EΠΑΤΩΣΑΜΕΝ...ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΑΣ!!!!

Εεεεε ναι παρεάκι μου ...αυτή την φορά τα κατάφερα να βρεθώ στην τελευταία σειρά των καθισμάτων..του συμποσίου ..
Ε..και; Δεν είναι και άσκημα αν σκεφτείς ότι αν ήμασταν στο σχολείο και κάναμε μεταβολή θα ήμουν η  πρώτη..χα..χα..
Ασε που έχεις..την πιθανότητα της ..επόμενης συμμετοχής...και προσπάθειας..!!
Και μόνο που είμαι ανάμεσα σε τόσο δυνατές πένες για μένα είναι μεγάλο μάθημα..και χαίρομαι κάθε φορά να  προσπαθώ να ανταποκριθώ  στις προσκλήσεις των δρώμενων της γειτονιάς..έχοντας το.."γνώθι σ αυτόν"
Να μου πεις που πας βρε..Καραμήτρο ξυπόλυτος στ αγκάθια; 
Εεε ναι που πας; 
Ομως ένα σκουλικάκι μέσα στο μυαλό μου  δεν με αφήνει να κάτσω στα αυγά μου..χα..χα..
Και γιατί να κάτσω δηλαδή;..Ασε που που παραμονεύει και μια..Αλτζχάϊμερ..
Αφού μου αρέσει να δοκιμάζω.. να προσπαθώ και να μαθαίνω..
Και αυτές τις ευκαιρίες μου τις δίνετε εσείς  παρεάκι  μου  με τα δρώμενα που γίνονται σ αυτήν την γειτονιά...και σας ευχαριστώ πολύ!! 
Για μια ακόμα φορά το  συμπόσιο της ποίησης που κάνει το Αριστάκι  μας ..πάντα με επιτυχία.. μας έβγαλε τα καλύτερα της ψυχής και της έμπνευσης!! 

Την πρωτιά αυτή την φορά την πήρε με την αξία της η φίλη μας η Μαίρη 
 με την γήινη ματιά της και τις παραμυθένιες  "επιθυμίες της κουκκίδας της!!"
Τα συγχαρητήρια μου και στην Μαίρη..και σε όλους όσους πήραν μέρος στο συμπόσιο, όπως η αφεντιά μου με χαϊκού..τι το θελα..ο Καραμήτρος;
Εδώ η απόπειρα μου στο συγκεκριμένο ..στίχο..

                         πηγή από το ίντερνετ                         Μαθαίνοντας..

                      Στης γης το αχνάρι
                       διαβάζοντας τις λέξεις 
                       μαθητής  είμαι.

                        Μάθε στ αστέρια
                        πως να λάμπουν φεγγάρι
                        δάσκαλος  γίνε.

                       Χόρεψε ήλιε
                       διδάσκω στα χρώματα
                      βήματα πρώτα.

                       Σύννεφο γκρίζο
                       μαθαίνω τα βλέμματα 
                      ψηλά να κοιτούν.

Αυτή ήταν η δική μου συμμετοχή μου στο 21ο Συμπόσιο ποίησης που κάθε φορά διοργανώνει με επιτυχία η γνωστή και μη εξαιρετέα  πυργοδέσποινα..Αριστέα..!!
Ευχαριστώ πολύ όλους όσους αφιέρωσαν τον χρόνο τους να το διαβάσουν!!

Εεε δεν τελειώσαμε που πάτε..μην φεύγετε...έχουμε και συνέχεια συμμετοχών.. 
Εεε  ναι δεν  θα άφηνα χωρίς την συμμετοχή μου το δρώμενο της Μαρίας  Μαρίας  που έχει ένα ήλιο στα γιορτινά; 

Το  

5ο Δρώμενο Φωτογραφίζειν ηταν εδώ..

Το θέμα της.."Θέα από ψηλά " 

Και  μας παρακινούσε να πάρουμε μέρος σ αυτό..
Δεν ήθελα και πολύ..
 Αυτή η  φωτογραφία μου ήταν  που πήρε μέρος ΚΑΙ..σε αυτό το δρώμενο ..μην χάσω..!!!

Την πρωτιά την πήρε η φωτογραφία της Μαρίας Παρασκευοπούλου με το μπλοκ Συλλέγω στιγμές
Επιτέλους  φτάσατε στο τέλος αυτής της ανάρτησης και σας ευχαριστώ πολύ για την υπομονή σας..και το κουράγιο σας..χα.χα.

