ΟΙ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΜΟΥ!!!!

Ερχονται όπως ήρθε και η Άνοιξη καθυστερημενη μεν αλλά φορτσάτη, να μας γεμίσει ομορφιές μόνο όπως εκείνη ξέρει. 

Η μικρή μας αυλή έχει γίνει ένας 

πραγματικός ανθόκηπος,

με μοσχομυρισμένες τριανταφυλλιές

αυτή είναι η εκατοντάφυλλη μας...

οι κρίνοι μας,

Αυτό το λουλουδάκι δεν ξέρω πως λέγεται, αλλά ανοίγει με τον ήλιο και κλείνει το βραδάκι...

οι γαρυφαλλιές,

οι πετούνιες, που σκύβει ο μπόμπιρας μας να τις μυρίσει 😊 που γι αυτόν θα τα πούμε στην επόμενη ανάρτηση🤣 

Ο δυόσμος η ρίγανη η μέντα, προσπαθούν να συναγωνιστούν στην μυρωδιά.

Το αγκάθι του Χριστού φέτος έχει βάλει τα καλύτερα του. 

Η φύση σαν να θέλει να μας   αποζημιώσει, για ότι έχουμε περάσει μας προσφέρει όλη αυτήν την ομορφιά!!   

Και εδώ η δική μου ορχιδέα, είναι η τρίτη χρονιά που μου ανθίζει!

Με αυτές τις ομορφιές θα κλείσω αυτήν την ανάρτηση παρεάκι μου και εύχομαι μέχρι την επόμενη που θα τα ξαναπούμε, να είστε καλά, να προσέχετε τον εαυτό σας και τους αγαπημένους σας και δείτε γύρω σας την φύση, θα σας χαρίσει απλόχερα χαμόγελα! Αδράξτε τα!

Με αυτήν την ανάρτηση συμμετέχω στην πρόσκληση της Της Μαρίας με τα γιορτινά τηςτης

"Σκέψεις και Εικόνες"

Να έχει μια όμορφη εβδομάδα.

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!

 

ΕΙΝΑΙ ΖΕΣΤΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ...

 

Είναι ζεστά εδώ μέσα.

Ακουγα την καρδιά σου να χτυπά χαρούμενα.

Μια κουκιδίτσα ήμουν.

Κολυμπούσα, έκανα τούμπες.

Η πρώτη μου επαφή μαζί σου ασπρόμαυρη.

Άνοιξες με απορία τα μάτια σου.

Σαν να σου  μοιάζω είπες και γέλασες γεμάτη ευτυχία.

Ενιωθα τα χέρια σου να με αγκαλιάζουν, όταν με νανούριζες γλυκά.

Είναι ζεστά εδώ μέσα.

Σε άκουγα που μου έλεγες, πως θα ερχόμουν σε έναν όμορφο κόσμο γεμάτο χρώματα.

Άρχισα να μεγαλώνω και να ανυπομονώ να γνωρίσω ότι όμορφο μου περιέγραφες.

Κόντευε ο καιρός.

Ξαφνικά ένιωσα μέσα στις φλέβες σου τον φόβο.

Δεν το ήξερα αυτό το συναίσθημα.

Δεν μου άρεσε καθόλου.

Άκουγα πολλούς άσχημους θορύβους.

Τι ήταν όλα αυτά;

Γιατί σταμάτησες να είσαι χαρούμενη;

Τι γίνεται εκεί έξω;

Δεν θέλω να έρθω στον κόσμο.

Είναι ζεστά εδώ μέσα.

Φοβάμαι μαμά.!!

Αυτή ήταν η δική μου συμμετοχή στο 28ο αντιπολεμικό συμπόσιο που διοργάνωσε με εξαιρετική συνέπεια η πυργοδέσποινα Αριστέα!

Το υπέροχο ποίημα της Σταυρούλας Δεκούλου πήρε επάξια την πρώτη θέση, όχι πως όλα τα τα άλλα ποιήματα δεν άξιζαν αυτήν την πρωτιά!! ήταν ένα συμπόσιο που θα μείνει αξέχαστο, για τις υπέροχες συμμετοχές του!

  ΕΔΩ θα δείτε όλες τις συμμετοχές.

Σήμερα στην μέρα της μανούλας, εγώ θα μιλήσω για τα παιδιά, με ένα ακόμα μικρό μου στίχο.

"ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ"

Τι να λέει το βλέμμα, που μιλά χωρίς λόγια;

Σταματήσαν ρολόγια στου πολέμου την ώρα.

