Η ΖΩΗ ΜΑΣ...

 Το μικρό μας έχει μεγαλώσει. Δεν το πιστεύω πως είναι πιά ενός χρόνου. Ήδη έχει αρχίσει να δείχνει την προτίμηση του σε ότι του αρέσει.

Εντάξει δεν θα σας πω η κουκουβαγιογιαγιά, πως είναι το πιο όμορφο δισέγγονο του κόσμου ε;🎈

Μια από τα ίδια και ο προπάππους εννοείτε!! Έχουμε μείνει άναυδοι με το πόσα καταλαβαίνουν τα μικρά πριν ακόμα μιλήσουν καλά καλά, σου δίνουν να  καταλάβεις τι θέλουν να πουν.

Το ότι μας έχει χαρίσει πάνω από δέκα χρόνια ζωής αυτός ο μπόμπιρας είναι βέβαιο, μπορεί να μην το ξέρει αλλά όταν μεγαλώσει θα του το πούνε  οι γονείς του.

Καλά μην φωνάζετε...κατεβαίνω από το καλάμι...🤣🤣

Που λέτε εδώ και καιρό τον ενδιαφέρει ότι έχει σχέση με το μαγείρεμα. Μην δει κανέναν να πάει στην κουζίνα, πιάνει ότι κουτάλες υπάρχουν και ανακατεύει ότι πιατικό βρίσκει.😊

Εεεε πείτε μου μετά από ότι έβλεπα, τι θα έκανα η γιαγιά οέο;

Του έλειπε κάτι να συμπληρώσει την αμφίεση του. Ναι ναι το βρήκατε...γίνεται μάγειρας χωρίς ποδιά; 

 

και μάλιστα όχι μια, αλλά δυο να τις μεταλλάζει.🤣🤣

Και εννοείτε ότι δεν είμαι μόνο εγώ η κουζουλή, αλλά και άλλοι όπως  η θεία του, που τι του λείπει του μάγειρα;

Ναι..ναι... η κουζίνα, γιατί ποδιές έχει αλλά, που θα μαγειρεύει ο σεφ; 🤣

 Όλοι μας μας λίγο πολύ, την έχουμε πατήσει μαζί του, αφού βλέποντας την αγάπη του για ότι έχει σχέση με το μαγείρεμα...να ξηγιόμαστε γιατί με το φαγητό, δεν είναι και κανένα φαγανό παιδάκι; ούτε κατά διάνοια...

Δώσε του κουζινικό και τι στον κόσμο...

Πω..πω..κουζινάρα!!

Ας ανάψουμε το μάτι...

ανοίγοντας τα ντουλάπια..

άραγε τι να κρύβουν μέσα;

Αααα τι ωραίοι θησαυροί; ένα μπολάκι τι να βάλουμε μέσα άραγε;

 Να κάνουμε μια ωραία κρεμούλα για μένα;

Ουπς... ένα τηγανάκι

χμμμ να ετοιμάσω κι ένα αυγουλάκι για την μανούλα!!

Μέχρι εδώ καλά τα πήγαμε αρκετά για σήμερα, νομίζω ότι κουράστηκα απ το μαγείρεμα ας κλείσουμε το μάτι.

Τέλος το μαγείρεμα για σήμερα πάω να παίξω...

Αυτά είχα εν ολίγοις να σας πω για τον μικρούλη, που άλλαξε την ζωή μας!

Σας εύχομαι από καρδιάς, να νιώσετε τις ίδιες χαρές και ακόμα περισσότερες.

Να είστε όλοι καλά, να περνάτε όμορφα με ότι σας αρέσει να κάνετε και η ζωή είναι εδώ να σας χαρίσει τα χαμόγελα της!!

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, καλή εβδομάδα να έχετε!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!

   

ΟΙ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΜΟΥ!!!!

Ερχονται όπως ήρθε και η Άνοιξη καθυστερημενη μεν αλλά φορτσάτη, να μας γεμίσει ομορφιές μόνο όπως εκείνη ξέρει. 

Η μικρή μας αυλή έχει γίνει ένας 

πραγματικός ανθόκηπος,

με μοσχομυρισμένες τριανταφυλλιές

αυτή είναι η εκατοντάφυλλη μας...

οι κρίνοι μας,

Αυτό το λουλουδάκι δεν ξέρω πως λέγεται, αλλά ανοίγει με τον ήλιο και κλείνει το βραδάκι...