Να είστε όλοι καλά να έχετε μια χαρούμενη εβδομάδα..γεμάτη όμορφα χαμόγελα.!!

ΤΟ...ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ!!!

Εχουν περάσει σχεδόν πέντε χρόνια όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά με την Βίκυ την Ποδηλάτισσα ...στην Θεσσαλονίκη.
Ηταν εκείνη που είχε αναλάβει τότε να γνωριστούμε  με  τις Σαλονικιές φίλες..και με είχε ενημερώσει για τον  κόσμο της προσφοράς  που γίνονταν μέσα από τα μπλοκ...και που με μεγάλη μου χαρά άρχισα    να βάζω και εγώ...ένα μικρό λιθαράκι με την μικρή μου συνεισφορά.. Πριν ένα μήνα σχεδόν..χτυπά το τηλέφωνο και από την άλλη άκρη της γραμμής  μια γνώριμη από τότε φωνή..έρχομαι..
Μην με δουλεύεις της είπα..αλήθεια λες;  τόσα χρόνια το λέμε και δεν έγινε.!! 
Εεεεε τώρα είναι η ώρα μου είπε!!!
Τι καλά!!! χαίρομαι της  είπα που θα ξανασυναντηθούμε μετά από τόσα χρόνια..θα σε περιμένω εσένα και την Δημητρούλα να τα πούμε  και από κοντά..!!
Και τα είπαμε...
Πόσα δεν είπαμε !!! τι βόλτες κάναμε!! που δεν πήγαμε..!!
Είναι αλήθεια πως σε τέσσερις  μέρες δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα..
Ομως ήταν τόσο γεμάτες αυτές οι λίγες μέρες..!!
Από επισκέψεις σε μουσεία ..βλέπε Καζαντζάκης που και για μένα ήταν η πρώτη φορά..(αν δεν ήταν το GBS..χα..χα.. δεν θα ήξερα να την πάω πουθενά ) για τόσο ξεναγό λέμε..!! 
Η πρώτη μας βόλτα ήταν για καφεδάκι απέναντι από τον Κούλε το φρούριο στο λιμάνι του Ηρακλείου..!!!

Ααααα και τα λιοντάρια..το πιο κεντρικό μέρος  του Ηρακλείου .!!

Στο μόνο που ήξερα να την πάω ήταν το ενυδρείο Κρήτης !!
Ενα από τα μεγαλύτερα των βαλκανίων..!! 
Λίγες φωτογραφίες έτσι για να εγκαινιάσω το καινούργιο για μένα και παλιό για την εγγονή μου τηλέφωνο..αφής.. που τα κάνει όλα ...και συμφέρει...αλλά μέχρι να το μάθω καλά, θα κάνετε υπομονή γιατί τα δαχτυλάκια μου..χα..χα.. αλλού τα πάω..και αλλού πάνε.!!.

Βίκυ μου σε ευχαριστώ πολύ για την όμορφη παρέα  που κάναμε..ελπίζω να περάσατε και εσείς  καλά και να ξαναπούμε φιλενάδα..!!!
Παρεάκι μου .. να είστε όλοι καλά  να έχετε μια όμορφη εβδομάδα..να μην αφήνετε τις  ευκαιρίες να περνάτε όμορφα..και μην ξεχνάτε... ένα χαμόγελο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν!!!! 

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ..ΣΚΕΨΕΙΣ..!!

Φθινοπώριασε πια για τα καλά..
Και τα χρυσοκίτρινα  φύλλα του απεναντινού  δέντρου πέφτοντας από τα κλαδιά του,χορεύουν σαν μπαλαρίνες στο παραμικρό φύσημα τ ανέμου.!!

πηγή

Τα παρακολουθώ εδώ και ώρα μετά το ξέφρενο χορό τους να ακουμπούν στην γη σαν χορευτές
που ξέρουν καλά τον ρόλο τους....

                                     πηγή
Τα γκρίζα σύννεφα παίζουν κυνήγι μεταξύ τους, ενώ οι ηλιαχτίδες προσπαθούν να βρουν μια χαραμάδα να δηλώσουν την χλωμή παρουσία  τους.

Πανδαισία χρωμάτων !!!!

Έξω άρχισε να βρέχει...

