ΣΑΝ ΝΑ ΜΠΑΊΝΕΙ Η... ΆΝΟΙΞΗ!

 Μπορεί να είναι ο Μάρτης ο πρώτος μήνας της Άνοιξης φίλοι μου, αλλά, κανονικά η Άνοιξη, ξεκινά με την εαρινή ισημερία, που ήταν στις 20 του Μάρτη. Δηλαδή πριν 3 μέρες, τότε που η νύχτα και η μέρα είναι ίσες μεταξύ τους. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε σίγουρα αν γκουγκλάρετε.

Ας μιλήσουμε λοιπόν για την ομορφότερη εποχή του χρόνου. Δεν νομίζω ότι θα διαφωνήσει κανείς; 

Χίλιοι οι λόγοι για να αγαπήσει κάποιος την Άνοιξη, που μοιάζει με μια πανέμορφη κοπέλα, που ξυπνά από τον λήθαργο του χειμώνα τεντώνοντας τα χέρια της και μέσα από την αγκαλιά της ξεπηδούν χιλιάδες πανέμορφα  αγριολούλουδα! Η πρώτη βιαστική πεταλούδα  στην αυλή μας! 

Σαν μικρές πινελιές ενός πίνακα προβάλουν διστακτικά τα ανοιξιάτικα λουλούδια. η βιολέτα μας, το αγκάθι του Χριστού έχει ήδη βγάλει τα πρώτα του άνθη. Και ανάμεσα τους ο δυόσμος για τα γεμιστά μας, βγάζει και αυτός τα πρώτα φυλλαράκια του. 

Τα τελευταία τριαντάφυλλα του χειμώνα, της αυλής μου  ή τα  πρώτα της Άνοιξης άραγε; Ανάμεσα στα μπρόκολα!

Βιαστικές και οι Αμυγδαλιές, όπως κάθε χρόνο άλλωστε, οι βερικοκιές ακολουθούν το παράδειγμά τους, όπως και οι ροδακινιές!

Πως να μην την αγαπήσεις όταν βλέπεις ένα ήλιο  να στέλνει τις αχτίδες του και να σε καλεί να βγεις έξω για περίπατο να τις απολαύσεις!

Η θάλασσα έχει γαληνέψει και σε προσκαλεί  για όποιον μένει κοντά της, (βλέπε εγώ)😉 για μια βόλτα πλάι της ενώ  οι γλάροι κόβουν βόλτες από πάνω της.

Πως να μην αγαπήσεις την  Άνοιξη αφού είναι η εποχή που η φύση μεταμορφώνεται σε χρώματα και αρώματα!

Είναι μια νότα αισιοδοξίας, που μας φτιάχνει την διάθεση, μας γεμίζει με όνειρα και όρεξη για ζωή! 

Ότι και να πούμε για την Ανοιξη είναι λίγο. Τόσοι και τόσοι ποιητές ύμνησαν την ομορφιά της!

Αυτή η άνοιξη που μπήκε με έκανε να πιάσω λέει τους μαρκαδόρους που μου έφερε δώρο η εγγονή μου από την Πράγα. 

Είναι αλήθεια ότι με μαρκαδόρους δεν είχα ζωγραφίσει ποτέ και με δυσκόλεψαν αρκετά, γιατί τα χέρια μου δεν με υπάκουαν και τόσο. Το αποτέλεσμα δεν ήταν και τόσο χάλια στο τέλος ε;😄

Ενώ με ικανοποίησε κάπως καλύτερα η προσπάθειά μου με νερομπογιές! 

Και θα κλείσω αυτό το αφιέρωμα της σε ένα ωραίο που διάβασα. ΕΔΏ

11. “Η άνοιξη ζωγράφιζε… και η πρασινάδα φύτρωσε πάνω στο καφέ χώμα, κάθε μέρα και περισσότερο, υπονοώντας ότι κάθε βράδυ τη διέσχιζε η ελπίδα και έφευγε το πρωί αφήνοντας πίσω της τα λαμπερά ίχνη από τα βήματά της…” – Σαρλότ Μπροντέ.
12. 
    Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να μην ξεχνάτε πως, η Άνοιξη μας κάνει να  χαμογελάμε. Κάντε το!!!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!