ΟΛΟΙ ΤΗΝ... ΘΕΛΟΥΜΕ!!!!!

 Είναι αυτό ακριβώς που θα ήθελα να γράψω...το βρήκα στο χαμομηλάκι και το μοιράζομαι μαζί σας γιατί είναι πολύ όμορφο!!

Τρίτη, 22 Ιουνίου 2021

Η Αγκαλιά δεν έχει Ηλικία και είναι για Όλες τις Στιγμές...Χαμομηλάκι

όλοι την θέλουμε, όλοι την ζητάμε!

Η αγκαλιά είναι η πιο τρυφερή κίνηση εκδήλωσης της αγάπης, της κατανόησης, της παρηγοριάς και της ασφάλειας. 

Το πιο σύνηθες είναι όταν βλέπουμε ένα δικό μας άνθρωπο για να τον χαιρετίσουμε, τον αγκαλιάζουμε και φιλιόμαστε σταυρωτά. 

Όταν θέλουμε να εκφράσουμε την τρυφερότητα και την στοργή μας στο παιδί μας τον «τυλίγουμε» στην αγκαλιά μας. 

Όταν κάποιος θέλει να κλάψει στον ώμο μας, τον παρηγορούμε με την ζεστή μας αγκαλιά. 

Όταν θέλουμε να δείξουμε τον έρωτα μας στο σύντροφο μας, τον αγκαλιάζουμε και τον φιλάμε.

Η αγκαλιά μόνο όμορφα μπορεί να λειτουργήσει σε μία σχέση. Μπορεί να χαλαρώσει τον άλλον, να του απαλύνει τον πόνο, να τον κάνει να νιώσει οικεία και ζεστά, να φέρει δυο ανθρώπους πιο κοντά.

Η αγκαλιά δεν έχει ηλικία… όλοι την θέλουν, όλοι την ζητάνε!
Από τα βρεφικά χρόνια οι γονείς αγκαλιάζουν το μωρό για να το προστατεύσουν ως εύθραυστο ον. Το μωράκι θα τη ζητήσει με τη μορφή κλάματος. 

 Ως παιδάκι το αγκαλιάζουν για να του δείξουν πως είναι δίπλα του ό,τι και αν χρειαστεί. 

Στην εφηβεία, εδώ περνούν τη φάση της ανεξαρτητοποίησης και οι αγκαλιές μπορεί να τους φαίνονται φορτικές αλλά στις δύσκολες στιγμές θα την επιζητήσουν είτε από τους γονείς είτε από τους φίλους. 

Στην ενήλικη ηλικία, η αγκαλιά έχει σημαντική θέση στην εκδήλωση της αγάπης.

Η αγκαλιά είναι για όλες τις στιγμές! Είτε σε στιγμές ευτυχίας είτε σε στιγμές λύπης. Η αγκαλιά αρμόζει παντού. 

Ταιριάζει και στη σχολική παράσταση για επιβράβευση και στον αδελφικό καβγά για παρηγοριά. 

Ταιριάζει και στους ανεκπλήρωτους έρωτες και στην ορκωμοσία. 

Ταιριάζει και στον γάμο και στην κηδεία. Είναι εκδήλωση συναισθημάτων χωρίς πολλά λόγια… μόνο με πράξη.

Είναι μία μορφή επικοινωνίας… σωματικής.
Στην διάρκεια μιας αγκαλιάς νιώθουμε όμορφα, μας φτιάχνει την διάθεση και είναι πολύ σημαντική για την υγεία μας, καθώς λειτουργεί θεραπευτικά. 

 Η θεραπευτική της δράση μοιράζεται και σε αυτόν που τη δίνει και σε αυτόν που την εισπράττει. Έρευνες έχουν δείξει πως η αγκαλιά αυξάνει την παραγωγή οξυτοκίνης, στην οποία μειώνει τα επίπεδα άγχους και της αρτηριακής πίεσης.

Για ποιο λόγο να είμαστε εγωιστές και να μην εκδηλώνουμε τα συναισθήματα με αγκαλιές, χάδια και φιλιά; 

Για ποιο λόγο αφήνετε να περνάει άσκοπα χρόνος;

Όλες οι αγκαλιές λειτουργούν όμορφα… και οι φιλικές και οι ερωτικές και οι συγγενικές…

Αγκαλιαστείτε… Δοκιμάστε το!

