ΛΙΓΟ... ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ....!!

Ας γευτούμε ακόμα λίγο καλοκαιράκι .. και λίγο πριν μας αποχαιρετίσει..ας απολαύσουμε  το μπανάκι μας με το πλεχτό μαγιό της γιαγιά μας..!!

Αν ήταν εδώ το μοντέλο μας..έτσι θα έλεγε..χα..χα.. πιο χαζογιαγιά δεν γίνεται..ε; το καταλάβατε ...!!!

 Όλες οι γιαγιάδες της γειτονιάς μας θα με καταλάβουν και αυτήν την φορά..!! :)

Γιατί με αυτά και με εκείνα...θα μου πείτε ποια; ..εεε  όλο και κάτι βρίσκεται να κάνω...την μια συμπόσιο.. την άλλη  σεμινάρια.. (εεε φεύγει  βρε αγάπες μου ο καιρός τι έμενα θα περιμένει νομίζετε;)  κόντεψε να φύγει το καλοκαίρι για να πλέξω του παιδιού..Αυγουστιάτικα ένα μαγιό..!!

...ευτυχώς που υπάρχουν και άλλα καλοκαιράκια   να έρθουν!!
Λίγα λόγια αυτήν την φορά είπα να μην σας ζαλίσω.. έχουμε μπροστά μας τις τελευταίες του καλοκαιριού ... ας τις απολαύσουμε ...!!!
Θα τα ξαναπούμε σύντομα ..ελπίζω..!!
Να είστε  όλοι καλά.. και να προσέχετε τον εαυτό σας..
Ας έχουμε  θετική  σκέψη.. μαζί ένα χαμόγελο να την συνοδεύει  και...  όλα θα πάνε καλά .. !!
Σας ευχαριστώ πολύ  που περνάτε και τα λέμε..!!!

ΤΑ ΣΩΤΉΡΙΑ... ΜΠΛΟΚΑΚΙΑ...

Κάθε φορά που η Αριστέα μας η πυργοδέσποινα καλέ; ετοιμάζει ένα συμπόσιο ποίησης..με πιάνει κρύος ιδρώτας...και σκέφτομαι τι λέξη θα βάλει αυτήν την φορά άραγε Θε μου..!!
Ενώ η λέξεις  φιλία φίλος φιλικός ήταν πολύ ωραίες ...για όσους το γράψιμο είναι εύκολο .. εμένα με δυσκόλεψε πολύ.
Θα μου πείτε .. και ποιος σε πιέζει να πάρεις μέρος....έλα μου ντε..! που από την μια μεριά έχω την οικοδέσποινα του συμποσίου  που με σπρώχνει..χα..χα..(τραβάτε με κι ας κλαίω λέμε εγώ από την άλλη ) είπα να το προσπαθήσω και αυτήν την φορά..!! γιατί είπαμε .. μη χάσω..  
Οσοι ήταν  να γράψουν  βέβαια θα είχαν την έμπνευση..!! και ήταν πολλοί... γράφτηκαν και αυτήν την φορά  διαμάντια..!!  
Ομως οι μέρες περνούσαν και τίποτε δεν μου κατέβαινε.. άσε που το είχα ξεχάσει κι όλας.!!
Και κάποια στιγμή σαν από μηχανής Θεός να η ιδέα..!!!
Κάπου... κάποτε σε ένα μπλοκάκι είχα γράψει κάτι για την φιλία..!! 
Ελα όμως που το έψαχνα και δεν το έβρισκα μετά από  τόσα χρόνια!!! για του λόγου το αληθές!! 

Οπότε  ... ένα μπλοκάκι έκανε για μένα την συμμετοχή ..!!
Ομως σας κούρασα με την πολυλογία μου...
Εδώ είναι ότι είχα γράψει ...το 92

ΘΥΜΑΜΑΙ!!

