ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΤΗΝ.... ΩΡΑ ΜΟΥ!!!

Όταν περάσουν τα χρόνια και έχεις πια τελειώσει με τις υποχρεώσεις σου...μεγάλωμα παιδιών και εγγονιών...(όχι πως τελειώνουν ποτέ..αλλά λέμε τώρα..😊) τότε υπάρχει λίγος χρόνος να ασχοληθούμε  ..και με τα χόμπυ μας..
Μαζί με το διάβασμα, το πλέξιμο είναι η ασχολία για μένα που με ξεκουράζει και με χαλαρώνει...ακόμα και οι γιατροί το συνιστούν ..ότι είναι χαλαρωτικό...
Ακόμα μια αγάπη μου  και ξεκούραση μου εννοείτε ότι είναι  να μπλοκάρω ..(από το μπλόκιν..χι..χι😉) τις ελεύθερες ώρες μου..
Παρότι τα χέρια μου δεν με βοηθούν πια..ακόμα και στο πληκτρολόγιο ..
έχω βρει  ένα τρόπο να πληκτρολογώ χα..χα.. με το μολύβι,ναι..ναι..🤣 εδώ και η απόδειξη..

Και η πατέντα μου να ξεχωρίζω τα γράμματα..μην μου πείτε ότι δεν γελάτε;🤣🤣 

Παρασύρθηκα πάλι...
Είπαμε θα μιλήσουμε για το πλέξιμο..που για μένα είναι ο τρόπος δημιουργίας.. αφού είναι αυτό που αγαπώ να κάνω...
Που λέτε λοιπόν..αφορμή για να πλέκω δεν μου λείπει ποτέ..
Αυτή την φορά  μου χάρισε μια  φίλη μαλάκια που δεν τα χρειαζόταν πια..και με την ευκαιρία αυτή, σιγά που θα την έχανα..😊
έπλεξα για εκείνη και τις κόρες της κάτι μικρό, πιάστρες κουζίνας..για να την ευχαριστήσω...

Στο ενδιάμεσο..έχω διαβάσει  ένα υπέροχο   βιβλίο του Μενέλαου Λουντέμη  το...<<συννεφιάζει>> 
Δώρο της εγγονής μου Γιωργίνας..
Σας το  συνιστώ ανεπιφύλακτα από τα ωραιότερα που έχω διαβάσει..!!!

Ο  Μενέλαος Λουντέμης έγραφε όπως ανάσαινε, δεν σταματούσε ποτέ...
Σχεδόν καθένα από τα βιβλία του είναι και  μια μαρτυρία από τη μακρόχρονη οδύσσειά του στους χώρους της εξορίας -μέσα και έξω από την Ελλάδα.
''Στρατής Τσίρκας'' 
Να είστε καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα...να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε..είναι  σημαντικό..!!
Σας ευχαριστώ πολύ παρεάκι μου που περνάτε και τα λέμε..!!!

ΚΑΤΙ ΑΠΛΌ...ΧΑΛΑΡΩΝΟΝΤΑΣ..!!!.

Επιτέλους κατάφερα να βάλω σε μια τάξη.. ένα σπίτι που ήταν ακατοίκητο  τόσους μήνες παρεάκι μου...και να πιω ένα καφέ αγναντεύοντας χαλλλλαρά  όπως λέμε και στην πατρίδα την Σαλονίκη...!!

Το πόσο το είχα ανάγκη δεν λέγεται..
Νομίζω όμως  ότι όλοι μας το χρειαζόμαστε αυτό.. έστω και για λίγες μέρες οι πολλές .. δεν έχει σημασία...
Σημασία έχει να ξεφύγουμε λίγο από την καθημερινότητα..
Η αλλαγή του τοπίου  όποια και να είναι αυτή, μας αλλάζει την διάθεση προς το καλύτερο..
Στο μεταξύ... να μην ξεχνάμε και την παλιά μας τέχνη κόσκινο...χα..χα.. που λέει και μια παροιμία.
Και τι άλλο θα ήταν  αυτό που 
έγινε στα γρήγορα λίγο πριν αφήσουμε την πόλη οέο;
Μα θέλει και ρώτημα; 
Φυσικά πλεχτό...

Μια θήκη γυαλιών...που είναι και η εποχή τους..για μια φίλη της κόρης μου

 

και....
ένα σάλι που μου ζήτησε μια ανιψιά μου.. για τις δροσερές βραδιές του καλοκαιρινοφθινόπωρου..!!!

Οπότε κατανοείτε νομίζω απόλυτα ότι δεν είχα καθόλου χρόνο για να κάνω και εγώ τις βόλτες μου στα στέκια σας..να χαλαρώσω μαζί σας και να τα πούμε λίγο..
Ελπίζω να το κάνω στις μέρες που θα  ακολουθήσουν σιγά σιγά..
Αυτά τα λίγα σήμερα από μένα ..να σας ευχηθώ να είστε όλοι καλά..
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα.. και να μην ξεχνάμε..πως το χαμόγελο είναι μια 
καμπύλη που ισιώνει τα στραβά..

Αυτό το έχω διαβάσει κάπου και νομίζω ότι είναι υπέροχο..
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..!!!