Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει,
να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν.
Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι.
Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι
και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης...
Σμαραγδάκι...
Ο καιρός έχει ξανοίξει πια.. και σε προκαλεί να βγεις έξω να απολαύσεις την φύση που βιάζεται να ξεμουχλιάσει από τις κρύες μέρες του χειμώνα.. το ημερολόγιο λέει Μάρτιος..!!
Ο μήνας που μας ξεγελά ... γιατί αφήνει τον ήλιο να ξεπροβάλει ανάμεσα στα σύννεφα που είναι και αυτά όχι πια τόσο μολυβένια..αλλά έχουν πάρει ένα όμορφο γκρι χρώμα.. σαν να έχουν βγάλει το μουντό χρώμα από πάνω τους..!! Και εμείς .. λάτρεις της λιακάδας που αυτές τις μέρες μας έχει επισκεφτεί ..στο Ηράκλειο της Κρήτης.. πήραμε τους δρόμους.. να την απολαύσουμε...!!!! Ένας από τους δρόμους αυτούς δύο λεπτά από το σπίτι μου...που φαίνεται στο βάθος δεξιά...(μαντέψτε πιο είναι γιατί δεν ξέρω ακόμα να βάζω βελάκι..χα..χα..) και δίπλα στην θάλασσα έχει γίνει εδώ και πολύ καιρό ο περίπατος μου...όταν ο καιρός το επιτρέπει.. !!
Ένας δρόμος παραλιακός..
με λίγη κίνηση από αυτοκίνητα..που κάνει τον περιπατητή να την απολαμβάνει σε κάθε του βήμα.... !!
Καραβάκια..
κρουαζιερόπλοια.
καράβια γραμμής..
ακόμη και αγώνες με μικρά καραβάκια.. που μοιάζουν σαν γλάροι που έσκυψαν να πιουν νερό απ το γαλάζιο της..!!!
Ένα μικρό δείγμα σας δίνω σήμερα από τον σχεδόν καθημερινό περίπατό μου..!! Ελάτε παρεούλα να τον απολαύσουμε μαζί ..!!! Και τώρα αφού.. κάναμε την βόλτα μας... θα είδατε στον τίτλο ένα ΚΑΙ..... Εεεε ναι ...οι τελίτσες στο τέλος ..μας παραπέμπουν να μεταφερθούμε στην Αθήνα αυτήν την φορά .. γιατί και οι κάτοικοι αυτής της πόλης δικαιούνται ένα περίπατο..!!! Θα μου πείτε ότι το κάνετε....όχι αυτόν που κάνετε συνήθως.. αγαπημένοι μου φίλοι.. αυτός που λέω εγώ... είναι ένας περίπατος διαφορετικός... που και τα μάτια σας θα τέρψει αλλά.. και θα έχετε την ευκαιρία να γνωρίσετε δυο κορίτσια !! Η μία είναι η γνωστή και αγαπημένη δασκάλα μας Μαρία Βιλλιώτη καταξιωμένη ζωγράφος..όπως και την φίλη της Ειρήνη Γεωργοπούλου...!! Μολύβια και παστέλ χρώματα..η κάθε μία στον τομέα της θα σας ξαφνιάσουν με τα υπέροχα έργα τους..!!!! και θα περάσετε εγγυημένα πολύ όμορφα ευφραίνοντας ..καρδιά και μάτια.!! Εδώ είναι η αφίσα τους
και για περισσότερες πληροφορίες δείτε το δελτίου τύπου ..ΕΔΏ..!! Αγαπημένη μου παρεούλα ας χαρίσουμε λίγες στιγμές στον εαυτό μας ..το αξίζει.!!! Ελπίζω να σας χάρισα ένα μικρό χαμόγελο τελειώνοντας την ανάρτηση αυτή!!!! Να έχετε όλοι μια όμορφη εβδομάδα..!!!!!
Σκεφτόμουν εδώ και μέρες τι θα μπορούσα να βάλω ανάρτηση αυτήν την εβδομάδα ..που μπαίνουμε σε περίοδο.. περισυλλογής...!!! Στα χέρια μου έπεσε ξανά το μικρό βιβλιαράκι..που σας είχα πει κάποτε για αυτό ..το .. μικρές ιστορίες για δύσκολες ώρες..!! Διάβασα ένα πολύ όμορφο κείμενο που μιλά για την αγάπη......σας το παραθέτω αυτούσιο !!!
