Το...ΜΠΟΥΚΕΤΟ...

Τι είναι το μπουκέτο;

Σήμερα θα σας γυρίζω πολλά πολλά χρόνια πίσω, τόσο παλιά, που ούτε εγώ ζούσα ακόμα...μιλάμε για το 1924...

Ας ξεκινήσουμε από την αρχή λοιπόν και το πως βρέθηκε στα χέρια μου το... Μπουκέτο και το τι θα μοιραστώ μαζί σας αυτή την φορά.

Το Μπουκέτο ήταν ένα περιοδικό ποικίλης ύλης, της εποχής εκείνης, όπως ήταν πολύ αργότερα στην δική μου εποχή, το Ρομάντζο, ο θησαυρός, ο Θεατής τα θυμάστε αυτά;

Γεμάτο από διηγήματα,

Ξένη και ελληνική λογοτεχνία,

Ευθυμογραφήματα, ανέκδοτα...

Κοσμικές στήλες...

Ποίηση, θέατρο...

Διαφημίσεις παντός τύπου...

Η στήλη για να διασκεδάζετε..

Τα έξυπνα και κουτά...

Από αυτά σας παρουσιάζω μερικά. 😊😊

Σύζυγος τσιγκούνης.

Η σύζυγος.-Ν αφήσης λεφτά για κάρβουνα.

Ο σύζυγος.-Πάλι κάρβουνα; Χθές δέν επήραμε;

-Επήραμε μα τάκαψα.

-Α, μα εσύ βάλθηκες νά μέ καταστρέψης; Ακούς εκεί ν αγοράζω εγώ κάρβουνα καί εσύ νά τά καίς!...

        **************

Είς ένα σαλόνι.

-Δεν μας τραγουδάτε τίποτε δεσποινίς;

-Μα είναι τόσοι άγνωστοι εδώ...

-Μή σας μέλλη, άμα αρχίσετε θα φύγουν όλοι...

         *************

Η μητέρα:-Γιατί παιδί μου Γιώργο δεν μελετάς για αύριο;

Ο Γιώργος:-Δεν είπε ο Χριστός νά μήν φροντίζουμε διά τήν αύριον;

          ***********

Εκείνη: Θα είμαι ευτυχής που θα μπορώ να μοιράζομαι ταίς χαρές καί ταίς λύπαις μαζί σου.

Εκείνος: Ευτυχώς λύπαις δέν έχω.

Εκείνη: Έννοια σου φίλε μου, μόλις θά με πάρεις,  θά έχης  άρκεταίς.

        **************** 

-Μπαμπά, οι βουλευτές δέν  έχουν λόγο;

-Γιατί ρωτάς;

-Γιατί βλέπω πώς τόν ζητάνε από τον πρόεδρο. Ζητώ τον λόγον...🤣

         *************

Την γραμματική προσπάθησα να την γράψω όπως ήταν τότε, αλλά οι περισπωμένες δεν υπήρχαν στο πληκτρολόγιο 😊

Μια ομάδα ανθρώπων,  σκέφτηκε να κάνει μια συλλεκτική έκδοση το 2014 από επιλεγμένες σελίδες, από τα πρωτότυπα τεύχη του περιοδικού.

Ενα από αυτά τα τεύχη έτυχε να βρίσκεται στα χέρια μου δώρο από τον εγγονό μου τον Αρη και είμαι πολύ χαρούμενη γι αυτό!!!!

    

 

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να περάσετε μια όμορφη και ήρεμη εβδομάδα και να μην ξεχνάτε, πως το χαμόγελο, ομορφαίνει εκτός από το πρόσωπο και την καρδιά!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.

ΕΤΣΙ...ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ!

 Κάποιες φορές όταν βαριέμαι, αν και αυτή η λέξη δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μου, γιατί πάντα εκμεταλλεύομαι τον χρόνο μου μέχρι την τελευταία του ώρα. Δεν θυμάμαι πότε ήταν η στιγμή που έκατσα χωρίς να κάνω τίποτα...ψάξε λέω στον εαυτό μου δεν θα την βρεις και θα έχω δίκιο. Όχι ότι θα παραπονεθώ εννοείται, ίσα ίσα που πάντα θα βρίσκω αφορμή να ασχοληθώ με κάτι.

