Κάποιες φορές όταν η ζωή έχει κέφια, φτιάχνει τις δικές της ιστορίες, με ήρωες όλους εμάς.
Την ιστορία που θα σας πω...(Αααα θα μου πείτε σήμερα γιορτάζεις και θα μας πεις ιστορία;) Εεεε ναι, γιατί κάθε χρόνο ήθελα να το κάνω και να σας μιλήσω για αυτήν την φίλη, που την γνώρισα εδώ και δεκαπέντε χρόνια, ίσως να είναι και περισσότερα, μέσο ραδιοφώνου.
Από πάντα είχα την συνήθεια και την έχω ακόμα, να ακούω τα πρωινά μου ραδιόφωνο και μάλιστα μια συγκεκριμένη εκπομπή με κρητικά τραγούδια και που έπαιρναν ακροατές και έλεγαν μαντινάδες. Μέσα σε αυτούς όλους ήμουν και εγώ, όπως και η Αργυρώ. Δεν ήξερε η μια την άλλη, αλλά κάποια στιγμή και μόνο από την φωνή της αποφάσισα αν ήθελε να γνωριστούμε από κοντά, οπερ και εγένετο. Η οποία έκπληξη ήταν τότε που συναντηθήκαμε, πως είχαμε γενέθλια την ίδια μέρα, με την διαφορά ότι εκείνη είναι πολύ μικρότερη μου με έντεκα χρόνια διαφορά. Έκτοτε έχουμε γίνει τόσο καλές φίλες, αν και δεν βρισκόμαστε τακτικά μαζί, αν και μένουμε στην ίδια πόλη, εν τούτης κάθε χρόνο την μέρα των γενεθλίων μας στις 30 του Νοέμβρη θα συναντηθούμε για να δώσουμε τις ευχές μας η μία στην άλλη.
Μήπως σας θυμίζει κάτι αυτό; αυτό;😊 η εποχή αυτή ήταν πριν ίντερνετ.
Θα μου πείτε γιατί σας τα λέω τώρα;
Εεεε να...όλα αυτά τα χρόνια δεν σκεφτήκαμε να βγάλουμε μια φωτογραφία μαζί αυτήν την μέρα, οπότε αυτή η φορά ήταν ξεχωριστή, αφού αποτυπώθηκε από το κλικ του κινητού μας...
Είναι κάποιοι άνθρωποι που μπαίνουν στις ζωές μας από το πουθενά και μένουν!!
Μπορεί να πέρασαν τα γενέθλια μου, αλλά επειδή είναι κοντά και η σημερινή γιορτή μου, το κάνω...με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.
Για ακόμα μια φορά δεν θα κάνω την έκπληξη και θα σας κεράσω λουκουμάδες για τα γενέθλια, αφού το έχουμε παράδοση εδώ να τους φτιάχνουμε αυτήν την μέρα του Αγιου Αντρέα...
Το δεύτερο κέρασμα μου τα ξεχωριστά βάρβαρα, που και αυτά είναι παράδοση εδώ της Αγίας Βαρβάρας. Τα παιδιά μου περιμένουν πως και πως και τα δύο... Τελικά μέσα στην παράδοση είμαι. 😊
Και ένα έξτρα γλυκάκι για όσους δεν τρώνε τίποτα από τα παραπάνω, ένα κομμάτι γαλακτομπούρεκο, ελπίζω να σας γλυκάνει.
Αφού γλυκαθήκατε, είναι ώρα να σας δείξω πόσο τυχερούλα είμαι αφού η κλήρωση που έκανε η Μαίρη με την σκυτάλη της, έβγαλε το όνομα μου.
Τα δωράκια της έφτασαν και η χαρά μου δεν περιγράφεται φίλοι μου όταν ανοίγοντας το δέμα με περίμεναν δωράκια από τα χέρια της φτιαγμένα με πολύ αγάπη! ένα πολύ όμορφο κουτί με ντεκουπάζ γεμάτο με αποξεραμένα μυρωδάτα πότ πουρί, που στόλισε το Χριστουγεννιάτικό μας τραπέζι.
Σας εύχομαι να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να χαμογελάτε παρ όλα τα δύσκολα...το χαμόγελο δεν έβαψε ποτέ κανέναν.
Καλό γιορτινό μήνα να έχετε και καλό χειμώνα!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...