ΕΚΤΙΜΗΣΕ ΟΣΑ..ΕΧΕΙΣ..!!! Μια φορά και έναν καιρό,ένας νεαρός είχε σταθεί στην μέση της πλατείας και φώναζε ότι είχε την ομορφότερη καρδιά σ όλη την πόλη. Μεγάλο πλήθος μαζεύτηκε, κι όλοι θαύμαζαν την καρδιά του που ήταν τέλεια..!! Δεν υπήρχε ούτε το παραμικρό ψεγάδι πάνω της. Κι όλοι τότε συμφώνησαν, ότι αυτή ήταν η πιο όμορφη καρδιά που είχαν..δει πότε τους.!!! Ο νεαρός μας ήταν πολύ περήφανος και κορδωνόταν για την ωραία του καρδιά.!!
Ξάφνου ένας γέρος στάθηκε μπροστά στον κόσμο και είπε. Ομως η καρδιά σου, δεν πλησιάζει την ομορφιά της δικής μου καρδιάς.!! Ο κόσμος και ο νεαρός, κοίταξαν την καρδιά του γέροντα. Χτυπούσε δυνατά, όμως ήταν γεμάτη ουλές..!! Υπήρχαν σημεία όπου φαινόταν ότι είχαν κοπεί κομμάτια και στην θέση τους είχαν τοποθετηθεί άλλα, που όμως δεν ταίριαζαν καλά με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές δαντελωτές άκρες... και αλλού υπήρχαν σημεία με βαθιά χάσματα από όπου έλειπαν και ολόκληρα κομμάτια...!!
Οι άνθρωποι κοίταζαν ο ένας τον άλλο...Πως είναι δυνατόν να ισχυρίζεται αυτός ότι η καρδιά του είναι ωραιότερη;.. Ο νέος κοίταξε την καρδιά του γέρου, είδε τα χάλια της και γέλασε... Πλάκα κάνεις; είπε...Για κάνε μια σύγκριση ανάμεσα στην δική μου και στην δική σου καρδιά.!! Η δική μου είναι τέλεια, ενώ η δική σου σου είναι ένα μάτσο ουλές !!! Μάλιστα είπε ο γέροντας. Η δική σου δείχνει τέλεια, όμως δεν θα άλλαζα ποτέ την δική μου .. με την δική σου.. Κοίταξε, κάθε ουλή αντιπροσωπεύει κάποιον που του έδωσα την αγάπη μου κόβω ένα κομμάτι της καρδιάς μου και του το δίνω.. και συχνά, μου δίνει ένα κομμάτι της δικής του καρδιάς, για να πάρει την θέση του του άδειου μέρους της καρδιάς μου..!! Αλλά επειδή τα κομμάτια δεν είναι ακριβώς ίδια, έχω μερικές αγκαθωτές άκρες, που όμως τις λατρεύω, γιατί μου θυμίζουν την αγάπη που μοιραστήκαμε..!! Αλλες φορές έχω δώσει κομμάτια της καρδιάς μου, και ο άλλος, δεν μου έδωσε πίσω ένα κομμάτι της δικής του καρδιάς. Αυτά είναι τα άδεια χάσματα, αφού το να προσφέρεις την αγάπη σου έχει κάποιο ρίσκο. Παρ όλο που αυτά τα χάσματα πονούν, παραμένουν ανοιχτά και μου θυμίζουν την αγάπη που έχω και γι αυτούς τους ανθρώπους, κι ελπίζω κάποια μέρα θα γυρίσουν κοντά μου και θα γεμίσουν τους χώρους που έχω άδειους και περιμένουν...!!! Ο νεαρός στάθηκε σιωπηλός . Επειτα προχώρησε προς τον γέροντα, άπλωσε το χέρι του μέσα στην τέλεια νεανική και όμορφη καρδιά του και έκοψε ένα κομμάτι της...!! Το πρόσφερε στον γέροντα με χέρια που έτρεμαν. Ο γέρος τότε, πήρε αυτήν την προσφορά , την έβαλε στην καρδιά του.. και μετά πήρε λίγη από την κατακομματιασμένη του καρδιά και την έβαλε πάνω στην πληγή της καρδιάς του νέου... Ταίριαζε βέβαια αλλά όχι και απόλυτα,κι έτσι έμειναν και κάποιες άγριες άκρες.!! Και το παλικάρι κοίταξε την καρδιά του που δεν ήταν πια τέλεια, ήταν όμως ομορφότερη από οποιαδήποτε άλλη, αφού η αγάπη από την καρδιά του γέροντα ξεχείλιζε τώρα και στην δική του καρδιά..!!!!!