Κι αν τα χτύπησε η μπόρα, κουρνιασμένα στην άκρη, απ τα μάτια το δάκρυ της ελπίδας κυλά.

Ποια αγκαλιά θα ανοίξει τρυφερά ν ακουμπήσει στην μικρή τους καρδιά;

Μας απλώνουν τα χέρια, λαβωμένες φτερούγες.

Μες του κόσμου τις ρούγες τα παιδιά του πολέμου.

Σκέπασε τα ΘΕΕ ΜΟΥ.

Γραμμένο το 93 για κάποιον άλλον πόλεμο.

Πόσο ακόμα θα υπάρχουν άραγε οι αφορμές να γράφονται λόγια  που θα μιλάνε για πολέμους; 

Να ευχηθούμε σήμερα στις μανούλες όλου του κόσμου χρόνια τους πολλά Να είναι καλά, να χαίρονται τα παιδάκια τους, να χαμογελάνε και να είναι ευτυχισμένες!!

ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΆ!!

Να είστε όλοι καλά, να κάνετε ότι αγαπάτε και να μην ξεχνάτε πως το χαμόγελο είναι το μόνο που μεταδίνει  ζωή!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!

   

ΚΑΛΌ ΜΉΝΑ ΜΕ...ΠΡΟΤΆΣΕΙΣ...

Με το έμπα του καινούργιου μήνα  είπα, μια που άρχισαν σιγά σιγά οι βόλτες στις παραλίες και μια που οι βουτιές  ακόμα δεν είναι στο φόρτε τους, να σας κάνω κάποιες προτάσεις για να απολαύσετε κάτω από τις όχι και τόσο καυτές αχτίνες του ήλιου ξαπλωμένοι, κάποια από τα βιβλία που διάβασα αυτόν τον χειμώνα.

Η πρώτη μου πρόταση είναι το βιβλίο της αγαπημένης μου Αλκυόνης Παπαδάκη,

"Τα όμορφα τοπία της Κόλασης" 

Ένα βιβλίο, που όπως λέει η ίδια, ακόμα και στα βάθη της κόλασης υπάρχουν πάντα όμορφα τοπία, που μπορείς αν θέλεις να τα ανακαλύψεις και να αφήσεις την ψυχή σου ελεύθερη να ξαποστάσει.

Το βιβλίο αυτό ήρθε σαν δώρο στα χέρια μου από την Μαρία την Κανελλάκι μας. 

 Μικρές  ιστορίες με την γνωστή και αγαπημένη γραφή της Αλκυόνης!

Η δεύτερη πρότασή μου είναι για ένα ακόμα εξαιρετικό βιβλίο, του Σπύρου Καπώνη...

"ΟΙ ΓΥΝΑΊΚΕΣ εδώ δεν ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ"

Ένα βιβλίο που η ιστορία του εξελίσσεται στην τουρκοκρατούμενη Κρήτη και που κράτησε το ενδιαφέρον μου μέχρι την τελευταία του σελίδα...

Είμαι αλήθεια τυχερή που και αυτό το βιβλίο ήταν δώρο από την αγαπημένη μας φίλη  και σε όλους γνωστή μας Ρένας Χριστοδούλου. 

Η τρίτη πρόταση μου είναι το βιβλίο 

" Η ΑΘΕΑΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙ ΛΑΡΙ"

Η ιστορία του βιβλίου διαδραματίζεται, στην Γαλλία το 1714.

Και όπως γράφει το οπισθόφυλλο, σε μια στιγμή απόγνωσης, μια νεαρή κοπέλα κλείνει συμφωνία με τον διάβολο. Θα ζει για πάντα, με αντίτιμο όσοι την γνωρίζουν να την ξεχνούν την ίδιαν κι όλας στιγμή. Ένα βιβλίο για όσους αγαπούν το μυστήριο και το ανεξήγητο.

Η τελευταία και όχι ασθμαίνουσα πρόταση μου, είναι ένα βιβλίο  του Ηλία Καζάν και λέγεται...

"Πέρα από το Αιγαίο"

Η ιστορία του είναι ένα εκπληκτικό χρονικό  που δείχνει  την δύναμη του ήρωα  για επιβίωση ως την τελική του λύτρωση. Ένα συγκλονιστικό βιβλίο, που  μιλάει για τα λάθη και την υπεροψία τον πολιτικών, τον καιρό εκείνο λίγο πριν την καταστροφή  της Σμύρνης.

Αυτές ήταν προτάσεις μου και ελπίζω να τις βρείτε ενδιαφέρουσες!!

Μεχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, εύχομαι να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και  να βρίσκετε χρόνο για διάβασμα.

Να προσέχετε τον εαυτό σας, να μην ξεχνάτε πως ένα χαμόγελο σας περιμένει στην γωνία!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!

Σας ευχαριστώ πολύ  περνάτε και τα λέμε!

    

ΛΟΥΛΟΥΔΕΝΙΕΣ...ΕΥΧΕΣ!! ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!

 Ας αφήσουμε να μιλήσουν οι ευχές φέτος μέσα από τα λουλούδια, αγαπημένο μου παρεάκι...

Αναμένοντας το μήνυμα της Ανάστασής Του...

Δεξιά, φέτος προστέθηκε και το σερβίτσιο του πιτσιρικά μας! 🤣

Το πόσο γρήγορα άνθισαν μέσα στο θείο πάθος τα λουλούδια είναι να απορείς!!

Σαν να περίμεναν την Ανάστασή Του για να θεριέψουν 

να σκορπίσουν τις μυρωδιές τους, τα χρώματά τους.

Ανθισμένα όλα τριγύρω,

Οι βιολέτες στα καλύτερά τους...

Το πρώτο μας τριαντάφυλλο έκανε την παρουσία του αισθητή...

οι Πετούνιες, έχουν ομορφύνει την αυλή μας με τα χρώματα τους...

Στους δρόμους άνθισαν τα δέντρα..

Όπου και να κοιτάξεις θα δεις το μεγαλείο της φύσης.

ο καιρός έχει ζεστάνει και τα χαμόγελα έστω και διστακτικά έχουν κάνει την εμφάνισή τους στα πρόσωπα του κόσμου! 

Η ομορφιά των λουλουδιών ας χαϊδέψει το βλέμμα σας, χαρίζοντας σας ένα χαμόγελο...εύκολο είναι, δοκιμάστε το.

Ετσι απλά χωρίς πολλά λόγια, θα αφήσω τις ευχές μου για όλους σας.

Εκείνος που Αναστήθηκε ας είναι ο οδηγός μας...Αγαπήστε αλλήλους είπε!

 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΆ!! 

Μια καινούργια εβδομάδα ξεκινά, μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά και μην ξεχνάτε, πως ζωή χωρίς χαμόγελο δεν γίνεται.!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!

   

ΤΗΣ...ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΆΓΜΑΤΑ..

Αυτή την φορά, θα ήθελα να σαν γνωρίσω και να σας συστήσω μια ομάδα γυναικών, τον "Σύνδεσμο Μελών Γυναικείων Σωματίων Ηράκλειου" που σαν σκοπό της έχει βαλθεί να κάνει όσα περισσότερα μπορεί για να κτιστεί ένας ξενώνας και να  χαρίσει χαμόγελα σε κακοποιημένα παιδιά.

Ο Ξενώνας φιλοξενίας βρεφών και νηπίων, ηλικίας 0-6 ετών, βρίσκεται στο τελικό στάδιο της ανέγερσης στην περιοχή Αρχάνες Ηρακλείου. Σκοπός του να φιλοξενεί βρέφη και νήπια, θύματα κακοποίησης, εγκατάλειψης και παραμέλησης, τα οποία απομακρύνονται μέσω Κοινωνικών Υπηρεσιών από τις οικογένειες τους.

 Εδώ  θα βρείτε όλες τις πληροφορίες που χρειάζεστε, γι αυτό το έργο, "Το σπίτι των αγγέλων" που και εγώ το έμαθα, εδώ και αρκετό καιρό.

Σε  αυτήν την προσπάθεια η ασήμαντη μικρή μου συμμετοχή, με γέμισε χαρά, αφού με το μικρό μου λιθαράκι, εδώ και ένα χρόνο μπορώ να συμβάλω με το ελάχιστο που μπορώ με την προσφορά μου στο Πασχαλινό  παζάρι τους

 

Με μια ζακέτα που κατά λάθος την έπλυνα σε βαθμούς που ήταν απαγορευμένοι έγινε για πέταμα.

Για πέταμα; να μην το διαβάσει αυτό η Ρένα θα με σκοτώσει😊

Να τι έμαθα εδώ μέσα και για αυτό είμαι ευγνώμων πως δεν πετάμε τίποτα, αν δεν του δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία...

Και της την έδωσα, κόβοντας τα μανίκια, κάνοντας τα κουνελάκια όπως και κάτι άσπρες κάλτσες καινούργιες που  αυτές δεν ήταν για πέταμα, αλλά δεν τις φορούσε κανείς.

