Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Ο ΤΟΙΧΟΣ




Σήκωσες το βλέμμα ψηλά, να κοιτάξεις άλλη μια φορά,
τον γκρίζο τοίχο που έβλεπες καθημερινά μπροστά σου.
Η πρώτη σου αντίδραση..το ξιάφνιασμα!!
Κάτι λαμπιρισε στην άκρη των ματιών σου.
Μια σπίθα που δεν είχα ξαναδεί.
Στα χείλη σου φάνηκε ένα χαμόγελο, σαν καλοκαιρινός ήλιος το καταχείμωνο.
Ανοιγόκλεισες τα βλέφαρα μήπως και είχες κάνει λάθος.
Οχι!....δεν είχες κάνει!!!
Ο τοίχος...βρισκόταν ακόμα εκεί μπροστά σου,
χωρίς το γκρίζο του!
Ολα τα χρώματα του ουράνιου τόξου σε καλούσαν.
Σου άπλωναν το χέρι, να τα πάρεις και να τα 
βάλεις στην καρδιά σου.
Τι σημασία είχε αν ήταν συνθήματα, η ζωγραφιές;;
 Σημασία  είχε, πως ήτανε χρώματα!!!!!!!

Αφιερωμένο σε όσους βλέπουν χρώματα πίσω απ το γκρίζο!!!!



Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Μαύρα γυαλιά

                                    Πάντα προσπαθούσες να κρύψεις
            το βλέμμα σου πίσω από ένα ζευγάρι μαύρα γυαλιά.
Δεν ήθελες οι άλλοι να διαβάσουν μέσα στα μάτια σου.
Δεν ήθελες να ξεγυμνώσεις την ψυχή σου μπροστά στους άλλους.
                             Τα μάτια λένε είναι 
                           ο καθρέφτης της ψυχής.
Και εσύ,.. την ψυχή σου την θέλεις μόνο για σένα!! 
                  Δεν θυμάμαι να σε είδα ποτέ χωρίς αυτά.
Σαν κάστρα απόρθητα, σε τύλιγαν με την προστασία τους.
                Και ήσουν τόσο ασφαλής πίσω τους!!!!!

πατριωτισμού συνεχεια



                           Αχ!! Ελληνά μου!!
                         

                        Αχ! ελληνά μου κοίταξε
                         πως σ έχουν καταντίσει..
                         να  λυπούνται οι λαοί
                         σ ανατολή και δύση.

                        Να λένε κοίτα τον φτωχό
                        κοίτα τον πεινασμένο
                        στα μαύρα τα τεφτέρια τους
                        να σ έχουνε γραμμένο.

                        Ποιός είναι που κατάφερε
                        ετούτο ναι το χάλι,
                        δεν μ ενδιαφέρει αν τον λέν,
                        Γιώργο Κωστή Μηχάλη.
                 
                        Ποιός είναι που κατάφερε
                        ελπίδες να σκοτώσει,
                        αν είναι άντρας να το πεί
                        το χέρι να σηκώσει.
                        Ολοι αυτοί που κυβερνούν
                        μας θέλουν φοβισμένους
                        γι αυτό οι πλατείες γέμισαν,
                        με αγανακτισμένους.
                       Σήκω ελληνά μου κάνετο
                       ότι μπορείς να κάνεις,
                       και δώστους το παράσημο
                       ΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΠΑΛΑΜΗΣ!!!!!!
 
                   

     

                       
                       

                         
                                         Αχ!! Ελλαδα μου.  
                               
                           Αχ! βρέ μάνα μου Ελλαδίτσα
                  
                  στού  τσομπάνου σου τη γκλίτσα
                  
                  ακουμπάς σαν δεκανίκι

                  κι απ το τρύπιο σου μανίκι,

                  έναν άσσο πιά δεν βγάζεις

                  αχ! Ελλάδα με τρομάζεις!!
                  Πώς σε καταντήσαν όλοι

                  μ ένα  άδειο πορτοφόλι

                  να γυρίζεις στας Ευρώπας

                 δεν το ήξερες δεν ρώτας; 
       

                        Πώς θα έρθει κάποια μέρα 

                να σε κάνουν όλοι πέρα
                χρήμα λενε δεν υπάρχει

                και θα χάσουμε την μάχη
      
                    Πωσ τα φάγαμε μας λένε

              και γι αυτό όλοι μας φταίμε
              θέατρο του παραλόγου

              και του ψεύτικου του λόγου
                     όλα ετούτα αν σε τρομάζουν

              ΞΥΠΝΑ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΒΙΑΖΟΥΝ!!!!!!!!

Με έπιασε το πατριωτικό μου........


    




    

     
 

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΙ..



Οι φίλοι?....Δεν ζητούν ποτέ φαγητό.

Οι έλληνες φίλοι?...είναι αιτία που δεν έχεις
φαγητό.!


Οι φίλοι?...Θα σου πούνε γειά.

Οι έλληνες φίλοι?...Θα σου δώσουν μια μεγάλη αγκαλιά
και ένα δυνατό φιλί!

Οι φίλοι?...Αποκαλούν τους γονείς σου, κύριε και κυρία.

Οι έλληνες φίλοι?..Αποκαλούν τους γονείς σου, θείο και θεία!

Οι φίλοι?..Δεν σε έχουν δεί ποτέ να κλαίς.

