ΤΟ...ΓΛΥΚΟ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ

Αυτή η συνταγή παρεούλα μου 
θα μπορούσε να χάνεται στα βάθη των αιώνων ..
Ευφραίνει και μόνο από τα υλικά της τις καρδιές !!
Μου την έστειλε αγαπημένη φίλη ..και θέλησα να την μοιραστώ μαζί σας..

  Υλικά..
1  κιλό απλή καρδιά 
2 κιλά ήσυχη συνείδηση
5  χαρούμενα πρόσωπα
1 κιλό αληθινή αγάπη
3  φλυτζάνια γέλιο
2 κουταλάκια εξοχή

Εκτέλεση..
Ρίχνετε στην κατσαρόλα την ήσυχη συνείδηση και την απλή καρδιά.
Τα δουλεύετε πολύ καλά ώσπου να ασπρίσουν, να φουσκώσουν και να γεμίσει ολόκληρη η κατσαρόλα.
Προσθέτετε την αγάπη και το γλυκό σας παίρνει ένα ρόδινο χρώμα.
Στην συνέχεια ρίχνετε τα χαρούμενα πρόσωπα και γέλιο.
ΠΡΟΣΟΧΗ!! έστω και ένα κατσούφιασμα,
μπορεί να χαλάσει το γλυκό. 
Τα δύο κουταλάκια εξοχή,προσφέρουν άρωμα.
Στρώνετε με την κουτάλα της καλής θελήσεως και το ψήνετε στον φούρνο της ΥΠΟΜΟΝΗΣ.
Σερβίρεται,ραντισμένο  με την εμπιστοσύνη στον ΘΕΟ.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ..!!!!!!

Ας  ξεκινήσει η εβδομάδα μας αγαπημένο μου παρεάκι με χαμόγελο και ότι καλύτερο για τον καθένα σας..
Να προσέχετε τον εαυτό σας..παλέψτε γι αυτό που θέλετε..και κάπου στην πορεία θα ανταμειφθείτε για την προσπάθεια σας.!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!

Η .....ΟΔΥΣΙΑ..ΕΝΟΣ ΜΟΝΤΕΛΟΥ.!!!

Επιτέλους πάλι εδώ κοντά σας μετά από ένα μήνα σχεδόν ακούσιας αποχής αγαπημένο μου παρεάκι...μου λείψατεεεεε!!!
Είμαι πολύ χαρούμενη..που το πρόβλημα μου επιτέλους λύθηκε.!!!!
Με το λίγο κλεμμένο σήμα που είχα προσπάθησα να σας περιγράψω την ακούσια απουσία μου στην προηγούμενη ανάρτηση  μου από την γειτονιά γενικώς..
Πολύ ετεροχρονισμένα και επειδή η ταλαιπωρία μου άρχισε από το 17ο το  προηγούμενο παιχνίδι των λέξεων εδώ και ενάμιση μήνα περίπου ..

Θα μου πείτε τώρα τρέχει το επόμενο παιχνίδι..όμως..
Εμ δεν το  ξέρω; αλλά  θέλησα έστω και αργά (αφού δεν μπορούσα νωρίτερα)να μοιραστώ μαζί σας..την πραγματική Οδύσσεια αυτού του Μοντέλου για μένα...
Από την ώρα που γράφτηκε ..είχα πρόβλημα με τα μεηλ μου και δεν μπορούσα να το στείλω..
Ενημέρωσα τηνΜαρία  για τις προσπάθειες μου και το ότι δεν μπορούσα  της το στείλω..
Δεν ήταν και τίποτε σπουδαίο αλλά για μένα πάντα  μετράει η συμμετοχή ..
 Παρ όλα αυτά οι προσπάθειες μου συνεχίζονταν χωρίς επιτυχία..μέχρι που  η Μαρία είχε σκεφτεί να της το έλεγα από το  τηλέφωνο για να το βάλει στις συμμετοχές..
Μαρία μου σε ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια σου και την προσπάθεια..να μου βρεις  φωτογραφία αφού εγώ δεν μπορούσα.. 
Και ω..του θαύματος στην τελευταία.. προσπάθεια μου το μέηλ μου δούλεψε ..ίσα να πάει η συμμετοχή μου..η οποία επάτωσε..!!!
Ας την ξαναθυμηθούμε αφού έμεινε τόσο καιρό ..αδημοσίευτη.. 

4."Το μοντέλο"

-Αποκατάσταση; Αμάν βρε μάνα πόσες φορές θα το πω να το καταλάβεις;
Δεν θέλω να αποκατασταθώ λέμε.
Το ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ; Έβαλε τις φωνές για άλλη μια φορά η Ντίνα στην μάνα της.
-Γιατί βρε αγάπη μου κακό σου λέω; Να παντρευτείς να κάνεις οικογένεια, να δω και εγώ εγγονάκια!
-Ααα έτσι πες μας κυρά Ασπασία, ότι για τον εαυτό σου φροντίζεις.
Εεε όχι, δεν θα σου κάνω το χατήρι.
Δε θα περάσω τη ζωή μου στο χωριό, μέσα στο σπίτι να κάνω την οικοκυρά με ένα σωρό κουτσούβελα γύρω μου, να φωνάζουν να μαλώνουν και να σκουπίζω δάκρυα και μύξες. 
Είδαμε και σένα που αποκαταστάθηκες τα χάλια σου!

Τι να της απαντήσει τώρα; Σ' αυτό είχε δίκιο η κόρη της. Ο προκομμένος που παντρεύτηκε, μετά τα πρώτα μέλια του γάμου και την γέννηση της κόρης τους, την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια στην αρχή και μετά λάκισε για τα καλά, με μια που γνώρισε στα στέκια που σύχναζε.
Μόνη και με πολλά βάσανα την ανάθρεψε την Κωνσταντίνα η Ασπασία, που ήταν ένα κουκλί μελαχρινό με καταπράσινα  μάτια.
Όλοι στο χωριό έλεγαν πως όταν μεγαλώσει η μικρή θα γινόταν μοντέλο.
Που να ξέρει η μάνα πως στο μυαλουδάκι της πες πες το πίστεψε και εκείνη, αφού μεγαλώνοντας η Κωνσταντίνα τόσο πιο όμορφη γινόταν. Όσο για την γλώσσα της; Ροδάνι πήγαινε. Και  για την εξυπνάδα της είχαν να κάνουν!

Ενώ η Ασπασία σκεφτόταν αυτά, η Ντίνα πρώην Κωνσταντίνα, συνέχιζε να τα ψέλνει στην μάνα της, ενώ τα πράσινα μάτια της είχαν πάρει το χρώμα του θυμού.
-Θα φύγω από το σπίτι αν αρχίσεις το ίδιο τροπάριο πάλι. 
Εγώ θέλω να γίνω διάσημη! Μοντέλο! Να μιλάει ο κόσμος για μένα!
Και για να τελειώνουμε με αυτό το θέμα σου λέω ότι ήδη έχω δηλώσει συμμετοχή σε μια εκπομπή στην τηλεόραση και με δέχτηκαν.
Μεθαύριο φεύγω.

Τι να πει η Ασπασία; Ένα παιδί είχε πως να του χαλάσει χατίρι; Είχε μετράδι η αγάπη; Δεν είχε.
Ένας κόμπος έκατσε στον λαιμό της ενώ τις ξέφυγε ένας αναστεναγμός!