Το άρθρο συνυπογράφουν οι ψυχολόγοι του Κέντρου Συμβουλευτικής & Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή», Γιάννης Ξηντάρας, Ράνια Λεμονή, Αγλαΐα Κρητικού, Χάρης Παλίδης και Μαντώ Κωνσταντουλάκη.

workingmoms
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Το αναδημοσιεύω  αυτούσιο χωρίς  πολλά λόγια ...εξ άλλου δεν χρειάζονται είναι ένα πλήρες κείμενο...

Με την άδεια της φιλοξενίας!! 

Να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα, να χαμογελάτε έστω και χωρίς αιτία,

και... αγκαλιαστείτε κάνει καλό!! νιώθουμε όμορφα!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...

ΜΕΤΑ ΤΟ...ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΜΑ...

 Και είπε ο Εγκέλαδος...

Κουνήσου Κρήτη...και η Κρήτη κουνήθηκε και κουνιέται ακόμα, έστω και που μόλις το νιώθουμε...

Ας ελπίσουμε πως ήταν αυτό και πέρασε...

Η σκέψη μας είναι στους ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια τους, τις δουλειές τους και το πόσο καιρό θα πάρει να τα ξαναφτιάξουν... όμως η ζωή είναι εδώ να διεκδικήσει τα δικαιώματα της!!!

Ενα πράγμα  μπορούμε να καταλάβουμε από αυτό το γεγονός φίλοι μου, που πλήττει όλο τον Ελλαδικό χώρο σχεδόν, το πόσο ανίσχυροι είμαστε απέναντι στις φυσικές καταστροφές , αλλά και πόσο δυνατοί είμαστε όμως για να επιβιώσουμε μετά από αυτό!!

Μόλις αυτήν την στιγμή δείχνει η κρητική τηλεόραση ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που λέει στον ρεπόρτερ πως είμαστε ακόμα ζωντανοί και με δύναμη και αγάπη θα τα  ξαναφτιάξουμε μετά, γύρισε και έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο του ηλικιωμένου συντρόφου της.

Για κάτι τέτοιες συγκινητικές στιγμές κουράγιου αξίζει ο άνθρωπος να ζει!!!

Και αφού έχουμε μπει στον δρόμο της γενικώς, ας τον βαδίσουμε όσο γίνεται πιο δυναμικά...

Αφού ηρεμήσαμε και η ζωή έχει πάρει για μια ακόμα φορά την κατάσταση στα χέρια της και μας βάζει πάλι στην καθημερινότητα μας, είπα  να κάνουμε μια κληρωσούλα να μπει χαρούμενα ο Οκτώβριος για μια τυχερή, που άφησε τις ευχές της μαζί με όλες σας και σας ευχαριστώ πάρα πολύ, για τα ΔΕΚΑΤΑ...γενέθλια του μπλοκοσπιτακίου μου!!

Η μέθοδος της κλήρωσης κλασική πια...θα την βαρεθήκατε αλλά δεν ξέρω άλλο τρόπο από...

 το γράψιμο τα ονόματα στο τετράδιο,

 μετά στα χαρτάκια και κόψιμο,

τύλιγμα και στο μπολάκι...

και... η στιγμή της κλήρωσης από την χερούκλα μου...τυχερή είναι ταταραααμμ η... χελώνα μας!!

Προσπαθήσαμε είναι η αλήθεια να βάλουμε τον μικρούλη μας να το κάνει, αλλά, όλα τα βάζει στο στόμα του πια, δεν τον προλαβαίνουμε...🤣

Ομως του χρόνου πρώτα ο θεός, θα έχουμε ένα παιδικό χεράκι για γούρι!! 

Εύχομαι στην τυχερή χελωνίτσα να χάρισα ένα χαμόγελο και να έχει τύχη σε πιο ουσιαστικές αξίες της ζωής!! 

Οταν μπορέσεις στείλε μου την διευθηνση σου φίλη μου εδώ,roulamakedonisa@gmail.com να σου στείλω έτσι για το καλό ένα μικρό δωράκι...

