ΑΠΛΕΣ...ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ... ΙΣΤΟΡΊΕΣ..!!!

Η ιστορία αυτή!!αν  και εξελίχτηκε το φετινό καλοκαίρι..έχει ξεκινήσει από τα Χριστούγεννα.. ναι .. ναι.. από τότε είναι η αρχή της...!!
Σας μπέρδεψα;..
Είναι  η ώρα να ξεμπερδέψω αυτό το κουβάρι..
Οπως σας έγραψα και  πιο πάνω .. κόντευαν Χριστούγεννα ...
Καλά εδώ λέμε καλοκαιρινές ιστορίες.... εσύ θα μας πεις για Χριστούγεννα; σίγουρα αυτό θα σκεφτήκατε διαβάζοντας μέχρι εδώ .

Προσπερνώ την σκέψη σας και συνεχίζω... πάω που λέτε στον γιατρό για να κάνω μια επέμβαση...
  Ενα πρόβλημα ρουτίνας για εκείνους..
Κάνω όλες τις  εξετάσεις   που μου  είπαν  και μου λένε... θα σας ειδοποιήσουμε    πότε θα μπείτε  στο νοσοκομείο για το χειρουργείο..
Οκ.. λέω εγω θα περιμένω τηλεφώνημα σας.... και το ξεχνώ...
Ερχεται η Ανοιξη με τα λουλούδια της τα χρώματα και τα αρώματα της.....έρχεται  και φεύγει ..το Πάσχα .. καλέ; τι γρήγορα που περνά ο καιρός;
Και έρχεται το καλοκαιράκι με τα όλα του..!!
Μετακομίζουμε στο μπλακονάκι ... αγνατεύοντας  υπέροχα ηλιοβασιλέματα .. μπάνια στην θάλασσα  πολλές όμορφες παρέες ..που ήρθαν από μακρυά..τα ξέρετε....και ξαφνικά   στα μέσα του καλοκαιριού χτυπά το τηλέφωνο.
Η κ Σμαραγδάκη; με ρωτά μια άγνωστη σε μένα φωνή..
Μάλιστα λέω η ίδια τι θα θέλατε;
Σας παίρνουμε  από το νοσοκομείο να έρθετε μεθαύριο για την προγραμματισμένη  σας...επέμβαση .
Καλά τώρα καλοκαιριάτικα το θυμηθήκατε; του λέω..εγώ το είχα ξεχάσει από τα Χριστούγεννα περίμενα..
θα έρθετε η θα δώσουμε την σειρά σας σε άλλον μου λέει αυστηρά..
Οχι..όχι θα έρθω του λέω και μου κλείνει το τηλέφωνο..!!
Τι να κάνω η γυναίκα..ετοιμάστηκα..πήρα τα απαραίτητα  για μερικές μέρες.. μια νυχτικούλα .. ένα φορεματάκι για να αλλάζω την μέρα .. δεν μου αρέσει να είμαι με την νυχτικιά..ακόμα και αν είμαι άρρωστη..!! 

Μπαίνω που λέτε στο νοσοκομείο γίνεται η επέμβαση.. και την άλλη μέρα μου λέει ο γιατρός ... κυρία μου μπορείτε να πάτε στο σπίτι σας..!!
Να μας αδειάσετε την γωνιά...χμμμ το κρεβάτι  θέλω να πω..
Γιατί ;  δεν ήμουν καλό παιδί;του απαντώ.. αφού έκανα ότι μου λέγατε...!!
Και μου λέει χαμογελαστά.. γι αυτό ακριβώς  είστε μια χαρά..!! 
 Μα να μην ξεκουραστώ λιγάκι; γιατί με διώχνετε; ούτε την νυχτικούλα μου δεν πρόλαβα να βάλω..!! 
Γέλια ο γιατρός...!!
Εεεεε μα έχει προχωρήσει πολύ η ιατρική μου λέει  .. παράδειγμα εσείς !!
Τι εγώ; του λέω τι μου κάνατε ;γιατί δεν πονάω; και να έρχονται οι γιατροί και να τους δείχνει τι μου έχει κάνει και να του λένε μπράβο γιατρέ..!!!
Μα τώρα βρήκε η ιατρική να προχωρήσει;...του λέω..!!!
Τι να κάνω; τα μάζεψα την άλλη μέρα και πήγα στο σπίτι μου...
Η επέμβαση έγινε λαπαροσκοπικά.. και είναι ανώδυνη με πολύ λίγο πόνο μόνο την πρώτη μέρα..!!.
Εδώ και μέρες απολαμβάνω ξανά τα μπάνια μου... και τα ηλιοβασιλέματα στην θάλασσα μας..!! 