Μπορεί αγαπημένοι μου να σας κούρασα με το μεγάλο αυτό κείμενο.. αλλά νομίζω ότι έχει πολλά να μας πει...και όπως συνεχίζει.. να μας λέει.. Μόνο εμείς μπορούμε να κάνουμε την ζωή μας να ανθίσει .. να λάμπει.. να ακτινοβολεί..!! Ας ξεκινήσουμε έτσι ευγνωμονώντας, όλους αυτούς τους ανθρώπους που μας έχουν δυσκολέψει, μας έχουν ταλαιπωρήσει,μας έχουν σταθεί εμπόδιο, γιατί χάρη σ αυτούς έχουμε γίνει πιο αποφασιστικοί, πιο ώριμοι και πιο δυνατοί...!! Ας τους χαρίσουμε ένα κομμάτι από την καρδιά μας..!!!!!!!
πηγή Καλό μου παρεάκι...σας εύχομαι να περάσετε μια όμορφη καθαρή δευτέρα....και να έχετε καλή Σαρακοστή..!! .... μην ξεχνάτε...να χαρίζετε χαμόγελα..!!!!
Υ.Γ .. Ποια ήταν η έκπληξη μου όταν ψάχνοντας για εικόνες στο ίντερνετ και πατώντας για καρδιές.. με έβγαλε σ αυτό το βίντεο που δεν ήξερα ότι υπήρχε.. όσο έγραφα ..!!!!!!!!!!
Δυο πόρτες έχει η ζωή...λέει ένα αγαπημένο τραγούδι... Ναι .. και βέβαια πόρτες θα δείτε.. αλλά οχι μονο δύο...και μάλιστα με όλα τα σημάδια του καιρού επάνω τους.. !! Τις φωτογράφισα σε ένα χωριό όταν πήγα επίσκεψη σε μια φίλη...!!! Με λύπη μου είδα την εγκατάλειψη..σε όλο της το μεγαλείο..!! Σε κάθε πόρτα που φωτογράφιζα... η σκέψη μου πήγαινε στους ανθρώπους που έμεναν κάποτε εκεί..
Πόσες χαρές..
΄πόσες λύπες ...
πόσα μυστικά..
Πόση αγάπη...
και πόσα όνειρα ..
να έκλειναν αυτές οι πόρτες στα νιάτα τους..!!
Και τώρα σαρακοφαγωμένες από τον χρόνο ίσα που στέκουν στους σκουριασμένους τους μεντεσέδες!!!
Και επειδή θέλω να σας αφήσω με μια όμορφη εικόνα..στο τέλος ..εδώ σε αντίθεση ..με την εγκατάλειψη κυριαρχεί η ομορφιά και καλαισθησία του νοικοκύρη της κατοικίας αυτής..στο ίδιο χωριό..!!
Όμως επειδή υπάρχουν και οι χαρούμενες εκπλήξεις να.... και φτάνει... ένας φάκελος με ευχές για μια όμορφη χρονιά..από τα κορίτσια ..Μαρίνα από το περιοδικό μας !! Ένα όμορφο ημερολόγιο .. ένα υπέροχο μενταγιόν.. και μια επίσης όμορφη καρτούλα με μια ασπρόμαυρη ζωγραφιά !!!
που .. με που την είδα με έτρωγε το χέρι μου να της βάλω χρώματα .. σαν τα παιδάκια που τους δίνουν ένα σχέδιο να το ζωγραφίσουν..χα..χα.. Ελπίζω να μην σας χάλασα την ζωγραφιά κορίτσια μου..!! Αυτή καρτούλα ..θα έχει κάτι από εσάς και κάτι από μένα.. σας ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ..!!
Να έχετε μια όμορφη και χαρούμενη εβδομάδα όλοι και μην ξεχνάτε..ένα χαμόγελο..