-Κάνε κορίτσι μου ότι νομίζεις καλύτερο για σένα.
Να ξέρεις μόνο ότι θα είμαι εδώ για σένα αν με χρειαστείς.
-Τι να σε χρειαστώ βρε μάνα;
Θα με δεις μια μέρα που θα φτάσω ψηλά και θα τρίβεις τα μάτια σου.
"Δεν θέλω να φτάσεις πουθενά κόρη μου. Ευτυχισμένη θέλω να είσαι", ψιθύρισε η μάνα. 
-Να προσέχεις παιδί μου.
-Οφουου.. και εσύ με τις συμβουλές σου!

Η μικρή βαλίτσα που κρατούσε στα χέρια μετά από δυο μέρες η Ντίνα, είχε μέσα όλα της τα όνειρα.
Ήταν πολύ όμορφη, το ήξερε. Η πασαρέλα θα γινόταν η γέφυρα που θα τα πραγματοποιούσε.
Την πρώτη φορά που περπάτησε επάνω της και η δέσμη φωτός από τους  προβολείς έπεσε επάνω της, ένιωσε την καρδιά της να χτυπά τρελά.
Χαμογέλασε ευτυχισμένη στον άντρα που βρισκόταν πίσω από τους προβολείς στο σκοτάδι.
Της είχε τάξει να την κάνει αστέρι!!! 
Λίγο καιρό αργότερα άνοιγε την πόρτα του πατρικού της. Στάθηκε δισταχτικά στο κατώφλι μην τολμώντας να προχωρήσει.
Μια αγκαλιά άνοιξε και την έκλεισε μέσα της!

Μια συμμετοχή που πέρασε από την βάσανο της Οδύσειας μέχρι να δημοσιευτεί παρεάκι μου..
Χαίρομαι που είμαι ξανά μαζί σας.. θα προσπαθήσω να περάσω σιγά σιγά από όλους σας.. 
Να είστε καλά, να προσέχετε  τον εαυτό σας  να μην ξεχνάτε το χαμόγελο μας βοηθάει στα δύσκολα..που  θέλουν υπομονή για να περάσουν!!!!
Σας ευχαριστώ πολύ  που περνάτε και τα λέμε ..!!!!

ΤΟ ΠΩΣ....ΤΗΝ ΠΆΤΗΣΑ....