Θυμάμαι κάποια γειτονιά στην Σαλονίκη,
με τα γεράνια της και τ άσπρα γιασεμιά,
τότε που πείραζα την φίλη μου την Νίκη,
για τα σγουρά της κατακόκκινα μαλλιά.
Θυμάμαι τις μπλε ποδιές και τα παπούτσια μας τα τρύπια.
Και οι αναμνήσεις πλημμυρίζουν την καρδιά,
τότε που άρχισαν τα πρώτα καρδιοχτύπια
και σταματήσαμε να είμαστε παιδιά.

Μπρός το περίπτερο εκείνης της γωνίας
νοσταλγικά η θύμηση μου ξαναζεί,
όρκους πως κάναμε αιώνιας φιλίας,
ότι κι αν γίνει πάντα θά' μαστε μαζί.
Τα χρόνια πέρασαν και φύγανε και πάνε,
μα οι αναμνήσεις μένουν πάντα στην καρδιά
και χθες και σήμερα στην θύμηση μου θά ναι
Η Νίκη με τα κόκκινα μαλλιά.!!

Σας ευχαριστώ πολύ για  το χρόνο  που του αφιερώσατε για να το διαβάσετε..
Αυτή ήταν η σωτήρια συμμετοχή μου στο 
#17ο συμπόσιο ποίησης #

που όπως ξέρετε πια καλά όλοι όσοι συμμετέχετε διοργανώνει με επιτυχία κάθε φορά η Αριστέα μας..!! μπείτε εκεί να διαβάσετε όλες τις συμμετοχές θα χαρούν οι φίλοι αν τους αφήσετε ένα λόγο..
 Η "Αγία τριάς της γαλαρίας " όχι μόνο δεν έμεινε στην γαλαρία αλλά έκατσε επάξια  στην πρώτη θέση.. όσοι δεν την έχετε διαβάσει τρέξτε στο απάγκιο της Κανελλάκη.!!
Να έχετε όλοι μια όμορφη εβδομάδα παρεάκι μου και να μην ξεχνάτε να χαρίζετε ένα χαμόγελο..ακόμα και στα δύσκολα.!!
Σας ευχαριστώ πολύ  που περνάτε και τα λέμε.!!

ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΑ ΑΝΤΑΜΏΜΑΤΑ .. ΚΑΙ...ΟΜΟΡΦΑ ΕΚΤΑΚΤΑ..!!

Και ναι... πέρασε κι όλας ένας χρόνος.. από την προηγούμενη φορά..!
Σαν να ήταν χθες κύλησε ο καιρός..απίστευτο πόσο γρήγορα περνά...!!
Καθιερωμένο έγινε πια κάθε καλοκαίρι.. να ανταμώνουμε και να κάνουμε μάθημα..!!!
Θα μου πείτε τι μάθημα κάνετε καλοκαιριάτικα αφού τα σχολεία είναι κλειστά..!!
Μα ζωγραφικής βεβαίως βεβαίως...που γίνεται άπαξ ..(το είδατε το άπαξ;..)χι..χι... τον χρόνο .. ένα και καλό όπως λέμε..!
Η δασκάλα μας η Μαρία Βιλλιώτη η  γνωστή..η πασίγνωστη θα έλεγα..είναι εκείνη που μας δίνει τα φώτα της...χμ.... τα χρώματα της και την τέχνη της θα έλεγα..!!
Εντάξει το ξέρω ότι θα το έχετε δει το επεισόδιο μέσα από το facebook..αλλά να μην το βάλω και εγώ στο μπλοκ μου να το χαρώ;
Για φέτος  το θέμα τους... ναι ξέρω τι λέω .. το θέμα τους.. ήταν..ποτήρια  με κρασί...σε μαύρο φόντο με χρωματιστά μολύβια....!!
τα κορίτσια ήταν αντάξια της δασκάλας.!!!
θα μου πείτε... εσύ δεν το έκανες;
Στο νηπιαγωγείο κάνομε άλλα θέματα παιδικά..
εξ ου και τα δικά μου...γι αυτό κάθομαι χώρια στο βάθος...από τις άλλες μαθήτριες..!! 

