Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Δευτέρα 19 Μαΐου 2025

ΚΑΤΙ...ΑΝΑΛΑΦΡΟ!..

Ξεκινάει η καινούργια εβδομάδα και είπα να ασχοληθούμε με κάτι  ανάλαφρο.

Σας έχω μιλήσει πολλές φορές για τον εγγονό  μου τον Άρη, που ήταν η αιτία να μπω στο χώρο του μπλόγκιν, κ.τ.λ.  και κ.τ.λ.

Αυτό που λέτε το παιδί, αγαπούσε και αγαπάει πολύ το ποδήλατο και όποτε έχει χρόνο από την δουλειά του και από τις οικογενειακές υποχρεώσεις, συμμετέχει σε ποδηλατικούς γύρους.  

Όπως εδώ...

Θα μου πείτε μπράβο του παιδιού και εγώ του το λέω, αλλά έχει και κάτι περίεργες ιδέες βρε παιδί μου! 

Πριν αρχίσει ο ποδηλατικός γύρος, έρχεται και μου λέει. 

-Γιαγιά, μήπως μπορείς να γράψεις κάτι για την ποδηλατάδα που θα γίνει σε λίγες μέρες;

-Εγώ; του λέω. Γιατί;

-Να καλέ γιαγιά, έτσι για να ωθήσουμε κάποιον να κάνει ποδήλατο, μου είπε με ένα μεγάλο χαμόγελο. 

-Έλα ξέρεις τον τρόπο να το κάνεις! 

Και τώρα πέστε μου μπορείς να πεις όχι;

Οπότε, πάρτε και εσείς μια γεύση...  ποδηλατάδας! 😄

πηγή
Βάλε το πόδι σου στο πετάλι.

Έλα και εσύ και όλοι οι άλλοι.

Για μια ωραία ποδηλατάδα

και να χαρούμε Κρήτη κι Ελλάδα.

Βάλε σακίδιο στην πλάτη

και ακολούθησε το μονοπάτι.

Το κράνος βάλε στο κεφάλι, 

για να το κάνουνε και όλοι οι άλλοι.

Το τι οφέλη θα αποκομίσεις,

θε να το δεις αν το τολμήσεις.

Στου ποδηλάτου σου βάλε τη σέλα,

πάθος και όρεξη και λίγη τρέλα.

Βουνά και κάμπους κάνε δικά σου,

δες τους ορίζοντας είναι μπροστά σου.

Παντα είναι εύκολο το μονοπάτι,

όταν χορταίνει ομορφιά το μάτι.

Αν θες να ζήσεις ότι εμείς ζούμε,

μες την παρέα μας σε προσκαλούμε.

Ελα να κάνουμε ποδηλατάδα, για να χαρούμε Κρήτη κι Ελλάδα!

Συνοδεία και μια μουσική ποδηλατάδα!

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα, να αγαπάτε τον εαυτό σας και τους άλλους και να μην ξεχνάτε πως...

Να μετράς την ζωή σου με χαμόγελα, όχι με δάκρυα.- John Lennon Βρετανός μουσικός (1940-1980)Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε. 


 



 

Δευτέρα 12 Μαΐου 2025

ΤΑ...ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΆ!

Μια φορά και ένα καιρό, όχι και  πολύ μακρινό, ζούσε σε ένα τόπο, ένας βασιλιάς. Ήταν τόσο πλούσιος, που κάθε μέρα φορούσε καινούργια ρούχα, όπως και εσώρουχα. Και όχι ότι κι ότι όμως. Τα ρούχα του όλα ήταν μεγάλων και επώνυμων οίκων μόδας, Όπως Dolce & Gabbana, Armani, Dior, Lagoste,Polo, και άλλες πολλές επώνυμες μάρκες. Τόσο κοκέτης ήταν! Δεν λογάριαζε τα χρήματα, αφού είχε τόσα πολλά. Και μάλιστα είχε και υπουργό επί των ρούχων του.

Και έφτασε η μέρα που είχε φορέσει όλα τα ρούχα που υπήρχαν στην επώνυμη αγορά, σε όλο τον κόσμο! Τι θα φορούσε τώρα στην επόμενη εμφάνισή του στο λαό, που θα μιλούσε για ένα μεγάλο αυτοκινητόδρομο που είχε σκοπό να τους φτιάξει; 

 Κάλεσε αμέσως όλους υπουργούς του έβαλε επικεφαλής τον υπουργό των ρούχων και τους είπε. Δεν ξέρω τι θα κάνετε; Αλλά θέλω να μου βρείτε τον καλύτερο ράφτη του κόσμου να μου φτιάξει μια καινούργια φορεσιά. Τι να κάνουν οι υπουργοί του; Σκέφτηκαν να κάνουν ένα διαγωνισμό, για να βρεθεί ο καλύτερος. Μόλις άκουσε για τον διαγωνισμό, ένας παμπόνηρος και πανέξυπνος ράφτης, πήγε στο βασιλιά και του υποσχέθηκε πως θα του έφτιαχνε μια υπέρλαμπρη φορεσιά  από ένα πανέμορφο μαγικό  ύφασμα, που όμως δεν θα μπορούσε να το αγγίξει και το δεις κανείς, γιατί θα ήταν ανάξιος για το αξίωμα του ή εντελώς χαζός.  (λαγούς με πετραχήλια  δηλαδή) Μην το πείτε πουθενά, τέτοιο ύφασμα δεν υπάρχει. Ο ράφτης δεν έφτιαξε ποτέ τίποτα και παρέδωσε στον Βασιλιά και στους υπουργούς του αέρα κοπανιστό. Το έκανε όμως με στύλ και με επισημότητα, σαν να έντυνε πραγματικά τον Βασιλιά.

Εννοείτε  ότι κανένας από τους υπουργούς του, δεν ήθελε να του πει την αλήθεια, πως δεν έβλεπαν τίποτα, για να μην τους νομίζει άχρηστους ή χαζούς. Επαινούσαν και χειροκροτούσαν τα καινούργια ρούχα του. 

Ετσι ο Βασιλιάς αποφάσισε να τα φορέσει και στην επίσημη παρουσία του που θα έκανε στο λαό του. Αφού έβαλε  ένα αφόρετο επώνυμο εσώρουχο, που το είχε ξεχάσει σε ένα συρτάρι ντουλάπας της κρεβατοκάμαράς του, περίμενε να τον ντύσουν οι αυλικοί του και να ξεκινήσει με την άμαξα του στην πλατεία που θα γινόταν η παρουσίαση ενός μεγάλου έργου.

Και ενώ ο λαός πεινούσε, αυτός, σκεφτόταν με τι τρόπο θα τους παραμύθιαζε, για να βγάλει περισσότερα λεφτά. Χμμμ. έκανε ξύνοντας την περούκα που φορούσε. Θα τους βάλω διόδια στον καινούργιο δρόμο που τους υποσχέθηκα πως ΘΑ γίνει. Και χαμογέλασε ευχαριστημένος με την ιδέα του! 

Ανέβηκε λοιπόν στην χρυσοποίκιλτη άμαξά του που την έσερναν τέσσερα άλογα και πίσω πήγαιναν καβαλάρηδες  οι αξιωματικοί του. Στο δρόμο  οι υπουργοί του  υπήκοοί του και παρατρεχάμενοι ζητωκραύγαζαν, για την καινούργια φορεσιά του. Και ωωω! και αααα! και υποκλίσεις!  Κανένας όμως δεν την έβλεπε. Που να τολμήσουν να το πουν. 

Η πομπή, έφτασε στο χώρο που ήταν η εξέδρα. Εκεί  που θα έβγαζε το λόγο του. Ανέβηκε καμαρωτός καμαρωτός, (σαν γύφτικο σκεπάρνι) και εκφώνησε τον λόγο του, Θα...θα...θα... μέσα στο σούσουρο και τα χαχανητά. 

Ξαφνικά ακούστηκε η φωνή ενός παιδιού, δείχνοντάς τον. Ο βασιλιάς είναι γυμνός! Όλοι πάγωσαν.  Γύρισε ο βασιλιάς από εκεί που ακούστηκε η φωνή. 

-Τι είπες παιδί μου; 

-Μα δεν βλέπετε ότι είστε μόνο με το εσώρουχό σας;

-Εγώ το βλέπω, όμως γιατί όλοι με επαινούν για τα καινούργια μου ρούχα; 

-Είναι ολοφάνερο δεν το καταλάβατε πως όλοι οι υπουργοί και οι συμβουλάτορες σας σας λένε ψέματα; Όπως λέτε και εσείς στον λαό σας.

-Ούτε ο Μαυρογιαλούρος να είσαστε!

-Ποιος είναι αυτός; 

-Αστο Βασιλιά μου, αυτό είναι μια άλλη ιστορία και θα στην πω άλλη φορά, απάντησε ο έξυπνος πιτσιρίκος. 

Εντυπωσιασμένος ο Βασιλιάς από την ειλικρίνειά του, έδιωξε όλους όσους το κολάκευαν με τα ψέματά τους και τον πήρε στο παλάτι, μαζί με τους γονείς του. Άλλαξε τον τρόπο που σκέφτονταν μέχρι τότε. Σταμάτησε να αγοράζει κάθε μέρα μια φορεσιά και με τα  χρήματα αυτά, έφτιαξε δρόμους χωρίς διόδια εννοείτε! 


Αυτό ήταν το παραμύθι που επέλεξα να πειράξω λίγο, όσο μπόρεσα, για να πάρω μέρος στο δρώμενο που κάνει η Αλεξάνδρα Πρόσκληση σε παραμύθι 

Εδώ το διάβασα! 