εικόνα από ίντερνετ

 Οι επιστήμονες έχουν αποδείξει ότι η δύναμη του χαμόγελου, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, διότι επιτρέπει στο σώμα μας να εκτονώσει την ένταση, προκαλώντας τα κύτταρα να απελευθερώσουν την ακαμψία και κάνουν τον οργανισμό πιο ικανό για την καταπολέμηση οποιασδήποτε ασθένειας.  πηγή

Αυτό μπορώ να το επιβεβαιώσω  και με την προσωπική μου εμπειρία αυτών των ημερών.!! 

Να είστε όλοι καλά, να αγαπάτε, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και έναν ακόμη πιο όμορφο μήνα.

Και...χαμογελάτε το χαμόγελο είναι ότι καλύτερο έχετε...χαρίστε το!!!!

ΚΑΛΟ ΟΚΤΏΜΒΡΙΟ...

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!! 

ΔΕΚΑΤΑ!!!

Σαν το πρωτάκι ένιωθα, πριν μια δεκαετία κι ας ήμουνα μια σεβάσμια και γηραιά κυρία.

Μες την ζωή μου ξαφνικά εισέβαλε να γίνει, συνήθεια απαραίτητη, του ιντερνέτ η δίνη.

Το στόμα μου ορθάνοιχτο, στα μάτια η απορία, να χω δεν το περίμενα μια τέτοια εμπειρία...

Εικόνα από το ίντερνετ

Πω πω ομορφιές και θάματα βλέπουν τα δυο μου μάτια, πως να βαδίσω μοναχή, σ άγνωστα μονοπάτια;

Ο εγγονός μου δάσκαλος σε ότι έχω μάθει, που νά ξερα τι εμμονή μ αυτό θα έχω πάθει...

Δύσκολα είναι του έλεγα, πως θα τα μάθω τόσα; νομίζεις πως κατέχω τη την Αγγλική την γλώσσα; 

Θυμάμαι που του έλεγα, γιέ μου μην με μαλώνεις, στρώσου στο διάβασμα και εσύ γιαγιά και μην κολώνεις.

πηγή

Βήμα το βήμα έμαθα με ένα δαχτυλάκι, τα πλήκτρα να τα ακουμπώ σαν να ταν παιχνιδάκι.

Τι είναι το τουτόριαλ, τι είναι να γκουγκλάρεις, λέξη την λέξη μου έμαθε ο εγγονός μου ο Άρης...

Δέκα χρονιές πως πέρασαν η μια πίσω απ την άλλη, μικρή κοπέλα ήμουνα χα..χα.. και έγινα μεγάλη.😊

Από το άλφα άρχισα...Να ένα μήλο Λόλα...

και τώρα δες που έφτασα, να κάνω την ξερόλα...🤣

Από εδώ και πέρα όμως δεν μπορούσα να ριμάρω τα συναισθήματα μου, ίσως γιατί δεν έβρισκα τις καταλληλες λέξεις, για σας εκφράσω τα ευχαριστώ μου για τα τόσα χρόνια που κάνουμε παρέα μαζί...  Για το ότι ΓΝΏΡΙΣΑ εδώ μέσα εξαιρετικούς ανθρώπους, τόσο από μακριά, όσο και από κοντά και αυτό το δεύτερο μου έδωσε απίστευτα συναισθήματα φιλίας!! 

Είμαι ευγνώμων για ότι έχω μάθει κοντά σας  και εννοείτε πως δεν έχω καταλάβει πως πέρασαν 10 ολόκληρα χρόνια παρέα με όλους εσάς εδώ, σαν νεράκι δροσερό πέρασαν, που όποτε διψάσεις πάντα θα υπάρχει κάποια σταγόνα χαμόγελου να σε δροσίσει!!!!

Για κέρασμα προτιμώ να σας κάνω το τραπέζι,🤣 με ένα ταψί γεμιστά,

Καλή σας όρεξη!!


Με φρεσκοψυμένο ψωμάκι...

Και για επιδόρπιο γλυκό κουταλιού λεμόνι, επειδή γενικά έχουμε κόψει τις τούρτες και τα γλυκά...🤣

Σας ευχαριστώ πολύ από καρδιάς που περνάτε και τα λέμε, όλα αυτά τα χρόνια!!! 

