ΔΙΝΟΝΤΑΣ.. ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΊΑ...!!!!!

Παλιά...προ  ε.μ. (εποχή μπλόκιν)  όταν περνούσα από τέτοιους χώρους,απλά γύριζα το πρόσωπό μου από την άλλη μεριά και πολλές φορές μάλιστα έκλεινα και την μύτη μου να μην μυρίζω....
βρε πως αλλάζουν οι καιροί όμως..τώρα όχι μόνο γυρίζω και βλέπω...αλλά από μακρυά ακόμα και πριν  φτάσω κοντά..που κοντά θα μου πείτε; δεν πιστεύω να μην καταλάβατε ότι τόση ώρα μιλούσα για έναν σκουπιδότοπο!!!
 Σκανάρω που λέτε ..(ναι ναι μέχρι εκεί έχω φτάσει χι..χι..)με τα μάτια αν υπάρχει κάτι που να μου φωνάζει..
Εεεε ψιτ..εδώ..εδώ..στην άκρη.. δες με..που κοιτάς καλέ; εδώ σου λέω..  πάρε με  από εδώ δεν θέλω να χαθώ έτσι άκλαφτο...δώσε μου μια ευκαιρία...
Γυρίζω κοιτάζω και τι να δω!! 
Ενα  ταλαιπωρημένο φαναράκι ολοσκούριαστο, όμως με πολύ όμορφα σχέδια  στα πλαϊνά του...σαν να μου έλεγε..πάρε με από εδώ σε παρακαλώ..δεν μου αρέσει το μέρος με φοβίζει..
Οι προηγούμενοι άνθρωποι που με είχαν μόλις σκούριασα με πέταξαν εδώ να πεθάνω..

Και πως να αντισταθείς σε τόσα παρακάλια;
Το μάζεψα λοιπόν και εγώ..και άρχισα να το περιποιούμαι, βάφοντας το αφού πλύθηκε πρώτα από την σκόνη που είχε επάνω του..

Μπορεί να μην άλλαξε την μορφή του..όμως πήρε παράταση ζωής από εκεί που ήταν πεταμένο..

Ανανεωμένο πια,στολίζει την βεράντα...της μικρής μου κόρης,

 που το κατοχύρωσε με συνοπτικές διαδικασίες..χι..χι.

Εδώ αναμμένο την νύχτα... 

Η όμορφη ζεστή φλογίτσα του ήταν σαν να μου έλεγε ευχαριστώ..

Και εκεί που έλεγα τελειώσαν οι γιορτές ..τα δωράκια...τσούπ να σου ένα απρόσμενο, από την φίλη  Μαριλένα που έκανε την  μυστική ανταλλαγή των δώρων του Σάντα κλάους ..
Ηταν μια όμορφη καρδούλα με ντεκουπάζ..ευχές πολλές για καλή χρονιά..και καραμελίτσες για να μας γλυκάνει και  να μας ευχαριστήσει λέει σε όσοι   πήραμε μέρος  σ αυτήν την ανταλλαγή..!!!

Μαριλένα μου σε ευχαριστούμε εμείς φίλη μας για την χαρά που μας έδωσες..η καρδούλα σου πήρε την θέση μαζί με  τα άλλα δωράκια μου εδώ...

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα...να είστε όλοι καλά..να χαμογελάτε..το χαμόγελο είναι το κλειδί για να ανοίξετε τις καρδιές των ανθρώπων..!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.. 

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ...ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ..!!!

Ναι έρχεται κάποτε και αυτή η ώρα.. που δεν ξέρεις τι να κάνεις και βαριέσαι να κάθεσαι.. ο λόγος το λέει...
Γιατί δεν ξέρω αν υπάρχει γυναίκα που  να φτάσει σ αυτό το σημείο να...προλάβει να βαρεθεί..χα..χα..
Σε κάποια τέτοια στιγμή βρέθηκα και ψαχνόμουν τι κάνω...τι να κάνω..και η σκέψη αυτή με ακολουθούσε ακόμα και εκεί που ο βασιλιάς πάει μόνος του..χα.χα.
Βέβαια δεν σας κρύβω πως ντρεπόμουν να κάνω ανάρτηση αυτή την ιδέα που μου ήρθε κοιτάζοντας μια συγκεκριμένη γωνία του μπάνιου μας...που εδώ και πολύ καιρό δεν μου άρεσε το... καλαθάκι του (ναι γι αυτό το..απαραίτητο αξεσουάρ του μπάνιου πρόκειται να σας πω...
Είχε σκουριάσει αν και  ανοξείδωτο.
-Πέτα το βρε αγάπη μου θα πάρουμε καινούργιο...ο δικός μου. 
-Δεν το βλέπεις; τα έφαγε τα ψωμιά του...
-Χμ.. εγώ καλά λες αλλά..
-Τι αλλά..δεν έχει, αύριο θα πάρουμε άλλο καινούργιο.
Ομως εγώ εκεί με τον δισταγμό στα χείλη..
τι έχω μάθει εδώ μέσα από τις φίλες μου;
πως δίνουμε στα πράγματα μια δεύτερη ευκαιρία.
Μα και σε αυτό; θα αναφωνήσετε και με το δίκιο σας..
Εεεε ναι.. μόνο ένα παράορο  (σαλεμένο) χα..χα μυαλό σαν το δικό μου θα μπορούσε να το σκεφτεί και  αφού μου μπήκε η ιδέα στο μυαλό πειραματίστηκα.
 Τι είχα να χάσω;
Μπογιές είχα και άρχισα να το βάφω..από την βιασύνη μου ξέχασα να το βγάλω φωτογραφία πως ήταν πριν και λίγα λεπτά πριν το καλύψω όλο από την μπλε μπογιά το θυμήθηκα χα.χα.

