσες δημιουργίες κάνουμε.. όλο και κάποια θα περισσεύει....να φέρει ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη των παιδιών και στα δικά μας... πιστέψτε το..!!! 
Αντιγράφω από την Ποδηλάτισσα
Πιστεύοντας πως όλοι μαζί για άλλη μια φορά μπορούμε να βοηθήσουμε την υπέροχη αυτή προσπάθεια, σας στέλνω την διεύθυνση στην οποία μπορείτε να στέλνεται τις δημιουργίες σας:

Πρωτοβουλία για το παιδί 

 Πολυδραστικό Κέντρο Βεργίνας

Βεργίνα (έναντι Δημαρχείου)

υπόψη κυρίας Πελαγίας Σιδηροπούλου, 
τηλ. 23310-92199.

  
Τα σχόλια θα μείνουν κλειστά σ αυτήν την ανάρτηση  και σας ζητώ συγνώμη εκ των πρότερων... ξέρω ότι θα συμφωνήσετε και εσείς για αυτό.. δεν το κάνω αυτό παρά μόνο αν υπάρχει λόγος... και ο λόγος αυτήν την φορά.. είναι  ο χρόνος μου αυτόν τον καιρό είναι πολύ λίγος και θα προτιμούσα.. να περάσω από τα δικά σας..μέρη να τα πούμε από εκεί...!!!θα χαρώ περισσότερο..!!
 Την επόμενη φορά..θα είμαστε πάλι.. μαζί γιατί τώρα που σας έμαθα.. δεν κάνω χώρια σας.. να το ξέρετε αγαπημένη  μου παρέα...!!! 
Να περνάτε καλά ακόμα και στα δύσκολα..αφήστε ένα χαμόγελο..να σας συνοδεύσει.!!!! Καλή εβδομάδα σε όλους σας..!!! 
                                                           

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ..ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ....!!!

                                                                εικόνα απο το ίντερεντ
Αύγουστε..!! πόσο γρήγορα πέρασες..! 
Πόσο δύσκολος; ήσουν..!!
Εσύ..!! ο πιο όμορφος μήνας του χρόνου..!!! 
Ο πιο χαμογελαστός..!!
Δεν λέω .. είχες και τα καλά σου, αλλά βρε... παιδί μου...τα δύσκολα ήταν τα περισσότερα... γενικώς και ειδικώς...!!
Τελειώνεις το ξέρω.. θα ήθελα όμως να ήσουν ένας άλλος Αύγουστος ...όπως παλιά...θυμάσαι
με τι λαχτάρα περιμέναμε να έρθεις; με τα γέλια σου.. τα τραγούδια σου..τις διακοπές μας..!!!
Τώρα πάνε αυτά...!! μίκρυναν οι μέρες σου..!! 
Όχι..όχι δεν εννοώ.. ότι έγιναν πιο λίγες.!! οι ίδιες είναι ..μίκρυναν για μας τους ανθρώπους.. 
Όλο και πιο λίγες μέρες ξεγνοιασιάς.. μας μένουν.. αυτό εννοούσα. 
Το ξέρω ότι για σένα έχουν γραφτεί τα ποιο ωραία ποιήματα ..άλλη μια αφιέρωση δεν πιστεύω να σε πειράζει Άγουστε μου ε; 
Σήμερα η τελευταία σου μέρα... ήδη μετράς ώρες και δεν ήθελα να σε αφήσω να φύγεις έτσι παραπονεμένος.
Τα λόγια με τα οποία σε αποχαιρετώ .. δεν είναι και τα πιο χαρούμενα μου.... όμως τι να κάνω Αύγουστε μου αυτό μου έβγαλες... στο αφιερώνω ...και ελπίζω του χρόνου που θα ξανά έρθεις με το καλό να είσαι  πιο χαρούμενος για όλους τους ανθρώπους..!!!!