Και τόσο καιρό έλεγα.. βρε τι ξέχασα να βάλω.. ανάρτηση...βρε τι ξέχασα.. !! Από τον περασμένο μήνα.. περίμεναν υπομονετικά.. δυο δρώμενα να τα βγάλω από την αφάνεια και να τα κάνω πρωταγωνιστές ..!! Να τους δώσω βρε αδερφέ....τα πέντε λεπτά δημοσιότητας.. που δικαιούνται..χα.χα. Το πρώτο ήταν, το δρώμενο φωτογραφίζειν.. με θέμα τις γέφυρες .. που διοργανώνει παντα με επιτυχία η Μαρία από το...Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά ολες οι φωτογραφίες εξαιρετικές το βραβείο το πήρε η πολύ όμορφη φωτογραφία της Μαριάννας !! Η δική μου γέφυρα . ήταν αυτή με τίτλο.. Στην ροή του νερού.. !!!
Το άλλο δρώμενο .. ήταν το 14 συμπόσιο ποίησης
που έκανε η Αριστέα.. airis.. η πυργοδέσποινα που βγάζει σε πέρας άξια την διωργανωση του ποιητικού συμποσίου..! τον περασμένο μήνα για τόσο παλιά λέμε...και που είχα ξεχάσει...χα..χα.. Το θράσος μου το ξέρετε..μην δω δρώμενο και δεν συμμετέχω..έστω και σαν αουτσάιντερ...!! Όπως θα καταλάβατε και από τον τίτλο ήταν ένα... ποίημα δεν το λες ...στίχο δεν το λες .. πες το όπως εσύ θέλεις ...μια Βιολέτα φταίει...που γράφτηκε.. και ιδού...!!
Αχ! Βιολέτα..!! Αχ! η Βιολέτα η μορφονιά. Ταμάχι το΄χε όσο καμιά να γίνει μια διασημότης, παρουσιάστρια ή σόου γούμαν πρώτης. Γέννημα θρέμμα Κοκκινιάς η πιο όμορφη της γειτονιάς, το΄χε αμέτι μουχαμέτι και το έβαλε αντέτι, μια ΤV περσόνα να΄ναι και για εκείνη να μιλάνε. Σώμα είχε είναι αλήθεια και μπαμπάτσικα τα στήθια. Δυο τεράστιες ποδάρες, που δημιουργούν λαχτάρες. Χείλη κόκκινα κεράσι που θα ζήλευε κι η πλάση. Τρίζει η γη σαν περπατάει και αφ υψηλού κοιτάει τον φτωχό τον λαουτζίκο, βλέπε ,άκου, σώπα Ζήκο. Πως μου σήκωσες κεφάλι; δεν θωρείς τώρα που η άλλη ένα βλέμμα δεν σου ρίχνει και αδιαφορία δείχνει; Τώρα που΄γινε βεντέτα σου το λέει νέτα σκέτα. Πως δεν είσαι πια για κείνη και εσένα σου την δίνει, που καβάλησε καλάμι και μυαλό δεν έχει δράμι. Ξέχασε την ..δεν αξίζει αφού ξέχασε εσένα. Εδώ ξέχασε βρε Ζήκο και την μάνα που την γέννα.!!
(Οι λέξεις που έπρεπε να πατήσουμε επάνω για να γράψουμε είναι με κόκκινο Για το τέλος σας εύχομαι να έχετε μια όμορφη και χαρούμενη εβδομάδα και ένα χαμόγελο ας σας συντροφεύει στα δύσκολα..!!!