Εδώ παρελαύνουν οι κλασικές  πλεκτές χαρτοπετσετοθήκες μου

και την μικρή μου προσφορά συμπληρώνουν τα  πλεκτά(τι άλλο;🤣)χρωματιστά καλαθάκια με τα σοκολατάκια τους!

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε να είστε όλοι καλά, να περάσουμε μια κατανυκτική μεγάλη εβδομάδα και να γεμίσουμε με αγάπη τις καρδιές μας.

Οι σκέψεις μας αυτές τις μέρες και όχι μόνο, θα είναι σε εκείνους που μέσα σε μια στιγμή μέσα έχασαν ότι είχαν από έναν παράλογο πόλεμο  και πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς, κουβαλώντας ο καθένας τον Σταυρό του!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.

  

 

ΣΤΟ ΤΣΑΚ...ΤΑ ΠΟΥΛΙΆ...

 Περιδιαβένοντας την γειτονιά προχθές, βλέπω κάτι αναρτήσεις με πουλιά, σε μια πρόσκληση που κάνει η Μία εδώ.

Μπαίνω στο μπλοκ της να δω και ίσα που προλάβαινα να κάνω κάτι ( μαθημένη με έχετε πια να μην δω πρόσκληση ή  δρώμενο  τρέχω μην χάσω!!😊

Το δρώμενο έχει να κανει με πουλιά σε οποιαδήποτε μορφή τους και τι άλλο θα μπορούσα να κάνω; εεεε ναι καλά μαντέψατε...

Έβγαλα τα μπλοκ της ζωγραφικής και έψαξα να βρω στο ίντερνετ κάποιο θέμα με πουλιά εύκολο, που να μπορώ να τα καταφέρω κάπως. Ψάχνοντας όμως μου άρεσαν δύο εικόνες, η μία είχε μια τελείως διαφορετική τεχνική από την άλλη που με προκαλούσε, κυρίως η δεύτερη... δεν μπορούσα να διαλέξω ποια από τις δυο θα έκανα αλλά, σαν καλή μαθήτρια άρχισα να ζωγραφίζω πουλιάααα...🤣

Τα πρώτα που προσπάθησα να κάνω ήταν δυο καναρινάκια με νερομπογιές, αρκετά δύσκολο για μένα, αφού τα χέρια δεν βοηθούν και τόσο.

Η πρώτη μου προσπάθεια...

Αφού τελείωσα αυτό, είπα να δοκιμάσω και την άλλη εικόνα που μου κίνησε το ενδιαφέρον...δεν ξέρω πως λέγεται αυτή η τέχνη της ζωγραφικής, αλλά είχε πολύ ενδιαφέρον η προσπάθεια της.

Αν κάποιος ξέρει πως λέγεται, θα χαιρόμουν να το μάθω.

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στην πρόσκληση  που κάνει η Μία με θέμα τα πουλιά!

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια ήρεμη εβδομάδα, να  προσέχετε τον εαυτό σας και όσους αγαπάτε και να μην ξεχνάτε, πως ένα χαμόγελο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!

 

Ο...ΔΕΚΆΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ!

 Πριν λίγες μέρες ήταν λέει η μέρα της γιαγιάς και ποιος να την θυμηθεί μέσα στον κυκεώνα των  ημερών και σε αυτά τα παράλογα που συμβαίνουν γύρω μας;

Είχα διαβάσει αυτό το κείμενο στο χαμομηλάκι πέρσι και το κράτησα, γιατί συμφωνούσα απόλυτα με ότι έγραφε, επί της ευκαιρίας το αναδημοσιεύω αυτούσιο με την άδεια του.  

Πέμπτη, 12 Αυγούστου 2021

Ο Δεκάλογος της Καλής Γιαγιάς

Ο ρόλος της γιαγιάς δεν είναι τόσο εύκολος όσο φαίνεται. 

Γιατί κάπου εκεί ανάμεσα στην ανιδιοτελή αγάπη για τα εγγόνια και τα παιδιά της, πρέπει να βρει τις ισορροπίες και να μην υπερβαίνει τα όρια. 

Τι θα θέλαμε, λοιπόν, να πούμε στις μαμάδες μας, τις γιαγιάδες των παιδιών μας με πολλή αγάπη;

1. Να μην διακρίσεις ανάμεσα στα εγγόνια. 

Μπορεί να είναι μικρά αλλά καταλαβαίνουν πότε ξεχωρίζουμε κάποιο παιδί. Διακρίσεις γιατί «το πρώτο παιδί έχει το όνομά ου» ή «γιατί μου μοιάζει περισσότερο» δεν είναι καλό να γίνονται. 

