Ο ΤΟΙΧΟΣ ΤΩΝ...ΧΡΩΜΑΤΩΝ..!!!

Πριν από λίγο καιρό έχω αποκτήσει ένα τηλέφωνο αφής.
Το πως το απέκτησα; με τον συνηθισμένο τρόπο.. μου δίνουν τα παιδιά το παλιό τους που για μένα είναι καινούργιο..χα..χα.
όταν αποκτήσουν εκείνα τηλέφωνα  νέας γενιάς και νέας τεχνολογίας..
Βρε που πάμε..που έλεγε και ένας αγαπημένος ηθοποιός της παλιάς γενιάς αυτός!!
Εκεί να δείτε πλάκα... Από την μια να το θέλω  για να βγάζω ωραίες φωτογραφίες και από την άλλη πως να το μάθω.. που αλλού πατούσα  το δάχτυλο και άλλο μου έβγαινε..χα..χα..τα χουμε ξαναπεί αυτά.!!
Ασε δε που είναι ένας ολόκληρος υπολογιστής στο χέρι σου..άπα..πα..πα!!
Πως θα τα χωρέσει όλα αυτά  το μυαλό μου;
 Τι το θελα η γυναίκα;  αλλά έλα που μου αρέσουν οι προσπάθειες!!
Βαστώντας που λέτε το καινούργιο μου κινητό όλο χαρά  περνούσα από έναν δρόμο που τον έχω περάσει αμέτρητες φορές και ο οποίος χωρίζεται από το αεροδρόμιο  με έναν τοίχο που όσα χρόνια μένω εδώ κοντά μισό αιώνα,ήταν ένας απλός τσιμεντένιος τοίχος... που ποτέ δεν μου πέρασε εννοείται από τον νου να τον 
φωτογραφίσω.
Περνώντας προχθές από τον ίδιο δρόμο, με περίμενε μια έκπληξη!! 

Έβγαλα το κινητό και άρχισα να φωτογραφίζω ότι με χαρά μου έβλεπα...ντάξει αρχάρια είμαι ακόμα..
Εδώ σας δείχνω την χαρούμενη έκπληξη που με περίμενε όταν βρέθηκα να περνώ από τον ίδιο αυτόν δρόμο .!!

Ο τοίχος από απόσταση...

Γέμισα χαμόγελα και ένα μεγάλο μπράβο νοερά έδωσα σε όσους είχαν την φαεινή ιδέα να μετατρέψουν τον γκρίζο τοίχο σε πανδαισία χρωμάτων.
Ωχ πάλι πολλά έγραψα παρεάκι μου..
Να είστε όλοι καλά ..να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να μην ξεχνάτε να κοιτάτε γύρω σας.. όλο και κάποια αφορμή θα βρείτε να χαμογελάσετε!!!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.