Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2022

ΜΙΝΙ ΣΚΥΤΑΛΗ # 4 !!..Η ΈΞΟΔΟΣ!

 Νά μαι πάλι εδώ, στις επάλξεις το επόμενου δρώμενου, πρώτα από όλα να παίξω με την εικόνα "2" που επέλεξα από την πρόσκληση της Μαίρης  και να βάλω την σκέψη μου σε εγρήγορση. Κατά δεύτερο λόγο αυτές οι προσπάθειες με κάνουν να νιώθω πως ακόμα μπορώ, με ότι αυτό συνεπάγεται. 😊 Ας μην πολυλογούμε όμως και ας έρθουμε στην ιστορία μας.


Αρχές Νοέμβρη και η καλοκαιρία καλά κρατεί, στον ευλογημένο ετούτο τόπο.

Το φθινοπωρινό καλοκαιράκι συνεχίζεται μέχρι την ώρα που γράφω 5 του μήνα, προς τέρψη και ευχαρίστηση των απανταχού χειμερινών και όχι μόνο κολυμβητών, όπως της Ερμιόνης και του Σωκράτη.

Μια από αυτές τις μέρες ήταν και η σημερινή, που τα δυο ερωτευμένα παιδιά χαίρονταν τον ήλιο ξαπλωμένοι στην όμορφη ερημική παραλία.

Τους άρεσε να ανακαλύπτουν μικρές απομακρυσμένες λευκές αμμουδιές και να απολαμβάνουν την ήρεμη θάλασσα ξαπλωμένοι αγκαλιά τα χάδια του ήλιου στα κορμιά τους. 

Ήξερε τον τρόπο να την κάνει χαρούμενη και  ευτυχισμένη ο Σωκράτης με τα χάδια του και τα φιλιά του κάνοντας το κορμί της να τρέμει από αγάπη στα χέρια του και αυτό ήταν που λάτρευε σε εκείνον. Χαλαρωμένα, χορτάτα τα κορμιά τους από έρωτα, τους πήρε ό Μορφέας στην αγκαλιά του.

Μέσα στην ησυχία η Ερμιόνη, άκουσε ένα σούρσιμο στην άμμο. Ξαφνιασμένη, γεμάτη περιέργεια, ανασηκώθηκε λίγο και κοίταξε γύρω να δει ποιος ήταν ο παρείσακτος στην ερημική παραλία. Δεν είδε τίποτα...ξανακοίταξε πιο προσεκτικά αυτή την φορά και ένα χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό της, βλέποντας την αιτία του θορύβου.

Αφού απόλαυσε το θέαμα, σκούντησέ τον Σωκράτη που κοιμόταν ακόμα να ξυπνήσει, βάζοντας συγχρόνως το δάχτυλο στο στόμα της δείχνοντας του να κάνει ησυχία. Παραξενευμένος εκείνος την κοίταξε ερωτηματικά και η Ερμιόνη του έδειξε ένα σημείο λίγα μέτρα μακρύτερα τους. Τα μάτια του Σωκράτη άνοιξαν διάπλατα κοιτάζοντας το θέαμα που έβλεπε τόση ώρα η Ερμιόνη του.

Πολλά μικρά χελωνάκια ξεπρόβαλαν μαζεμένα το ένα κοντά το άλλο, μέσα από μια λακκούβα στην άμμο, πηγαίνοντας προς την θάλασσα, λίγα μέτρα μακριά τους, γεμάτη αυγά, που αρκετά από αυτά ήταν  μισοανοιγμένα και από μέσα τους έβγαιναν χελωνάκια που όλα μαζί προχωρούσαν προς την θάλασσα. Σηκώθηκαν με αργές κινήσεις στα γόνατα για να μην τρομάξουν τα μικρά χελωνάκια, παρακολουθώντας τα με κομμένη την ανάσα, μέχρι που και το τελευταίο χελωνάκι να μπει στην θάλασσα έτοιμο για το πιο συναρπαστικό ταξίδι της ζωής του.

