Επιστολή προς τα παιδιά..!
Εμένα με ξέρετε όλοι..!!
Είμαι η θάλασσα..!!
Κάποτε ήμουν αστραφτερή και γαλάζια.!!
Στην αγκαλιά μου ζούσαν εκατομμύρια ψάρια από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα.
Αμέτρητα κοράλλια με πανέμορφα χρώματα έκαναν τον βυθό μου ζωγραφικούς πίνακες!!
Καταπράσινα φύκια χόρευαν σαν μπαλαρίνες στην παραμικρή κίνηση μου σαν χορεύτριες μπαλέτου...
Έβλεπα τα δελφίνια να συναγωνίζονται στο τρέξιμο τα καράβια παίζοντας με το κύμα μου.
Οι ακρογιαλιές μου γεμάτες από πεντακάθαρη χρυσή άμμο με αγκάλιαζαν γύρω -γύρω... πριν λίγα χρόνια..
Όμως κοιτάξτε με τώρα πόσο βρώμικη είμαι..!!!!
Το γαλάζιο χρώμα μου έχει χάσει την λάμψη του, από τα πετρέλαια που ασυνείδητοι άνθρωποι ρίχνουν μέσα μου από τα καράβια.
Στον βυθό μου δεν ζουν πια τα πολύχρωμα κοράλλια..
Τα δελφίνια που κολυμπούσαν χαρούμενα ..τώρα βγαίνουν στις ακρογιαλιές μου και πεθαίνουν...από την μόλυνση που έχει απλωθεί...παντού....τα ψάρια λιγοστεύουν και αυτά..
Οι παραλίες μου γεμάτες από σκουπίδια.. που πετάνε οι άνθρωποι λες και δεν θα ξαναβρούν μπροστά τους ότι έχουν πετάξει εκεί από την προηγούμενη φορά που ήρθαν να κάνουν το μπάνιο τους.!!
δεν μπορώ να καταλάβω τους μεγάλους.!!
Γι αυτό παιδιά .. εσείς που θα διαβάσετε το παράπονο μου .. πείτε το και σε εκείνους ..και με τις μικρές σας φωνές να φωνάξετε δυνατά.. να σταματήσουν να με λερώνουν...και δώστε τους πρώτοι εσείς το παράδειγμα με το να μην πετάτε σκουπίδια..σε θάλασσα και ακτές..!!!
Θέλω τόσο πολύ να ξαναγίνω καθαρή και γαλάζια..!!!!!
Το παράπονο της θάλασσας παίρνει μέρος στο δρώμενο ..
Που μας προτρέπει η Μαρία Νικολάου !!!!
μπορεί να μην είναι λόγια της πλώρης ..είναι όμως λόγια της θάλασσας !!!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ..!! σε όλους ..Να έχετε έναν όμορφο καθαρό.....Αύγουστο..!!!
Και να μην ξεχνάτε ότι και στα δύσκολα..
υπάρχει κάπου... ένα χαμόγελο που σας περιμένει..!!!
Εμένα με ξέρετε όλοι..!!
Είμαι η θάλασσα..!!
Κάποτε ήμουν αστραφτερή και γαλάζια.!!
Στην αγκαλιά μου ζούσαν εκατομμύρια ψάρια από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα.
Αμέτρητα κοράλλια με πανέμορφα χρώματα έκαναν τον βυθό μου ζωγραφικούς πίνακες!!
Καταπράσινα φύκια χόρευαν σαν μπαλαρίνες στην παραμικρή κίνηση μου σαν χορεύτριες μπαλέτου...
Έβλεπα τα δελφίνια να συναγωνίζονται στο τρέξιμο τα καράβια παίζοντας με το κύμα μου.
Οι ακρογιαλιές μου γεμάτες από πεντακάθαρη χρυσή άμμο με αγκάλιαζαν γύρω -γύρω... πριν λίγα χρόνια..
Όμως κοιτάξτε με τώρα πόσο βρώμικη είμαι..!!!!
Το γαλάζιο χρώμα μου έχει χάσει την λάμψη του, από τα πετρέλαια που ασυνείδητοι άνθρωποι ρίχνουν μέσα μου από τα καράβια.
Στον βυθό μου δεν ζουν πια τα πολύχρωμα κοράλλια..
Τα δελφίνια που κολυμπούσαν χαρούμενα ..τώρα βγαίνουν στις ακρογιαλιές μου και πεθαίνουν...από την μόλυνση που έχει απλωθεί...παντού....τα ψάρια λιγοστεύουν και αυτά..
Οι παραλίες μου γεμάτες από σκουπίδια.. που πετάνε οι άνθρωποι λες και δεν θα ξαναβρούν μπροστά τους ότι έχουν πετάξει εκεί από την προηγούμενη φορά που ήρθαν να κάνουν το μπάνιο τους.!!
δεν μπορώ να καταλάβω τους μεγάλους.!!
Γι αυτό παιδιά .. εσείς που θα διαβάσετε το παράπονο μου .. πείτε το και σε εκείνους ..και με τις μικρές σας φωνές να φωνάξετε δυνατά.. να σταματήσουν να με λερώνουν...και δώστε τους πρώτοι εσείς το παράδειγμα με το να μην πετάτε σκουπίδια..σε θάλασσα και ακτές..!!!
Θέλω τόσο πολύ να ξαναγίνω καθαρή και γαλάζια..!!!!!
Το παράπονο της θάλασσας παίρνει μέρος στο δρώμενο ..
Λόγια της πλώρης - Πρό(σ)κληση δημιουργίας
Που μας προτρέπει η Μαρία Νικολάου !!!!
μπορεί να μην είναι λόγια της πλώρης ..είναι όμως λόγια της θάλασσας !!!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ..!! σε όλους ..Να έχετε έναν όμορφο καθαρό.....Αύγουστο..!!!
Και να μην ξεχνάτε ότι και στα δύσκολα..
υπάρχει κάπου... ένα χαμόγελο που σας περιμένει..!!!