Είναι Αύγουστος..!!
Κομμάτια τ αστέρια στην αμμουδιά 
θαμπώνει το φως τους μες την νυχτιά 
φεγγάρι απόψε η νύχτα δεν έχει 
ειν Αύγουστος μήνας μα μέσα μου βρέχει.
Στα δάχτυλα η άμμος κυλά σαν κλεψύδρα
ο χρόνος περνάει κι ακόμα δεν σ είδα
τα όνειρα βάλαν φτερά τρομαγμένα 
στη σκέψη πέταξαν  να βρούνε εσένα.
Στ ακρογιάλι το κύμα δεν λέει τραγούδια
σκορπίστηκαν τα λόγια στ άνεμου την φούρια
τριγύρω ο κόσμος γελάει και τρέχει
ειν Αύγουστος μήνας μα μέσα μου βρέχει.
*********************************** Φεύγοντας να μην κλείσεις την πόρτα.. έρχεται ο ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ..!!!
Αγαπημένη μου  παρέα.. αυριο θα έρθει  ενας γλυκός φθινοπωρινός  μήνας.. ας είναι για όλους σας  ετσι οπως τον θελετε να είναι .. και που είστε; χαμογελάστε του.. θα τον δείτε ομορφότερο..!!
Να ειστε ολοι καλά.!!! ΚΑΛΟ  ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ .!!

ΣΤΑΘΕΡΟ... ΣΗΜΕΙΟ...!!! Life Images #19

 Για ακόμα μια φορά η me maria....μας καλεί να συμμετέχουμε στο ..Life Images #19...και να δείξουμε που παίζει το δικό μας  καλοκαιράκι..!! 

Εεεε... με μάθατε πλέον απ έξω και ανακατωτά.. πως γυρεύω αφορμές για κάτι τέτοια ..αν και το δικό μου το καλοκαιράκι φέτος έπαιξε  από σταθερό σημείο.. με μια πανάρχαια αν (συγκρίνουμε τις τωρινές) φωτογραφική μηχανή.!! 

Από σταθερό σημείο λοιπόν ...τα παιχνίδια του δικού μου καλοκαιριού.!!!

                           η θάλασσα μου 

            τις περισσότερες φορές αγριεμένη  ..

θυμωμένη λες και θέλει να μας δείξει την δύναμη της..!!

                     οι λίγοι και τολμηροί..

          στα μέσα του Αυγούστου την μέρα της Παναγίας..χειμερινοί κολυμβητές ..!!

Οταν γαληνεύει..

 βγαίνουν τα  δελφίνια..στην αμμουδιά της

πετούν αλεξίπτωτα στον ουρανό της..

και όταν ο ήλιος  παει να κοιμηθεί ..

.και ..μένει μόνος του μαζί της  κάνει τα τελευταία του  παιχνίδια !!! 

 .. εκεί ο ουρανός βάφεται με το πιο όμορφο  μαβί του χρώμα... 

                        βάφει την ακρογιαλιά 

              καθώς χαμηλώνει στον ορίζοντα..

 καμιά φορά συνορίζεται και με τα αεροπλάνα ποιος θα φτάσει πιο γρήγορα στην δύση...

Όσπου χάνεται από τα μάτια μας..

Το δικό μου καλοκαιράκι  δεν έχει τελειώσει ακόμα τα παιχνίδια του.. !!!

Αγαπημένη μου παρέα αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο Life Images #19...της Μαρίας..!!!!

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα...ας ξορκίσουμε ότι μας έχει απογοητεύσει και είναι πολλά, αυτά....αλλά αν περνά  από το χέρι μας... ας βάλουμε  πάνω από όλα αυτά τις ανθρώπινες αξίες.. αυτές είναι που θα μας δώσουν την δύναμη να χαμογελάσουμε  και παλέψουμε για κάτι καλύτερο ..!!!!!

Να είστε όλοι καλά..!!! 

 

Ο ΠΕΤΡΗΣ...Ο ΚΟΚΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΑ....ΓΡΑΜΜΑΤΑ..!!!!

 Ηρθε η ώρα νομίζω αγαπημένη μου παρέα..να σας δείξω τι έκανα στο μάθημα του σεμιναρίου της Μαρίας....!!!!

 Οπως βλέπετε εγώ έκανα παιδικό σχέδιο....!!!αφού ήμουν η πιο μικρή μαθήτρια..!!!τα άλλα κορίτσια τα είδατε στην προηγούμενη ανάρτησή και σίγουρα στο φέης..
Δεν σας το έδειξα από την αρχή... όχι για κάποιον λόγο .. ούτε για να σας  εξάψω την περιέργεια....
απλώς έπρεπε να συνεχίσω τα μαθήματα μοναχή μου...για να ολοκληρώσω με λίγες ακόμα ζωγραφιές ένα μικρό μου παραμύθι...!!
Δεν ξέρω αν τα κατάφερα καλά η... ίσως μέτρια..όπως όμως και να είναι εγώ το χάρηκα ... το ευχαριστήθηκα .. και αυτό με γέμισε χαρά...και όπως λέμε η προσπάθεια μετράει..!! για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα θα πρέπει να πάρω την δασκάλα αποκλειστική..!! όποτε φίλοι μου αρκεστείτε με αυτό που βλέπετε..και απολαύσετε..!!
Κάτω από τις εικόνες (αν και δεν χρειάζεται γιατί είναι οφθαλμοφανές) ) αναγράφονται..ονόματα..!!