παίρνω την κόκκινη ομπρέλα μου και βγαίνω στον δρόμο..
Τα βήματα μου με οδηγούν..

                                         Φωτογραφία μου από πίνακα
Αφήνω για λίγο την βροχή να μου χαϊδέψει το πρόσωπο..και αναπνέω βαθιά την μυρωδιά του βρεγμένου χώματος..!!
Επιτρέπω στον εαυτό μου να μαγευτεί από την 
ομορφιά του Φθινοπώρου!! 

                                                  

                                                                           πηγήΑυτή η αίσθηση  δεν περιγράφεται!!
Χάνεις που δεν είσαι εδώ..!!!

                                             εικόνα από το ίντερνετ
Αυτή ήταν αγαπημένο μου παρεάκι ... η δική μου ιστορία στην πρόσκληση της Μαρίας στο Κείμενο της για τις ιστορίες Φθινοπώρου..

Να είστε καλά   να περνάτε όμορφα ότι και να κάνετε..να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε λέγοντας την καλημέρα σας !!!
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα
Σας ευχαριστώ πολύ... που περνάτε και τα λέμε.. 

ΣΥΛΛΟΓΙΚΌ..ΚΕΝΤΗΜΑ..!!!

Πριν ένα χρόνο ήτανε
που η φίλη η  Κλαυδία
μια πρόταση μας έκανε
μ αγάπη και ουσία.
Να μην τα ξαναπώ εγώ,
τα λέει όλα εκείνη.
κάτω από  στην Ακρόπολη
τις απορίες λύνει.
-Εγώ τι κάνω την ρωτώ;
-Πες μου τι θες να κάνεις
μου λέει εκείνη και ευθείς
το θέμα μου το πιάνεις;
-Πως να το πιάσω αν δεν μου πεις
της λέω με απορία.
-Θα σου αρέσει σίγουρα
 μην έχεις αγωνία.
Τι θέμα θα χω  την ρωτώ;
κι ευθείς το ξεφουρνίζει
τον Καζαντζάκη θα κεντάς
και πες μου δεν αξίζει;

Τιμή μου και καμάρι μου
της απαντώ ευθέως
σε τούτονε τον  άνθρωπο
έχουμε όλοι χρέος.!!
Σε διάταξη ημερήσια
μέτρημα και κουτάκι
να μην ξεφύγει βελονιά
απ το τετραγωνάκι.

Πήραν φωτιά τα δάχτυλα
κι άρχισαν να κεντάνε 
κλωστές γεμάτες χρώματα
και βελονιές μετράνε!

Σιγά ..σιγά.. το κέντημα
παίρνει μορφή και σχήμα,
κι αργά ολοκληρώνεται
όλος το βήμα.. βήμα.

τα πράγματα δυσκόλεψαν
σαν φτάσαμε στο τέλος
για μια μπορντούρα έγιναν 
συσκέψεις με το μέλος.
-Κλαυδία μου τι γίνεται;
πως θα καταφέρω;
Δεν μου ρχεται αυτή σωστά
τέλεια να την φέρω..
Ολη την  μέρα  την κεντώ..
το βράδυ την ξηλώνω..
την θέλω να ναι τέλεια 
και δεν το μετανιώνω!!

Ο Καζαντζάκης με κοιτά
απ τον καμβά του μέσα
δεν ξέρω αν συμφωνεί κι αυτός
η δεν μου έχει μπέσα.

Ετσι που τον κοιτώ κι εγώ
θαρρώ πως του αρέσει
σε κέντημα συλλογικό.
να χει κι αυτός μια θέση.!!!

Αυτό το δημιούργημα μου παρεακι μου θέλησα αυτήν την φορά να σας δείξω .. το κεντούσα όλο το καλοκαιράκι... η ολοκλήρωση του με γέμισε πολύ χαρά..!!
Κλαυδία μου  σε ευχαριστώ πολύ που θα έχω την χαρά να συμβάλω και εγώ με ένα  μικρό λιθαράκι
σ αυτήν την υπέροχη προσπάθεια!!!
Να είστε όλοι καλά.. να  έχετε μια υπέροχη εβδομάδα...και ξέρετε ε; να μην ξεχνάτε να βρίσκετε ευκαιρίες να  χαμογελάτε!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ..!!!!

Ποτέ δεν ήμουν καλός στα λόγια από παιδί.