οι γαρυφαλλιές,

οι πετούνιες, που σκύβει ο μπόμπιρας μας να τις μυρίσει 😊 που γι αυτόν θα τα πούμε στην επόμενη ανάρτηση🤣 

Ο δυόσμος η ρίγανη η μέντα, προσπαθούν να συναγωνιστούν στην μυρωδιά.

Το αγκάθι του Χριστού φέτος έχει βάλει τα καλύτερα του. 

Η φύση σαν να θέλει να μας   αποζημιώσει, για ότι έχουμε περάσει μας προσφέρει όλη αυτήν την ομορφιά!!   

Και εδώ η δική μου ορχιδέα, είναι η τρίτη χρονιά που μου ανθίζει!

Με αυτές τις ομορφιές θα κλείσω αυτήν την ανάρτηση παρεάκι μου και εύχομαι μέχρι την επόμενη που θα τα ξαναπούμε, να είστε καλά, να προσέχετε τον εαυτό σας και τους αγαπημένους σας και δείτε γύρω σας την φύση, θα σας χαρίσει απλόχερα χαμόγελα! Αδράξτε τα!

Με αυτήν την ανάρτηση συμμετέχω στην πρόσκληση της Της Μαρίας με τα γιορτινά τηςτης

"Σκέψεις και Εικόνες"

Να έχει μια όμορφη εβδομάδα.

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!

 

ΕΙΝΑΙ ΖΕΣΤΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ...

 

Είναι ζεστά εδώ μέσα.

Ακουγα την καρδιά σου να χτυπά χαρούμενα.

Μια κουκιδίτσα ήμουν.

Κολυμπούσα, έκανα τούμπες.

Η πρώτη μου επαφή μαζί σου ασπρόμαυρη.

Άνοιξες με απορία τα μάτια σου.

Σαν να σου  μοιάζω είπες και γέλασες γεμάτη ευτυχία.

Ενιωθα τα χέρια σου να με αγκαλιάζουν, όταν με νανούριζες γλυκά.

Είναι ζεστά εδώ μέσα.

Σε άκουγα που μου έλεγες, πως θα ερχόμουν σε έναν όμορφο κόσμο γεμάτο χρώματα.

Άρχισα να μεγαλώνω και να ανυπομονώ να γνωρίσω ότι όμορφο μου περιέγραφες.

Κόντευε ο καιρός.

Ξαφνικά ένιωσα μέσα στις φλέβες σου τον φόβο.

Δεν το ήξερα αυτό το συναίσθημα.

Δεν μου άρεσε καθόλου.

Άκουγα πολλούς άσχημους θορύβους.

Τι ήταν όλα αυτά;

Γιατί σταμάτησες να είσαι χαρούμενη;

Τι γίνεται εκεί έξω;

Δεν θέλω να έρθω στον κόσμο.

Είναι ζεστά εδώ μέσα.

Φοβάμαι μαμά.!!

Αυτή ήταν η δική μου συμμετοχή στο 28ο αντιπολεμικό συμπόσιο που διοργάνωσε με εξαιρετική συνέπεια η πυργοδέσποινα Αριστέα!

Το υπέροχο ποίημα της Σταυρούλας Δεκούλου πήρε επάξια την πρώτη θέση, όχι πως όλα τα τα άλλα ποιήματα δεν άξιζαν αυτήν την πρωτιά!! ήταν ένα συμπόσιο που θα μείνει αξέχαστο, για τις υπέροχες συμμετοχές του!

  ΕΔΩ θα δείτε όλες τις συμμετοχές.

Σήμερα στην μέρα της μανούλας, εγώ θα μιλήσω για τα παιδιά, με ένα ακόμα μικρό μου στίχο.

"ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ"

Τι να λέει το βλέμμα, που μιλά χωρίς λόγια;

Σταματήσαν ρολόγια στου πολέμου την ώρα.

Κι αν τα χτύπησε η μπόρα, κουρνιασμένα στην άκρη, απ τα μάτια το δάκρυ της ελπίδας κυλά.

Ποια αγκαλιά θα ανοίξει τρυφερά ν ακουμπήσει στην μικρή τους καρδιά;

Μας απλώνουν τα χέρια, λαβωμένες φτερούγες.

Μες του κόσμου τις ρούγες τα παιδιά του πολέμου.

Σκέπασε τα ΘΕΕ ΜΟΥ.