Η Μιράντα ανέβηκε τα πέντε κάτασπρα μαρμάρινα σκαλοπάτια του σπιτιού της. Εβγαλε το κλειδί της και η μεγάλη δρύινη πόρτα άνοιξε σχεδόν αθόρυβα. Με ένα βήμα βρέθηκε στο εσωτερικό του και αμέσως την τύλιξε η ζεστασιά του. Τα θερμαντικά σώματα δούλευαν στο φουλ σκορπώντας θαλπωρή στο πολυτελές σπίτι της. Εβγαλε το παλτό της και το κρέμασε δίπλα στον πανάκριβο καθρέφτη της. Πήγε μέχρι το μπαρ και έβαλε στο ποτήρι από το ακριβό κρασί που είχε αγοράσει προχθές...είχε αυτήν την πολυτέλεια να αγοράζει ότι της άρεσε.! Ενιωσε όμορφα ξαπλώνοντας στον λευκό καναπέ της στολισμένο με τα γκρι και μαύρα μαξιλάρια του.. έριξε ένα βλέμμα γύρω της...ευχαριστημένη.!! Πάντα την ξεκούραζε το να γυρίζει από την δουλειά της και να απολαμβάνει ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Μεγαλοστέλεχος μιας πολυεθνικής εταιρίας με καλό μισθό που της επέτρεπε να ζει με πολύ άνεση. Ηπιε μια γουλιά κρασί..έγειρε στην πλάτη του καναπέ το κεφάλι της και έκλεισε τα μάτια.. Υπήρχε τόση σιωπή μέσα στο σπίτι που άκουγε την ανάσα της ... πριν λίγο καιρό αυτή την σιωπή την αγαπούσε...αγαπούσε και την μοναξιά της.. Εδώ και καιρό όμως ..ένιωθε την ανάγκη μιας αντρικής συντροφιάς.!! Να έχει κάποιον δίπλα της..κόντευε τα σαρανταπέντε.. ήταν μια όμορφη και πολύ έξυπνη γυναίκα και ήταν αυτό που έκανε τους άντρες να αποφεύγουν δεσμό μαζί της . Οι περισσότεροι απλά θέλανε μια κούκλα δίπλα τους δεν τους ενδιέφερε το μυαλό της... Μετά από δυο τρεις απόπειρες να ερωτευτεί .. τα παράτησε και αφοσιώθηκε στην δουλειά της που τόσο αγαπούσε..!! Και δεν ήταν στριμμένος χαρακτήρας η Μιράντα χαμογελούσε με το παραμικρό ήταν σωστή επαγγελματίας.. και η αναρίχηση της στην εταιρία ήταν αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς. Ηθελε να γίνει γυναίκα καριέρας και το είχε πετύχει..δεν ήθελε να μοιάζει της μάνας της. Να γίνει μια νοικοκυρά να πλένει και να μαγειρεύει από το πρωί ως το βράδυ.. Ηθελε να γίνει κάποια που θα στηρίζεται μόνο στον εαυτό της... και τα είχε καταφέρει σε βάρος όμως της προσωπικής της ζωής... Και να τη τώρα.. να μετρά ξαφνικά τα χρόνια που φεύγουν. Μπα σε καλό μου μουρμούρισε τι έπαθα; Μια μικρή φωνούλα μέσα της ψυθίρισε..φεύγουν τόσο γρήγορα τα χρόνια Μιράντα..!! Και τι να κάνω; πολύ θα ήθελα να μάθω αν στο μέλλον θα γνωρίσω κάποιον που θα με κάνει να νιώσω ευτυχισμένη.. όμως αυτό δεν το ξέρει κανείς! Πως δεν το ξέρει συνέχισε η φωνούλα..θυμάσαι πόσες φορές σου έχει πει η Στέλλα για την Γαλλίδα που μένει στο κόκκινο σπίτι λίγο πιο έξω από την πόλη στην άκρη του δάσους; Σε εκείνη πάνε πολλοί διάσημα και υψηλά πρόσωπα Εεεε και τι μου λες δηλαδή να πάω σ αυτήν να μου πει το μέλλον μου;αν θα γνωρίσω κάποιον;ποτέ δεν πίστεψα ότι κάποιος μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Μα τι κάθομαι και σε ακούω .. αυτά είναι για τις γυναικούλες .. όχι για μια γυναίκα έξυπνη.. Ξαφνικά κατάλαβε ότι το συζητούσε το θέμα ...έστω και με το εαυτό της..!! Βρε λες; Ολη την νύχτα δεν έκλεισε μάτι.. αν όλα αυτά που άκουγε για αυτήν την Γαλλίδα την Σιμόν..που μπορούσε να προβλέπει το μέλλον είχαν βάση; Την επόμενη μέρα ήταν Σάββατο τα γραφεία της εταιρίας ήταν κλειστά.. Βγήκε από το σπίτι της χωρίς να είναι σίγουρη γι αυτό που πήγαινε να κάνει!! Ο ουρανός είχε κατεβάσει κάτι γκρίζα σύννεφα...που προμήνυαν βροχή... Το αυτοκίνητο είχε αφήσει πίσω του την πόλη.. σε λίγο θα έφτανε στο κόκκινο σπίτι. Ξαφνικά λες και άνοιξαν οι ουρανοί..και η βροχή άρχισε να πέφτει με ορμή.!! Μέσα από τις σταγόνες της βροχής και τα νερένια ποταμάκια που σχηματίζονταν..επάνω στο τζάμι του αυτοκινήτου.. μπόρεσε να διακρίνει στο βάθος το κόκκινο σπίτι της Γαλλίδας .. που μπορούσε να δει τα μελούμενα.!! Μέσα στην ομίχλη και το σύθαμπο έμοιαζε παραμυθένιο!! Εκείνη όμως ποτέ δεν πίστεψε στα παραμύθια. Σταμάτησε το αυτοκίνητο μερικά μέτρα μακρυά αναποφάσιστη..!!!
