ΠΕΡΊΕΡΓΑ ΚΑΙ ΆΛΛΑ...

 Το καλοκαίρι κοντεύει να παραδώσει την σκυτάλη του στον επόμενο μήνα που περιμένει  και αυτός να συνεχίσει την αέναη παρουσία του μέσα στον χρόνο...

Το ξέρω ότι περνάμε δύσκολα γενικώς, αλλά δεν θέλω να το βάλω κάτω και δεν θα το κάνω...

Θα συνεχίσω να βρίσκω αφορμές, να μου χαρίσουν ένα χαμόγελο, όπως αυτός ο καλλιτέχνης του δρόμου με τις δημιουργίες του, για το περιβάλλον, που με εξέπληξε ευχάριστα, βλέποντάς τες σε μια γωνία...

Συνεχίζοντας τον περίπατό μου, ένα σμάρι περιστέρια έπαιρναν το πρωινό τους!!

Ένα κλίκ και να τα...πως να μην χαμογελάσεις!!!

Τώρα που είναι η εποχή του καρπουζιού, ένα από τα ωραιότερα δροσερά φρούτα του καλοκαιριού, που νομίζω ότι όλοι μας το προτιμάμε...

Πήραμε που λέτε προχθές  ένα καρπούζι, από ένα συγκεκριμένο σούπερ μάρκετ, συνήθως ψωνίζω από το μπακάλικο της γειτονιάς μου που εκπολιτίστηκε και αυτό και λέγεται μίνι μάρκετ 😊...

Το έβαλα στο ψυγείο να παγώσει και ήρθε η ώρα να το κόψω...και τι βλέπω; ένα πεπόνι μέσα του...

Κοιτάζω απ έξω βλέπω καρπούζι, κοιτάζω το μέσα του, βλέπω πεπόνι...λέω θα με γελούν τα μάτια μου, βρε μπας και έπαθε καμιά μετάλλαξη και αυτό; έλα Παναγία μου λέω, τι είναι τούτο;

Το γυρίζω γύρω γύρω γύρω βλέπω φαρδιά πλατιά την ετικέτα...Κίτρινο καρπούζι!!!😮

Εμ ας πρόσεχα...🤣

Εννοείτε ότι δεν το φάγαμε όχι γιατί δεν ήταν νόστιμο, αφού από περιέργεια το δοκίμασα, αλλά  παιδιά, φτάνουν όσα μεταλλαγμένα τρώμε...το φυσιολογικό είναι να είναι το καρπούζι κόκκινο τέλος!! 😊

 Μικρά ίσως και ασήμαντα σαν αυτό, να κυνηγάς μια πεταλούδα να την φωτογραφίσεις και να μην σου κάθεται, να περιμένεις να ανοίξει τα όμορφα φτερά της και να μην το κάνει...και όχι μόνο αυτό;

Θα περίμενες να πάει σε κανένα λουλούδι, που αυτό ήταν το φυσικό, αλλά εκείνη προτιμούσε να κάθεται αλλού, όπως εδώ...

ή εδώ...

Σε πιο κοντινό εδώ...

Ενώ είχε όλες αυτές τις επιλογές στην αυλή μας μέσα!!

Τι να πεις; γούστα είναι αυτά!!

Θα σας ευχηθώ και θα σας αφήσω, με ένα ακόμα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα...

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα, να περνάτε καλά όσο μπορείτε και αν  γίνεται, προσπαθήσετε να χαμογελάσετε έστω και μια φορά μέσα στην μέρα...😊

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...

  

ΣΕ...ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!

Μεγάλη γιορτή σήμερα...

Τι να πρωτοπεί κανείς και τι να πρωτογράψει, για την Παναγιά μας!

Έχουν γραφτεί χιλιάδες χιλιάδων λέξεις για την Μητέρα που όλοι όσοι θέλουμε προστρέχουμε,  να παρακαλέσουμε να μας δίνει δύναμη και κουράγιο στην ζωή μας.

Ο καθένας μας για δικούς του προσωπικούς λόγους.

Ο άνθρωπος ον δυνατό μα και αδύναμο συνάμα, θέλει να πιστεύει ότι υπάρχει εκεί ψηλά κάποιος που θα ακούσει την προσευχή του.

Και το πιο προσφιλές  του πρόσωπο  είναι η Παναγία μας!!

Η πίστη, όπως την εννοεί ο καθένας μέσα του είναι η δύναμη, που θα του δώσει παρηγοριά στις δυσκολίες.

Ολοι την επικαλούμαστε στα δύσκολά μας, και στα χείλη μας η πρώτη λέξη που θα πούμε, είναι "βόηθα Παναγιά μου"!! Όμως...

Κάποτε είχα διαβάσει; ακούσει; δεν θυμάμαι ακριβώς, αυτό και μου έκανε εντύπωση.

"Ηταν λέει κάποιος που είχε πάει στον ουρανό...εκεί βρέθηκε μπροστα σε δύο πύλες...στην μία είχε αμέτρητο κόσμο που περίμενε στην σειρά...στην άλλη δεν υπήρχε κανείς.