 Οοοοοχι...δεν έχει φτιάξει το πρόβλημά  μου ακόμα...με την σύνδεση μου στο ίντερνετ παρεάκι μου..
Με δυο γραμμούλες δανεικό σήμα..και αν καταφέρω να  δημοσιεύσω και να σας εξιστορήσω με το νι και με το σίγμα..το πως την πάτησα..( έκανα και την έξυπνη τρομάρα μου..)  θα είναι για να μην βρεθείτε και εσείς στην ίδια θέση με μένα..
Το ιστορικό...
Έξη  χρόνια τώρα η  τηλεφωνική εταιρία Cyta ήταν η πάροχος μου..όλα καλά δεν είχα κανένα παράπονο.
Πριν από 20 μέρες με πήραν τηλέφωνο..
Κύριος..
Γεια σας λέγομαι τάδε..(δεν θυμάμαι πως) σας παίρνω από την cyta ..συνεργαζόμαστε πια με την βόνταφον και θα μπορούσαμε να σας αναβαθμίσουμε την ταχύτητα του ίντερνεντ γιατί είναι πολύ χαμηλή και να έχετε περισσότερα
λεπτά ομιλίας.
Εγώ...
 Δεν έχει λήξει το συμβόλαιο μου μαζί τους.. αφήστε που δίνω μόνο 23 ευρώ...
Κύριος..
Ξέρετε είμαστε συνεργάτες  τώρα δεν πειράζει που δεν έχει λήξει το συμβόλαιο σας και με 25 ευρώ θα έχετε τις παροχές που σας είπα..
Η σκέψη μου..
Αν είναι να δίνω δυο ευρώ παραπάνω ας το κάνω αφού και η ταχύτητα που έχω σέρνεται.. 
Εγώ..
Εντάξει.. με το φ.π.α  όλα 25; ας το κάνουμε..
Και αφού έδωσα το οκ..περίμενα να έρθει κάποιος με το συμβόλαιο να το διαβάσω...χα..χα..
Παραμονές Χριστουγέννων..έρχεται ένας κούριερ..εγώ έλειπα..με παίρνει τηλέφωνο να με ενημερώσει πως το φάκελο με το συμβόλαιο βρίσκεται στην εταιρία κούριερ και να πάω να το υπογράψω και να το στείλω πίσω..πόσο απλό ε; πάω εκεί και λέω  στην υπάλληλο ..να μου δώσει τον φάκελο..που ηταν ενας φακελος της Cytas και μέσα το συμβόλαιο της Βονταφον ...ΥΠΟΓΡΑΦΩ η καλή σου και τον στέλνω πίσω..
Μετά από δύο μέρες να ήταν ; μου στέλνουν με κούριερ το ρούτερ ..να το συνδέσω μόνη μου; και καλά εγώ  είχα και τον καλό μου που σύνδεσε τα καλώδια.(θα τα κατάφερνα και μόνη μου , αλλά ήθελα να του δώσω τα εύσημα που το έφτιαξε)
Περιμένουμε μια μέρα..δυο μέρες..την σύνδεση..τους παίρνω τηλέφωνο..
Τι γίνεται λέω ..ακόμα να μας συνδέσετε..
Κάνουμε αναβάθμιση μου λένε..ελπίζουμε σύντομα να είστε οκ...
Οντως την τρίτη μέρα είχαμε και τηλέφωνο και ίντερνετ..όλα καλά.. είχα και την φωτογραφική σκυτάλη που ήθελα να γράψω..για την Πρωτοχρονιά..μην χάσω δρώμενο..χα.χα.
Και έρχεται η δεύτερη μέρα της Πρωτοχρονιάς!!
Και να η βλάβη..αυτήν φορά ..ξανά μανά χωρίς σταθερό και ίντερνετ..μια μέρα ..δυο μέρες την τρίτη μέρα πάω στις κόρης μου από πάνω να πάρω τηλέφωνο τεχνικό της βονταφον..
Εγω..
Εχουμε πρόβλημα με την σύνδεση εδώ και δυο μέρες σας παρακαλώ πότε θα την φτιάξετε;
Τεχνικός.. κάνουμε ΄ότι μπορούμε..η βλάβη είναι από τον ΟΤΕ...
Εγώ.. 
ο ΟΤΕ..έφτιαξε τις βλάβες του εχθές..είδα τους τεχνικούς της και τους ρώτησα..
(Ηταν 4 του Γενάρη..ημέρα παρασκευή)
Τεχνικός.. 
Κανουμε προσπάθεια να το φτιάξουμε από εδώ...Θα σας πάρει ο κύριος τάδε την επόμενη Τρίτη 8 του μήνα να σας ρωτήσει αν έχει  αν έφτιαξε το πρόβλημα σας..σας στείλαμε και μήνυμα..
Εγώ..με ανοιχτό στόμα..
Δηλαδή; θα είμαστε μέχρι τότε χωρίς σταθερό; σας έχω πει ότι δεν πιάνουν και τα κινητά μας μέσα στο σπίτι..και μας είναι απαραίτητο..από τις  18 μέρες που είμαι στην εταιρία σας..μια εβδομάδα μόνο είχα τις υπηρεσίες σας...
Εν το μεταξύ  ποιος με φώτισε και τόση ώρα μιλούσα μαζί του..άνοιξα το συμβόλαιο που είχα υπογράψει ..και μου ήρθε ο  ουρανός σφοντύλι..και ο λόγος; το συμβόλαιο έγραφε πως θα πληρώνω 34.50 ευρώ τον μήνα.!!!!!!! 
Λέω στον τεχνικό να με συνδέσει με κάποιον ηπεύθηνο.
Εγώ..
Είμαι πολύ δυσαρεστημένη  μαζί σας(με την βόνταφον) εκτός από εδώ και 19 μέρες από την σύνδεσή μας..έχω μόνο μια εβδομάδα τις παροχές σας.. Σας παρακαλώ ακόμα πολύ να μου πείτε μου γιατί γράφει το συμβόλαιο μου πως θα σας πληρώνω αυτά τα χρήματα;