"-Το ήξερες Σωκράτη μου ότι η μαμά χελώνα όταν έρχεται η ώρα να γεννήσει βγαίνει στην αμμουδιά και με τις κινήσεις του σώματός της, δημιουργεί στην άμμο ένα βαθούλωμα που σκάβει με τα πίσω πτερύγιά της μια τρύπα σε σχήμα φιάλης, όπου γεννάει τα αυγά της; Το μέγεθός του κάθε αυγού είναι σαν μικρό μπαλάκι. Να σαν... εκείνο που βγήκε το τελευταίο χελωνάκι. Το  κέλυφός τους δε, είναι μαλακό για να μην σπάνε. Έχει υφή σαν περγαμηνή και καλύπτεται από ένα υγρό σαν αντισηπτικό προστατεύοντας το αυγό από μολύνσεις. Αφού κάνει τα αυγά της τα σκεπάζει με την άμμο, καμουφλάροντας την περιοχή πετώντας στεγνή άμμο και στην συνέχεια επιστρέφει στην θάλασσα."

Ο Σωκράτης, όση ώρα η Ερμιόνη του εξηγούσε της πληροφορίες για την μαμά χελώνα και τα  χελωνάκια της, την κοιτούσε έκπληκτος. 

-Και πως τα ξέρει το έξυπνο κορίτσι μου όλα αυτά; της είπε γελώντας.

-Εεεε τι ρωτάς; αφού ξέρεις το ενδιαφέρον μου για την χελώνα καρέτα καρέτα. Ας είναι καλά το ψαχτίρι στο ίντερνετ του είπε γελώντας και του έκλεισε το στόμα με ένα φιλί.

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο κάλεσμα της πρόσκλησης για την μίνι σκυτάλη # 4!! της  Μαίρης με την γήινη ματιά της.


Ότι "πληροφορίες" διαβάσετε σε ότι αφορά την χελώνα μέσα σε εισαγωγικά είναι αντιγραφή από Εδώ τις οποίες προσάρμοσα στο τέλος της ιστορίας μου.

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και ας πάμε κόντρα στους καιρούς φορώντας το πιο όμορφο  χαμόγελο μας!😊

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε. 


 


38 σχόλια:

  1. Τι ωραία πέννα είσαι βρε Ρούλα και πόσο όμορφες περιγραφές !!!!
    Την αγάπη μου !!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ράνια μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ, κάνουμε ότι μπορούμε και ότι κατεβάσει η φαντασία μας, βάση την εικόνα που έχουμε επιλέξει... ας είναι καλά η Μαίρη που μας δίνει το έναυσμα να ξεσκουριάσουμε λίγο. Χαίρομαι που σου άρεσε φίλη μου.
      Να είσαι καλά και περνάς όμορφα με ότι κάνεις και εσύ. Καλή εβδομάδα να έχεις μαζί με την αγάπη μου φιλιααα!🧡😘

      Διαγραφή
  2. Ρούλα μου με την ιστορία σου έθιξες ένα πολύ σημαντικό θέμα, που αφορά το θαύμα της ζωής, το μεγαλείο της φύσης και τον σεβασμό που οφείλει ο άνθρωπος σε όλα τα πλάσματα της... H θαλάσσια χελώνα Caretta-caretta διώκεται.... είναι σχεδόν υπό εξαφάνιση γιατί ο άνθρωπος είναι ο μεγαλύτερος πολέμιος και εχθρός της.....Μετά την προτροπή της Μαίρης , να δοκιμάσω να γράψω κάτι γιά όλες τις εικόνες του δρώμενου, προσέγγισα κι εγώ στιχουργικά το θέμα αυτής της εικόνας ...Εύχομαι υπάρξει ευαισθητοποίηση ώστε να προστατευθούν επαρκώς οι χελώνες ......
    Νεογέννητα , απαλόκορμα , στην θάλασσα οδεύουν
    τα΄αρχέγονά τους ένστικτα , σοφά τα ορμηνεύουν!!!
    Γι αυτό το θαύμα της ζωής προνόησε ο Πλάστης,
    μα ο άνθρωπος το ξέχασε και έγινε δυνάστης,
    καταστροφέας κι αλόγιστος πολέμιος της φύσης
    και μάλλον είναι πιά αργά για να τον σταματήσεις….
    Πλάσματα που επιβίωσαν στον κόσμο μας αιώνες,
    διώκονται κι αφανίζονται , θα μείνουν μόνο εικόνες…
    γιατί στις παραλίες τους , στους τόπους γέννησής τους,
    οι άφρονες οι άνθρωποι , με θέληση δική τους,
    στήνουν μπαράκια , μια πλαζ, ξαπλώστρες και ομπρελώνες…
    τουριστική εκμετάλλευση , κι ας λείψουν οι χελώνες…..
    Τι κι αν φτωχύνει ο κόσμος μας , μία θα ΄ναι η αιτία :
    του ανθρώπου η τρομακτική κι ακόρεστη απληστία….

