...ΚΑΙ ΟΙ ΓΛΆΡΟΙ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΑΣ!

Τώρα που σιγά σιγά επανέρχομαι στις νορμάλ καταστάσεις μου, θυμήθηκα το περιοδικό του Σούπερ Μάρκετ Χαλκιαδάκη 

 (Οτι βλέπετε γραμμένο με μολύβι, είναι τα θέματα που έχω επιλέξει  για μελλοντική χρήση 😊) 

 Πολλά από τα θέματα του, που είναι ανεξάντλητα, μου έχουν μάθει πάρα  πολλά από την κρητική παράδοση και όχι μόνο.

Εδώ ένα περσινό τεύχος του από το οποίο επέλεξα τι άλλο; ένα καλοκαιρινό θέμα, να το μοιραστώ μαζί σας. 

 Κείμενο-φωτογραφία:

Νίκος Ψιλάκης. 

"Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει ένα τραγούδι...

Πόσο φως χώρεσε μέσα σε λίγους στίχους του ο Ελύτης!

Οι γλάροι των ονείρων του, μα και οι γλάροι των δικών μας ονείρων, η ηχώ της νοσταλγίας, οι ορίζοντες του ταξιδιού, η αμεριμνησία των μελτεμιών.

Και ξανά ο γλάρος! Που δίνει στο ορίζοντα την γαλανή του ελευθερία!

Την ζήλεψαν οι ποιητές την ελευθερία των γλάρων. Ο Μπωντέρ, ο Δροσίνης, ο Τεύκρος Ανθίας και τόσοι άλλοι, δικοί μας και ξένοι. 

Πουλί και σύμβολο, εικόνα χαραγμένη στα παιδικά μας βιώματα. Και, φυσικά, εικόνα  του ελληνικού καλοκαιριού!

Γλάρους που ταξιδεύουν μέσα στην απόλυτη αμεριμνησία του γαλάζιου, πάνω από την προαιώνια μουσική των κυμάτων. 

Γλάρους που αράζουν για λίγο στα βράχια των λιμανιών κι ετοιμάζονται για καινούργια ταξίδια.

Κι έρχεται απροσκάλεστη η ελευθερία των παιδικών μας καλοκαιριών, οι περιεκτικές συνόψεις της αθωότητας, η ξεγνοιασιά των διακοπών μας.

Και οι γλάροι μαζί. Τους ανταμώναμε κυρίως τα καλοκαίρια. Στις παραλίες, στα λιμάνια, στα ταξίδια, στα όνειρα.

Κι αν αναρωτηθεί κανείς γιατί απέκτησαν συμβολικό χαρακτήρα, ας ρίξει μια ματιά στην φωτογραφία.

Αγέρωχοι, περήφανοι, με τα φτερά τους διάπλατα στο φως του Αιγαίου. Ελευθερία είναι ο ανοιχτός τους ορίζοντας. Ελευθερία και το ταξίδι.

Καλό καλοκαίρι σε όλους!

Ομορφο, ξένοιαστο, γαλήνιο. Και  ταξιδιάρικο. Με την "γαλανή ελευθερία του γλάρου" Με ότι όμορφο συμβολίζει το σίγουρο πέταγμα τους, μ εκείνες τις ολάνοιχτες φτερούγες και το αγέρωχο βλέμμα."

Διαβάζοντας το κείμενο του κ. Ψιλάκη, σχετικά με τους γλάρους, κάτι δικό μου  ανασκάλεψε τον νου μου από το παλιό και μακρινό  1994!

  

"Η αγάπη μας"

Καράβι η αγάπη μας μέσα στα πέλαγα.

Σαν κύμα έπαιζες και γω σου γέλαγα.

Γλάροι τα χέρια μας φτερά ανοιγμένα,

 τον έρωτα μάθαιναν σε σένα και μένα. 

Μέσα στα μάτια σου, γλυκά αρμένιζα

κι απ΄ το γαλάζιο τους τον κόσμο γέμιζα.

Ζήλεψε η θάλασσα και στ ακρογιάλι, 

φιλί του έστειλε μ ένα κοράλι.

πηγή φωτο

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να προσέχετε τον εαυτό  σας, να ψάχνετε αφορμές για χαμόγελα, που κάπου μας περιμένουν να τα βρούμε...

Να έχετε ένα δροσερό υπόλοιπο καλοκαιράκι και υπομονή καύσωνας είναι θα περάσει... 🏊‍♀️

Κερνάω 🍉 🍨 🍺 🍹 

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...