Υπεύθηνος..
Μα κυρία μου έχετε ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ αυτό το συμβόλαιο...
Εγώ..
Ναι αλλά με τι διαδικασίες το έχω υπογράψει..αυτήν την στιγμή νιώθω ότι έχω εξαπατηθεί και θέλω να διακόψω την συνεργασία μου μαζί σας..
Υπεύθηνος..
Αν διακόψετε από μέρους σας..θα πληρώσετε ρήτρα 161.30 ευρώ..
(πως δεν έπαθα εκείνη την ώρα καρδιακό ήταν θαύμα)
Αρχισε το μυαλό μου να δουλεύει..
Εγώ..
Είστε καλά; για πέντε μέρες σύνδεση.θα σας δώσω τόσα χρήματα; Ούτε ένα ευρώ δεν θα σας δώσω..να μου βρείτε την ηχογραφημένη συνομιλία μου με τον συνεργάτη σας.. που να συναινώ εγώ σε αυτά τα χρήματα και να σας τα δώσω..πείτε μου εσείς ένα λόγο που να θέλω να πάω από τα 23 ευρώ στα 34 ..απλά ένα σταθερό έχω και το ίντερνετ ..Θα σας πληρώσω μόνο τις μέρες  αυτές..που είχα σύνδεση...μεγάλη γυναίκα είμαι αλλά ηλίθια δεν είμαι..
Υπεύθηνος ..
Αυτοί είναι οι κανόνες κυρία μου..
Εγώ..
Δεν τους αποδέχομαι και κάνετε ότι νομίζετε.
Και τώρα τι κάνουμε Ρούλα; 
Συζητήσεις επί συζητήσεων  παιδιά..επί του θέματος..οικογενειακά συμβούλια με το έμπα του καινούργιου χρόνου.. να είμαστε καλά στην υγεία μας και να έχουμε πάθει νευρικό κλονισμό.. κατάλαβες; 
Το μόνο που μας έμενε να πάμε σε άλλη τηλεφωνική εταιρία και να κάνω ένα άλλο συμβόλαιο ..αυτήν την φορά με υπάλληλο που τον έβλεπα και με έβλεπε..και μου εξήγουσε τους όρους τους..πως θα περιμέναμε να εγκριθεί η  καινούργια σύνδεση..η οποία απορίφθηκε γιατί ο προυγούμενος πάροχος δεν είχε κάνει την αποδέσμευση.
Και μας έρχεται ο πρώτος λογαριασμός στις 12 του μήνα ..40 ευρώ..
Μου ανάβουν τα λαμπάκια μου.. παίρνω αγκαλιά το ρούτερ τους, το συμβόλαιο και τον λογαριασμό και τα πάω στο κοντινότερο κατάστημα της Βόνταφον..εξηγώ για εκατοστή φορά το πρόβλημα..στο υπεύθηνο  και τα αφήνω όλα εκεί..λέγοντας του ότι δεν θέλω να με ενοχλήσετε άλλη φορά   
Εννοεί ότι ο υπάλληλος δεν έφταιγε.. 
Και ερχόμαστε στις 16 του μήνα ..μας παίρνουν  τηλέφωνο από την Βόνταφον ..αν θέλουμε να να πληρώνουμε λιγότερα ..και να συνεχίσουμε μαζί τους..
Εγώ..
Οχι κυρία μου.. ήδη έχω πάει αλλού..
Μα θα πληρώσετε τα ρήτρα..120 ευρώ..
Εγώ..
Δεν έχω συμπληρώσει ούτε ένα μήνα σύνδεση μαζί σας και επειδή έχω ψάξει τα δικαιώματα μου ξέρω ...ότι αν είμαι δυσαρεστημενη με την εταιρία σας .. μπορώ να φύγω χωρίς να πληρώσω ρήτρα...
Και η απάντηση της...
Αυτά ήταν παλιά...τώρα έχετε μόνο 15 μέρες να ακυρώσετε..
Και εγώ ο βλάκας  δεν της λέω...ότι αν αφαιρέσουμε τις μέρες που δεν είχα σύνδεση.. δεν θα είναι ούτε τόσες..!!!
Αν είχατε την υπομονή φίλοι μου να φτάσετε μέχρι εδώ ..σας βγάζω το καπέλο και σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που μου αφιερώσατε..
Αυτό ήταν το πρόβλημα της απουσία μου  όλο αυτόν τον καιρό ..προσπαθούσα κατά διαστήματα.. να μπαίνω μέσα με λίγο ίντερνετ που έπαιρνα από της εγγονής μου από πάνω !!
Το καλό της όλης υπόθεσης..είναι ότι ήμασταν πολύ καλά στην υγεία μας...και αυτό ήταν το πιο ουσιαστικό..
Εγραψα την ιστορία αυτή για να προσέχετε αγαπημένο μου παρεάκι..για να μην την πατήσετετε και εσείς σαν και μένα...να προσέχετε!!!
Χαίρομαι πάρα πολύ που είμαι ξανά κοντά σας..μου λείψατεεεεεεε!!!
Σιγά ..σιγά θα αναπληρώσω τις (αποχές) μου στις επισκέψεις  μου..
Να είστε όλοι καλά,να προσέχετε τον εαυτό σας και να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε ακόμα και στα δύσκολα.. θα περάσουν και.. όλα θα πάνε καλά..!!
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που περνάτε  και τα λέμε.. 