    Καλή εβδομάδα, Φιλιά πολλά











    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τί ωραίο ποίημα Κλαυδία μου! .
      Να κάνεις ξεχωριστά ανάρτηση.

      Διαγραφή
    2. 'Ήρθε και έδεσε σωστά ο στίχος σου Κλαυδία
      έτσι ακριβώς την σκέφτηκα αυτήν την ιστορία.
      Καλά τα γράφεις και εγώ γερά προσυπογράφω,
      όμως επέτρεψε μου να χαρείς μια ελπίδα να χω.
      Πως θα βρεθούν νέες γενιές με μια ευαισθησία,
      ωσάν αυτούς που έπλασα σ αυτήν την ιστορία.
      Ελπίζοντας μελλοντικά τα πράγματα να αλλάξουν,
      άνθρωποι, φύση ζωντανά, μαζί να συνυπάρξουν! 🤗

      Κλαυδία μου σε ευχαριστώ πολύ, για το έμμετρο και όμορφο σχόλιό σου και θα ήταν ωραίο να το συνέχιζες στο
      μπλοκ σου, και να έφτιαχνες ένα ακόμα στιχουργικό έπος για κάθε εικόνα...πολύ ωραία η ιδέα της Μαίρης. Συμφωνώ και προσαυξάνω φιλενάδα...καλές εμπνεύσεις , την αγάπη μου φιλιάααα! 🧡😘

      Διαγραφή
  3. Ax! και να μαθαίναμε να εκτιμάμε το θαύμα της ζωής! Να μαθαίναμε να σεβόμαστε κάθε πλάσμα αυτού του πλανήτη, να το προστατεύαμε όλοι κι όχι να αδιαφορούμε οι περισσότεροι, σκοτώνοντας, μολύνοντας, καταστρέφοντας, και εξαντλώντας κάθε ζωή! Να σεβόμασταν την χλωρίδα και την πανίδα της γης μας πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα! Ρούλα μου σ' ευχαριστώ για την όμορφη συμμετοχή σου! Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ και μια εβδομάδα Μαίρη μου που είδα την εικόνα με τα χελωνάκια... μου φάνηκε πολύ δύσκολη και την είχα απορρίψει, πως τίποτα δε θα έβρισκα να γράψω γι αυτήν...και ξαφνικά εκεί που έβλεπα ένα ντοκιμαντέρ με θέμα την χελώνα καρέτα-καρέτα σαν από μηχανής Θεός, να η ιδέα που γύρευα είπα μέσα μου, εξ ου και η ιστορία.
      Είπα να έχει μέσα της και ένα όμορφο μήνυμα για το μέλλον των μικρών χελωνών...
      Όμως χωρίς την δική σου σκυτάλη Μαίρη μου δεν θα υπήρχε.
      Σε ευχαριστούμε για την ευκαιρία να είσαι καλά , καλή εβδομάδα και σε σένα Μαίρη μου φιλιάαααα 🧡😘

      Διαγραφή
  4. Μπράβο Ρούλα. Πολύ ωραία ιστορία έγραψες.
    Κι εγώ σκεφτόμουν όταν την είδα, τί μπορούμε να γράψουμε.
    Τα έμπλεξες τέλεια, έδωσες κι ένα μάθημα.
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα Χριστοδούλου καλέ, τί ανώνυμος.