Ποια είναι η λύση; 

Να δείχνει την ίδια αδυναμία και στα δύο, δεν είναι δύσκολο. Εξάλλου, σίγουρα τα αγαπάει το ίδιο!

2. Να μην «ακυρώνει» τους γονείς. 

Δεν είναι εύκολο να βρεθούν οι ισορροπίες σε θέματα διαπαιδαγώγησης, όμως πρέπει να θυμάται ότι οι γονείς έχουν τον πρώτο λόγο και ρόλος των παππούδων είναι τον ακούν και να τον τηρούν.

3. Να βάζει όρια στην… κακομαθιά! 

Ναι, είναι δεδομένο και ίσως θεμιτό πως η γιαγιά θα κακομάθει τα εγγόνια της αλλά το θέμα είναι να μην το παρακάνει. 

Τα χατίρια και οι χάρες είναι καλό είναι να γίνονται, αλλά πάντα με μέτρο.

4. Να προσέχει τη διατροφή τους. 

Ξέρουμε ότι η γιαγιά πολύ πιο εύκολα θα πει «ναι» σε ένα δεύτερο παγωτό την ίδια μέρα αλλά η διατροφή σχετίζεται με την υγεία και η υγεία είναι το πρώτο μέλημα κάθε γονιού για τα παιδιά του. 

Ναι στα γλυκά και τα ανθυγιεινά σνακ, λοιπόν, αλλά με σύνεση.

5. Να αφήνει χώρο και στην άλλη γιαγιά. 

Ακούγεται αυτονόητο αλλά δεν είναι πάντα. Σε κάποιες περιπτώσεις οι 2 γιαγιάδες έναν ακήρυχτο πόλεμο μεταξύ τους και ανταγωνίζονται για το ποια θα κερδίσει την αγάπη των εγγονών. Υπάρχει, όμως χώρος και για τις δύο τόσο στην καρδιά των παιδιών όσο και στην καθημερινότητά τους.

6. Να είναι εκεί στις σημαντικές στιγμές- τις γιορτές, τα γενέθλια και τις πρώτες κατακτήσεις των παιδιών. 

Ακόμα κι αν μένει μακριά μπορεί να βρει άλλους τρόπους να επικοινωνήσει με τα εγγόνια της. 

Εξάλλου, πλέον ποιος δεν μπορεί να κάνει video κλήση από το smartphone;

7. Να μην το παρακάνει συνέχεια με τα δώρα. 

Τα δώρα θεωρούνται μία από τις «υποχρεώσεις» της γιαγιάς όμως όταν γίνονται συχνά χάνουν την αξία τους και τα παιδιά αρχίζουν να μην εκτιμούν όσα τους δίνουμε.

8. Να μην κατακρίνει τους γονείς και ειδικά τη μαμά- κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. 

Θυμηθείτε πόσο δύσκολο ήταν να πρέπει να διαμορφώσεις τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα ενός παιδιού, βάζοντας όρια και χωρίς να χάσεις την υπομονή σου. 

Συμβουλέψτε τους, χρησιμοποιήστε σαν όπλο την εμπειρία σας και σταθείτε τους. Θα το εκτιμήσουν.

9. Να σκέφτεται πώς αλλιώς μπορεί να βοηθήσει. 

Δεν είναι ανάγκη να κάνετε συνέχεια babysitiing στα εγγόνια σας. Ένα φαγητό που θα μαγειρέψετε βγάζοντας τη μαμά απ’ τον κόπο της κουζίνας, ένα τηλέφωνο για να ρωτήσετε αν οι γονείς χρειάζονται βοήθεια είναι μερικοί απλοί τρόποι να δείξετε ότι είστε δίπλα στην καινούρια οικογένεια που δημιούργησαν τα παιδιά σας- και τη στηρίζετε πραγματικά.

10. Να δείχνει την αγάπη της, να μην την κρύβει! 

Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, δεν είναι όλες οι γιαγιάδες εγκάρδιες ούτε έχουν πάντα μια ζεστή αγκαλιά για τα εγγόνια τους.

dinfo
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι  ΕΔΏ 

Σας εύχομαι να έχετε υγεία, μια ήρεμη  εβδομάδα, κουράγιο και δύναμη για ότι δύσκολο περνάει ο καθένας μας και ελπίδα πως ο κόσμος δεν είναι κατά βάθος τόσο  άσκημος όσο φαίνεται. 

Υπάρχει και η καλή του όψη όταν χαμογελάει.

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!