Αντίθετα μπορώ πολύ πιο εύκολα να εκφράσω τα συναισθήματα μου με την γραφή.

Αυτό κάνω τώρα θέλοντας μέσα από ένα γραμμα να σου πω,πως είσαι για μένα παράδειγμα ανθρώπου που θέλω πολύ να  μοιάσω. 

Από τότε που το παιδικό μου χέρι κούρνιασε μέσα στο δικό σου ένιωσα ασφάλεια κοντά σου.

Ακόμα την νιώθω όταν το χέρι σου ακουμπά με αγάπη που ζεσταίνει τον ώμο μου, αφού έχω γίνει μεγάλος άντρας πια και δεν με φτάνεις στο ύψος!

Τι παιχνίδια θυμάμαι κάναμε όταν ήμουν μικρός!!

Γινόσουν το πρώτο μου αλογάκι που με ταξίδευε σε φανταστικές νικηφόρες μάχες!

Παλικαράκι πια, μου έλεγες  πως μου έχεις εμπιστοσύνη πως θα γίνω καλός άνθρωπος όταν μεγαλώσω.

Μου έμαθες την καλοσύνη και την ανιδιοτελή αγάπη που για σένα είναι αυτονόητα συναισθήματα.

Παρακαταθήκη τα λόγια σου τώρα που μεγάλωσα.

Να αποφεύγεις τα θολά τοπία και τις ομίχλες στην ζωή σου.

 Δεν βγάζουν πουθενά μου έλεγες!

Βάζε κάθε μέρα μια Ανατολή να φωτίζει τον δρόμο σου παιδί μου!

Το να είμαι δημιουργικός σαν άνθρωπος το οφείλω σε σένα. Αφού βλέποντας σε, πως η δημιουργία είναι  ακόμα και τώρα που άσπρισαν τα μαλλιά σου  το μότο της ζωής σου.

Δεν θυμάμαι να σε είδα ποτέ να κάθεσαι χωρίς να κάνεις κάτι.

Πίνοντας τον καφέ μας σαν άντρες,το κεχριμπαρένιο σου κομπολογάκι το δώρο μου στα γενέθλια σου,το  τίκι τάκα  συντροφεύει  με τον ήχο του τα λόγια μας περί ανέμων και υδάτων πια.!

Το ξέρεις πως ότι ήταν να μου μάθεις, μου το έμαθες!

Μεγάλο ενέχυρο η εμπιστοσύνη σου σε μένα πως θα τα καταφέρω στην ζωή μου.

Δεν θα σε διαψεύσω σου το υπόσχομαι!

Μότο στον δικό μου δρόμο οι οδοδείκτες σου παππού μου !

Σε ευχαριστώ !!

Ήταν η δική μου συμμετοχή στο 16ο παιχνίδι των λέξεων που διοργανώνει με επιτυχία η  Μαρία μας κάθε φορά..!

Είναι αλήθεια ότι οι λέξεις που έπρεπε να βάλουμε με είχαν βάλει σε δίλημμα!! 

Οι μέρες περνούσαν και δεν μου κατέβαινε τίποτα!!

Τον οδοδείκτη ..δε..δεν τον είχα ξανακούσει σαν λέξη!!

Οπότε παίρνω την εμπνεύστρια..τηλέφωνο..

Αριστάκι μου; ο οδοδείκτης είναι αυτό που φαντάζομαι;

Ναι ακριβώς αυτό είναι..μου λέει.. 

Και που θα τον χρησιμοποιήσω  αυτόν μάτια μου; της λέω!!

Μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις μεταφορικά μου λέει..!!

Τι ήταν να μου το πει...η ιστορία άρχισε να γράφεται επί τόπου..μια ιστορία βιωματική αφού  η συνομιλίες αυτές γινόταν μπροστά μου...ανάμεσα στον παππού και στον εγγονό μου .. με διαφορετικές λέξεις αλλά με το ίδιο νόημα!! Απλά προσάρμοσα τις λέξεις στην ιστορία μου!!
 Σας ευχαριστώ πάρα πολύ παρεάκι μου για τον χρόνο που του αφιερώσατε για να το διαβάσετε !!
Να είστε όλοι καλά  και  να έχετε μια όμορφη εβδομάδα..και θυμηθείτε ..ότι ένα χαμόγελο ανοίγει τις καρδιές των ανθρώπων!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!