Πάσχα ήταν και πέρασε.. έγινε κι όλας ανάμνηση.. Όμως αυτό το Πάσχα συγκεκριμένα,δεν νομίζω ότι θα σβήσει ποτέ από την μνήμη μας με όλες όσες δυσκολίες το συνόδευσαν..
Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε γι αυτές.
Τις ξέρουμε όλοι πολύ καλά..
Να είστε όλοι καλά να περνάτε ακομα καλύτερα παρεακι μου κάνοντας αυτό που αγαπάτε ότι και να είναι αυτό..
Θα τις αφήσουμε πίσω μας, χωρίς να τις ξεχάσουμε, κοιτάζοντας μπροστά.. γιατί αυτό (πρέπει) να κάνουμε.
Δεν γυρίζουμε πίσω..
Και αφού είμαστε ακόμα στην φάση των ελεύθερων πολιορκημένων , βάζουμε το μυαλουδάκι μας να κάνουμε τις ώρες μας δημιουργικές έτσι για να περάσει η ώρα βρε αδερφέ...
Εδώ και χρόνια ήταν ένα λευκό τραπεζάκι στην αυλή μας..
Που πότε πότε φιλοξενούσε και κανένα λουλουδάκι..
Τώρα τελευταία όμως το έβλεπα με λοξό μάτι..
Θες η καραντίνα; θες που μπορεί να το έκανα και χωρίς αυτήν; μια φορά ήρθεν η ώρα του που λένε.
Βέβαια το τόλμημα..ήταν πολύ θρασύ..όπως λέμε που πας ξυπόλυτη στα αγκάθια..ένα τέτοιο πράγμα..
Εντάξει κάθε αρχή και δύσκολη, όμως η προσπάθεια για μένα μετράει.
Μην περιμένετε εδώ την τελειότητα; σας το λέω..
Αααα ακόμα δεν σας είπα τι θα κάνω ε;..χα..χα ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι το ίδιο τι να σου κάνει μάνα μου;
Λοιπόν αυτό το λευκό τραπεζάκι..αποφάσισα να το κάνω ντεκουπαριστό να ταιριάζει με τον κήπο αφού βρίσκεται εκεί και πίνουμε τον καφέ μας..
Το πρώτο πράγμα ήταν να βρω χαρτοπετσέτες που από αυτές είχα ένα ολόκληρο κουτί που μου είχε στείλει κάποτε η φίλη μας η ποδηλάτισσα..
Διάλεξα κάποιες που να ταιριάζουν με την χρήση του τραπεζακίου και τον χώρο που βρίσκεται..
Εννοείτε ότι την δύσκολη δουλειά το αστάρι την έκανε ο Γιώργος μου..
Εδώ η αναζήτηση της χαρτοπετσέτας..
Βήμα-βήμα η προσπάθεια..
Σαν λευκό το φόντο μου άρεσε..
Αλλά όταν δεν έχεις και τα κατάλληλα υλικά και εν μέσω καραντίνας που να τα βρεις...χρησιμοποιείς ότι έχεις...
Όμως ήθελα λέει να του κάνω ένα πολύ ελαφρύ βεραμάν.
Οι φωτογραφίες το ωραιοποιούν..
Αν θέλετε να μιλήσω ειλικρινά, το αποτέλεσμα δεν με ικανοποίησε και τόσο..όμως ακόμα και τις αποτυχίες μας ας μην διστάζουμε να τις μοιραζόμαστε..η επόμενη φορά θα είναι καλύτερη..
Εδώ έτοιμο να επιτελέσει την αποστολή για την οποία φτιάχτηκε..όμορφο ή έτσι κι έτσι..είναι το τραπεζάκι μας..χι..χι..
Από το μέρος της αυλής μας, μπροστά από το παράθυρο ..
Και εδώ, μόλις που διακρίνεται στο κάτω μέρος της φωτογραφίας μέσα από το παράθυρο.!!
Μετά
από την παρότρυνση της Άννας της Flo να αλλάξω το χρώμα στα ποδαράκια του τραπεζακιού ...που το έκανα...εεεεε ναι τώρα μου άρεσε και μένα καλύτερα..χα.χα.ήταν αυτό που μου κλωτσούσε στην εικόνα του και δεν ήξερα τι ήταν.
Αννιώ μου ευχαριστώ πολύ
μια αγκαλίτσα..!!!
Να είστε όλοι καλά να περνάτε ακομα καλύτερα παρεακι μου κάνοντας αυτό που αγαπάτε ότι και να είναι αυτό..
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα..
Αααα και μην ξεχνάτε το χαμόγελο..είναι το οξυγόνο μας..και τώρα ακόμα περισσότερο το χρειαζόμαστε..!!
Αυτό το τριανταφυλλάκι μας αφιερωμένο σε όλους σας!!