Το αυτοκίνητο κυλούσε στην άσφαλτο καταπίνοντας τα χιλιόμετρα που άφηνε πίσω του.
Η Γιωργίνα αναγνώρισε την δημοσιά η οποία έβγαζε στο χωριό, που φάνηκε μετά την στροφή, σκαρφαλωμένο στην καταπράσινη πλαγιά.
Τα όμορφα σπίτια του με τα κόκκινα κεραμίδια ανάμεσα στο πράσινο έμοιαζαν σαν πίνακας ζωγραφικής, όμως δεν ήταν αυτό που τραβούσε την προσοχή της.
Σταμάτησε το αυτοκίνητο μπροστά σε ένα σπίτι, που ο χρόνος είχε αφήσει επάνω του τα σημάδια της εγκατάλειψης.
Είχαν περάσει 4 χρόνια και η τόσο φροντισμένη αυλή παλιά, είχε γεμίσει αγριόχορτα και μόνο η αγαπημένη της κόκκινη τριανταφυλλιά, εξακολουθούσε να είναι εκεί λες και την περίμενε με το τελευταίο κόκκινο χειμωνιάτικο της τριαντάφυλλο. Έσκυψε και το χάιδεψε, νιώθοντας τα μάτια της να υγραίνονται! Δεν ήθελε να κλάψει.
Οχι δεν της ταίριαζαν τα κλάματα.
Μόνο χαμόγελα είχε στην θύμησή της και αυτά ήθελε να κρατήσει.
Εβγαλε από την τσέπη του παλτού της το κλειδί και με το που άγγιξε χερούλι της εξώπορτας, δεν άφησε το σφίξιμο στην καρδιά της να την επηρεάσει, με μια βαθιά ανάσα άνοιξε την πόρτα.
Εκείνη με ένα τρίξιμο από τους σκουριασμένους της μεντεσέδες, άνοιξε, αφήνοντας το φως του ήλιου να φωτίσει το μισοσκόταδο που βασίλευε εκεί μέσα!
Όλα ήταν όπως τα είχε αφήσει όταν έφυγε εκείνη, που την "κοίταζε" μέσα από την φωτογραφία της ακουμπισμένη επάνω στην σερβάντα.
Αχ βρε γιαγιά ψιθύρισε, σε πεθύμησα...
Είναι Χριστούγεννα και μου έλειψαν οι μυρωδιές σου, που γέμιζαν το σπίτι κανέλα, γαρύφαλλο, βανίλια...να ακόμα τα μυρίζω λες και μαγικά οι μυρωδιές δεν έφυγαν ποτέ από αυτό το σπίτι.
Θαρρείς πως από πάντα μύριζε μελομακάρονα, κουραμπιέδες...
Αχ αυτοί οι κουραμπιέδες σου όμως ήταν διάσημοι σε όλο το χωριό θυμάσαι;
Και εγώ θυμάμαι πόσο περήφανη ένιωθα, κάθε φορά που έλεγαν πως σαν και αυτούς τόσο νόστιμους δεν είχαν ξαναφάει όσοι τους κερνούσες!
Και δεν σταματούσαν μόνο στο έναν...
Και εγώ θύμωνα, γιατί νόμιζα ότι θα τους τρώγανε όλους και για μένα δεν θα έμενε τίποτα.
Μα τί βάζεις μέσα; σε ρωτούσαν πιο είναι το μυστικό σου και γίνονται τόσο νόστιμοι;
Τους έλεγες πως αυτό το μυστικό θα το έλεγες μόνο σε μένα...
Πάντα είχα την περιέργεια τι ήταν αυτό που έβαζες μέσα στους κουραμπιέδες σου...περίμενες πρώτα να κοιμηθώ και τότε μέσα στη νύχτα με τα αστέρια και το φεγγάρι συντροφιά καθόσουν και έφτιαχνες τα μαγικά σου.
Σηκωνόμουν το πρωί και το σπίτι μοσχομύριζε όλο ενώ η πιατέλα με τους πεντανόστιμους κουραμπιέδες με περίμενε επάνω στο τραπέζι, πασπαλισμένους με την άχνη!!
Κάθε χρονιά προσπαθούσα να μείνω ξύπνια για να δω το μυστικό σου, αλλά πάντα τα μάτια μου έκλειναν και με έπαιρνε ο ύπνος!
Θυμάσαι τι γέλια κάναμε όταν φυσούσα την άχνη από πάνω τους μόνο και μόνο να την δω να σκορπίζεται σαν χιόνι;
Αχ βρε γιαγιά, πως πέρασαν τα χρόνια;
Οι σπουδές μου με κράτησαν μακριά, όμως τώρα ήρθα να τα πούμε λίγο τα δυο μας...σε πεθύμησα!
Τα γελαστά μάτια της γιαγιάς της θαρρείς πως την κοιτούσαν και σαν να της φάνηκε πως της έκλεισαν το μάτι.
Χαμογέλασε...αλήθεια τι να απόγινε εκείνη η μυστική συνταγή για τους κουραμπιέδες;
Λες να βρίσκεται κάπου; Άνοιξε το συρτάρι της σερβάντας και άρχισε να ψάχνει κάτω από τις διπλωμένες λινές πετσέτες!
Το βρήκε στο βάθος του συρταριού, ένα τετράδιο κιτρινισμένο από το καιρό, γεμάτο συνταγές.
Το ξεφύλλισε και κάπου εκεί στο τέλος έγραφε...μυστικοί κουραμπιέδες!!
Διάβασε...
500 γρ. βούτυρο, 100 γρ άχνη ζάχαρη,
2 κρόκοι και ένα αυγό ολόκληρο, 2 βανίλιες,
μισό κουταλάκι γλυκού μοσχοκάρυδο,
ένα τρίτο του φλυτζανιού κονιάκ,
ένα κοφτό κουταλάκι σόδα μαγειρική,
200-250 γρ καβουρντισμένο αμύγδαλο,
850 γρ αλεύρι κοσκινισμένο.
Για το άχνισμα,
1κιλό ζάχαρη άχνη, 2 βανίλιες!
Αν διαβάσεις αυτή την συνταγή Γιωργίνα μου, να μην ξεχάσεις το μυστικό της...
Να την πασπαλίσεις με την αστερόσκονη της αγάπης!!
Αχ...βρε γιαγιά!!!
Την εικόνα και την λέξη αστερόσκονη, την παρέλαβα από την Μαρία Πλατάκη!
Αυτή ήταν η δική μου συμμετοχή στην Φωτοσυγγραφική σκυτάλη # 6
που κάνει με επιτυχία πάντα η Μαίρη με την Γήινη ματιά Με την σειρά μου και εγώ, παραδίνω την σκυτάλη μας στην Τζοάννα με την παστέλ τσάντα της, την εικόνα αυτή με την λέξη... ΕΥΧΗ
πηγή
Ας μείνουμε ακόμα λίγο στο πνεύμα των γιορτινών ήμερων συμφωνείτε;Καλή χρονιά σε όλους, να είστε όλοι καλά.
Ας χαρίσουμε φέτος περισσότερα χαμόγελα, μαζί με την αγάπη μας!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!