Και τι ήταν αυτή την φορά; Είχαμε αποφασίσει να καθαρίσουμε λίγο την αποθήκη μας και μέσα στα τόσα εργαλεία του καλού μου, βρέθηκαν κάτι ξυλαράκια, απομεινάρια από τον καιρό που δημιουργούσε τα δικά του ξύλινα σπιτάκια, από το 2014 ΕΔΩ 

Ήταν έτοιμος να τα πετάξει, τα βλέπω εγώ και κάπου τα φαντάστηκα πως θα τα εκμεταλλευόμουν.

Μου ήρθε μια ιδέα αλλά,  χωρίς την βοήθεια του δεν θα την πραγματοποιούσα. Και τι άλλο θα σκεφτόμουν νομίζετε; εεεε ναι...

Αφού κόπηκαν στο σχήμα που ήθελα, έβαλα μπροστά την παιδική μου ζωγραφική, αφού επιστρατευτήκαν οι μαρκαδόροι. Άλλα πέτυχαν , άλλα όχι, αλλά δεν με πείραξε, αφού η θέση που σκέφτηκα να τα βάλω, δεν θα χρειαζόταν να τα βλέπουν από κοντά, οπότε οι ατέλειες τους δεν θα φαίνονταν. Το ξέρω ότι με την βροχή και τον αέρα  θα χαλάσουν, αλλά αυτό το ήξερα από την αρχή, αφού αυτός θα ήταν ο ρόλος τους.

Και ποιος ήταν; δείτε εδώ την διαδικασία...

Εν αρχή ήταν το ξύλο που κόπηκε...

Στην συνέχεια πήρε μορφή...

Μπήκαν στην σειρά...

Γύρισαν και από την ανάποδη χα χα...

Και στο τέλος κρεμάστηκαν, αλλά που;

Αν ψάξετε καλά σίγουρα θα τα δείτε...

              κρεμασμένα...

όπου ήθελαν...

(ο τοίχος που φαίνεται χαλασμένος στο βάθος  είναι του γείτονα)😉 

και τα πέντε...

Αυτά τα ολίγα είχα να μοιραστώ μαζί σας για σήμερα.

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να προσέχετε τον εαυτό σας και όσους αγαπάτε...

Να μην ξεχνάτε πως ένα χαμόγελο, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, αντιθέτως νιώθουμε όμορφα σε όσους το χαρίζουμε.😊

Σας εύχομαι καλό και ήρεμο  Αύγουστο!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..

ΕΔΏ Η ΚΑΛΉ ΤΎΧΗ...

Πως να αρχίσω δεν ξέρω αυτήν την ανάρτηση, που λόγο των γεγονότων θα είναι σύντομη και περιεκτική.

Εν μέσω καύσωνα και την τραγωδία που περνάει ο τόπος μας με τις καταστροφικές φωτιές να έχουν κάψει για άλλη  μια φορά ότι άκαφτο έχει μείνει. Ντρέπομαι πως να το πω ότι μέσα στην στεναχώρια μου για ότι συμβαίνει, έχω μια τόση δα, μικρή χαρά, που αν δεν την πω σε σας σε ποιον θα την πω;

Θα μου πείτε  είναι τώρα Ρούλα για χαρές; και με το δίκιο σας!

Εεεε να...ήθελα απλά να σας πω, πως είμαι μια από τις νικήτριες από την κλήρωση που έκανε η Μία, για τις συμμετέχοντες στην πρόσκληση " "Crattlandia 15 Ανανάδες ή καρπούζια." 

                                           

Θυμάστε τις καρπουζοπιάστρες μου; Εεε αυτές μου έφεραν μια πολύ ωραία πάνινη τσάντα για τα ψώνια μου.

  

Μια μικρή χαρά... τοσοδούλα, που την νιώθω κάθε φορά που συμμετέχω σε όποιο δρώμενο-πρόσκληση  γίνεται στην γειτονιά μας και με βγάζει για λίγο από την καθημερινότητα μου.

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να προσέχετε τον εαυτό σας και τους αγαπημένους σας.

Στην προκειμένη περίπτωση δεν έχω να σας πω για το χαμόγελο τίποτα, απλά ότι σχηματίστηκε στον καφέ μου σήμερα...και μόνο σαν λέξη

δεν θέλω να λείπει από εδώ!

Καλή εβδομάδα σε όλους!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε. 

  

...ΚΑΙ ΟΙ ΓΛΆΡΟΙ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΑΣ!

Τώρα που σιγά σιγά επανέρχομαι στις νορμάλ καταστάσεις μου, θυμήθηκα το περιοδικό του Σούπερ Μάρκετ Χαλκιαδάκη 

 (Οτι βλέπετε γραμμένο με μολύβι, είναι τα θέματα που έχω επιλέξει  για μελλοντική χρήση 😊) 

 Πολλά από τα θέματα του, που είναι ανεξάντλητα, μου έχουν μάθει πάρα  πολλά από την κρητική παράδοση και όχι μόνο.