Ο ΠΕΤΡΉς Ο ΚΟΚΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.

Μια  φορά  σ ένα πολύ όμορφο χωριό, ζούσε ένα παιδί που το έλεγαν Πετρή. 
Όλη μέρα του άρεσε να τρέχει στα χωράφια και να κάθεται όταν κουραζόταν κάτω από τα μεγάλα δέντρα, να ακούει το γλυκό κελάδημα των πουλιών, να γελάει με τον φοβητσιάρη λαγό, που με τον παραμικρό θόρυβο έτρεχε να κρυφτεί στην φωλιά του.

   

                                   Ρούλα
Κάθε πρωί πήγαινε στην αυλή τους να ταΐσει  τις κότες και να χαζέψει τον κόκορα τους που περπατούσε καμαρωτός  και περήφανος σαν βασιλιάς.

                             το πρωτότυπο της Μαρίας βιλλιώτη
                                και από κάτω το αντίγραφο...μην γελάτε καλέ;

                                               Ρούλα
Όμως ήρθε ο καιρός να πάει ο Πετρής στο σχολείο και από τότε όλα άλλαξαν, γιατί  δεν τα πήγαινε καλά με τα γράμματα.
Ουφ...!! αναστέναζε, κάθε φορά που  προσπαθούσε να τα γράψει.
Όλα του φαίνονταν δύσκολα. Πάντα τα μπέρδευε.
Στο Αλφα ξεχνούσε να βάλει την γραμμούλα στη μέση και  το μπέρδευε με το Λάμδα.
Το Ξί.. το έλεγε Ψι.. αλλά,  αυτά που τον δυσκόλευαν περισσότερο ήταν το Βήτα με το Θήτα.
Τον δυσκόλευαν συνέχεια τα κουλουράκια και οι γραμμούλες.
Τι θα γίνει με σένα Πετρή μου; του έλεγε η μαμά του. Πότε θα μάθεις γράμματα;  συνέχεια τα φορτώνεις στον κόκορα...!!!
Είναι αλήθεια ότι η καλύτερη ώρα για τον Πετρή, ήταν η ώρα που χτυπούσε το κουδούνι του σχολείου.. για να σχολάσουν.
Τότε έτρεχε γρήγορα.. γρήγορα στο σπίτι του, άφηνε την τσάντα του που ήταν και βαριά από τα γράμματα και πήγαινε να τρέξει  στα χωράφια και να ξαπλώσει μέσα στις κατακόκκινες  παπαρούνες.
Εκεί που άκουγε τα πουλάκια του ήρθε ξαφνικά μια ιδέα..!!
Αφού η μαμά του  του έλεγε συνέχεια πως φόρτωνε τα γράμματα στο κόκορα, γιατί να μην το έκανε; 
Μια και δυο  λοιπόν, πάει στο κοτέτσι και πιάνει το κόκορα τον περήφανο και καμαρωτό που έμοιαζε σαν βασιλιάς όταν περπατούσε και άρχισε να του φορτώνει τα γράμματα.
Πιάνει πρώτα το Αλφα και το βάζει στην πλάτη του κόκορα...μετά βάζει το Βήτα, το Γάμα, το Δέλτα, το Εψιλον. 
Σιγά  σιγά, του φόρτωσε όλη την άλφα-βήτα.Μερικά του έπεφταν κάτω. όμως όταν  κατάφερε να τα βάλει σχεδόν  όλα του είχε μείνει όμως ένα γράμμα στο χέρι.
Αυτό ο Πετρής δεν ήξερε που να το βάλει ..  το γράμμα  ήταν  το Ομικρον  που όπου και να το έβαζε γλιστρούσε και έπεφτε κάτω. 
Σκέφτηκε από εδώ...σκέφτηκε από εκεί και στο τέλος βρήκε την θέση που θα έβαζε το Ομικρον .
Το λειρί  στο κεφάλι του κόκορα ήταν κατάλληλο για ένα γραμμα ολοστρόγγυλο όπως το Ομικρον.
Χαρούμενος  ο Πετρής που ξεφορτώθηκε τόσο εύκολα τα γράμματα ,κοίταξε ευχαριστημένος τον κόκορα.. τον περήφανο και καμαρωτό, που έμοιαζε πια σαν βασιλιάς έτσι που ήταν σαν στέμμα  το όμικρον στο κεφάλι του.

