πηγή
Μια φορά και ένα καιρό, όχι δεν θα διαβάσετε ένα παραμύθι, που συνήθως αρχίζουν με αυτή την φράση. Όμως με την παλαιότητα του συγκεκριμένου πράγματος, θα μπορούσα να το ξεκινήσω κάπως έτσι. Αλλά επειδή δεν θέλω να σας βάζω γρίφους, αυτή η ανάρτηση θα αφορά πράγματι κύκλους, μικρούς και μεγάλους. Και με το δίκιο σας θα αναρωτιέστε τι είναι αυτοί οι κύκλοι πιά!...
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν...
Η πόρτα του σπιτιού μας βλέπει στον συντριβανόκηπο μας και φυσικό είναι να είναι με όλη την επιφάνεια της γυάλινη, αφού μια κανονική πόρτα εισόδου θα μας έκρυβε την θέα της αυλή μας!
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όλη η γυάλινη επιφάνεια, σκεπαζόταν τα βράδια με ένα στοράκι-κουρτίνα μπεζ χρώματος, που με τα χρόνια είχε λερωθεί η κάτω μεριά του και δεν καθάριζε.
Σε περασμένους καιρούς, θα το πετούσα και θα έπαιρνα ένα καινούργιο, αλλά όπως καταλάβατε φίλοι μου, αυτές οι σκέψεις πιά είναι απαγορευμένες στην εποχή μας!
Οπότε ήταν μονόδρομος η απόφασή μου να του κάνω μια ανανέωση! Και τι το πιο απλό, από το να φτιάξω επάνω στο ύφασμα κάτι, γιατί είχα βαρεθεί πια αυτό το μπεζ που ήταν!
Σκέφτηκα το κάτω μέρος να το κάνω θάλασσα, για να καλύψω τα λερώματα που είχε...
Στο υπόλοιπο, κομμάτι του σκόρπισα χρωματιστούς κύκλους μεγάλους και μικρούς, τους οποίους για να τους σχεδιάσω, επιστράτευσα ότι είχε στρογγυλή βάση από την κουζίνα μου!🤣
Με ότι μπογιές είχα γέμιζα τους κύκλους μου με χρώματα και από τις δύο μεριές του στορακίου! 😊
Το αποτέλεσμα με αποζημίωσε και με γέμισε χαρά.
Ένα καμάρι να δεις εγώ, άλλο πράγμα!🤣 Σαν να ήμουν ο Πικάσο!🤣🤣
Έτσι χρωματιστό που το βλέπω από έξω
μου φτιάχνει την διάθεση κάθε βράδυ που το κατεβάζω!
Σας αφήνω προς το παρόν, με τα πρώτα λουλούδια μου της φετινής χρονιάς! Σαν να καλωσορίζουν την Άνοιξη που έρχεται!!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!