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!! ΜΕ ΦΩΤΟ-ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΣΚΥΤΑΛΗ...#2..!!!

Η ΖΩΉ ΜΟΥ ΟΛΗ!!

Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις; με ρωτούσαν όταν ήμουν μικρή..και ενώ τα πιο πολλά παιδιά συνήθως έλεγαν γιατρός..δασκάλα ..εγώ απαντούσα χωρίς δισταγμό.

Αεροσυνοδός.

Κανείς δεν ήξερε πως μου είχε μπει αυτή η ιδέα στο μυαλό.

Τι ήταν αυτό που είχε φωλιάσει στην μικρή  καρδιά μου; 

Ούτε και εγώ το ήξερα.

Το άκουγε η μοίρα των ονείρων και χαμογελούσε...

Όταν σχόλαγα από το σχολείο η πρώτη  μου δουλειά  ήταν να βγάλω τα παπούτσια μου και να τρέξω στην παραλία.

Μου άρεσε να κάθομαι στην άμμο και να παρακολουθώ τους γλάρους στα πετάγματα τους.

Το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν το όνομα μου..ήθελα να το αλλάξω..να με έλεγαν Ελπίδα...όνομα που θύμιζε προσμονή..και εγώ ήμουν γεμάτη από αυτήν..για να πραγματοποιήσω το όνειρο μου.

Με έλεγαν πολλές φορές ονειροπαρμένη.. δεν με ένοιαζε Ακόμα και σήμερα που τα μαλλιά μου έχουν γκριζάρει  ονειρεύομαι..

Μπορούσα να μένω εκεί με τις ώρες..να χαζεύω τις βουτιές τους όταν έπεφταν με ορμή μέσα στην γαλάζια θάλασσα και μετά με ένα δυνατό πέταγμα να βρίσκονται ψηλά στον ουρανό.

Γεια σου γλάρε...κάποια μέρα θα πετάω και εγώ σαν και σένα..θα γίνω αεροσυνοδός..του φώναξα δυνατά.

