Παραπλανητικός...τίτλος;;;
Οχι και τόσο θα έλεγα...αφού μας παραπέμπει σε θάλασσες...και ταξίδια..καλοκαιρινά..εκεί εγώ!!!! να μην θέλω να αποχωριστώ..το γαλανό της που ακόμα μοιάζει με καθρέφτη...που στραφτοκοπά κάτω από το λαμπερό φώς του ήλιου...
Πεισματικά το καλοκαιράκι δεν θέλει να αφήσει και εκείνο την θέση του στο...Φθινόπωρο...οι μέρες του τέλειωσαν..ομως εκείνο ξεκλέβει..πότε πότε καμιά ηλιόλουστη μέρα που έχει το θράσος να φανεί..στα μέσα του φθινοπώρου...
Και εγώ, σαν και εκείνο να επιμένω ακόμα μια πινελιά.. καλοκαιριού!!
Αλλάξαμε ρότα....!!!καιρός για κάτι άλλο...με πιο Φθινοπωρινά χρώματα...και πιο χρηστικό..
Εεεεεε..ναί!!!!!αφήσαμε πίσω μας πρός το παρόν τα σπιτάκια...και πιάσαμε τις μολυβοθύκες!!!!
Τις ντύσαμε με χρώμματα..!!!!!
Τις ζωγραφίσαμε σαν μικρά παιδιά.....
και από τον ενθουσιασμό μας..χι..χι..τι άλλο θα αισθανόμασταν!!!!μετρούσαμε παιδιά...
Ητανε να μην πάρουμε φόρα..
Ολα τα χρώμματα..και η φαντασία...
ακούμπησαν επάνω τους...
τις ατέλειες δεν τις βλέπουμε έτσι;;;χι..χι...
Αυτή βιαζότανε ..ήθελε μολύβια..
και οπως το εχουμε ξαναπεί χατίρια δεν χαλάμε..πως θα το κάναμε αυτό σε μιά μολυβοθύκη;...
Και για το τελος...εεεε!!! να μην σας δείξω και την δικιά μου;
Τι χωρίς μολυβοθύκη θα ήμουνα εγώ;;;χι..χι....εδώ φορτωμενη με μπογιές, μαρκαδόρους,στυλούς, γόμες, ξύστρες.... στο χώρο μου..
και μιά.... ολοκληρωμένη άποψη....
Εδώ ο συνήθης ύποπτος κατασκευαστής....Σμαραγδένιος...
Μετά της δεσποινίδος..εγγονής μας...βεβαίως..βεβαίως...χι..χι.
Τα εύσημα παρακαλώ της ζωγραφικής δικά μου.....χι..χι..χι..!!!!!!
Τα εύσημα παρακαλώ της ζωγραφικής δικά μου.....χι..χι..χι..!!!!!!
