Σίγουρα θα σας παραξένεψε ο τίτλος της σημερινής μου ανάρτησης...
Την ιδέα να δημοσιεύσω αυτό το περιστατικό που θα σας διηγηθώ, ήταν η ανάρτηση της Κανελλάκη εδώ!
Θυμήθηκα την ταλαιπωρία που βάζει το κράτος στους πολίτες του όταν εκείνοι έχουν την ατυχία να έχουν μια απλή συναλλαγή μαζί του!
Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε μια τέτοια εμπειρία νομίζω.!!
Ομως να μην τα πολυλογώ, θα σας πω πως η δική μου ταλαιπωρία είναι η λιγότερη που θα μπορούσε να γίνει, βάση αυτά που τραβάει ο κόσμος!
Λοιπόν που λέτε, εδώ στην περιοχή μας έχουμε τα ΚΕΠ (πρώην δημαρχείο ν. Αλικαρνασσού) στα οποία υπήρχε ένα γραφείο, ερχόταν ένα υπάλληλος κάθε δεκαπέντε μέρες και πληρώναμε την συντήρηση του κοιμητηρίου ,της περιοχής μας για πενήντα χρόνια.
Όμως εδώ και ένα χρόνο, αυτός ο υπάλληλος σταμάτησε να έρχεται και όταν πρέπει εμείς οι κάτοικοι να πληρώσουμε την συνδρομή μας και εδώ βρίσκεται το πρόβλημα... δείτε τι πρέπει να κάνουμε...
Να πάμε στα ΚΕΠ να μας κόψουν μια απόδειξη ότι χρωστάμε αυτά τα χρήματα...να πάμε μετά στον Δήμο Ηρακλείου, που για να πας εκεί, θα πρέπει ή να πάρεις λεωφορείο, η να έχεις δικό σου μεταφορικό μέσο, που για να το αφήσεις σε πάρκιγκ θα πληρώσεις 5 ευρώ, μετά θα ξαναγυρίσεις στα ΚΕΠ, να σου επικυρώσουν την πληρωμή...
Και άντε να το κάνεις όμως υπάρχουν και ηλικιωμένα άτομα που δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, ακόμα και αν έχουν παιδιά να τους εξυπηρετήσουν, θα πρέπει να χάσουν ένα μεροκάματο από την δουλειά τους.
Και ας έρθουμε τώρα στο δικό μου θέμα, αφού έκανα ότι μου είπαν και γύρισα στα ΚΕΠ να επικυρώσουν την απόδειξη, την παίρνω στα χέρια μου και την βλέπω γουρλώνοντας τα μάτια μου!!!!
Είχαν βάλει άλλη διεύθυνση και τον Γιώργο μου, φτου φτου θανόντα!!!!!
Γυρίζω στην υπάλληλο και με ευγενικό τρόπο, της λέω ότι ο σύζυγός μου ζει... εσείς γιατί γράφετε εδώ ότι έχει αποδημήσει εις Κύριο;
Και τι μου είπε βρε παιδιά και μου σηκώθηκαν οι τρίχες της κεφαλής μου όρθιες;
Δεν πειράζει κυρία μου, αυτό είναι απλά, για να βρίσκουμε εύκολα το όνομα σε εκείνον που ανήκει...
Θύμωσα, νευρίασα, γιατί δεν έφτανε η ταλαιπωρία της πληρωμής ,αλλά είδα το ανεγκέφαλο που επικρατεί στο δημόσιο και την ανευθυνότητα ορισμένων δημόσιων υπαλλήλων!!
Θα αναρωτιέστε τι έκανα εκείνη την ώρα; αφού δεν έπαθα κανένα εγκεφαλικό, πήρα βαθιές ανάσες για να μην πάω σπίτι αναστατωμένη και με αρχίσει ο καλός μου στις ερωτήσεις, δίπλωσα προσεκτικά την απόδειξη και την έκρυψα για να μην την δει.
Και εννοείτε ότι το θέμα θα έχει και συνέχεια δημοσιότητας, στα τοπικά μέσα.
Το...δικό μου θέμα σίγουρα είναι μια σταγόνα στον ωκεανό.
Η ευχή μου είναι, κάποτε οι επόμενες γενεές να έχουν το κράτος που αξίζει σε κάθε Έλληνα πολίτη!
Δεν ξέρω τι συναισθήματα νιώθω αυτή την στιγμή που γράφω, οργής; λύπης; απογοήτευσης; ότι και να νιώθω, ξέρω ότι κάθε φορά που θα προσθέτω ένα λιθαράκι διαμαρτυρίας, θα νιώθω ότι έκανα αυτό που έπρεπε και ας ξέρω ότι αυτό είναι ουτοπία, δεν θα σταματήσω να ελπίζω και να πιστεύω ότι σ αυτήν την πανέμορφη πατρίδα και στους πολίτες της αξίζουν τα καλύτερα!!
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα, να είστε όλοι καλά και να προσέχετε τον εαυτό σας γιατί κανένας άλλος δεν πρόκειται να το κάνει, όπως και κανέναν να μην αφήσετε να σας πάρει το χαμόγελο!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!