   

                              Ρούλα
Μα η χαρά του, δεν κράτησε πολύ ώρα,γιατί θέλοντας ο κόκορας να κάνει κικιρίκου, τεντώθηκε , τίναξε τα φτερά του δυνατά και το κακό δεν άργησε να γίνει..!! 
Όλα τα γράμματα σκόρπισαν κάτω, πέφτοντας δεξιά κι αριστερά.

   

                           Ρούλα
Τι να κάνει ο Πετρής,είδε κι απόειδε πως δεν γινόταν να φορτώσει τα γράμματα στο κόκορα, τα μάζεψε από κάτω, τα έβαλε ξανά μες την τσάντα του και αποφάσισε από εδώ και πέρα να τα πηγαίνει καλά μαζί τους.

                               Ρούλα
Γιατί κατάλαβε πως τα γράμματα είναι για τους ανθρώπους και όχι για τους κοκόρους..!!!
                      ΤΕΛΟΣ 
Αγαπημένη μου παρέα  αυτό ήταν ένα διδακτικό  παραμυθάκι για μικρά..παιδιά  και για όσους νιώθουν ακόμα  παιδιά.. ελπίζω να σας άφησε μια καμπύλη   χαμόγελου στα χείλη... η οποία ισιώνει τα στραβά... μην το ξεχνάτε...!!
Να περνάτε όμορφα με ότι και να κάνετε.
Καλό υπόλοιπο καλοκαιράκι....!!!

ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ..ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ...!!!

Είμαι σίγουρη ότι περιμένετε φίλες μου την ανάρτηση αυτή με ενδιαφέρον για να δείτε τι κατάφερα στο μάθημα ...ζωγραφικής..!! 
Πρώτα θα πω όμως ότι η δασκάλα αυτή δεν υπάρχει...!!!!
Αυτό δεν ήταν μάθημα ... ήταν παιδική χαρά...!!!
που όπου χρειαζόταν όμως,  παίρναμε το σοβαρό μας ύφος..!! 

Και σίγουρα θα έχετε δει φωτογραφίες στο φέης μπούκ ... εδώ θα σας τις δείξω  χαλαρά... με τον δικό μου τον μπλοκοτρόπο ..!!!

 Μέσα από το γέλιο και την  ενθάρρυνση..για την καλή προσπάθεια της κάθε μίας από μας ξεχωριστά..μας μάθαινε πως να βλέπουμε το έργο που μας φαινόταν  βουνό, να το κάνουμε με λίγη προσπάθεια ένα μικρό λοφάκι και στο τέλος του  να το δούμε σαν ένα ωραίο περίπατο..

 που μας γέμισε χαρά  και περηφάνια πρώτα για την καταπληκτική δασκάλα μας.. που τις  Πνοές Τέχνης της τις μοιράζεται και τις διδάσκει κάνοντας και τις μαθήτριες της κοινωνούς της τέχνης της..μάλιστα με ένα τρόπο που θα τον ζήλευαν πολλές !!

Μαράκι μου  είμαι πολύ χαρούμενη που αυτό το μάθημα, έγινε μια όμορφη παρέα.. σαν να γνωριζόμαστε χρόνια και με τα άλλα κορίτσια... 
Σε ευχαριστώ πάρα  πολύ.. που αυτήν την φορά κατάφερα να συμμετέχω και εγώ ..   που το είχα μαράζι βρε αδερφέ..!!! 
Όλο έλεγα πότε θα γίνω και εγώ μαθήτρια..!!! 
Και να που το όνειρο  έγινε πραγματικότητα .. !!
Περάσαμε πολύ όμορφα.. και σίγουρα νιώσαμε όλες σαν το σπίτι μας...εεεε αν είχε και καμιά αραχνούλα... δεν μας πείραζε...ε;..
Μακάρι να το ξανακάνουμε... θα χαρώ αφάνταστα...!!! 
Τις δικές μου ζωγραφιές  θα σας αφήσω να τις  φανταστείτε μέχρι την επόμενη ανάρτηση... κάνετε λίγο υπομονή...σήμερα ήθελα να σας δείξω πόοοοσο ωραία περάσαμε..!!!!!   
Αγαπημένη μου παρέα.. αν και έχουμε αραιώσει εδώ στα μπλοκ εγώ.. εδώ θα μείνω στις επάλξεις..!!
Όλο και κάποια  φίλη  θα γυρίσει... να μην βρει κάποιον  να την περιμένει εδώ; 
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα...  να περνάτε καλά ..ρίξετε και μια ματιά δίπλα  σας όλο και κάποιος  θα χρειάζεται κάτι..!! κάνετε το με ένα χαμόγελο..!!!   

Ενα μπαλκονάκι για όλο το καλοκαίρι...!!! life image.#.18.!!

Οι διακοπές μου ε; χμμμμ..!!
Θα μπορούσατε να με πείτε... τυχερούλα..!!
Κατά κάποιον τρόπο ναι.. είμαι..!!
Αλλά...για ξεκούραση  ούτε λόγος...!!!
Όχι δεν παραπονιέμαι..!! εξ άλλου ποτέ δεν ήταν του χαρακτήρα μου.
ΧΑΛΆΛΙ  όλες οι στιγμές που γεμίζουν την μέρα σου  και ας έχεις να εξυπηρετήσεις  όλα τα αγαπημένα σου πρόσωπα ...!! και αν σου μείνει καιρός πίνεις και ένα καφεδάκι .. που σου χαρίζει 
την καρδιά του..!!!!!

 Κάνεις και κανένα ντεκουπάζ..

 έτσι για να περνά η ώρα...όταν δεν σε ξεμυαλίζει η γαλάζια απεραντοσύνη της  θάλασσας απέναντι σου..

και όταν πάει ο ήλιος να γείρει 
 σε ανταμείβει  με ένα πανέμορφο 

  ηλιοβασίλεμα..!!

Η ευχαρίστηση που βλέπεις στα βλέμματα  τους πίνοντας το ουζάκι σου η την ρακή σου  στο μικρό αυτό μπαλκονάκι που...
καμιά φορά(τις περισσότερες δηλαδή ) 

γινόμαστε  πολλοί ....

δεν μας φτάνει βέβαια και γεμίζουμε και το υπόλοιπο σπίτι...όπως και την καρδιά μας...!!
με αυτήν την ανάρτηση συμμετέχω στο καλοκαιρινό   Life Images!   που κάνει η Μαρία 

Αγαπημένη μου παρέα..να έχετε ένα όμορφο

Αύγουστο να περνάτε καλά ότι και να κάνετε και 

μην ξεχνάτε..τον διπλανό σας... γεμίστε με 

όμορφες εικόνες τα μάτια και την ψυχή σας..!!

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού..!!!!!!!!!!!

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ..!!!

Εδώ και λίγο καιρό έχω μάθει με πολύ χαρά  ότι επιτέλους θα έρθει  η δασκάλα μας..
Εεεεεε και μην μου πείτε ποια δασκάλα.. γιατί.. θα τραβήξω τις κοτσίδες μου.!!!
Την καλύτερη που έχουμε σε αυτήν την μπλοκογειτονια ..και που τα έργα της .. είναι  Πνοές τέχνης... όπως έχει ονομάσει το μπλοκ της και που μια βόλτα από εκεί θα σας πείσει για του λόγου μου το αληθές..!! αν και οι πιο πολλές την ξέρετε από τα σεμινάρια  που παραδίνει σε διάφορες πόλεις της  Ελλάδος..
Επιτέλους ήρθε  το  πλήρωμα του χρόνου να ροβολίσει και σα κάτ...καταλάβατε ε;
Κατά Κρήτη μεριά λέω...και συγκεκριμένα στο Ηράκλειο στην πόλη που με έχει μεγαλώσει και μένω πια..!!
Δεν ξέρω τι θα καταφέρω στο μάθημα της.. ( θα το δείτε όταν συμβεί) σίγουρα όμως θα μάθω την τεχνική.. να ζωγραφίζω.. και αυτό είναι που θα ήθελα να κάνω  έστω και ελάχιστα...  
Η ζωγραφική είναι δημιουργία.. είναι τέχνη.. είναι γέμισμα και ικανοποίηση  ψυχής..είναι πολλά... όσες έχουν το ταλέντο  τα πινέλα  τους να γίνονται προέκταση του χεριού τους  .. είναι καλλιτέχνες...όπως η  Μαρία Βιλλιώτη η ζωγράφος με τα χρυσά χέρια.. έτσι την λέω.. εγώ.!! .. 
Όμως περιμένοντας να έρθει δεν έκατσα με σταυρωμένα χέρια .. !!
 Ήθελα να κάνω κάτι  να την εντυπωσιάσω .. να μου βάλει καλό βαθμό...ξέρετε.. τώρα  όπως λέμε  μέσον..