Τα καλοκαίρια μου εδώ και χρόνια περνούν απλά .. από  το ίδιο σταθερό σημείο.... το μπαλκονάκι μας.!!
Η ιστορία αυτή είναι αληθινή... και γράφτηκε για τις καλοκαιρινές ιστορίες .. το δρώμενο που κάνει ...Η Μαρία στο κειμενο της 
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους σας..να προσέχετε τον εαυτό σας και να μην ξεχνάτε να χαρίζετε  ένα χαμόγελο...στις δυσκολίες είναι απαραίτητο..!!!

ΠΑΛΙΌΚΑΙΡΟΣ..!!!

Άνοιξε την πόρτα του μαγαζιού και ανέπνευσε βαθιά  τον παγωμένο αέρα της νύχτας. 
Η βροχή που έπεφτε με δύναμη..και η παγωνιά την έκαναν να ανατριχιάσει και να τυλίξει σφιχτά το πανάκριβο παλτό της γύρω από το κορμί της.
Κάπου μακρυά ακούγονταν να πέφτουν κεραυνοί.
Άφησε τα δάκρυά της να ενωθούν με την βροχή... δεν την ένοιαζε αν τα πλατινέ..αλλά Μέριλιν Μονρόε καλοχτενισμένα μαλλιά της είχα αρχίσει να κολλάνε στο βρεγμένο πρόσωπο της και το αιν λάινερ να χαλάει τις ψεύτικες βλεφαρίδες της...
Δεν την ένοιαζε τίποτε μα τίποτε.. πια. 
Αργά, χωρίς να βιάζει  το βήμα της έφτασε μουσκεμένη  στο παρκαρισμένο αυτοκίνητο της, μια Μερσεντές τελευταίο μοντέλο,άνοιξε την πόρτα και σωριάστηκε στο κάθισμα,ακούμπησε τα χέρια της στο τιμόνι και σκύβοντας το κεφάλι  ξέσπασε σε δυνατούς λυγμούς.
Μια μικρή λιμνούλα σχηματίστηκε στα πόδια της,..αλλά δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις αν ήταν το νερό της βροχής η τα δάκρυα της. 
Βλέπεις δεν είχαν ακόμη οι άνθρωποι την τεχνολογία να ξεχωρίζουν αυτά τα δύο όταν έσμιγαν.
Μια υδάτινη κουρτίνα τώρα την σκέπαζε από τα περίεργα μάτια των περαστικών, αν και με τέτοιο καιρό δεν κυκλοφορούσε ψυχή στον δρόμο.. και αν βρισκόταν κάποιος να περνά έτρεχε βιαστικός να προφυλαχτεί από αυτόν το παλιόκαιρο.!!
Δεν κατάλαβε πως έφτασαν μέχρι εδώ τα πράγματα  και ούτε το περίμενε..αυτό ήταν που την έκανε να πονά περισσότερο.
Σαν κινηματογραφική ταινία πέρασαν από μπροστά της τα τελευταία εφτά χρόνια.
ΑΪδόνι την φώναζαν στο παραλιακό χωριό που είχε γεννηθεί και είχε μεγαλώσει.
Με το τραγούδι στο στόμα ήταν πάντα..και η φωνή της σαν γάργαρο νεράκι κελαρυστό ήταν.
Εκείνο το Φθινοπωρινό σούρουπο χάζευε..καθισμένη στην άδεια πια   αμμουδιά,  τα σύννεφα που κυνηγούσαν το ένα τ άλλο...μύριζε βροχή.
Το αγαπούσε το Φθινόπωρο ήταν από τις εποχές που την γαλήνευαν.
Η παραλία ήσυχη από τους καλοκαιρινούς επισκέπτες, σε άφηνε να νιώσεις μια όμορφη μελαγχολία.