      Διαγραφή
    2. Στην αρχή που την είδα το ίδιο σκέφτηκα και εγώ Ρένα μου πραγματικά δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι... μετά από μερικές μέρες ένα ντοκιμαντέρ για την καρέτα-καρέτα και μετά από αυτό προέκυψε η "Εξοδος"😊
      Ας είναι καλά η Μαίρη που μας δίνει το έναυσμα...😉
      Ανώνυμος είσαι γιαβρί μου; μετά από τόσα χρόνια; πάμε καλά φιλενάδα; 🤣🤣
      Ανώνυμος ξεανώνυμος εγώ σου στέλνω φιλιαααα!! 😘🥰

      Διαγραφή
  5. Μια τόσο μικρή ιστορία, που κρύβει όμως τόση ευαισθησία, που προβάλλει με τόσον εύστοχο τρόπο το θαύμα της φύσης και δίπλα δύο άνθρωποι που αγαπιούνται αληθινά.
    'Όμορφη ιστορία!
    Την Καλημέρα μου, Ρούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσπαθώ κάθε φορά να είμαι σύντομη και περιεκτική και να αφήνω στον αναγνώστη μου την ευκαιρία να βγάζει τα δικά του συμπεράσματα...
      Μακάρι να είχαν οι άνθρωποι την ευαισθησία για ότι όμορφο υπάρχει στο περιβάλλον μας και να μην το καταστρέφουν, αλλά αυτό ισως είναι όνειρο θερινής νυκτός προς το παρόν ,Ας ελπίσουμε να αφυπνιστούν οι επόμενες γενιές!🤔
      Σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη. Να είσαι καλά, καλό βράδυ. 🌙

      Διαγραφή
  6. Στην υπέροχη ιστορία σου, Ρούλα μου, έρχεται και η ποιητική εκδοχή της Κλαυδίας (τι δυνατοί στίχοι!!!) και βγαίνει το τέλειο χαρμάνι. Μπράβο σου που διάλεξες αυτή τη δύσκολη (κατά τη γνώμη μου) φωτογραφία. Και μπράβο σας με την Κλαυδία για τα κρίσιμα μηνύματα που στέλνετε. Οι θαλάσσιες χελώνες ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μηχανισμό επιβίωσης και αναπαραγωγής, αιώνες τώρα. Κι ήρθαμε εμείς τα δίποδα, με τα μπιτσόμπαρα και τους τουριστικούς "επενδυτές", να αλλοιώσουμε κάθε ίχνος ζωής και φυσικής ομορφιάς...
    Καλή εβδομάδα Ρουλάκι μου αγαπημένο και χίλια μπράβο για την ευαισθησία, την έρευνα, και τη συμμετοχή σου♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά αυτό με την Κλαυδία δεν ξέρω πως ΄γίνεται Κανελλάκι μου, θαρρείς πως διαβάζοντας τα δικά της, πατιέται κάποιο κουμπί στο μυαλό μου σαν να θέλει να της απαντήσω...μου θυμίζει εποχές Κωμειδυλλίου...🤣
      Είναι αλήθεια ότι η φωτογραφία μου φάνηκε δύσκολη και σίγουρα δεν θα την επέλεγα, αλλά ένα ψάξιμο στο ιντερνέτ για την καρέτα-καρέτα μου άλλαξε την γνώμη άρδειν, εξ ου και η απλή ιστορία μου, αφού ήθελα τους ήρωές μου να έχουν περιβαλλοντολογική συνείδηση, προσπάθησα να τα συνδυάσω και τα δύο...Το τι έχουμε κάνει εμείς οι "άνθρωποι¨" στην φύση άστο δεν υπάρχουν λόγια αγάπη μου.
      Σε ευχαριστώ πολύ Κανελλάκι μου να είσαι καλά ψυχή μου Σ.Λ. φιλώ σε.!🧡🥰