Με απορία ρώτησε τον άγγελο που στεκόταν μπροστά στην μία πύλη, εκεί που ήταν ο κόσμος.

-Τι περιμένουν όλοι αυτοί άγγελε μου;

- Αυτή είναι η πύλη, των προσευχών και όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν  να  παρακαλέσουν την Παναγιά να τους βοηθήσει στις δυσκολίες τους. 

-Και στην άλλη πύλη; γιατί δεν υπάρχει κανείς;

-Ααα αυτή είναι η πύλη των ευχαριστιών, είπε ο άγγελος λυπημένος!"

Ένα ευχαριστώ ας μην το ξεχνάμε στην προσευχή μας... είναι τόσο λίγο στην δύναμη και στην γαλήνη που μας δίνει η Χάρη Της!!

Θα ήθελα να σας δείξω στο τέλος μια πανέμορφη εικόνα, την Παναγιά, την Γλυκοφιλούσα,  που μου έστειλε στο βάϊπερ η φίλη μας η Ρένα Χριστοδούλου...δεν την είχα ξαναδεί αυτήν την εικόνα και μου έκανε πού όμορφη εντύπωση έτσι που κρατούσε το θείο βρέφος.

Μια σκέψη πέρασε από το τον νου μου, με την άδεια της φίλης μας, που με χαρά το άκουσε,  πως θα μπορούσα να την αποτυπώσω κάπως, επάνω σε τι όμως, για να κάνω μια μικρή εικονίτσα, να την βάζαμε στο κρεβατάκι του μικρού μας να τον προσέχει...

Μετά από όχι και πολύ προσπάθεια αφού δεν είχα τόσο μικρή κορνίζα, κολλήθηκε επάνω σε ένα κομμάτι φελλό...

Η εικόνα είναι εκείνη που είδατε στην αρχή της ανάρτησης και η άλλη η μικρούλα που έκανα εγώ φωτοτυπία είναι αυτή!!

Δεν είναι ακριβώς αυτό που ήθελα, αλλά η Δύναμη Της είναι παντού με εικόνα ή όχι, είναι στην καρδιά μας... είναι η Μάνα, η  γεμάτη καρτερικότητα και αγάπη για όλους μας ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ!!

Να είσαστε όλοι καλά, χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν, να τους χαίρονται οι αγαπημένοι τους!! 

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΌΝΟΥ!!

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και όσο δύσκολο κι αν είναι χαμογελάστε στο διπλανό σας το χαμόγελο είναι ελπίδα!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...

   

ΩΔΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ ΠΟΥ ΧΆΝΕΤΑΙ!!

 Μια φορά και ένα καιρό το ποντίκι κοίταξε μέσα από την τρύπα του και είδε τον αγρότη και την γυναίκα του να ανοίγουν ένα δέμα.

Προς μεγάλο τρόμο, είδε ότι το δέμα περιείχε μια ποντικοπαγίδα.

Φεύγοντας τρέχοντας από το κτήμα,  το ποντίκι άρχισε να διαλαλεί το γεγονός.

"Στο αγρόκτημα υπάρχει ποντικοπαγίδα!"

Το κοτόπουλο στραβομουτσιούνιασε και του είπε..."Κοίταξε να δεις, αυτό εσένα πρέπει να αφορά και όχι εμένα. Μην με ενοχλείς."

Το ποντίκι πήγε στο γουρούνι και του είπε.. "Υπάρχει μια ποντικοπαγίδα στο αγρόκτημα" Το γουρούνι με συμπάθεια του απάντησε.

"Πολύ λυπάμαι κε ποντικέ, αλλά εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι γι αυτό, εκτός από το να προσευχηθώ. Θα σε συμπεριλάβω στις προσευχές μου." 

Το ποντίκι βρήκε την αγελάδα και της είπε το νέο "Υπάρχει μια ποντικοπαγίδα στο αγρόκτημα!" Η αγελάδα είπε "Λυπάμαι φίλε μου αλλά εμένα δεν μου πέφτει λογαριασμός."

Απογοητευμένο το ποντίκι γύρισε πίσω στο αγρόκτημα. Εκείνη την νύχτα ένας μεγάλος θόρυβος συγκλόνισε το σπίτι. Ήταν ένας θόρυβος σαν κι αυτός που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν αιχμαλωτίζει το θήραμα της.

Η γυναίκα του αγρότη έτρεξε να δει τι συνέβη. Στο σκοτάδι δεν μπόρεσε να δει ότι ένα δηλητηριώδες φίδι είχε πιαστεί στην ποντικοπαγίδα και προσπαθούσε μανιασμένα να απελευθερωθεί. Το φίδι την δάγκωσε.Ο αγρότης εσπευσμένα την πήγε στο νοσοκομείο και την εφερε πίσω με πυρετό. 

Ολοι ξέρουμε πως ο πυρετός πέφτει με μια φρέσκια κοτόσουπα. Έτσι ο αγρότης έσφαξε το κοτόπουλο για να φτιάξει την σούπα για την άρρωστη γυναίκα του.

Η αρρώστια δεν πέρασε. Έτσι άρχισαν συγγενείς και φίλοι να έρχονται να την δουν. Για να τους ταίσει ο αγρότης έσφαξε το γουρούνι.

Η γυναίκα τελικά πέθανε. Στην κηδεία της ήρθε όλο το χωριό και ο αγρότης χρειάστηκε πολύ κρέας για τον επικήδειο γεύμα και έτσι έσφαξε την αγελάδα.

Το ποντίκι τα έβλεπε όλα αυτά από την τρύπα του και λυπότανε  πάρα πολύ!!!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Φίλοι μου η σωτηρία του του πλανήτη που μας φιλοξενεί δεν είναι υπόθεση των λίγων, των δυνατών και συνάμα εκείνων που τον καταστρέφουν.

Είναι υπόθεση όλων μας. Να πιέσουμε  να διαμαρτυρηθούμε, να απέχουμε και να καταγγείλουμε.

Να εξοικονομήσουμε με κάθε τρόπο ενέργεια και να προστατέψουμε την γη, τον αέρα και την φύση.

Ετσι όταν βλέπουμε ή ακούμε ότι κάπου υπάρχει πρόβλημα στο περιβάλλον, μην νομίζετε πως δεν μας αφορά.

Η σωτηρία και η προστασία του περιβάλλοντος είναι δική μας ευθύνη.

Ας πάψουμε να κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας στα καλέσματα της φύσης και των συνανθρώπων μας για βοήθεια, σωτηρία και αντιμετώπιση της ρύπανσης και της καταστροφής, Φυσικής και ηθικής!!

<< Απόλυτη ελευθερία σημαίνει απουσία περιορισμών. Υπευθυνότητα σημαίνει περιορισμός. Με άλλα λόγια ελεύθερος άνθρωπος είναι εκείνος  που είναι υπεύθυνος  προς τον εαυτό του>>... και προς τον συνάνθρωπό του θα πρόσθετα εγώ..

-Henry Brooks Antams-

Ότι γράφτηκε εδώ ήταν αναδημοσίευση από την ειδική έκδοση  του Ακη Αγγελάκη, μικρές ιστορίες για δύσκολες ώρες!

Και αν δεν είναι αυτές οι δύσκολες ώρες, τότε ποιες άλλες είναι;

Μου άρεσε πολύ η ιστορία  του παραμυθιού που με ένα τόσο  απλό παράδειγμα, μίλησε για το περιβάλλον!! 

Ας ευχηθούμε να τελειώσουν σύντομα όλα όσα ταλαιπωρούν αυτόν τον καιρό τον όμορφο τόπο μας... 

Να μια φορά που δεν είναι καιρός για χαμόγελα... όμως πιστεύω ότι θα ξαναέρθουν!!

ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς χαμόγελο...

Η ζωή είναι εδώ!!

Να είστε όλοι καλά, να προσέχετε τον εαυτό σας 

Καλή εβδομάδα  να έχετε!!  

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!

ΔΡΟΣΙΕΣ...

Θερμοκρασία...40ο

Και τι κάνουμε για να δροσιστούμε;

Φανταζόμαστε βροχούλα...

Αλλά που να την βρούμε θα μου πείτε με τέτοιο καύσωνα...

Δεν είναι δύσκολο αν μπορείς να κλείσεις τα μάτια και να φανατιστείς ότι βρέχει...

Θα μου πεις, πως δεν είναι φθινόπωρο...ε και;

Βγάζουμε τα μπλοκ, τα μολύβια μας και ξεκινάμε, αφού η φαντασία μας κάνει τα πιο όμορφα ταξίδια.

Μπορεί να σου φέρει μια βροχούλα ας πούμε μια ζωγραφιά, που την βρήκαμε,..Εδώ 

'η και δεύτερη που την βρήκαμε Εδώ.

Μια παροιμία λέει..."Αύγουστος η άκρα του χειμώνα"😊

Κανονικά αυτές οι ζωγραφιές έπρεπε να τις έκανα το Φθινόπωρο αλλά, σαν ιδέα μου καρφώθηκε στο  μυαλό και  είπα γιατί όχι;

Άλλοι θα είναι στις θάλασσες να δροσιστούν και εμείς ζωγραφίζουμε βροχές!!

Όμως, ας μην γελιόμαστε, με τίποτα δεν αντικαθίσταται με το υπέροχο γαλάζιο χρώμα της, όταν αρμενίζουν επάνω της, καραβάκια με κόκκινα πανιά να μας δροσίζουν ατενίζοντάς τα!!

Ολα αυτά ήταν για να σας ευχηθώ έτσι απλά, να έχετε όλοι έναν δροσερό Αύγουστο και ας μπήκε με καύσωνα, είπαμε φαντασία...

Να είστε όλοι καλά, βάλετε όχι ένα, αλλά πολλά χαμόγελα στην ζωή σας, είναι πολύτιμα ακόμα και αν είναι κρυμμένα...

ΚΑΛΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟ!! 😎🏊‍♀️

Και καλό υπόλοιπο καλοκαιράκι!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!