Ο ΤΟΙΧΟΣ

Σήκωσες το βλέμμα ψηλά, να κοιτάξεις άλλη μια φορά,

τον γκρίζο τοίχο που έβλεπες καθημερινά μπροστά σου.

Η πρώτη σου αντίδραση..το ξιάφνιασμα!!

Κάτι λαμπιρισε στην άκρη των ματιών σου.

Μια σπίθα που δεν είχα ξαναδεί.

Στα χείλη σου φάνηκε ένα χαμόγελο, σαν καλοκαιρινός ήλιος το καταχείμωνο.

Ανοιγόκλεισες τα βλέφαρα μήπως και είχες κάνει λάθος.

Οχι!....δεν είχες κάνει!!!

Ο τοίχος...βρισκόταν ακόμα εκεί μπροστά σου,

χωρίς το γκρίζο του!

Ολα τα χρώματα του ουράνιου τόξου σε καλούσαν.

Σου άπλωναν το χέρι, να τα πάρεις και να τα 

βάλεις στην καρδιά σου.

Τι σημασία είχε αν ήταν συνθήματα, η ζωγραφιές;;

 Σημασία  είχε, πως ήτανε χρώματα!!!!!!!

Αφιερωμένο σε όσους βλέπουν χρώματα πίσω απ το γκρίζο!!!!