Οι έλληνες φίλοι?..Κλαίνε μαζί σου!

Οι φίλοι?..Τρώνε στο τραπέζι σου και φεύγουν.

Οι έλληνες φίλοι?...Ξοδεύουν ώρες τρώγοντας, μιλώντας,
γελώντας και απλά κάνοντας παρέα! 
     
Οι φίλοι?...Δανίζονται για λίγες μέρεςδικά σου πράγματα
                 και σου τα επιστρέφουν.

Οι έλληνες φίλοι?...Κρατούν τα δανικά, μέχρι να ξεχάσεις 
                             ξεχάσεις ότι είναι δικά σου!
( χι...χι... κάτι μου θυμίζει αυτό....!!!

Οι φίλοι?...Γνωρίζουν αρκετά πράγματα για σένα.

Οι έλληνες φίλοι?...Μπορούν να γράψουν βιβλίο για σένα
                          και μάλιστα με λεπτομέρειες!   

Οι φίλοι?..Σε παρατάνε αν αυτό κάνει ο πολύς κόσμος.

Οι φίλοι έλληνες?...Εχουν χεσμένο τον κόσμο και είναι μαζί σου!

Οι φίλοι?...Χτυπούν την πόρτα σου,  ή παίρνουν τηλέφωνο
                   όταν θέλουν να σε επισκεφτούν.
Οι έλληνες φίλοι?...Μπαίνουν μέσα και φωνάζουν..ΗΡΘΑ!

Οι φίλοι?...Είναι για λίγο..

Οι έλληνες φίλοι?....Είναι για μιά ζωή....!!!!!
   Το είδα...μου άρεσε...να το μοιραστούμε;;;;   

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Καλως ορισατε!

Γεια σας!!!! είμαι η Ρούλα η  αλιώς Σμαραγδένια σας καλοσωρίζω στο φτωχικό μπλοκόσπιτό μου...είναι ..νεοκτισμένο .. ελπίζω σιγά σιγά να γεμίσει με όμορφα πράγματα...που να σας κάνουν να αισθάνεστε σαν το σπίτι σας, όταν θα το επισκέφτεστε!!!  το κλειδί θα βρίσκεται πάντα κάτω από το χαλάκι....δεν χρειάζεται να κρατάτε τίποτα...μόνο την αγάπη σας και  καλή διάθεση!!!!η πόρτα του θα είναι πάντα ανοιχτή...για τους φίλους και τους καλεσμένους..με ένα ποτηράκι ρακί.. ..και ξεροτήγανα...συγνώμη ακόμη δεν έχω φωτο...να σας δείξω...όμως μπορείτε να βάλετε την φανασία σας να δουλέψει....καλώς ωρίσατε!!!!!

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ!!!!!!!!


Πως να αντισταθείς  σε ένα καλοκαιράκι που δεν θέλει να φύγει;
Που αρνείται πισματικά να καταλάβει πως οι μέρες  του τέλειωσαν;
Πώς να του πείς όχι, όταν στέκεται ακόμη έξω από την πόρτα σου, και σου προσφέρει τις κλεμένες μέρες του Σεπτεμβρη γεμάτες ηλιαχτίδες;
Πώς να αρνηθεις την πρότασή του για τις τελευταίες βουτιες;
Πώς να του χαλάσεις το χατίρι, όταν σε καλεί να ακούσετε μαζί το τελευταίο ψυθίρισμα των κυμμάτων;
Το ξέρει πως θα φύγει.
Ο αποχαιρετισμός δύσκολος.
Προσπαθεί να σε δελεάσει με τα τελευταία του δώρα, για να μην το ξεχάσεις,όταν ο Σεπτέμβρης διεκδικήσει τις μέρες του.
Ε!!!και εσύ κατά βάθος...δεν είσαι και τόσο σκληρή ...όσο θέλεις να φαίνεσαι!!!!

Σελιδες ζωης

Δεν πρόλαβα να γράψω στα μαθητικά μου τετράδια.
Τώρα γράφω στίς σελίδες της ζωής μου τα παιδικά μου όνειρα!
Τρέχει ο νους στα περασμένα, σαν άτι που καλπάζει κόντρα στον άνεμο.
Σε μιά και μόνο στιγμή, ξαναγυρίζω πίσω.
Γίνομαι το μικρό παιδί, που με ματια ορθάνοιχτα,γεματα απορια κοιτάζει τη ζωή.
Εκείνη τη ζωή που ήθελε να ζήσει και δεν την έζησε, γιατί μεγάλωσε γρήγορα.
Γιατί δεν πρόλαβε να ανέβει στο τρενακι του λουνα πάρκ, και να ταξιδέψει μαζί του,
στη χώρα του παραμυθιού.
Κι ο χρόνος κυλισε Θεέ μου....πόσο γρήγορα!!!!!
Σαν βότσαλο που κυλάει απ την κορφή του βουνού.
Και βρέθηκα καθησμένη με τον χρόνο δίπλα μου, να ακουμπά τα γκρίζα μου μαλιά.
Ακόμα προσπαθώ  μέσα στο θόρυβο της ζωης, να ξεχωρίσω τον ήχο που κάνει
το τρενακι του λούνα πάρκ.
ΟΧΙ!!!!αυτή την φορά δεν θα το χάσω!!!!
Θα με πάει σίγουρα στη χώρα του παραμυθιού!!!!!