Ομορφαίνει ο κόσμος με την παρουσία σου.
Σαν την Άνοιξη που ήρθε.
Προσπαθώ να μην χάνω λεπτό από την παρουσία σου.
Θα ήθελα να είχα περισσότερο την συντροφιά σου.
Αν ήταν δυνατόν μέρα και νύχτα.
Το ξέρω ότι αυτό δεν είναι δυνατόν και αποδέχομαι τον ρόλο μου.
Είμαι η εφεδρική, όπως λέμε η εναλλακτική λύση.
Μιλάω για σένα συνεχώς, τι κάνεις, τι λες.
Ίσως υπερβάλλω κάποιες φορές, το ξέρω.
Σε κρατάω στην αγκαλιά μου και ρουφάω την μυρωδιά σου, λίγο πριν φτερουγίσεις.
Σ αγαπώ με μια αγάπη απροσμέτρητη.
Ακριβό μου πλάσμα.
Ανάσα και οξυγόνο μου!
Γράφτηκαν καταπληκτικά και πολύ συγκλονιστικά ποιήματα. Την πρωτιά την πήρε η Ελένη Ποιώ με το ποίημά της "Επίκληση"
Τα συγχαρητήρια μου και σε όλους όσους συμμετείχαν σε αυτό το εξαιρετικά υπέροχο συμπόσιο.
Ήταν αυτονόητο πως όλα, σχεδόν θα μιλούσαν για την τραγωδία των Τεμπών, εκτός από ένα δύο ίσως, μέσα σε αυτά και το δικό μου, που το θέμα του δεν ήταν τα Τέμπη. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, για τον χρόνο που του αφιερώσατε. όλες οι συμμετοχές ΕΔΏ!
Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να είσαστε όλοι καλά.
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να μην ξεχνάτε πως, "οι ρυτίδες θα έπρεπε απλώς να υποδεικνύουν από που έχουν περάσει τα χαμόγελα." Μάρκ Τουέην. Αμερικανός συγγραφέας.
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.