               Αφού βάφτηκε ολόκληρο..

Πινελάκια και χρώματα χαρούμενα έπιασαν δουλειά.
Το πράσινο, το κίτρινο, το πορτοκαλί...

              Και άρχισε να αλλάζει όψη..

        Και το αποτέλεσμα με αποζημίωσε..για την δεύτερη ευκαιρία που του έδωσα.!!

            το μοντέλο στην πασαρέλα..

 Πανέμορφο και χαρούμενο όπως εγώ στην... θέση του!!

ΧΑ..ΧΑ..
Ο Αύγουστος μετράει στα δάχτυλα του ενός χεριού τις μέρες του αλλά..γι αυτό θα μιλήσουμε την επόμενη φορά..
Να είστε καλά να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε.. πάντα υπάρχουν αφορμές για να το κάνουμε..ναι;
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!! 

  

  

ΗΤΑΝΕ ΜΙΑ ΦΟΡΆ...

Οχι δεν θα σας πω παραμύθι μην σας ξεγελά ο τίτλος...!!
Απλά την ιστορία μιας παλιοκαρέκλας θα σας πω..που στα νιάτα της ήταν η αγαπημένη μου  η.. συντροφιά μου..πάντα εκεί μπροστά στην ραπτομηχανή μου να με περιμένει.. να καθίσω...για να ράψω.. να κεντήσω..
Και πέρασαν τα χρόνια.... και οι δυο  μας είχαμε χάσει πια την  πρώτη μας λάμψη... εγώ να γκριζάρω.. και εκείνης  να ξεφτάν τα χρώματα..

Πέτα τη  πια μου έλεγαν..θα πάρουμε άλλη...αυτή τα έφαγε τα ψωμιά της.
Οπως κάναμε τότε... που σέρναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα...πήγα να την πετάξω... αλλά αυτό το κάτι που με συνέδεε  μαζί της δεν με άφησε να το κάνω... την έβαλα  στην αποθήκη..αλλά όποτε έμπαινα εκεί μέσα ήταν μπροστά μου.. μια από εδώ την πήγαινα γιατί εμπόδιζε .. μια από εκεί...ώσπου μια μέρα το πήρα απόφαση και λέω στον καλό μου.
Να βρούμε κανένα καρεκλά να φτιάξει το κάθισμα της.. και να την βάψουμε...δεν θέλω να την πετάξω..!!
Εγώ θα σου την φτιάξω μου είπε..αφού την θέλεις.. σου χάλασα ποτέ χατίρι;
Οχι ποτέ του απάντησα..
Τότε θα σου την φτιαξω... και... ξά μου..! (υπ ευθύνη μου)  αν δεν σου αρέσει...άσε και θα δεις μου λέει.
και αμ έπος αμ έργο.. έτσι δεν λένε;

Την πήρε στα χέρια του..την  έβαψε  έβαλε και ένα  ξύλινο κάθισμα και έγινε αγνώριστη η παλιοκαρέκλα μου..!!

Αλλά...κάτι της έλειπε... ένα χρώμα να πούμε;.. ένα λουλουδάκι;
Εεεεε τι τα έχουμε τα διπλώματα...του ντεκουπάζ.. καλά..καλά.. μην γελάτε.. έχω το ελαφρυντικό την ηλικίας..

Εχουμε και λέμε λοιπόν... δωράκια  έχουμε από φίλες αγαπημένες.... βρίσκω μια πολύ  όμορφη και ταιριαστή για το κάθισμα της....

( δεν θυμάμαι ποια φίλη μου την έστειλε όμως την ευχαριστώ πάρα πολύ ..κορίτσια μου..αν κάποια την αναγνωρίσει να μου το πει..ταίριαξε τόσο όμορφα..!!)
Η καινούργια μου παλιά.. καρέκλα  ξαναβρήκε την θέση της καμαρωτή και όμορφη ..μπροστά στην ραπτομηχανή μου..!!

 Εδώ είναι το μικρό μου βασίλειο..ένα στενό κομμάτι χωριστό.. αλλά μέσα στο σαλόνι μου
δίπλα  από την τζαμαρία μου που βλέπει στην αυλή μου..!!
Απο την μια μεριά είναι ο χώρος του ραψίματος ..

 και από την άλλη ο χώρος του μπλόκιν...χα..χα..

Επί της ευκαιρίας  να πω ένα  ευχαριστώ για την καθιερωμένη πια αντάμωση για καφεδάκι όποτε έρχεται στην Κρήτη  με την Ελένη το...Αρμενάκι για την όμορφη συντροφιά και κουβεντούλα...που είχαμε.. στο επανιδείν Ελενάκι μου..!!!
Αγαπημένη μου παρεούλα  να έχετε μια όμορφη εβδομάδα ..συμπληρώστε την με ένα γλυκό χαμόγελο..είναι το μόνο που όσο γλυκό και να είναι ..δεν ανεβάζει το ζάχαρο..!!!!
Ευχαριστώ πολύ..για τον χρόνο σας..!!!