είμαι άλλη τάξη από μόνη μου..χα..χα..!!

Κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού μου ..

υπάρχει η πιθανότητα.. να μου χρησιμεύσει ότι κάνω..!

Και τώρα αφού είπαμε τα καθιερωμένα ας πάμε και στα όμορφα έκτακτα.. όταν σου χτυπά την πόρτα ο ταχυδρόμος χωρίς να περιμένεις κάτι... τι είναι; δεν είναι χαρά;
Ένα πακέτο έκπληξη από την παλιά μου φίλη  παρα-Kelsoscooks που μπορεί να  έχει χαθεί από τον κόσμο των μπλόκερ αλλά δεν έχουμε χάσει την επαφή μας που είναι   πολύ ουσιαστικότερη από ένα σχόλιο.. η παρουσία της..!!
Μέσα από αυτό το δέμα με έκανε πολύ χαρούμενη.. με την όμορφη πάνινη τσαντούλα δική της δημιουργίας...που μου έστειλε..να βάζω τα ψώνια μου..!!

Και εδώ το μοντέλο  κρεμασμένο στην ντεκουπαρισμένη καρέκλα μου..!!

Μαρία-Σωσώ μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την όμορφη έκπληξη  φίλη μου..να περνάς όμορφα ότι και να κάνεις!!!!
Αυτά ήταν τα νέα μου προς το παρόν παρεάκι μου ..να είστε καλά και να μην ξεχνάτε να φοράτε το χαμόγελο σας.
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!

Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν αύριο!!
Η Παναγιά μας να έχει το κόσμο υπό την Σκέπη Της!!

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ... ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ..!!!

-Τι χρώμα έχουν τα όνειρα;

-Τα όνειρα; Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού.

-Τι χρώμα έχει η χαρά; 

-Το χρώμα του μεσημεριού αστεράκι μου.

-Και η μοναξιά; 

-Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξεδί.

-Τι όμορφα που είναι τα χρώματα! Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο,να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις.

-Και η αγάπη; Ξέχασα να σε ρωτήσω τι χρώμα έχει η αγάπη;

-Το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού.

Τι χρώμα έχει ο έρωτας;

-Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού όταν είναι πανσέληνος!

                           Αλκυόνη Παπαδάκη.

Από τα ωραιότερα αποσπάσματα  από το βιβλίο της  "Το χρώμα του φεγγαριού."

Και εδώ απολαύστε ένα βίντεο που βρήκα.

Ήταν το πρώτο δικό της βιβλίο που είχα διαβάσει το 95....με μάγεψε  με τον ποιητικό της λόγο...και ήταν η αφορμή να αρχίσω να γράφω .. τις σκέψεις μου... επηρεασμένη από το ύφος της που ταίριαζε τόσο πολύ στην ψυχή μου...από τότε έγινε η αγαπημένη μου συγγραφέας..!!

Τι άλλο ομορφότερο θα μπορούσα να βάλω σήμερα που έχει πανσέληνο!!!

Αυτό που θα διαβάσετε εδώ (το είχα βάλει και παλαιότερα...)  και εννοείτε ότι δεν υπάρχει σύγκριση ...προς θεού με το πρώτο μισό της ανάρτησης μου.!!

Απλά μιλά για τι ίδιο θέμα.! 

Την πανσέληνο.!

Κρεμάστηκε το φεγγαρόφωτο επάνω στις 

κεραμιδένιες στέγες.

Γλιστρώντας στους λευκούς ασβεστομένους τοίχους, τρύπωσε γεμάτο περιέργεια μέσα από τις γρίλιες.

Μικρές χλομές, παράλληλες γραμμές, φώτισαν 

για λίγο το σκοτεινό δωμάτιο.

Τις παρακολούθησα με την άκρη του ματιού μου

να σκαρφαλώνουν αργά, νωχελικά, προς το ταβάνι. 

Αχτίνες φωτός που ψαχούλευαν μέσα στην ψυχή μου σαν να μου έλεγαν.

Τι γυρεύεις εκεί μέσα κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους;

Δες! η νύχτα σε καλεί να σου χαρίσει την πανσέληνο!!

Να την πάρεις στις χούφτες σου και να σκορπίσεις την λάμψη της ολόγυρα.

Να σκεπάσεις την ασκήμια του κόσμου.!!!

                                                              20-8-95

Να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα.. και κάτι όμορφο που άκουσα ...πως το χαμόγελο είναι το μακιγιάζ του προσώπου.!!φορέστε το και βγείτε στο κόσμο.!!

Χαίρομαι όταν τα λέμε ..σας ευχαριστώ..!

ΤΟ...ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ..!!!

Επιστολή προς τα παιδιά..!

Εμένα  με ξέρετε  όλοι..!!
Είμαι η θάλασσα..!!
Κάποτε ήμουν αστραφτερή και γαλάζια.!!
Στην αγκαλιά μου ζούσαν εκατομμύρια ψάρια από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα.
Αμέτρητα κοράλλια με πανέμορφα χρώματα έκαναν τον βυθό μου ζωγραφικούς πίνακες!!
Καταπράσινα φύκια χόρευαν σαν μπαλαρίνες στην παραμικρή κίνηση μου σαν χορεύτριες μπαλέτου...

Έβλεπα τα δελφίνια να συναγωνίζονται στο τρέξιμο τα καράβια παίζοντας  με το κύμα μου.

Οι ακρογιαλιές μου γεμάτες από πεντακάθαρη χρυσή άμμο με αγκάλιαζαν γύρω -γύρω... πριν λίγα χρόνια..
Όμως κοιτάξτε με τώρα πόσο βρώμικη είμαι..!!!!

Το γαλάζιο χρώμα μου έχει χάσει την λάμψη του, από τα πετρέλαια που ασυνείδητοι άνθρωποι ρίχνουν μέσα μου από τα καράβια.
Στον βυθό μου  δεν ζουν πια τα πολύχρωμα κοράλλια.. 
Τα δελφίνια που κολυμπούσαν χαρούμενα ..τώρα βγαίνουν στις ακρογιαλιές μου και πεθαίνουν...από την μόλυνση που έχει απλωθεί...παντού....τα ψάρια λιγοστεύουν και αυτά..
Οι παραλίες μου γεμάτες από σκουπίδια.. που πετάνε οι άνθρωποι λες και δεν θα  ξαναβρούν μπροστά τους ότι έχουν πετάξει εκεί από την προηγούμενη φορά που ήρθαν να κάνουν το μπάνιο τους.!! 
δεν μπορώ να  καταλάβω τους μεγάλους.!!
Γι αυτό παιδιά .. εσείς που θα διαβάσετε το παράπονο μου .. πείτε το και σε εκείνους ..και με τις μικρές σας φωνές να φωνάξετε δυνατά.. να σταματήσουν να με λερώνουν...και δώστε τους πρώτοι εσείς το παράδειγμα με το να μην πετάτε σκουπίδια..σε θάλασσα και ακτές..!!!

Θέλω τόσο πολύ να ξαναγίνω καθαρή και γαλάζια..!!!!! 

Το παράπονο της θάλασσας  παίρνει μέρος στο δρώμενο .. 

Λόγια της πλώρης - Πρό(σ)κληση δημιουργίας

Που μας προτρέπει η Μαρία Νικολάου !!!!
μπορεί να μην είναι λόγια της πλώρης ..είναι  όμως  λόγια της θάλασσας !!!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ..!! σε όλους ..Να έχετε έναν όμορφο καθαρό.....Αύγουστο..!!!
Και να μην ξεχνάτε ότι και στα δύσκολα..
υπάρχει κάπου... ένα χαμόγελο που σας περιμένει..!!!