Εδώ ένα περσινό τεύχος του από το οποίο επέλεξα τι άλλο; ένα καλοκαιρινό θέμα, να το μοιραστώ μαζί σας. 

 Κείμενο-φωτογραφία:

Νίκος Ψιλάκης. 

"Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει ένα τραγούδι...

Πόσο φως χώρεσε μέσα σε λίγους στίχους του ο Ελύτης!

Οι γλάροι των ονείρων του, μα και οι γλάροι των δικών μας ονείρων, η ηχώ της νοσταλγίας, οι ορίζοντες του ταξιδιού, η αμεριμνησία των μελτεμιών.

Και ξανά ο γλάρος! Που δίνει στο ορίζοντα την γαλανή του ελευθερία!

Την ζήλεψαν οι ποιητές την ελευθερία των γλάρων. Ο Μπωντέρ, ο Δροσίνης, ο Τεύκρος Ανθίας και τόσοι άλλοι, δικοί μας και ξένοι. 

Πουλί και σύμβολο, εικόνα χαραγμένη στα παιδικά μας βιώματα. Και, φυσικά, εικόνα  του ελληνικού καλοκαιριού!

Γλάρους που ταξιδεύουν μέσα στην απόλυτη αμεριμνησία του γαλάζιου, πάνω από την προαιώνια μουσική των κυμάτων. 

Γλάρους που αράζουν για λίγο στα βράχια των λιμανιών κι ετοιμάζονται για καινούργια ταξίδια.

Κι έρχεται απροσκάλεστη η ελευθερία των παιδικών μας καλοκαιριών, οι περιεκτικές συνόψεις της αθωότητας, η ξεγνοιασιά των διακοπών μας.

Και οι γλάροι μαζί. Τους ανταμώναμε κυρίως τα καλοκαίρια. Στις παραλίες, στα λιμάνια, στα ταξίδια, στα όνειρα.

Κι αν αναρωτηθεί κανείς γιατί απέκτησαν συμβολικό χαρακτήρα, ας ρίξει μια ματιά στην φωτογραφία.

Αγέρωχοι, περήφανοι, με τα φτερά τους διάπλατα στο φως του Αιγαίου. Ελευθερία είναι ο ανοιχτός τους ορίζοντας. Ελευθερία και το ταξίδι.

Καλό καλοκαίρι σε όλους!

Ομορφο, ξένοιαστο, γαλήνιο. Και  ταξιδιάρικο. Με την "γαλανή ελευθερία του γλάρου" Με ότι όμορφο συμβολίζει το σίγουρο πέταγμα τους, μ εκείνες τις ολάνοιχτες φτερούγες και το αγέρωχο βλέμμα."

Διαβάζοντας το κείμενο του κ. Ψιλάκη, σχετικά με τους γλάρους, κάτι δικό μου  ανασκάλεψε τον νου μου από το παλιό και μακρινό  1994!

  

"Η αγάπη μας"

Καράβι η αγάπη μας μέσα στα πέλαγα.

Σαν κύμα έπαιζες και γω σου γέλαγα.

Γλάροι τα χέρια μας φτερά ανοιγμένα,

 τον έρωτα μάθαιναν σε σένα και μένα. 

Μέσα στα μάτια σου, γλυκά αρμένιζα

κι απ΄ το γαλάζιο τους τον κόσμο γέμιζα.

Ζήλεψε η θάλασσα και στ ακρογιάλι, 

φιλί του έστειλε μ ένα κοράλι.

πηγή φωτο

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να προσέχετε τον εαυτό  σας, να ψάχνετε αφορμές για χαμόγελα, που κάπου μας περιμένουν να τα βρούμε...

Να έχετε ένα δροσερό υπόλοιπο καλοκαιράκι και υπομονή καύσωνας είναι θα περάσει... 🏊‍♀️

Κερνάω 🍉 🍨 🍺 🍹 

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...

Καλώς ήρθατε στην Craftlandia "Πρόκληση 15 "

Όχι  δεν μπήκατε σε λάθος μπλοκ.

Στο σωστό είστε, απλά για μια ακόμη φορά δεν μπόρεσα να αντισταθώ, σε πρόσκληση της φίλης Μίας, για μια πολύ καλοκαιρινή ιδέα, να δημιουργήσουμε ότι θέλουμε, που να έχει σχέση με ανανάδες ή καρπούζια.