Άραγε πότε θα ερχόταν η αγάπη να την έβρισκε;
Τα σύννεφα όλο και πύκνωναν γριζάροντας τον ουρανό που σκοτείνιαζε.
Πριν να το καταλάβει καλά καλά άρχισε μια δυνατή βροχή που την έκανε μούσκεμα..
Σηκώθηκε και άρχισε να τρέχει προς μια πέργκολα να προφυλαχτεί από τις χοντρές σταγόνες που την χτυπούσαν στο πρόσωπο..
Ξαφνικά ένιωσε ένα σακάκι να την σκεπάζει και ένα αντρικό κορμί να τρέχει δίπλα από το δικό της..!!
Σταμάτησε το τρέξιμο μόλις έφτασε κάτω από  την πέργκολα και με απορία γύρισε να κοιτάξει ποιος ήταν εκείνος που την σκέπασε να μην βραχεί.
Δυο μάτια γελαστά μαζί με  ένα γοητευτικό χαμόγελο την κοίταζαν και ένιωσε την καρδιά της να χτυπά γρηγορότερα από το κανονικό.
Αυτό ήταν ο έρωτας; είχε διαβάσει και είχε ακούσει τόσα γι αυτόν.
Η Φθινοπωρινή βροχή είχε δυναμώσει χωρίς να της δίνει την ευκαιρία  να φύγει. Όχι πως το ήθελε στην πραγματικότητα.
Ένιωσε αμήχανα..
Να σας συστηθώ την πρόλαβε ο άγνωστος άντρας...απλώνοντας το χέρι του..Βαγγέλης...Χρύσα απάντησε εκείνη χωρίς να πάρει τα μάτια της από τα δικά του.
Δεν κατάλαβε πότε σταμάτησε η βροχή και ένας έναστρος νυχτερινός ουρανός ξεπλυμένος και καθαρός έκανε τα αστέρια να λάμπουν πιο φωτεινά από άλλη φορά.
Ο Βαγγέλης και η Χρύσα..το αϊδόνι,  έγινε διάσημη ντίβα τραγουδιού χάρη σ εκείνον  που έγινε ο μάνατζερ της που αφέθηκε στα χέρια του..τρελά ερωτευμένη. 
Κάθε νύχτα ο κόσμος την χειροκροτούσε  και την ζήλευε για την τόσο πλούσια και όμορφη ζωή της..!!
Χαμογέλασε ειρωνικά..που να ήξεραν..!!
πως όλα τα όνειρα θρυμματίστηκαν από την στιγμή που τον είδε στην αγκαλιά μιας άλλης.
Και αυτή την φορά η βροχή είχε σταματήσει όμως δεν την βοήθησε να σταματήσει τον πόνο που ένιωθε. 
Σκούπισε τα μάτια της, γύρισε το κλειδί και έβαλε μπροστά το αυτοκίνητο.
Οδηγούσε μέσα στη νύχτα μπήκε στην Εθνική και έστριψε μόλις  είδε το όνομα του παραθαλάσσιου χωριού της.!!!
*************************
Αφού έδωσα τον λόγο μου δεν μπορούσα να τον πάρω πίσω .. για την τιμή των όπλων..Αυτή ήταν η δική μου συμμετοχή στο δρώμενο που κάνει η Αριστέα μας, με τις ιστορίες της νύχτας..

εδώ.....διαβάσετε όλες τις συμμετοχές. 
Θα χαρούν πολύ οι φίλες και οι φίλοι που τις έχουν γράψει..να τους πείτε την γνώμη σας...
Να περνάτε όμορφα και να έχετε μια καλή εβδομάδα... και μην ξεχνάτε...να χαμογελάτε κάθε φορά που σας δίνεται η ευκαιρία..!!!