Αγαπημένο μου παρεάκι..αυτή ήταν η ιστορία που εμπνεύστηκα βλέποντας την όμορφη φωτογραφία της Ελένης από το Καρυδότσουφλο που μας παρακινούσε να της πούμε τι βλέπουμε πίσω από αυτήν την φωτογραφία!!!
Ελένη μου σε ευχαριστούμε για την παρακίνηση.!!! Να έχετε μια όμορφη και χαρούμενη εβδομάδα.. με την συνοδεία πάντα ενός χαμόγελου.!!
Εδώ είναι οι μέχρι τώρα ..όμορφες σκέψεις όσων θέλησαν να δουν πίσω από την φωτογραφία της.
Τα λέγαμε από εδώ... τα λέγαμε από εκεί...!! Και θα αναρωτιέστε.. τι σας λέω πάλι..!! Παλιές γνώριμες.. μόνο από τα μπλοκ μας.. συγκυρίες όμως μέχρι τώρα δεν βρέθηκαν να τα πούμε από κοντά.. γιατί στο μεταξύ είχε χαθεί από τον κόσμο των μπλοκ... και λέω από των μπλοκ γιατί δεν έχω πρόσβαση... στο φέης μπούκ..!! Και ξαφνικά... πριν λίγο καιρό μπήκα στο μπλοκ της..που είχε ανοίξει με άλλο τίτλο..!! Διαβάζοντας .. ψυχανεμίστηκα ότι ίσως να είναι εκείνο το κορίτσι...που χάθηκε..!!! Η διαίσθησή μου δεν με γέλασε για ακόμη μια φορά..!! Είπα... δεν γίνεται να είμαστε στην ίδια πόλη και να μην ξεραινόμαστε χι..χι.!!! Για ποια σας λέω; μα φυσικά για το Μελαχρινάκι που έχει έναν ντόμπρο τρόπο να λέει τα πράγματα με το όνομα τους .. και γι αυτό της βγάζω το καπέλο... είναι ένα κορίτσι στον χαρακτήρα του πληθωρικό με πολλά όμορφα συναισθήματα και πάνω απ όλα ψυχούλα...!!! Μετά από τα διαδικαστικά ήρθε στο σπίτι μου επίσκεψη κρατώντας μαζί με τον εαυτό της ένα τεράστιο κέικ που έγινε ανάρπαστο!! Αλλά όχι μόνο του .. το συνόδευε ένα βιβλίο σαν να ήξερε πως λατρεύω τα βιβλία και πως είναι το καλυτερότερο μου ..!!!
Παρόλο που το Ματινάκι δεν περνούσε και τις καλύτερες στιγμές του ..το γράφει στο μπλοκ της..εν τούτης περάσαμε δυο ωρίτσες σαν το νεράκι που κυλά πολύ γρήγορα..βρεθήκαμε να έχουμε κοινές γνωστές..! Οπότε σίγουρα μόλις βρεθεί ξανά η ευκαιρία σύντομα.. θα τα ξαναπούμε .. εξ άλλου έχω εδώ την πιατέλα της που περιμένει να επιστραφεί..! Ματινάκι μου; χάρηκα που σε γνώρισα.. μικρή μου..!! Αν δεν έχετε φύγει ακόμα ...
Αυτόν τον καιρό θα έχετε παρατηρήσει ότι καθυστερώ να απαντήσω στα σχόλια σας..να περάσω να τα πούμε και από εσάς φίλες μου...ο λόγος ήταν που προσπαθούσα να τελειώσω ένα πλεχτό μακρύ γιλέκο με κουκούλα...τση μοδός που λέμε....χα..χα.. παραγγελιά της εγγονής μου που είναι φοιτήτρια στην Πάτρα..!! Το βλέπετε εδώ με τα μοντέλα τις κόρες μου.. στην πρώτη φωτογραφία .(ο θεός να την κάνει φωτογραφία..) είναι η μεγάλη η Κατερίνα μου...