 

 

ΠΛΕΚΤΑ...ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ...

Το έχετε πια εμπεδώσει, τι σας το λέω για ακόμη μια φορά;

Ετσι για να έχουμε κάτι να λέμε, αφού μοιραζόμαστε όλα όσα δημιουργούμε και όχι μόνο, έτσι δεν είναι παρεάκι μου;

Και τι άλλο εκτός από το πλέξιμο που για μένα είναι χαλαρωτικό στο μυαλό, όχι καλέ; δεν πλέκω με το μυαλό 🤣 με τα χέρια μου εννοείτε, που συχνά δεν με υπακούν, όμως η δύναμη του μυαλού, είναι πιο δυνατή και τους δίνει αυτό που λέμε ώθηση...😊

Τι κάναμε αυτή την φορά; 

Πλέξαμε συνθήματα...

Αφού κάναμε τις απλές δύχτινες τσάντες, ήρθε η ώρα να κάνουν κάτι πολύ περισσότερο από το να κουβαλάνε ψώνια...

Ψάχνοντας...αχ αυτό το Pinterest, τι ξεμιαλιστικό που  είναι... την ιδέα μου την έβαλε η μικρή εγγονή μου που είναι στην Πράγα, ήθελε την τσαντούλα της κάτι να λέει, όταν πήγαινε για ψώνια!!

Τι θα ήταν αυτό; χμμμ τι άλλο από το να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε πια τις πλαστικές τσάντες, αφού μέχρι το τέλος του χρόνου θα τις αποσύρουνε μαζί με τα πλαστικά μιας χρήσεως...

Και...βουαλά!!

Αφού έγινε η αρχή, είπα να συνεχίσω, με ένα δικό μου σύνθημα αυτή την φορά, πλέκοντας άλλη μία τσαντούλα, με νήμα που μου είχε στείλει μια πολύ καλή φίλη  (και όχι μόνο)θα ήθελα να πω ποια είναι, αλλά επειδή δεν το ξέρει, θέλω να της κάνω έκπληξη.

Εεε ναι με κάποιον τρόπο έμπρακτα, έπρεπε να την ευχαριστήσω, αφού με την κλωστή αυτή έχω κάνει αρκετά πλεκτά και έχω ακόμη...

Αυτό το πλεχτούλι που θα δείτε τώρα δεν έχει συνθήματα αλλά, συναισθήματα, αφού πλέχτηκε για μια μπέμπα που γεννήθηκε πρόσφατα...

Ενα ζευγάρι παπουτσάκια και μια κορδελίτσα για τα μαλάκια της!! 

Προς το παρόν αυτά για τώρα...

Σας αφήνω να απολαύσατε ένα ακόμα ηλιοβασίλεμα, που τράβηξα βίντεο, μαζί με το κύμα της θάλασσας που αγρίευε!!

Να είστε όλοι καλά, έχετε μια όμορφη εβδομάδα.

Το διάβασα και μου άρεσε...Αν βλέπετε ένα φίλο χωρίς χαμόγελο, δώστε του ένα από τα δικά σας!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!

     

     

 

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ...ΛΟΓΙΑ..

 

Αντε καλοκαιράκι μου, να πηγαίνεις σιγά σιγά, καλά σου είναι, να την κάνεις με ελαφρά πηδηματάκια...

Σε περιμέναμε με τόσες ελπίδες, πως κάτι θα άλλαζε προς το καλύτερο με το ερχομό σου...

Τελείωσες καλοκαιρακι μου και δεν ήσουν και από τα καλύτερά μας για να πούμε την αλήθεια μας και να μην σου κακοφανεί...

Οχι ...όχι  μην διαμαρτύρεσαι, την αλήθεια λέω, ρώτα και άλλους αν δεν με πιστεύεις...

Να πας στο καλό  όμως και κανόνισε του χρόνου να έρθεις με καλές διαθέσεις, όπως ήσουν παλιά, γεμάτο χαρές, ξεγνοιασιά και χαμόγελα!! 

Ο Σεπτέμβρης είναι ήδη εδώ και κάνει τα πρώτα του βήματα...

Εναποθέτουμε σε αυτόν τώρα τις ελπίδες μας, να είναι καλύτερος από εσένα, να μας δροσίσει με τις βροχούλες του...

Τ ακούς Σεπτέμβρη μου; όχι με το τουλούμι τις βροχές σου; σιγά σιγά...να προλάβουμε να μυρίσουμε λίγο βρεγμένο χώμα, να ξεδιψάσει η γη...όχι όλο το νερό μαζεμένο θα πνιγεί και αυτό δεν το θέλεις Σεπτέμβρη μου ε;

Και τα συννεφάκια σου και αυτά λίγα-λίγα με το μαλακό...

Τ ακούς; εσύ που φέρνεις το Φθινόπωρο, να πάρεις την παλέτα σου και να γεμίσεις με  τα όμορφα καφεκιτρινοπορτοκαλιά σου χρώματα  την φύση, να αφήσουμε επάνω τους το βλέμμα μας να γαληνέψει...Το έχουμε ανάγκη πίστεψε το...

πηγή

Εσύ ξέρεις καλύτερα τι θα κάνεις να σε αποχαιρετίσουμε με ευχαριστίες όταν θα έρθει η ώρα να φύγεις και εσύ...

Προς το παρόν όμως σε καλωσορίζουμε με αγάπη και πολλές ελπίδες Σεπτέμβρη μου!!!

Και αφού τα είπαμε και με τους δύο, σας αφήνω με ένα Φθινοπωρινό ηλιοβασίλεμα...

Πήρε να βρέχει

στην κόκκινη ομπρέλα 

του χρυσάνθεμου.

Να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη και ήρεμη εβδομάδα, να μην ξεχνάτε το χαμόγελο, είναι το αντίδοτο στην κατήφεια...😊

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!

  

  

 

ΚΑΛΌ ΣΕΜΠΤΕΜΒΡΗ με...ΔΩΡΑ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ...

Να μπαίνει ο μήνας και να σου έρχονται αναπάντεχα δωράκια, είναι ότι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί...😊

Και όχι ένα μόνο αλλά, μετρήστε...

Ούτε ένα...για τον Μάη..

ούτε δύο...για να θυμάμαι τα καλοκαίρια... 

ούτε τρία...για όταν έρθει ο καινούργιος χρόνος...😊

ούτε τέσσερα...δεν ξέχασε τον μικρούλι μας...

αλλά πέντε...με την Ευλογία της Παναγιάς μας!!

Υπέροχα δώρα, φτιαγμένα με τα χεράκια της, για όλο τον χρόνο, αλλά ακόμα και για τον μικρούλι μας, που όλα έχουν βρει την θέση στον χώρο μου, με άλλα αγαπημένα μαζί... 

Το στεφανάκι το κρέμασα πλάι στην πόρτα μας, εκεί που πίνουμε τον καφέ μας!! 

Αλλά, εκείνο που με συγκίνησε βαθύτατα, ήταν τα λόγια της καρδιάς της...

Πως να μην σου πάει καλά ο μήνας που μπήκε για να σε γεμίσει χαρά και αγάπη όταν υπάρχουν φίλες σαν την Αχτίδα μας που την ξέρουμε όλες, για την προσφορά και την θετική σκέψη που την κατέχει!!

Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι και εγώ μέσα σ αυτήν την όμορφη παρέα, που έχει σαν μότο της, το νοιάξιμο των ανθρώπων, με ότι αυτό συνεπάγεται... είτε είναι ένα αναπάντεχο δώρο...(καλά εδώ μιλάμε για υπερπαραγωγή,😊)...είτε είναι ένα μήνυμα, σε φίλες που έχουν καιρό να ανοίξουν τα μπλοκ τους, που έχουμε την έννοια τους,(όπως λέμε τι να κάνει αυτή η ψυχή;) είτε είναι για μια καλημέρα τι κάνεις;

Το ευχαριστώ πολύ είναι λίγο αγαπημένη φίλη μου για τον χρόνο που αφιέρωσες  και την τόσο πολύ δουλειά και την λεπτομέρεια  που έχουν όλες αυτές οι δημιουργίες σου και που είχες  την καλοσύνη να μου τις χαρίσεις!!

Τι καταπληκτικές που είναι όλες τους!!!!! ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!

Εύχομαι να είστε όλοι καλά, να κάνετε ότι αγαπάτε, δώστε αγάπη και εκείνη ξέρει τον δρόμο να γυρίσει πίσω πολλαπλάσια!!!

Αααα και μη ξεχάσετε να την συντροφεύει απαραίτητα ένα χαμόγελο!!!😊

Να έχετε έναν όμορφο Σεπτέμβρη!!! Για αυτόν θα τα τα πούμε στην επόμενη ανάρτηση!!!😉

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!

  

ΠΕΡΊΕΡΓΑ ΚΑΙ ΆΛΛΑ...

 Το καλοκαίρι κοντεύει να παραδώσει την σκυτάλη του στον επόμενο μήνα που περιμένει  και αυτός να συνεχίσει την αέναη παρουσία του μέσα στον χρόνο...

Το ξέρω ότι περνάμε δύσκολα γενικώς, αλλά δεν θέλω να το βάλω κάτω και δεν θα το κάνω...

Θα συνεχίσω να βρίσκω αφορμές, να μου χαρίσουν ένα χαμόγελο, όπως αυτός ο καλλιτέχνης του δρόμου με τις δημιουργίες του, για το περιβάλλον, που με εξέπληξε ευχάριστα, βλέποντάς τες σε μια γωνία...

Συνεχίζοντας τον περίπατό μου, ένα σμάρι περιστέρια έπαιρναν το πρωινό τους!!

Ένα κλίκ και να τα...πως να μην χαμογελάσεις!!!

Τώρα που είναι η εποχή του καρπουζιού, ένα από τα ωραιότερα δροσερά φρούτα του καλοκαιριού, που νομίζω ότι όλοι μας το προτιμάμε...

Πήραμε που λέτε προχθές  ένα καρπούζι, από ένα συγκεκριμένο σούπερ μάρκετ, συνήθως ψωνίζω από το μπακάλικο της γειτονιάς μου που εκπολιτίστηκε και αυτό και λέγεται μίνι μάρκετ 😊...

Το έβαλα στο ψυγείο να παγώσει και ήρθε η ώρα να το κόψω...και τι βλέπω; ένα πεπόνι μέσα του...

Κοιτάζω απ έξω βλέπω καρπούζι, κοιτάζω το μέσα του, βλέπω πεπόνι...λέω θα με γελούν τα μάτια μου, βρε μπας και έπαθε καμιά μετάλλαξη και αυτό; έλα Παναγία μου λέω, τι είναι τούτο;

Το γυρίζω γύρω γύρω γύρω βλέπω φαρδιά πλατιά την ετικέτα...Κίτρινο καρπούζι!!!😮

Εμ ας πρόσεχα...🤣

Εννοείτε ότι δεν το φάγαμε όχι γιατί δεν ήταν νόστιμο, αφού από περιέργεια το δοκίμασα, αλλά  παιδιά, φτάνουν όσα μεταλλαγμένα τρώμε...το φυσιολογικό είναι να είναι το καρπούζι κόκκινο τέλος!! 😊

 Μικρά ίσως και ασήμαντα σαν αυτό, να κυνηγάς μια πεταλούδα να την φωτογραφίσεις και να μην σου κάθεται, να περιμένεις να ανοίξει τα όμορφα φτερά της και να μην το κάνει...και όχι μόνο αυτό;

Θα περίμενες να πάει σε κανένα λουλούδι, που αυτό ήταν το φυσικό, αλλά εκείνη προτιμούσε να κάθεται αλλού, όπως εδώ...

ή εδώ...

Σε πιο κοντινό εδώ...

Ενώ είχε όλες αυτές τις επιλογές στην αυλή μας μέσα!!

Τι να πεις; γούστα είναι αυτά!!

Θα σας ευχηθώ και θα σας αφήσω, με ένα ακόμα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα...

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα, να περνάτε καλά όσο μπορείτε και αν  γίνεται, προσπαθήσετε να χαμογελάσετε έστω και μια φορά μέσα στην μέρα...😊

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...