      Διαγραφή
  7. Ρούλα μου υπέροχη η συμμετοχή σου. Την ίδια εικόνα διαλέξαμε, σε λίγο θα κάνω και εγώ την ανάρτησή μου.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ χαίρομαι που διαλέξαμε την ίδια εικόνα.
      Πέρασα από σένα πέρασα από εσένα και με χαρά μου είδα, πως εσύ την πήγες ακόμα παραπέρα με την ιστορία σου έδωσες μια φωνή αγωνίας στους κινδύνους που απειλούν την θαλάσσια χελώνα, μέσα από την αφήγηση ενός παραμυθιού, βάζοντας μιλιά στα χελωνάκια και στην μαμά χελώνα...λέγοντας για το περιβάλλον που μολύνεται συνεχώς...πολύ μου άρεσε η ιδέα σου φίλη μου.😊
      Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα με ότι κάνεις Ελένη μου φιλιάααα!!🥰

      Διαγραφή
  8. Τυχερό το νέο ζευγάρι που έζησε την ηρωική έξοδο των μικρών χελωνών και ακόμη πιο τυχεροί εμείς που διαβάζουμε τις πετυχημένες σου συμμετοχές στα δρώμενα! :)
    Καλή δημιουργική και χαμογελαστή βδομάδα εύχομαι με πολλά πολλά ΑΦιλιά αγάπης! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τυχερό και με περιβαλλοντολογική συνείδηση φιλενάδα.😊 αυτό ήθελα να δώσω με την ιστορία μου.
      Λείπει τόσο από τον άνθρωπο αυτή, γι αυτό έχουμε φτάσει στο αφανίζουμε πλάσματα που ζουν σ αυτόν το όμορφο πλανήτη. Ελπίζουμε οι καινούργιες γενιές που έρχονται να το καταλάβουν σύντομα πριν να είναι αργά για εκείνους , να διορθώσουν και να ξαναχτίσουν ότι εμείς έχουμε χαλάσει.! η ελπίδα δεν πεθαίνει ποτέ!
      Σε ευχαριστώ πολύ Στεφανία μου για τις ευχές που στις ανταποδίνω από καρδιάς με την αγάπη μου🧡 φιλιααααα!!😘

      Διαγραφή
  9. Nα που διάλεξες, Ρούλα μου, μια εικόνα, που, μέχρι τώρα, κανείς από εμάς, δεν μπόρεσε να "δουλέψει". Τελικά, πολύ σωστά λένε ότι οι άνθρωποι που είναι και ζουν κοντά στη φύση, έχουν μια πιο άμεση και κλειστή προσέγγιση μαζί της.
    Να λοιπόν, που είσαι παρούσα και μάλιστα τόσο όμορφα αφηγηματικά, τόσο περιγραφικά και διδακτικά.
    Στο μικρό σου αφήγημα, στην αγάπη των δύο νεαρών εραστών σου, είδα το θαύμα της ζωής και της φύσης! Μεγαλειώδες όσο και απλό.
    Ρούλα, σε ευχαριστούμε για την ομορφιά που μάς χάρισες, καλή μου φίλη.
    Τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εγώ αυτό σκέφτηκα για την εικόνα στην αρχή, πως ήταν δύσκολη αλλά χάρηκα που μέσα από αυτήν είδα την
      ευκαιρία τελικά να γράψω κάτι που να έχει σχέση με το περιβάλλον και να βγαίνει τουλάχιστον ένα μήνυμα, μέσα από την αγάπη γενικώς το προσπαθώ!
      Σε ευχαριστώ πολύ που πάντα έχεις ένα καλό λόγο να πεις.😊
      Να είσαι καλά να κάνεις ότι αγαπάς πάντα καλο σου βράδυ! 🌙