και στην δεύτερη η μικρή η Χριστίνα μου..!!
το πλεχτό ήδη ταξιδεύει.. Σας εύχομαι να περάσετε παρεούλα μου όλοι μια όμορφη εβδομάδα και να μην ξεχνάτε.. το χαμόγελο είναι αγάπη..!!!!
Οχι δεν θα σας πω παραμύθι μην σας ξεγελά ο τίτλος...!! Απλά την ιστορία μιας παλιοκαρέκλας θα σας πω..που στα νιάτα της ήταν η αγαπημένη μου η.. συντροφιά μου..πάντα εκεί μπροστά στην ραπτομηχανή μου να με περιμένει.. να καθίσω...για να ράψω.. να κεντήσω.. Και πέρασαν τα χρόνια.... και οι δυο μας είχαμε χάσει πια την πρώτη μας λάμψη... εγώ να γκριζάρω.. και εκείνης να ξεφτάν τα χρώματα..
Πέτα τη πια μου έλεγαν..θα πάρουμε άλλη...αυτή τα έφαγε τα ψωμιά της. Οπως κάναμε τότε... που σέρναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα...πήγα να την πετάξω... αλλά αυτό το κάτι που με συνέδεε μαζί της δεν με άφησε να το κάνω... την έβαλα στην αποθήκη..αλλά όποτε έμπαινα εκεί μέσα ήταν μπροστά μου.. μια από εδώ την πήγαινα γιατί εμπόδιζε .. μια από εκεί...ώσπου μια μέρα το πήρα απόφαση και λέω στον καλό μου. Να βρούμε κανένα καρεκλά να φτιάξει το κάθισμα της.. και να την βάψουμε...δεν θέλω να την πετάξω..!! Εγώ θα σου την φτιάξω μου είπε..αφού την θέλεις.. σου χάλασα ποτέ χατίρι; Οχι ποτέ του απάντησα.. Τότε θα σου την φτιαξω... και... ξά μου..! (υπ ευθύνη μου) αν δεν σου αρέσει...άσε και θα δεις μου λέει. και αμ έπος αμ έργο.. έτσι δεν λένε;
Την πήρε στα χέρια του..την έβαψε έβαλε και ένα ξύλινο κάθισμα και έγινε αγνώριστη η παλιοκαρέκλα μου..!!
Αλλά...κάτι της έλειπε... ένα χρώμα να πούμε;.. ένα λουλουδάκι; Εεεεε τι τα έχουμε τα διπλώματα...του ντεκουπάζ.. καλά..καλά.. μην γελάτε.. έχω το ελαφρυντικό την ηλικίας..
Εχουμε και λέμε λοιπόν... δωράκια έχουμε από φίλες αγαπημένες.... βρίσκω μια πολύ όμορφη και ταιριαστή για το κάθισμα της....
( δεν θυμάμαι ποια φίλη μου την έστειλε όμως την ευχαριστώ πάρα πολύ ..κορίτσια μου..αν κάποια την αναγνωρίσει να μου το πει..ταίριαξε τόσο όμορφα..!!) Η καινούργια μου παλιά.. καρέκλα ξαναβρήκε την θέση της καμαρωτή και όμορφη ..μπροστά στην ραπτομηχανή μου..!!
Εδώ είναι το μικρό μου βασίλειο..ένα στενό κομμάτι χωριστό.. αλλά μέσα στο σαλόνι μου δίπλα από την τζαμαρία μου που βλέπει στην αυλή μου..!! Απο την μια μεριά είναι ο χώρος του ραψίματος ..
και από την άλλη ο χώρος του μπλόκιν...χα..χα..
Επί της ευκαιρίας να πω ένα ευχαριστώ για την καθιερωμένη πια αντάμωση για καφεδάκι όποτε έρχεται στην Κρήτη με την Ελένη το...Αρμενάκι για την όμορφη συντροφιά και κουβεντούλα...που είχαμε.. στο επανιδείν Ελενάκι μου..!!! Αγαπημένη μου παρεούλα να έχετε μια όμορφη εβδομάδα ..συμπληρώστε την με ένα γλυκό χαμόγελο..είναι το μόνο που όσο γλυκό και να είναι ..δεν ανεβάζει το ζάχαρο..!!!! Ευχαριστώ πολύ..για τον χρόνο σας..!!!
