Νά σουν δυο φορές τον χρόνο, έτσι δεν λέει ο λαός μας; Τι να του πρωτοπείς πεις τ' Αυγούστου να τον καλωσορίσεις, που είναι γεμάτος θάλασσα, διακοπές και όχι μόνο...
Έχει τις περισσότερες παροιμίες από όλους τους μήνες, που όλοι μας λίγο πολύ τους ξέρουμε. Πόσοι δεν έχουν υμνήσει τα φεγγάρια του και όχι άδικα!
Ψάχνοντας στα παλιά μου μπλοκάκια, αν είχα γράψει κάτι που να ταιριάζει, με τον Αύγουστο, βρήκα πως είχα γράψει πολύ παλιά. Ισως και να τα έχω ξαναβάλει...🤔
"Είναι Αύγουστος"
Κομμάτια τ αστέρια στην αμμουδιά. Θαμπώνει το φως τους μες την νυχτιά. Φεγγάρι η νύχτα απόψε δεν έχει, ειν' Αύγουστος μήνας, μα μέσα μου βρέχει.
Στα δάχτυλα η άμμος κυλά σαν κλεψύδρα. Ο χρόνος περνάει κι ακόμα δεν σ είδα. Τα όνειρα βάλαν φτερά τρομαγμένα, στην σκέψη πετάξαν να βρούνε εσένα.
Στ ακρογιάλι το κύμα δεν λέει τραγούδια. Σκορπήσαν τα λόγια στου ανέμου την φούρια. Τριγύρω ο κόσμος γελάει και τρέχει, ειν' Αύγουστος μήνας, μα μέσα μου βρέχει!
"Το ταξίδι"
Λευκά πανιά! Άσπρα καράβια.
Αυτή η λευκότητα που σε κρατά σφιχτά στην αγκαλιά της χωρίς να σε πνίγει.
Πασπαλισμένη με το γαλάζιο της θάλασσας.
Σαλπάρουν τα όνειρα για εκεί που σμίγει ο ορίζοντας.
Ουρανός και θάλασσα σφιχταγκαλιασμένα και εσύ να αναρωτιέσαι που βρίσκεται η διαχωριστική γραμμή.
Ψαχουλεύει το βλέμμα...προσπαθεί να την διακρίνει, να την κάνει πιο ξεκάθαρη, για να αγναντέψουν τα όνειρα.
Να ανέβουν στων γλάρων τα λευκά φτερά και να πετάξουν.
Κι ας είναι τα πόδια καρφωμένα στην γη. Κι ας ξεκουφαίνει ο θόρυβος τα αυτιά σου από τα αυτοκίνητα που τράχουν στην καυτή άσφαλτο.
ΕΣΥ... βρίσκεσαι κι όλας μακριά, ταξιδεύοντας με τα λευκά καράβια και τ' άσπρα πανιά τους!
Με αυτά τα λίγα θα σας αφήσω. Θα ήθελα να σας ευχηθώ να είστε όλοι καλά, να έχετε έναν όμορφο μήνα, να χαμογελάτε όσο δύσκολο και να σας φαίνεται. Να μην πτοείστε από τις δυσκολίες αφού και αυτές είναι μέρος της ζωή μας!
Για μένα ο Αύγουστος αυτός θα είναι ξεχωριστός. Θα είναι ο μήνας που στο τέλος του, προσμένω την κανονικότητα μου!
ΚΑΛΌ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ! 🏊♀️
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε
