Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2024

ΕΝΑΣ ΠΕΡΊΠΑΤΟΣ ΣΤΟ ΔΆΣΟΣ...

Πόσοι από εμάς δεν θα θέλαμε να πηγαίναμε αν μπορούσαμε μια βόλτα στο δάσος; 

Σίγουρα οι περισσότεροι. Καλή είναι  η θάλασσα, αλλά και  η  ομορφιά που σου χαδεύει το βλέμμα μέσα σε ένα δάσος δεν περιγράφεται. 

Και προπαντός  αν είναι φθινόπωρο, με όλα τα γήινα χρώματα του, να πλημμυρίζουν την φύση.

Να περπατάς μέσα του και να μυρίζεις το νοτισμένο χώμα, από την χθεσινή βροχή.

Να σε συντροφεύουν στον περίπατό σου τα κελαδήματα των πουλιών και η μυρωδιά από τα στρωμένα φύλλα που σαν χαλί με τα φθινοπωρινά τους χρώματά τους απλώνονται μπροστά σου. 

Τον περίπατο αυτόν στο δάσος, στα Ζαγοροχώρια των Ιωαννίνων τον απόλαυσαν η κόρη μου με τον σύντροφό της και μέσα από τις φωτογραφίες τους το απόλαυσα και εγώ, με λίγη φαντασία...

Μονοπάτια κάτω από την σκιά των δέντρων, σαν να σε οδηγούν σ μυστηριώδη μέρη.

  

στο διάβα σου συναντάς άγρια κυκλάμινα που με το μωβ χρώμα τους σπάνε την χρωματική παλέτα του πράσινου.


Όπου και να ρίξεις το βλέμμα σου, η άγρια ομορφιά του θα σε μαγνητίζει.



Ανάμεσα από τα πυκνά κλαδιά τους ίσα που ξεχωρίζεις ένα μικρό κομμάτι 
ουρανού.

Ποταμάκια σε συντροφεύουν στον περίπατό σου...

Σε κάθε βήμα σου η φύση θα σε ανταμείψει για την απόφασή σου. 

Σε κάποιο ξέφωτο οι καλύβες των Σαρακατσάνων, στην θέση γυφτόκαμπος,
μοιάζουν θαρρείς βγαλμένες από κάποιο παραμύθι.

Και εκεί που νομίζεις ότι τα έχει δει όλα, να σου μπροστά σου ο κισσός να έχει πάρει αγκαλιά το δέντρο, ενώ ένα λευκό άγριο μανιτάρι του κρατάει παρέα...

Λίγο παραδίπλα να σου και ξεπροβάλουν όλα τα είδη των άγριων  μανιταριών...








    Απίστευτες ποικιλίες μανιταριών, που όμως πρέπει να είσαι γνώστης για να μπορέσεις να γευτείς την νοστιμιά τους.


Μπορείς όμως να γευτείς, τα αγριόμηλα,


και τα άγρια βατόμουρα...



Ενώ σε κάποια στιγμή τα νερά του ποταμού που κυλάνε ήρεμα  κάτω από την τοξωτή γέφυρα, σε χαλαρώνουν με το μουρμουρητό τους.  
Πως να μην ανοίξεις την αγκαλιά σου και να μην κλείσεις μέσα της αυτήν την ομορφιά!  


Ελπίζω να τον χαρήκατε τον περίπατο μέσα στο δάσος και να γέμισε την ψυχή σας ευδαιμονία! Γιατί η ζωή μας τι είναι; Αυτές οι μικρές σταγόνες απόλαυσης!

Να έχουν την ευχή μου τα παιδιά μου, που ταξιδεύουν και μέσα από αυτά ταξιδεύω και εγώ μαζί τους νοερά!

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να είστε όλοι καλά, να  προσέχετε τον εαυτό σας και να έχετε μια όμορφη εβδομάδα. Και μην ξεχνάς να χαμογελάς για αυτά τα μικρά που σου δίνει η ζωή!😄

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.






  

1 σχόλιο:

  1. Αν τον χαρήκαμε λέειιιιιι !!!
    Όπως το λες Ρούλα μου, ωραία η θάλασσα, αλλά και το βουνό πόσες ομορφιές και αρώματα κρύβει και είναι ευτυχία να το απολαμβάνεις....άσε από βρώσιμα παντός τύπου...το τι λικέρ έχω κάνει με ένα σωρό καρπούς απ το δάσος τί να σου πω.... να είναι καλά τα παιδιά σου να ταξιδεύουν κι εμείς μαζί τους με αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες !!!!!
    Σε φιλώ καλή μου !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή