ΠΕΡΙ...ΤΣΑΓΙΟΎ...

 

Η ιστορία του τσαγιού στους αιώνες

 

Οι πληροφορίες μου είναι από εδώ...

Το τσάι δεν είναι απλά μια κούπα από ένα ρόφημα. Κρύβει μια ολόκληρη κουλτούρα που ταξιδεύει από τα βάθη της Ασίας σ’ ένα γευστικό ταξίδι στο χρόνο με μια ενδιαφέρουσα ιστορία, γεμάτη μυστήριο και μυθικές καταβολές.

Στην πορεία του στο χρόνο, το τσάι απέκτησε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό ρόλο καθώς υιοθετήθηκε από την άρχουσα τάξη και έγινε χαρακτηριστικό της στοιχείο. Η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων και εντοπίζεται για πρώτη φορά το 2.373 π.Χ.

• 

• 

Ένας δημοφιλής κινεζικός μύθος θέλει το τσάι να είναι γνωστό στην Κίνα από την εποχή του μυθικού αυτοκράτορα Shen Nung, που θεωρείται ο πατέρας της κινεζικής ιατρικής. Μία μέρα που ο αυτοκράτορας ήταν στην εξοχή, καθώς έβραζε νερό, εντελώς συμπωματικά έπεσαν λίγα φύλλα τσαγιού μέσα σε αυτό τα οποία παρασύρθηκαν από τον αέρα. Όταν το δοκίμασε, ο αυτοκράτορας έμεινε έκπληκτος από τη νέα γεύση και διαπίστωσε ότι το ρόφημα του έδινε ενέργεια, όσο περισσότερο το κατανάλωνε. Έτσι άρχισε η καλλιέργειά του στην Κίνα.

Μια άλλη ωστόσο ιστορία το εντοπίζει και πάλι στην Κίνα αλλά το 350 π.Χ. στην επαρχία Σετσουάν όπου ήταν το αγαπημένο ρόφημα των βουδιστών μοναχών που χρησιμοποιούσαν στη διάρκεια του διαλογισμού τους.

Στα τέλη του 6ου μ.Χ. αιώνα, το τσάι έχει γεωγραφικά επεκταθεί στην κοντινή Ιαπωνία και την Κορέα από τους βουδιστές μοναχούς οι οποίοι δημιούργησαν  μια ολόκληρη πνευματική τελετή γύρω από το τσάι που εξελίχθηκε σε μια τελετή ιαπωνικού τσαγιού που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Την ίδια περίοδο, η περίφημη δυναστεία των Μινγκ, εξέλιξε και αναβάθμισε τον τρόπο παρασκευής του ροφήματος ενώ για πρώτη φορά το τσάι ταξιδεύει στην Ευρώπη από Ολλανδούς εμπόρους.

• 

• 

• 

Το πρώτο φορτίο τσαγιού φτάνει στο Άμστερνταμ το 1610 και από εκεί έγινε γνωστό και αγαπητό σε όλη της Ευρώπη φτάνοντας στη Βρετανία το 1645 όπου έγινε το εθνικό τους ρόφημα.

Οι Άγγλοι αρχικά δεν το αγάπησαν όμως η πριγκίπισσα Αικατερίνη της Πορτογαλίας, η οποία λάτρευε το τσάι, παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Κάρολο τον δεύτερο της Αγγλίας και όταν έφτασε στην Αγγλία το πρώτο πράγμα που ζήτησε ήταν μια κούπα ζεστό τσάι. Από εκεί οι Άγγλοι το είδαν με άλλο μάτι υιοθετώντας την περίφημη συνήθεια του «τσάι στις 5!».

Στη σύγχρονη ιστορία, πλησιάζοντας τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα, η καλλιέργεια του τσαγιού διαδόθηκε σε διάφορες χώρες ανά τον κόσμο. Σήμερα, το τσάι, είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές ρόφημα στον κόσμο, με παγκόσμια κατανάλωσή η οποία προβλέπεται να πλησιάσει τα 300 δισεκατομμύρια λίτρα έως το 2021.

Τρείς χώρες με διαφορετική κουλτούρα τσαγιού

Μαρόκο: Maghrebi (touareg tea)

Το περίφημο τσάι maghrebi δεν είναι άλλο από τσάι μέντας και είναι αυτό που θα μπορέσεις να απολαύσεις εάν κάνεις ένα ταξίδι στη χώρα. Είναι ένα γευστικό καλωσόρισμα. Το maghrebi είναι ένα αναζωογονητικό μείγμα πράσινου τσαγιού και φύλλων μέντας που σερβίρεται σε γυάλινα ποτήρια από ψηλά δημιουργώντας αφρό. Όσο περνάει η ώρα γίνεται όλο και πιο δυνατό. Δεν χρειάζεται επιπλέον ζάχαρη γιατί έχει ήδη.

Ρωσία: Ζavarka 

Το τσάι στη Ρωσία έχει πλούσια ιστορία. Λόγω του κλίματος, θεωρείται κομμάτι της καθημερινότητας των Ρώσων και σερβίρεται πάντα καυτό. Παρασκευάζεται στα περίφημα σαμοβάρ όπου το μαύρο τσάι zavarka φτιάχνεται εν μέσω ιεροτελεστίας. Σερβίρεται στο τέλος του γεύματος με μια φέτα λεμόνι, μέλι, ή μαρμελάδα και συνοδεύεται από μπισκότα, σοκολάτες ή βάφλες!

Ιαπωνία: Matcha

Το τσάι matcha είναι πολύ δημοφιλές στην Ιαπωνία. Είναι ένα ιδιαίτερο τσάι καθώς δεν είναι φύλλα που ρίχνει κανείς σε ζεστό νερό όπως όλα αλλά σε μορφή σκόνης και έχει ένα ανοικτό πράσινο χρώμα. Είναι όμως τόσο ευεργετικό που λέγεται ότι οι Ιάπωνες οφείλουν σε αυτό την μοναδική μακροζωία τους.

Μια κούπα τσάι λοιπόν, κρύβει μέσα της την ιστορία αιώνων και έχει τη γεύση που εσύ θέλεις να της δώσεις. Στην αρχαία Κίνα μέσα στο τσάι πρόσθεταν αλάτι, τζίντζερ και πορτοκάλι. Εσύ μπορείς να βάλεις παγάκια και να το μετατρέψεις σ’ ένα δροσιστικό ice tea ή να απολαύσεις μια ζεστή  κούπα από αρωματικά φύλα τσαγιού από τα ελληνικά βουνά καθώς το τσάι του βουνού είναι από τα πιο αρωματικά στον κόσμο.

Αφού μορφωθήκαμε τα περί τσαγιού ανά τον κόσμο, ας μιλήσουμε και για το κρητικό τσάι του βουνού, το λεγόμενο Μαλοτήρα. 

Τσάι του βουνού: Δεν πρέπει να λείπει από κανένα σπίτι 

Μαλοτήρα: Το υπέροχο κρητικό βότανο και οι ιδιότητές του

Η μαλοτήρα είναι φυτό πολυετές που το ύψος του κυμαίνεται από 10 έως 50 εκατοστά. Έχει κλάδους λεπτούς και στρογγυλούς που σκεπάζονται σε όλο το μήκος τους με άφθονο χνούδι. Τα φύλλα του είναι αντίστοιχα και το μήκος τους είναι από 1-6 εκατοστά, χοντρά, λίγο σαρκώδη, μακρουλά, ελλειψοειδή και σκεπάζονται και αυτά από χνούδι.

Τα άνθη του σχηματίζουν κορύμβους και το χρώμα τους είναι κιτρινόλευκο. Είναι βότανο εύγευστο και αρωματικό και πολύ δημοφιλές. Δυστυχώς όμως, η υπερβόσκηση και η υπερβολική ζήτηση τόσο στην Κρήτη, όσο και την υπόλοιπη Ελλάδα, θέτει σε κίνδυνο τη διατήρηση αυτών των ειδών.

Η μόνη λύση φαίνεται να είναι η καλλιέργεια του σιδερίτη σε όλη την Ελλάδα, πράγμα που γίνεται σήμερα, μόνο για το τσάι Παρνασσού (από τα τέλη της δεκαετίας του 60) και την μαλοτίρα σε μικρότερη έκταση. Αλλά σίγουρα χρειάζεται να γίνει ακόμη μεγαλύτερη καλλιέργεια.

Είναι ευεργετικό κατά των παθήσεων του κυκλοφοριακού συστήματος του ανθρώπινου οργανισμού, κατά των αναπνευστικών προβλημάτων και κυρίως για την αντιμετώπιση του κρυολογήματος και του βήχα.

Ειδικά η χρησιμοποίηση του με μέλι, ως ζεστό αφέψημα είναι ιδανικό γιατρικό για τον πονόλαιμο.

Εδώ για περισσότερες πληροφορίες

Η αφορμή όμως για να μάθουμε για όλα τα ευεργετικά του τσαγιού ήταν ένα κουτάκι που περιείχε όταν ήρθε σαν δωράκι, τι άλλο; μα φυσικά τσαγάκι του βουνού, που  καταναλώθηκε παραυτα. 

Και να σας πω την αμαρτία μου; Ζήλεψα όταν είδα τα όμορφα κουτάκια που είχε φτιάξει η Χαρά στο χώρο της.

Θυμήθηκα που λέτε ότι κάπου είχα φυλάξει ένα τενεκεδένιο κουτάκι τσαγιού. Το βρήκα λοιπόν και αποφάσισα να το στολίσω λίγο, μια και ήταν απλά έτσι.

Μια στρώση λευκού και λίγο ντεκουπάζ να μας προδιαθέτει τι έχει μέσα του κουτάκι,

να ταιριάζει με το εσωτερικό του, ήταν η απλή παρέμβασή μου και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε,

Γέμισε πάλι με  Μαλοτήρα...

Μμμμμ μυρωδιαααά...

Αν έχετε φτάσει μέχρι εδώ και δεν την κάνατε με ελαφρά  πηδηματάκια, σίγουρα θα αναφωνήσατε...Καλά ήταν ανάγκη να μας πας βρε Ρούλα μέσο Κολοπετεινίτσας για να μας δείξεις τι έκανες; ουφφφ... ευτυχώς που ήταν κατηφόρα...

                 😊😊  

Να είστε όλοι καλά, να έχετε  όμορφο μήνα και μια πιο όμορφη εβδομάδα. Και μην ξεχνάτε πως ένα φιλικό άγγιγμα, μαζί με ένα χαμογελαστό πρόσωπο, είναι αυτά που θα ζεστάνουν τις καρδιές μας!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!