Βρισκόμαστε φίλοι μου ήδη στην καρδιά του φθινοπώρου. Το ζεστό τσαγάκι,
έχει αντικαταστήσει το δροσερό παγωτό.
Οι ορθάνοιχτες πόρτες και τα παράθυρα, έχουν αρχίσει να κλείνουν τα βραδάκια που δροσίζει για τα καλά. Το μαμαδίστικο σλόγκαν "να πάρεις ζακέτα" 😊ακούγεται όλο και συχνότερα!.
Από το Facebook η φωτό
Η επισκέψεις της βροχής, καλοδεχούμενες στο διψασμένο χώμα που την λαχταρά. Η μυρωδιά του γνωστή σαν η μυρωδιά του Φθινοπώρου.
δική μου
Η χρωματική παλέτα του κίτρινοκαφέπορτοκαλοκόκκινου, επάνω στα φύλλα των δέντρων, μοιάζει με πίνακα, που με τα πινέλα της έχει ζωγραφίσει η φύση!
πηγή
Μου αρέσει αυτή η εποχή και προπαντός όταν κοιτάς ψηλά, λατρεύω αυτό το κυνηγητό των σύννεφων και δεν μπορώ να αντισταθώ στην παρόρμησή μου να τα φωτογραφίζω.
Εκεί που τα πρώτα σύννεφα, κάνουν την εμφάνισή τους, στην αρχή δειλά δειλά...
παίζοντας με χρώματα και σχήματα μοναδικά και ανεπανάληπτα.
Ένας Φθινοπωρινός ήλιος που προσπαθεί μέσα από την αχλή του δειλινού να φωτίσει την μικρή πλατεία μας.
Παρα πολλές οι φωτογραφίες μου. Δεν ήξερα τι να πρωτοβάλω.
Τι μας λείπει; μα φυσικά ένας νυχτερινός ουρανός με την πανσέληνό του! Ολόλαμπρη, ενώ τα σύννεφα της κάνουν χώρο να προβάλει, ανάμεσα από τους τείχους των σπιτιών της γειτονιά μου!
Για να ξεκινήσει όμορφα η εβδομάδα μας!
Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να είστε όλοι καλά, να προέχετε και να αγαπάτε τον εαυτό σας, να περνάτε όμορφα με ότι κάνετε. Και να μην ξεχνάτε πως το κάθε χαμόγελο σας βγαίνει από μια όμορφη ψυχή!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!