Το παραμύθι αυτό αναφέρεται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι εθελοτυφλούν μπροστά στη γύμνια της εξουσίας ή απλά βολεύονται να βλέπουν αυτό που τους λένε οι άλλοι ότι πρέπει να δουν. Παράλληλα, όμως, δίνει και το αισιόδοξο μήνυμα ότι ο καθένας μας έχει δύναμη όταν υψώνει τη φωνή του: «Ο βασιλιάς είναι γυμνός!»

Και εδώ, σε βιντεάκι για παιδιά.


 Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να είστε όλοι καλά, εύχομαι  να έχετε μια όμορφη εβδομάδα με πολλές χαμογελαστές στιγμές!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!  



 

Δευτέρα 5 Μαΐου 2025

Ο ΜΑΗΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΎΛΟΥΔΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΣΙΝΆΔΕΣ!

 Βρισκόμαστε ήδη στην καρδιά της Άνοιξης ημερολογιακά, αν και μέχρι προχθές,  νομίζω ότι συμφωνείτε πως άνοιξη δεν βλέπαμε.

Την μια βροχή, την άλλη αέρας, δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε φίλοι μου και προπάντων εδώ στην Κρήτη. αν βρισκόμαστε στην άνοιξη ή στο φθινόπωρο. Σε πείσμα του καιρού όμως που ήθελε σώνει και καλά να κλέψει μέρες από την άνοιξη, τα λουλούδια της αυλής μας και όχι μόνο, άνθιζαν μέσα σε αυτόν τον αλλοπρόσαλλο καιρό, αλλά γέμισαν με μοσχοβολιές το κήπο μας.

 Ευτυχώς στο έμπα του Μαγιού, ήρθε στα ίσια του και ο ζωοδότης ήλιος, καλοδεχούμενος ήρθε να ζεστάνει, όχι μόνο το κορμί μας, αλλά και τις καρδιές μας.  Γιατί όπως και να το κάνουμε, όταν βλέπεις το γαλάζιο του ουρανού και το μπλε της θάλασσας, όσο και δύσκολα να είναι τα πράγματα, σκας ένα χαμόγελο και λες πως τα πράγματα θα πάνε καλά!

Ενα αφιέρωμα στην άνοιξη και σε όλους εσάς αυτή η ανάρτηση, έχει γραφτεί για να σας κάνει να χαμογελάσετε τουλάχιστον! 

Οι φωτογραφίες είναι από την αυλή μου σήμερα και θα συνοδεύονται, από μαντινάδες μου.

Του Μαρταπρίλη μου ανθέ, πρωτομπουμπουκιασμένε. Μες της καρδιάς μου τον μπαξέ, άλλος ανθός δεν νέ ναι.

Λουλούδι είσαι τ Απριλιού και γω του Μάη κλώνος. Θα σε κρατώ ολάνθιστο. Μη σε μαράνει ο χρόνος.


Φουσκοδεντρίτης άνεμος, φυσά και μπουμπουκίζει, ένα σεβντά μες την καρδιά, που μόλις τώρα αρχίζει.

Με τσ άκρες των δαχτύλων μου, βιολάκι θα σ αγγίζω, θα κάνω την αγάπη μου, δροσιά να σε ποτίζω.

Μοσχοκανέλα θα σε πω, κι όμορφο γιασεμάκι. Να ξαποστάσω άσε με, στσ αγκάλες σου λιγάκι.

Τση ροδαριάς να μουν κλαδί και συ να σουν  τ ανθάκι, να σε χαϊδεύω απλά , με τ ακροδαχτυλάκι.

                  

Πάλι λουλούδιασε ο σεβντάς, καρδιά μου στον μπαξέ σου, κι ένας καινούργιος έρωτας, γοργό  επάντηξέ σου.

Αγριομανουσάκι μου κι αμυγδαλιάς ανθέ μου, κι ανάσα του βασιλικού, να σουνα στον μπαξέ μου.


Επί της ευκαιρίας θα σας δείξω από Botanical gartten Pragouen  ένα μέρος από αυτόν, που είναι γεμάτο πεταλούδες και  λέγεται, fata Morgana. Tις  φωτογραφίες μου έστειλε η μικρή μας εγγονή που μένει εκεί. Απολαύστε τις ομορφιές!






Μα δεν είναι πανέμορφες;

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να μου είστε καλά. Σας εύχομαι να έχετε μια όμορφη εβδομάδα χωρίς πολλές δυσκολίες να αγαπάτε τον εαυτό σας και όχι μόνο! Ααααα και να μην ξεχνάτε, πως ένα χαμόγελο δεν έβλαψε  ποτέ κανέναν! Καλό μήνα να έχετε!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!