Γραμμένο το 93 για κάποιον άλλον πόλεμο.

Πόσο ακόμα θα υπάρχουν άραγε οι αφορμές να γράφονται λόγια  που θα μιλάνε για πολέμους; 

Να ευχηθούμε σήμερα στις μανούλες όλου του κόσμου χρόνια τους πολλά Να είναι καλά, να χαίρονται τα παιδάκια τους, να χαμογελάνε και να είναι ευτυχισμένες!!

ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΆ!!

Να είστε όλοι καλά, να κάνετε ότι αγαπάτε και να μην ξεχνάτε πως το χαμόγελο είναι το μόνο που μεταδίνει  ζωή!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!

   

ΚΑΛΌ ΜΉΝΑ ΜΕ...ΠΡΟΤΆΣΕΙΣ...

Με το έμπα του καινούργιου μήνα  είπα, μια που άρχισαν σιγά σιγά οι βόλτες στις παραλίες και μια που οι βουτιές  ακόμα δεν είναι στο φόρτε τους, να σας κάνω κάποιες προτάσεις για να απολαύσετε κάτω από τις όχι και τόσο καυτές αχτίνες του ήλιου ξαπλωμένοι, κάποια από τα βιβλία που διάβασα αυτόν τον χειμώνα.

Η πρώτη μου πρόταση είναι το βιβλίο της αγαπημένης μου Αλκυόνης Παπαδάκη,

"Τα όμορφα τοπία της Κόλασης" 

Ένα βιβλίο, που όπως λέει η ίδια, ακόμα και στα βάθη της κόλασης υπάρχουν πάντα όμορφα τοπία, που μπορείς αν θέλεις να τα ανακαλύψεις και να αφήσεις την ψυχή σου ελεύθερη να ξαποστάσει.

Το βιβλίο αυτό ήρθε σαν δώρο στα χέρια μου από την Μαρία την Κανελλάκι μας. 

 Μικρές  ιστορίες με την γνωστή και αγαπημένη γραφή της Αλκυόνης!

Η δεύτερη πρότασή μου είναι για ένα ακόμα εξαιρετικό βιβλίο, του Σπύρου Καπώνη...

"ΟΙ ΓΥΝΑΊΚΕΣ εδώ δεν ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ"

Ένα βιβλίο που η ιστορία του εξελίσσεται στην τουρκοκρατούμενη Κρήτη και που κράτησε το ενδιαφέρον μου μέχρι την τελευταία του σελίδα...

Είμαι αλήθεια τυχερή που και αυτό το βιβλίο ήταν δώρο από την αγαπημένη μας φίλη  και σε όλους γνωστή μας Ρένας Χριστοδούλου. 

Η τρίτη πρόταση μου είναι το βιβλίο 

" Η ΑΘΕΑΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙ ΛΑΡΙ"

Η ιστορία του βιβλίου διαδραματίζεται, στην Γαλλία το 1714.

Και όπως γράφει το οπισθόφυλλο, σε μια στιγμή απόγνωσης, μια νεαρή κοπέλα κλείνει συμφωνία με τον διάβολο. Θα ζει για πάντα, με αντίτιμο όσοι την γνωρίζουν να την ξεχνούν την ίδιαν κι όλας στιγμή. Ένα βιβλίο για όσους αγαπούν το μυστήριο και το ανεξήγητο.

Η τελευταία και όχι ασθμαίνουσα πρόταση μου, είναι ένα βιβλίο  του Ηλία Καζάν και λέγεται...

"Πέρα από το Αιγαίο"

Η ιστορία του είναι ένα εκπληκτικό χρονικό  που δείχνει  την δύναμη του ήρωα  για επιβίωση ως την τελική του λύτρωση. Ένα συγκλονιστικό βιβλίο, που  μιλάει για τα λάθη και την υπεροψία τον πολιτικών, τον καιρό εκείνο λίγο πριν την καταστροφή  της Σμύρνης.

Αυτές ήταν προτάσεις μου και ελπίζω να τις βρείτε ενδιαφέρουσες!!

Μεχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, εύχομαι να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και  να βρίσκετε χρόνο για διάβασμα.

Να προσέχετε τον εαυτό σας, να μην ξεχνάτε πως ένα χαμόγελο σας περιμένει στην γωνία!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!

Σας ευχαριστώ πολύ  περνάτε και τα λέμε!