 και περιμένοντας....τι άλλο να έκανα παρά να πάρω τα μολύβια μου

                                                                 πηγή φωτό
και να προσπαθήσω.. να μουντζουρώσω μια κόλα χαρτί... 

και αυτό έκανα... αφού βρήκα μια εικόνα στο  μπλοκ μιας φίλης ..να με συγχωρέσει που δεν θυμάμαι το όνομα του μπλοκ της .........και εδώ να ευχαριστήσω την φίλη Χριστινα Μακρή που με ενημέρωσε για την πηγή της εικόνας που ήταν Το περιοδικο μας.. και που γράφουν εκεί δυο αξιόλογες φίλες η Ολγα και η Μαρίνα να περάσετε για επίσκεψη.. έχουν πολύ ωραία θέματα..!!

 αν αναγνωρίσει την εικόνα .. ας μου γράψει.. νομίζω ότι της είχα πάρει την άδεια να την ζωγραφίσω...άτιμη αλτζχάιμερ... !!! 

Ελπίζω να δείξει κατανόηση.. η δασκάλα μας για μια μικρή μαθήτρια που είναι ανυπόμονη και δεν περιμένει..να μάθει πρώτα.. και μετά να ζωγραφίζει...!!!
Μαράκι μου  το ξέρω ότι είσαι καλή και θα με κρίνεις με επιείκεια .. όπως το κάνεις τόσες φορές.. σε ευχαριστώ πολύ  είμαι πολύ περήφανη που σε έχω γνωρίσει και που με είμαι  φίλη σου..!!
Η ανάρτηση αυτή  είναι αφιερωμένη σε σένα.. με πολύ αγάπη...!!!
*********************************
Το σεμινάριο ζωγραφικής θα γίνει στις 9 Αυγούστου..ημέρα Κυριακή από τις 10 μέχρι τις 4....για περισσότερες   πληροφορίες στο μέηλ μου..

***********************************
Αγαπημένη μου παρέα  να μην διστάζετε να δείχνετε την αγάπη σας.. σε όσους εσείς νομίζετε πως την αξίζουν...τους κάνει να χαίρονται και να χαμογελούν...και τι πιο όμορφο από αυτό ε;
Να περνάτε όλοι καλά ακόμα και στα δύσκολα.. υπάρχουν λύσεις... μην το ξεχνάτε.!!!

    

Η/Ο..ΤΕΛΕΙΟΣ...ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ..!!!

                                                                   εικόνα από το ίντερνετ

Ο εαυτός μου είναι ο παλιάτσος των άλλων.

Μου έμεινε η φράση, αποκύημα εαρινής λογοπλαστικής  διάθεσης.

Εξάλλου από τον ήλιο πιο λαμπρή είναι και η καθημερινή επιβεβαίωση της σχέσεις μου με τους ανθρώπους.

Γιατί τα θέλω μου  δεν είναι τα δικά τους.
ΘΕΛΩ..

Να μπορώ να κλείσω τα μάτια και να ονειρευτώ, χωρίς κάποιος να μου κάνει την ανόητη ερώτηση..

κοιμάσαι τώρα;

Να περπατάω στους δρόμους της πόλης χαζεύοντας άψυχα και έμψυχα και να μην ακούω την μόνιμη επωδό...

θα μας πατήσει κανένα αυτοκίνητο έτσι που πηγαίνεις.

Να κάτσω βράδυ στην στην αμμουδιά,να κοιτάζω τα αστέρια και να τρώω παγωτό και να μην φτάνει στα αυτιά μου το...

γιατί δεν καθόμασταν σε ένα ζαχαροπλαστείο καλύτερα;

Να πάρω κάτι σαν εκείνο το παραδοσιακό αγγλικό καλάθι και να βρεθώ σε ένα δάσος αλλά να μην ακούσω πριν το..