Ωραίο δροσερό, αγαπημένο φρούτο, το καρπουζάκι καλοκαιρινό...πως να μην σε ξεσηκώσει να δημιουργήσεις κάτι ε; 😊

Επιστρατεύτηκαν λοιπόν κόκκινα λευκά μαύρα και πράσινα μαλάκια, αφού το πλέξιμο είναι αυτό που μπορώ να κάνω καλά ακόμα και άρχισε το πλεκτό μου να παίρνει σχήμα τι άλλο, καρπουζοκατάστασης 🤣🤣 

Και στο πίτσ-φιτίλι, σκαρώθηκαν δυο

καρποζοπιαστρούλες 😊 που θα πάνε εννοείτε δωράκι σε φίλη...

Τις βλέπει που λέτε η εγγονή μου και την συνέχεια την καταλαβένετε ε;🤣🤣

Με αυτές τις πιάστρες παίρνω μέρος στην πρόσκληση "Graftlandia 15"

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να είστε όλοι καλά, να περνάτε όμορφα, να κάνετε μικρές αποδράσεις από την καθημερινότητα όποτε μπορείτε και να μην ξεχνάτε πως όσο περισσότερο χαμογελάτε, τόσο πιο όμορφοι γίνεστε! και δεν εννοώ την ομορφιά που φαίνεται!😉

Καλή εβδομάδα σε όλους και καλό  καλοκαιράκι!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε! 

ΟΠΟΥ ΓΑΜΟΣ ΚΑ ΧΑΡΑ...

 Μπορεί να μην με λένε Βασίλω, αλλά το όπου γάμος και χαρά κολλάει γάντι στην δική μας περίπτωση.🤣

Ακόμα δεν ξεκουραστήκαμε από τους χορούς από και τις χαρές του προηγούμενου  γάμου και να'μαι πάλι εδώ, να μοιράζομαι μαζί σας μια ακόμη χαρά μας...είναι που τα εγγόνια μας, αποφάσισαν να μας τις δώσουν όλες μαζί. 

Στολίστηκε για μια ακόμη φορά η αυλή μας με μπαλόνια και κορδέλες, περιμένοντας τον εγγονό-γαμπρό να έρθει. 

Τα κεράσματα και τα ποτά έτοιμα έτοιμα, να γλυκάνουν τους ουρανίσκους

 Ενώ, ο προπολεμικός δίσκος, βγήκε από την σερβάντα να συνεισφέρει και αυτός με τον τρόπο του στην χαρά.

Οι κουραμπιέδες, από τα χεράκια της κουμπάρας μου, τα ξεροτήγανα, τα λευκά γλυκά του γάμου, τα κουφέτα, περίμεναν τους φίλους και τους συγγενείς, που ήρθαν να ντύσουν τον γαμπρό...

Ενώ τα φλάς των κινητών έπαιρναν φωτιά, δεξιά σε πρώτο πλάνο η μαμά του...

Στιγμές από την ετοιμασία...

Ο παππούς του του φοράει την γραβάτα, ενώ η μαμά συγκινημένη κοιτάζει πατέρα και γιό!

Με την μαμά αγκαλιά...

Και μια αναμνηστική, λίγο πριν φύγουμε για την εκκλησία!

Το ζευγάρι τις στιγμές της ευτυχία τους!

Και εδώ στον χορό του Ησαία, σκύβουν από το ρύζι, που οι φίλοι τους κουβάλησαν με το σακί...🤣

Και το επισφράγισμα του μυστηρίου!

Ετοιμοι για  τα ωραιότερα της ζωής τους, με την ευτυχία ζωγραφισμένη στα πρόσωπα τους!

Εδω περνάνε από τα τραπέζια και  ευχαριστούνε τους καλεσμένους τους, δεχόμενοι τις ευχές των συγγενών και φίλων. 

και το γλέντι κράτησε μέχρι τελικής πτώσεως! 

Κυριολεκτικά!!!!!!!!!!!

🤣 🤣🤣

Αντί μπομπονιέρες, τα παιδιά προτίμησαν εκείνα τα χρήματα να τα προσφέρουν στο "Σπίτι των αγγέλων"

Σας εύχομαι, μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να ζήσετε και να αξιωθείτε,  τόσο όμορφες στιγμές που να γεμίζουν χαμόγελα και στις δικές σας ζωές!

Να είστε όλοι καλά 

και να έχετε έναν όμορφο μήνα!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!