Γεια όμορφη..σαν να άκουγα να μου λέει εκείνος,ανοίγοντας τα φτερά του  πετώντας μακρυά.

Τελείωσα το δημοτικό..οι καιροί δύσκολοι τότε.

Που να βρεθεί η μπόρεση για να συνεχιστεί το γυμνάσιο.

Σαν μεγαλύτερη έπρεπε να δουλέψω..να συνεισφέρω στην οικογένεια..πίσω από εμένα άλλα τέσσερα μικρότερα αδέλφια..

Το όνειρο μπήκε στην αναμονή...

Στα  δεκαεφτά μου..τοκ..τοκ..μου χτύπησε ο έρωτας την πόρτα.

Πως να μην ανοίξεις σε δυο καστανοπράσινα μάτια που σε κοίταζαν και σου έκοβαν την ανάσα;

Ήταν και αυτά τα νιάτα βλέπεις !!

Η μοίρα των ονείρων  αυτήν την φορά χαμογέλασε πλατιά.

Έγινα ερωτική μετανάστρια και η ζωή διεκδίκησε  τα δικαιώματα της. μπήκαν τα "πρέπει" μπροστά.. Οικογένεια παιδιά και αγάπη πολύ..δεν έχεις χρόνο για όνειρα.

Θα ήμουν αχάριστη αν είχα παράπονο. Η ζωή μου έχει χαρίσει  απλόχερα ότι μπορούσε να ζητήσει κάποιος από εκείνη.

Και το όνειρο; θα αναρωτηθείτε.

Α..αυτό...έμεινε κλεισμένο στο κλουβάκι της  ψυχής μου. Είναι.. που πρέπει να αλλάζεις ρότα..να συμβιβάζεσαι.

 Συνεχίζεις γιατί δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η μοίρα των ονείρων.

Δεν ήμουν επαναστάτρια..θα έλεγα ότι ακολουθούσα το πεπρωμένο  μου..είναι κάποιες στιγμές που ζυγίζεις τα υπέρ και τα κατά ..και κρατάς τα καλύτερα. 

Τα χρόνια περνούσαν όπως πρέπει να περνούν..γρήγορα χωρίς να τα παίρνεις είδηση..και κάποια στιγμή ο χρόνος είναι άπλετος για σένα..τα έχεις τακτοποιήσει όλα εκεί που έπρεπε να είναι.

Και τότε ήταν που ήρθε στην ζωή μου το blogging..

Σαν φοβισμένο πουλάκι (να το πάλι το πέταγμα) άνοιξα το κλουβί της καθημερινότητας μου και άρχισα να μαθαίνω  όλο και περισσότερο να πετώ με τα φτερά της ψυχής μου..

Δεν ξέρω αν ήταν το κάρμα μου  ή η μοίρα των ονείρων..που στην αρχή της συζυγικης  ζωής μου έβλεπα ταχτικά  ένα συγκεκριμένο  όνειρο.

Πως ήμουν ένα γλάρος και πετούσα πάνω από την θάλασσα.!! 

Δεν ξέρω .. αν ήταν σύμπτωση που το σπίτι μου βρίσκεται δίπλα της και οι γλάροι δεν έχουν λείψει πότε από την ζωή μου...!!!

"Αυτή ήταν η δικη μου συμμετοχή στην Φωτο-συγγραφική σκυτάλη 
που διοργανώνει η φίλη μας Μαίρη με την Γήινη ματιά της 

Την εικόνα  για να συνεχίσω την σκυτάλη  μου την παρέδωσε η Αννετά..κι...και εγώ  στην συνέχεια θα δώσω την δική  μου σκυτάλη

αυτή  που επέλεξα  στην φίλη μας την Ελένη..με  τα μονοπάτια της φαντασίας της

πηγή

Ελπίζω Ελένη μου να σου φέρει έμπνευση η δική μου  εικόνα.

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ !!

ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.!!!!!!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!!!