θα μας φάνε οι μύγες βρε παιδάκι μου άσε τα μικρόβια πια.

Να μείνω κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους γιατί κάποιες στιγμές που προτιμώ την παρέα του εαυτού  μου και να μην χαρακτηριστώ αμέσως σαν

μισάνθρωπος.

Να βολευτώ στον καναπέ και να διαβάζω ποίηση δυνατά χωρίς να με κοιτάζουν σαν να προσγειώθηκα στη Γη από ξένο πλανητικό σύστημα.

Να μπορώ όταν οι άλλοι έχουν μπει στην θάλασσα να χαρούν το μπάνιο τους,να καθίσω στην σκιά και να γράψω με την ησυχία μου χωρίς να εισπράξω άλλη μια μομφή του τύπου..

η ζωή δεν είναι να γράφεις συνέχεια, την αφήνεις και φεύγει μέσα από τα χέρια σου!

Να σηκωθώ πολύ πρωί και να ανακαλύψω την ανατολή του ήλιου χωρίς τη νυσταγμένη μουρμούρα..

ούτε τα κοκόρια δεν έχουν ξυπνήσει ακόμη.!

Να απολαύσω  τα πανέμορφα χρώματα της δύσης χωρίς το μονότονο ..

πάει και αυτή η μέρα βράδιασε.!

Να βρέχει και να κάνω μπάνιο στη θάλασσα χωρίς κάποιος να μου πει..

βγες αμέσως από το νερό, κινδυνεύεις από τους κεραυνούς.!

Να είναι τέλος καλοκαιριού και να μαζεύω βατόμουρα χωρίς την νουθεσία..

που πας ξυπόλυτη στα αγκάθια.! που μεταφράζεται πως πρέπει να φορέσω τουλάχιστον πανοπλία και να ξεκινήσω για τη Σταυροφορία.

Να βάλω μουσική και να χορεύω μόνη μου χωρίς την απορία..

έξω από το σπίτι δεν χορεύεις ποτέ.!

Να μπορώ να ακολουθήσω τον δρόμο που θέλω χωρίς να ακούσω ακόμη μια φορά ..

δεν πάμε καλά από εδώ, όλος ο κόσμος  πηγαίνει από  την άλλη μεριά.!

Να διαβάζω το βράδυ και να μπορώ να βυθιστώ στις λέξεις  χωρίς να είμαι σε αναμονή του..

πότε  θα σβήσεις  επιτέλους  αυτό το φως;

Να κοιτάζω τον άλλον στα μάτια και να μην ακούω το..γιατί έχεις αυτό  το περίεργο ύφος;

Να δίνω χωρίς ο άλλος να αναρωτιέται γιατί, αλλά απλά να το αποδέχεται.

Αυτά είναι τα δικά μου θέλω σημαντικά  και ασήμαντα, μικρά και μεγάλα καθημερινά.

Ο  εαυτός μου είναι ο παλιάτσος τους! άκουσα από το πουθενά.

Ποιος μίλησε; Γύρισα και κοίταξα το βέλγικο λυκόσκυλο μου.

Εσύ μίλησες; Μπορεί να είσαι κι ο άλλος μου εαυτός! γέλασα και του χάιδεψα το σβέρκο.

Τα σκυλίσια μάτια του με κοίταξαν με ανυπόκριτη αγάπη..!!!!

Το κείμενο αυτό το είχα διαβάσει σε ένα περιοδικό πριν από πάρα πολύ καιρό μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση γιατί  σε όλα συμφωνούσα με την συγγραφέα του κειμένου...(και ποιος δεν θα ήθελε να έχει τον τέλειο σύντροφο έ;)  από την οποία πήρα την άδεια της να το δημοσιεύσω. και την ευχαριστώ πάρα πολύ .. 

 Ευρυδίκη Αμανατίδου   ζει στην Αθήνα ακόμη και όταν βρίσκεται στον κόσμο της.

Της  αρέσει να παίζει με τις λέξεις, τα χαρτιά και τα μολύβια.Θα την βρείτε επίσης και εδώ.!!

Αγαπημένη μου παρέα να περνάτε καλά ακόμη και στα δύσκολα. με υπομονή και δύναμη θα ξεπεράσουμε ότι μας στεναχωρεί αρκεί να υπάρχει η αγάπη μέσα μας. 

Σας ευχαριστώ που μου αφήνετε εδώ λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας...!!! να είστε όλοι καλά..!!