      Διαγραφή
  10. Πριν λίγα χρόνια είδα νεογέννητα χελωνάκια να περπατούν μέχρι τη θάλασσα, και τι αγώνας ήταν αυτός μέχρι να φτάσουν! Ήταν συγκεκριμένα στη Ζάκυνθο! Η ιστορία σου μου τη θύμησε εκείνη την μοναδική εμπειρία Ρούλα μου. Η ιστορία σου έχει αγνότητα και αλήθεια, τα πρωτογενή υλικά με τα οποία είναι φτιαγμένος ο φυσικός κόσμος και ο αληθινός έρωτας. Με πόση μαεστρία τα ένωσες και τα δυο σε μια τόσο τρυφερή ιστορία!
    Πολύ μου άρεσε η συμμετοχή σου!.
    Να είσαι καλά.
    Καλή εβδομάδα! Σε φιλώ γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι λες τώρα Μαρία μου; είχες αυτήν την τόσο όμορφη εμπειρία; μα τι τυχερή που ήσουν! κοίτα να δεις τώρα τι έζησες! πόσοι άνθρωποι και δεν εννοώ εκείνους που έχουν κάνει σκοπό της ζωής του να προστατέψουν τα χελωνάκια, αλλά όσους τα έχουν δει όπως εσύ. Ναι το έχω ακούσει πως η Ζάκυνθος είναι το νησί που προτιμούν να κάνουν τις φωλιές τους. Πως να μην νιώθεις τρυφερότητα με ένα τέτοιο θέαμα; 😊
      Αυτή την τρυφερότητα και την αγάπη των δύο παιδιών θέλησα να τακιμιάσω μαζί, με την εικόνα με τα χελωνάκια.
      Χάρηκα που σου άρεσε Μαρία μου. να είσαι καλά με ότι κάνεις στην ζωή σου. Σε ευχαριστώ πολύ φιλιαααα!! 😘

      Διαγραφή
  11. Πόσο γλυκιά συμμετοχή Ρούλα μου!
    Η δύναμη της φύσης, ο έρωτας και το.. κάπου κάπου χρήσιμο διαδίκτυο! 😊 Καλή εβδομάδα να έχεις σε φιλώ 🌻

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς όλα αυτά χρησίμευσαν μαζί και η εικόνα, Κατερίνα μου, συνετέλεσαν να γραφτεί αυτή η απλή συμμετοχή
      μου με την βοήθεια του του ίντερνετ όπου αλίευσα τις πληροφορίες για την καρέτα -καρέτα.
      Να είσαι καλά να κάνεις ότι αγαπάς σε ευχαριστώ πολύ Κατερίνα μου φιλιααα!!😍

      Διαγραφή
  12. Τι όμορφο το κείμενό σου Ρούλα! Πολύ το χάρηκα, κατάφερες να δημιουργήσεις στη φαντασία μου τις εικόνες που κατέγραψες.
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν το κατάφερα αυτό που λες Γιώτα μου πολύ χαίρομαι... Οι εικόνες που δημιουργεί το μυαλό μας όταν διαβάζουμε κάτι, είναι αυτές που μας ταξιδεύουν, αφού αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός του γράφοντος.
      Να είσαι καλά και να περνάς ακόμα καλύτερα. Καλό σου ξημερωμα φιλιααα!!😍

      Διαγραφή
  13. Με έκανες να πάω να ψάξω και να διαβάσω και άλλα για την
    Καρέτα καρέτα1
    Τρυφερή (σαν κι εσένα) η συμμετοχή σου, Ρουλίτσα μου!
    Φιλάκια πολλά1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Απαντήσεις
    1. Εγώ να δεις Αριστάκι μου τι ψαχτίρι έκανα όταν είδα την εικόνα ,που μόνο αγάπη και τρυφερότητα μου έβγαζε...οπότε το αποτέλεσμα τις ιστορίας δεν θα μπορούσε να ήταν κάτι άλλο εκτός από αυτό.
      Να είσαι καλά σε ευχαριστώ πολύ που βρήκες χρόνο να περάσεις...χαίρομαι Αριστάκι μου καλό σου ξημέρωμα φιλιαααα με πολλά 😊😊😊😊😊😊!

