Το συμπόσιο της ποίησης έχει λήξει προ πολλού, όπως και το δρώμενο των 25 λέξεων και έχω κάτι χρεωστούμενα να σας δείξω παρεάκι μου...
Μπορεί η καινούργια χρονιά να διανύει κιόλας την 11η μέρα της και να γυρίζουμε σιγά σιγά στην κανονικότητα μας, όμως έμειναν από την περασμένη κάτι υπόλοιπα...
Επειδή δεν θέλω να χρωστάω τίποτε γενικώς ακόμα ούτε στον παλιό χρόνο, είπα να βάλω και τις δύο συμμετοχές μου σαν καθυστερημένο παιδί που είμαι, οι ρυθμοί μου έχουν πέσει βλέπεις, τα πόδια πια δεν τρέχουν τόσο πολύ όπως και τα χέρια!!🤣
Ομως παρόλα αυτά χαίρομαι που προσπαθώ κάθε φορά να συμμετέχω σε ότι δρώμενο τρέχει στην γειτονιά όταν μπορώ να το κάνω!!
Ενα από αυτά είναι και το συμπόσιο ποίησης που κάνει όταν οι συνθήκες της το επιτρέπουν, η Αριστέα μας!!
Και η Κική Κωνσταντίνου στο 10 με τις Ευέλικτες Αναμνήσεις της!!(ναι αυτή την φορά είναι δύο )που πήραν την πρώτη θέση με τα καταπληκτικά πονήματα τους! Μπράβο κορίτσια!!
Εδώ η λήξη και όλες οι τις όμορφες συμμετοχές !!
Η δική μου συμμετοχή...στο 26ο συμπόσιο της!
Τοκ, Τοκ, Τοκ.
Τοκ τοκ τοκ.
Στο άδειο σοκάκι το βήμα μου,
ακούγεται, σαν τον χτύπο της καρδιάς.
Εγώ και εκείνο.
Συγχρονισμός βήματος και καρδιάς.
Θαρρείς και έχεις βάλει μεγάφωνα και στα δύο.
Εκκωφαντικός ο ήχος σε μια πόλη χωρίς ανάσα.
Απέραντη ερημιά.
Ούτε ψυχή ζώσα.
Λες και ένα ανατριχιαστικό κουρνιαχτό, σκέπασε τα πάντα.
Αμάθητο το μυαλό προσπαθεί να καταλάβει σαν πρωτάκι στο σχολείο.
Πως; Τι; γιατί;
Αναπάντητα ερωτήματα!
Και εκεί στο πίσω μέρος του μυαλού, να αχνοφαίνεται η ελπίδα, πως δεν γίνεται
καταιγίδα χωρίς ουράνιο τόξο!
Η δεύτερη συμμετοχή μου ήταν στο κάλεσμα της Μαρίας με το Κείμενο της στο # 13 δρώμενο των 25 λέξεων!
Διαβάσετε Εδώ όλες τις συμμετοχές!!
Και εδώ η δική μου συμμετοχή...
-Σ αφήνω.
-Που πας;
-Δεν το βλέπεις; έχω γείρει.
-Δεν με κρατά οι ρίζες μου πια.
-Μην μ αφήνεις, δεν βλέπεις την καταχνιά;
-Έχεις το φεγγάρι.
Να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να βρίσκετε αφορμές έστω και για λίγο χαμόγελο, ποτέ δεν έβλαψε κανένα!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!