      Διαγραφή
  15. Λοιπόν αυτή την ιστορία πάρα πολύ θα ήθελα να τη ζήσω με το παλιό μου παλτό, με όλες τις λεπτομέρειες, μα με όλες όμως :)
    Αχ! Ορίστε τώρα τι μου έκανες. Με έκανες και ζήλεψα!
    Καλή συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορείτε να το κάνετε Μάνια μου, έχεις περισσότερες πιθανότητες αν πάτε στην Ζάκυνθο, αφού εκεί εμφανίζονται πιο συχνά οι χελώνες για να γεννήσουν τα αυγά τους, να δείτε τα χελωνάκια και να αφήσετε τα κορμιά σας στα χάδια του ήλιου!🌞 Στο εύχομαι Μάνια μου.😊👌🙏 καλο ξημέρωμα φιλιαααα!!😘😍

      Διαγραφή
  16. Ωωω! Τι όμορφη συμμετοχή για αυτή την εικόνα, Ρουλάκι μου. Μπράβο σου! Πολλά φιλιάααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου τι κάνεις; χαίρομαι που σε "βλέπω" και που σου άρεσε η συμμετοχή μου...είναι αλήθεια ότι η εικόνα με προβλημάτισε, αλλά μου άρεσε κι όλας...εξ ού και η απλή ιστορία αγάπης που μου προέκυψε, μαζί με τα χελωνάκια!😊
      Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα με ότι κάνεις φιλιάααα!😘

      Διαγραφή
  17. Πολύ τρυφερή η ιστορία σου Σμαραγδένια μου. Τι ωραία που θα ήταν να βλέπαμε όλοι τα χελωνάκια να γεννιούνται και να ξεκινούν το ταξίδι της ζωής τους.
    Μπράβο σου για τη συμμετοχή σου. Πώς το κάνεις αυτό και ακόμα και στα δρώμενα φεύγουμε με χαμόγελο από εδώ, δεν μπορώ να το εξηγήσω.
    Σε φιλώ γλυκά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρινάκι μου γλυκό, ήταν μια ιδέα που μου ήρθε όταν είδα τα χελωνάκια, παρ όλο που σαν εικόνα ήταν δύσκολη, έβαλα την αγάπη να συνυπάρξει με τρυφερότητα και το χαμόγελο, αφού αυτό το συναίσθημα μου έβγαζαν τα μικρά χελωνάκια που έβγαιναν από τα αυγά τους. Και εγώ θα ήθελα να τα έβλεπα στην πραγματικότητα 😊
      Να είσαι καλά μικρή μου να κάνεις ότι αγαπάς καλο σου βραδάκι φιλιαααα!!😘

      Διαγραφή
  18. Και ο έρωτας καλά κρατεί, και οι γνώσεις της κοπελιάς επίσης και η ιστορία σου Ρούλα μου τρυφερή κι αγαπησιάρικη, γραμμένη πολύ όμορφα.
    Φιλιά πολλά και Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τα χελωνάκια να βγαίνουν από τα αυγά Αννίκα μου και να πηγαίνουν προς την θάλασσα η εικόνα ήταν πολύ τρυφερή και όμορφη ήρθε και το ζευγαράκι με τον έρωτά τους να το ταιριάξω μέσα στην ιστορία και όλα μαζί συμβαδίσανε να έχει αρχή μέση και τέλος η μικρή ιστορία μου .
      Προσπάθειες κάνω έτσι απλά μόνο και μόνο για την συμμετοχή φίλη μου. 😊
      Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ πολύ...να περνάς όμορφα καλο σου βραδάκι φιλιάαα!!😘

      Διαγραφή
  19. Τι ομορφα!!! Και έμαθα τόσα... Πάντα αγαπούσα τα χελωνάκια κι με έκανες να τα λατρέψω. Μπράβο Ρούλα μου
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή