ΟΤΑΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ..... ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΩΡΙΣ..!!!!

Ναι... μην παραξενεύστε καλέ; 
Υπάρχει και αυτός ο Άγιος Βασίλης..η  η...Βασιλίτσα... όπως και να το πεις.... τι βάζουμε με τον νου μας όταν μας έρχονται δωράκια νωρίς και κοντεύουν και οι γιορτές; 
Ας το πάρουμε κυριολεκτικά ..από την αρχή επειδή ήμουν λέει καλό παιδί φέτος...και τρώω όλο το φαΐ μου .. και επειδή μένω μακρυά και εκείνη (η βασιλίτσα λέμε...) δεν μπορεί να φορέσει την κόκκινη κάπα της και να ροβολήσει κατά κατ... 
Σκέφτηκε  ότι το καλό το παλικάρι ..γκουχ..γκουχ καλά παλικαρού ..θα την πούμε γιατί δεν γίνεται να της αλλάξουμε και το... φύλο  χα..χα. ..
 Και πως πάμε τα δωράκια όταν  δεν μπορούμε να τα παραδώσουμε  μόνοι  μας; τα στέλνουμε με κούριερ...χα..χα.. 
Εεεεε αυτό έγινε... τοκ ..τοκ .. η πόρτα.. ανοίγω και μπροστά μου στέκεσαι  ένας νεαρός.. ντάξει όμορφος ήταν δεν λέω..κρατώντας ένα δεματάκι.. 
Είστε η κ. Σμαραγδάκη; 
Ναι του λέω..
Αυτό είναι για σας μου λέει.. 
Ευχαριστώ πολύ του λέω και παίρνω το δεματάκι.. 
Το ανοίγω και μέσα είχε να.... δείτε και εσείς και πείτε μου αν δεν είναι  Αγιοβασιλίτσα εκείνη που μου έστειλε τα δωράκια.. 

Δεν είναι όμορφα τα στρογγυλά πλαστικούλια;
Με τα ωραία χρώματα τους μου έφτιαξαν την μέρα.. τα συνόδευαν  δυο κούπες με τον Αγιο Βασίλη... (εξ άλλου τι Βασιλίτσα θα ήταν χωρίς αυτόν..χα..χα.) και μια όμορφη καρτούλα με ευχές για τις επερχόμενες γιορτινές μέρες...
Έχετε απορία τι είναι αυτά τα στρογγυλά πλαστικούλια ε;
Ωραία ας μην σας κρατώ  άλλο σε απορία..γιατί αγωνία δεν πιστεύω να έχετε.. χα..χα.. 
Με αυτά  λοιπόν κάνουμε πανέμορφα πον πον.!! 
σαν αυτά που βλέπετε ..!!!

Και εδώ σας παραθέτω.. την  ιστορία ..των πον πον.. 

                                              εικόνα  δική της
 Πέρσι λοιπόν η Κική (γιατί θα καταλάβατε σίγουρα σαϊνια μου ότι αυτή ..  είναι η Αγιοβαλίτσα μου) είχε κάνει κάτι όμορφα πον πον.. που τα είδα και ζήλεψα .. εεεε με ξέρετε εμένα πια.. μην δω κάτι να ρωτήσω...τι και πως.. 
Ωραία έμαθα πως απέκτησε τα εργαλειάκια που έκανε τα πον πον..  μέχρι εκεί.. αλλά για μένα ήταν δύσκολο να τα αποκτήσω.. μέχρι τότε τα έκανα αν χρειαζόταν με τον παραδοσιακό τρόπο .. χαρτονάκι και λοιπά...χα..χα.. 
Το θέμα ξεχάστηκε..από μένα.. αλλά δεν ξεχάστηκε από εκείνη..!!!!!
Όμως  πως θα της έδειχνα ότι είμαι καλή μαθήτρια; 

Αρχισα  λοιπον και εγώ να φτιαχνω και σταματημό δεν είχα..χα..χα..

Κάπου  όμως έπρεπε να τα αξιοποιήσω..
Έπλεξα και εγώ ένα κασκόλ για αγαπημένο μου πρόσωπο και αντί για κρόσια που είχα στον νου μου να βάλω .. έβαλα   πον πον..για να δείξω επί το έργο.. τι κατάφερα..χα..χα..

Ελπίζω Κική μου να έβγαλα σε πέρας αυτό το δύσκολο έργο..!!!!!
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ  μικρή μου  Αγιοβασιλίτσα.!!!
 Να έχετε μια όμορφη και χαρούμενη εβδομάδα..και το κυριότερο να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε.. κάπου γύρω σας θα είναι το χαμόγελο..όπως  επάνω σ ένα μικρό τριαντάφυλλο που τόλμησε να ανθίσει στην αυλή  το φθινόπωρο...!!!!

Σας ευχαριστώ πολύ παρεάκι μου που περνάτε και τα λέμε.. !!

ΚΑΙΑΔΑΣ..!!!

Σε ποιόν καιάδα σε πετάξανε και χάθηκες.
Δεν ήσουν τίποτε γι αυτούς και για τους άλλους.
Απόλυτη σιωπή μέσα στο απλανές και σκοτεινό βλέμμα σου.
Γυμνό το κορμί σου και η ψυχή σου κάτω από τα κουρέλια.
Χωρίς αισθήματα.
Ατέλειωτο κενό.
Καρφωμένα κι ασάλευτα τα τείχη γύρω σου.
Και εσύ ακίνητος , εκεί στο βάθος της τρύπας, που ρουφάει όλο και περισσότερο το σαλεμένο σου μυαλό, ψάχνεις να βρεις τους δρόμους της ψυχής σου.

Δεν ξεκίνησες να πάρεις τον δρόμο αυτόν.
Γι αλλού ξεκίνησες.
Και τώρα κοιτάς , την φωτεινή αχτίδα που μπαίνει κλεφτά  μέσα από μια χαραμάδα.
Την παρακολουθείς  με την άκρη του ματιού σου.
Αναρωτιέσαι γιατί δεν σου έδειξε τον δρόμο που έχασες.
Ένα μικρό σημαδάκι στο σκοτεινό πάτωμα.
Καθώς την κοιτάς ακίνητος  πάντα στο ίδιο σημείο, εκείνη μεγαλώνει, μεγαλώνει γίνεται ένα με σένα..και σε πάει στο όνειρο.
Εκεί που πάντα ήθελες να πας .
Στην δική σου Ιθάκη.

..Το πρώτο μισό ήταν αυτό που πήρε μέρος στο 
 18ο συμπόσιο ποίησης 

που διοργανώνει εξαιρετικά κάθε φορά η γνωστή και μη εξαιρετέα πυργοδέσποινα μας η Αριστέα..!!!
Την ευχαριστούμε πολύ γι αυτό..!!
Ναι το ξέρω ότι ήταν ένας πολύ θλιβερός στίχος..αγαπημένοι μου..γι αυτό και  το υπόλοιπο συμπληρώθηκε μετά..γιατί  ήθελα να δώσω  στον ήρωα μου την ελπίδα ότι μπορεί ακόμα να ονειρευτεί...!
Την πρωτιά την πήρε επάξια η φίλη μας  Η Ελένη που ποιεί  στην ποίηση.!!!!!!!!
τα συγχαρητήρια και σε όλους όσους πήραν μέρος.. γράφτηκαν υπέροχα ποιήματα και αυτήν την φορά!!!
Να είστε καλά να ονειρεύεστε..να βλέπετε  την θετική πλευρά της ζωής.. είναι αυτή που φέρνει τα χαμόγελα.. μην το ξεχνάτε.!!
Σας ευχαριστώ που περνάτε και τα λέμε!! 

Καλό μήνα να έχετε όλοι παρεάκι  μου!!!

  

ΕΚΟΜΠΟΔΕΣΑΝ ΟΙ ΚΛΩΣΤΕΣ..!!!

Είναι αυτό που μας λείπει.
Τα χέρια της υφάντρας, τα χέρια του ράφτη, τα χέρια που κάποτε πελεκούσαν το ξύλο.
Είναι η μαστοριά, το μεράκι. η τέχνη που συναντά την ανάγκη.
Θαύμασα τις σαίτες, τα μιτόχτενα, τα φάδια  και τα στημόνια.
Ακουσα πάλι την ξεχασμένη ορολογία του αργαλειού...(αργαστήρι το λένε στην Κρήτη)  άκουσα την φωνή της μνήμης να ψιθυρίζει την "Ανυφαντού" με τις κλωστές  που κομποδένανε και μπερδέψανε στο χτένι.
Ποιος δεν θυμάται τον αξέχαστο ΞΥΛΟΥΡΗ !!!
που έκανε τις ανυφαντούδες (υφάντρες) ξακουστές...!

Ενα αργαστήρι και δυο κουρασμένα χέρια δεν ξυπνούν μόνο μνήμες  από όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, αλλά δείχνουν δρόμους.
Κάποτε τα παλιά ρούχα γίνονταν κουρελούδες .
Το φθαρμένο ρούχο αποκτούσε καινούργια ζωή.
Τίποτα δεν πάει χαμένο, τίποτα δεν είναι για πέταμα, μήτε τα υλικά μήτε ο χρόνος.
Σε εποχές κρίσης σκεφτόμαστε πάντα πως υπήρχαν και πιο δύσκολοι χρόνοι.
 Τότε ήταν οι  τεχνίτες που ήξεραν να δίνουν ζωή  σε απλά πράγματα και να παρατείνουν τις ζωές των φθαρμένων υλικών.. 
Σήμερα προσπαθούμε να βαδίσουμε στα χνάρια τους και ας μην είμαστε μαστόρισσες σαν εκείνες τις ανυφαντούδες..
Αν ψάχνουμε για διεξόδους σήμερα ... ας αρχίσουμε από τα απλά....

Το κείμενο αυτό  το αλίευσα  από ένα περιοδικό που  κυκλοφορεί εδώ.. στην Κρήτη...μου άρεσε και νομίζω ότι και σήμερα αυτό κάνουμε .. δεν πετάμε τίποτα....!!!
Όπως ... μαλάκια και  κλωστές που μας περισσεύουν  και μπορούν να γίνουν  προς το παρόν πιάστρες για την κουζίνα για να προστατεύουμε τα χεράκια μας να μην καούν.. όταν πιάνουμε τις κατσαρόλες μας.. !!!
 Ετοιμάζουμε σιγά σιγά  μικρά πραγματάκια που θα ταξιδέψουν  όταν  συμπληρωθούν και άλλα  για να χαρίσουν χαμόγελα και αγάπη ... όπου χρειαστεί.. για αρχή... θα ταξιδέψουν  στην Βέροια.. στην Πρωτοβουλία για το παιδί..μαζί με Χριστουγεννιάτικα που θα γίνουν οσονούπω.. 
Είπα φέτος να ξεκινήσω με την ώρα μου ..γιατί όλο και κάτι προκύπτει εκείνες τις μέρες ..!!
Έπονται και τα  άλλα παζάρια   όπως το ξεμπλοκάρισμα.. και η συνέχεια  στην γιορτή της αγάπης..!!!
Ας βάλουμε  το αργαστήρι μας να κάνει τα μαγικά του από το τίποτα..!! 
Να  έχετε μια όμορφη εβδομάδα παρεάκι μου 
ένα χαμόγελο θα την κάνει ωραιότερη..!!!
Μην το ξεχνάτε.!!!!

ΟΛΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ.... ΟΜΟΡΦΑ..!!!!!

Τι κάνουμε όταν πρόκειται να παντρέψουμε το παιδί μας;... οοοοχι το δικό μου ..αφού όπου να ναι  θα παντρεύω τα εγγόνια μου .. χα..χα.. τόσο μικρή  λέμε...είμαι..αλλά μιας αγαπημένης φίλης μου εδώ στο Ηράκλειο.
Είχε πλέξει μια πολύ όμορφη κουβέρτα  την οποία  είχε σκεφτεί να την κάνει ένα κάλυμμα κρεβατιού... για να  είναι ευκολόχρηστη  στην κόρη της όταν ήθελε να την χρησιμοποιήσει.. μετά τον γάμο... 
Μιλάμε στο τηλέφωνο και μου λέει την επιθυμία της αν γίνεται..!!
Μόνο του σπανού τα γένια δεν γίνονται της λέω..!! 
Και στρώθηκα στο ράψιμο..η ραπτομηχανή πήρε φωτιά να προλάβουμε ημερομηνίες!! ράφτηκε το κάλυμμα  και η κουβέρτα που με τα απαλά της χρώματα γαζώθηκε επάνω  σ αυτό αφού μπήκε γύρω γύρω.. μια δαντελίτσα με λευκά λουλουδάκια...που  έδωσε .. μια νότα ρομαντισμού..

Το ίδιο ακριβώς  έγινε και με τα μαξιλάρια.. που στολίστηκαν και αυτά με τον ίδιο τρόπο.!!

το μοτίφ από κοντά..!!

Από ότι μου είπε η μαμά την νύφης  άρεσε πάρα πολύ το κουβερτοκάλυμμα...!
Αυτή είναι μια ιδέα για  φίλες που έχουν πλέξει κουβέρτες και τους αρέσει να στρώνουν το κρεβάτι τους με αυτές τις  ανεκτίμητες πλεχτές κουβέρτες.. αλλά βαριούνται τα ρεβέρ που συνήθως μπαίνουν μαζί με αυτές.. .. είναι μια λύση αυτή....δύο σε ένα...και γρήγορο στρώσιμο..!!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε..

Να έχετε αγαπημένη μου παρέα  μια όμορφη εβδομάδα..!!!
 Να μην ξεχάσετε.. να  δώσετε προτεραιότητα  στα χαμόγελα.. !!!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΜΠΟΝΙΑ.!!!

Ηταν ένα καλοκαιρινό βράδυ, κάπου στην Ελληνική ύπαιθρο.
Η γενειάδα του γέροντα άστραφτε  από το ιδρώτα  κάτω από ζέστη που έκανε καθώς  ο ήλιος  έπεφτε επάνω της. 
Είχε σταματήσει  στην όχθη του ποταμού και περίμενε να βρεθεί κάποιος  καβαλάρης  να τον περάσει απέναντι.
Η αναμονή δεν φαινόταν να τελειώνει και το κορμί του άρχισε να μουδιάζει  από  κούραση.
Τότε άκουσε τον απόμακρο αχό από τις ανάσες 
κάμποσων αλόγων που κάλπαζαν  πάνω στο σκληρό μονοπάτι.
Με προσοχή παρατηρούσε  του οπλισμένους καβαλάρηδες  που στάθηκαν στην ρηχή μεριά του ποταμού να περάσουν  απέναντι.
Αφησε τον πρώτο να περάσει χωρίς να  κάνει μια προσπάθεια να του τραβήξει την προσοχή.
Μετά πέρασε κι άλλος ένας, κι άλλος..και τελικά  ο τελευταίος πλησίασε το σημείο που στεκόντας σαν άγαλμα  ο γέροντας μας.
Καθώς ο τελευταίος καβαλάρης  ήρθε κοντά, ο γέροντας έπιασε την ματιά του και είπε.
Θα μπορούσες άρχοντα μου, να προσφέρεις σε ένα γέροντα το διάβα του ποταμού με το άλογο σου; Απ ότι φαίνεται , δεν υπάρχει τρόπος να περάσει κανείς με τα πόδια.
Σφίγγοντας τα γκέμια του ο καβαλάρης απάντησε."ανέβα εδώ επάνω"  ο ιππέας βλέποντας ότι ο γέροντας δεν ήταν σε θέση να σηκώσει το κουρασμένο του  κορμί μέχρι την σέλα του αλόγου, ξεπέζεψε και τον βοήθησε να ιππεύσει.
Καθώς πλησίαζαν στο σπιτάκι του γέροντα, η περιέργεια  έσπρωξε τον ιππέα μας να τον ρωτήσει: " Παρατήρησα, ότι πολλοί πέρασαν  χωρίς να τους κάνεις  λόγο να σε περάσουν απέναντι.
Μου έκανε εντύπωση γιατί περίμενες  και παρακάλεσες εμένα τον τελευταίο ..αν αρνιόμουν  και σε παρατούσα εκεί;
Ο γέροντας κοίταξε τον ιππέα καλά στα μάτια και του απάντησε : Πιστεύω ότι ξέρω τον κόσμο  αρκετά καλά.
Κοίταξα τους άλλους στα μάτια  και αμέσως αντιλήφθηκα  ότι δεν θα είχαν καμιά έγνοια για την κατάστασή μου, οπότε δεν θα είχε καμιά σημασία να τους παρακαλέσω να με βοηθήσουν.
Μόλις όμως κοίταξα μέσα στα δικά σου μάτια, διέκρινα συμπάθεια και ευγένεια .
Ηξερα ότι το ευγενικό σου πνεύμα  θα αποδεχόταν με χαρά την ευκαιρία  να μου προσφέρει βοήθεια τώρα που την είχα ανάγκη.
Τα λόγια ζέσταναν την καρδιά του ιππέα, που τα δέχτηκε λέγοντας:
"Σου είμαι ευγνώμων γι αυτά που είπες.Είθε να μην είμαι ποτέ τόσο πολύ απασχολημένος   με τα δικά μου προβλήματα, ώστε  να καταφέρνω να ανταποκρίνομαι στις ανάγκες  των άλλων με ευγένεια και συμπόνια."
Και με αυτά τα λόγια ο Λεωνίδας, ο βασιλιάς της Σπάρτης, έκανε στροφή με το άλογό του και συνέχισε για τις Θερμοπύλες.!!

 Και αφορμή για να το αντιγράψω από το μικρό βιβλιαράκι  του ..Ακη Αγγελάκη "Μικρές ιστορίες για δύσκολες ώρες"και να το μοιραστώ μαζί σας παρεάκι μου για άλλη μια φορά ...είναι ότι σε λίγο καιρό  θα έρθουν γιορτινές μέρες και όχι μόνο...ας   δείξουμε και εμείς ευγένεια και συμπόνια όπως ο Λεωνίδας..!!
Και να μια αφορμή για να ξεκινήσουμε να το κάνουμε..!!!  μια πρόσκληση

Να είστε όλοι καλά,  να έχετε μια όμορφη εβδομάδα... να χαμογελάτε 

είναι μεταδοτικό.. δεν το λέω μόνο εγώ..!!!  

ΚΛΗΡΏΣΑΜΕΕΕΕΕΕ..!!!

Εεεε ναι .. κληρώσαμε....τι  έτσι θα σας άφηνα χωρίς δωράκι;
Εσείς  μου αφιερώσατε τον χρόνο σας .. με συγκινήσατε με τα τόσο ωραία σχόλια σας..με γεμίσατε  χαρά.. αγάπη..ένιωσα τόσο όμορφα.!!
Δεν είναι λίγο αυτό.!!!
Μακάρι να μπορούσα να έδινα σε όλες σας κάτι..αλλά πως θα χαιρόταν εκείνη που θα κέρδιζε;χι..χι..
Να μου πεις θα χαιρόσασταν όλες...εντάξει δεν λέω.. αλλά ας όψεται η κρίση  βρε κορίτσια μου...!!! 
Και κοίτα τώρα σύμπτωση..κάθε  φορά που κάνω κλήρωση.. εκτός από μία   φορά ...που η τύχη ευνόησε διπλά μια  φίλη.....η τυχερή να είναι και διαφορετική φίλη  κάθε φορά.. και χαίρομαι πάρα πολύ γι αυτό...
Για την κλήρωση... θα μπορούσα να μάθω πως δουλεύει  η... αυτόματη... αλλά  έλα που είμαι της παλιάς σχολής... και έτσι  ετοίμασα το τετράδιο μου...  

έγραψα τα ονόματα σας...

31 άτομα  στο σύνολο..και αφού

έκοψα τα χαρτάκια μου, 

τα δίπλωσα ..και τα έβαλα στη γνωστή γυάλινη καρδούλα..

 και ελλείψει  πιτσιρικίων ....χα..χα ...έβαλα την χερούκλα μου και τράβηξα κλήρο.....(τι τραβάω η γυναίκα) 

Και η τυχερή είναι ...ταράμ... ταρατaράμμμ...
η Αννα η Flo...!!!! που έχει το μπλοκ ..ΑΤΕΝΙΖΟΝΤΑΣ

Αννιώ μου να είσαι πάντα τυχερή και σε πιο ουσιαστικά  πράγματα στην ζωή σου φίλη μου. 
περιμένω μέηλ σου...

 Και αφου τελιώσαμε με την κληρωση..είπιαμε χαλαρα αλλο ενα καφεδακι  και καναμε την αναρτηση..χα..χα..! με ποιον τα εκανα όλα αυτά και γιατί γραφω στον πλυθυντικό; 
Μα ..είμαι εγώ και ο  εαυτός  μου... μου αρέσει να έχω παρέα..το είπαμε !!!!

Τώρα θα μου πείτε ..που είναι το δωράκι;
Εεεε αυτό λέω να το κάνω κατόπιν συνεννοήσεως.. με την τυχερή Αννούλα... μπορεί να σας το δείξει εκείνη όταν το λάβει..!! 
Να είστε όλοι καλά να ..περνάτε τέλεια και να έχετε ένα ΟΜΟΡΦΟ ΜΗΝΑ..! 
Σας ευχαριστώ πολύ ..και  μην ξεχνάτε.. τα ωραιότερα συναισθήματα αρχίζουν με ένα χαμόγελο.!! 

  

ΤΕΤΑΡΤΗ 21ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ...2011..!!

ΤΕΤΆΡΤΗ, 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2

Για σας σας!!!! είμαι η Ρούλα η  αλιώς Σμαραγδένια σας καλοσωρίζω στο φτωχικό μπλοκόσπιτό μου...είναι ..νεοκτισμένο .. ελπίζω σιγά σιγά να γεμίσει με όμορφα πράγματα...που να σας κάνουν να αισθάνεστε σαν το σπίτι σας, όταν θα το επισκέφτεστε!!!  το κλειδί θα βρίσκεται πάντα κάτω από το χαλάκι....δεν χρειάζεται να κρατάτε τίποτα...μόνο την αγάπη σας και  καλή διάθεση!!!!η πόρτα του θα είναι πάντα ανοιχτή...για τους φίλους και τους καλεσμένους..με ένα ποτηράκι ρακί.. ..και ξεροτήγανα...συγνώμη ακόμη δεν έχω φωτο...να σας δείξω...όμως μπορείτε να βάλετε την φαντασία σας να δουλέψει....καλώς ωρίσατε!!!!!..


Οοοοχι.. δεν έχετε μπει σε λάθος μπλοκ  παρεούλα μου.. στο σωστό είστε..απλά ... θέλησα να σας δείξω πως πρωτοξεκίνησα με τα ορθογραφικά λάθη του(που  τα κάνω..αφού  τόννους δεν βάζω..ακόμα.. μετά από τόσα χρόνια...χι..χι...και τα λάθη εξακολουθώ να τα κάνω) ανεπίδεκτη μαθήσεως είμαι..χα..χα. .. σε αλλά όμως ε; προόδευσα ..και φωτογραφίες έμαθα να βάζω..από το ίντερνετ..
Και...καιρός είναι  πια..να σας κεράσω επιτέλους αυτήν την ρακή με ένα γλυκό του κουταλιού..

 και εκείνα τα ξεροτήγανα..που σας είχα υποσχεθεί τότε...χι.χι. κάλιο αργά παρά ποτέ ε;..!!

Και  δεν θα μείνουμε μόνο σε αυτά!!!
ο νοών  νοείται..ε; 
Και φατσούλες  έμαθα να βάζω...χι..χι..

 Και  έμαθα να διορθώνω αυτόματα τα λάθη μου στις αναρτήσεις μόνο όμως ε;  
 Αυτό το μπλοκ .. έγινε  για μένα το μεγαλύτερο σχολείο...!! και η μεγαλύτερη αγκαλιά που θα μπορούσα να έχω..!!
Γνώρισα υπέροχους ανθρώπους εδώ μέσα αλλά και από κοντά ...!!!
 Μου έμαθαν απίστευτα για το μυαλό μου πράγματα..και  έγιναν πια οι δικοί μου άνθρωποι με σάρκα και οστά...φιλίες που κρατάνε  χρόνια..και που ποτέ δεν φανταζόμουν για το τι θα συνέβαινε  όταν έγραφα για πρώτη φορά...αυτό το μικρό κείμενο..!!!  
Γνώρισα...τον κόσμο.. μέσα από το σπίτι μου..και απορώ ακόμα  πως  μπορώ να το κάνω αυτό... χα..χα.. ξέρω είναι ξεπερασμένη σκέψη αυτή πια,  τόσο γρήγορα που τρέχει η τεχνολογία..!!
Με αυτήν την τεχνολογία σήμερα θα  σας χαρίσω ένα τραγούδι..που μελοποιήθηκε από τον Άρη τον εγγονό μου σε στίχους  μου.!!

Το βίντεο μας είναι χορηγία από το αγαπημένο μας Συριανάκι που μόλις της το είπα το έφτιαξε  με πολύ αγάπη.. σε ευχαριστώ πάρα πολύ  Γιάννα μου..!!! 
Σας το αφιερώνω μαζί με  το ευχαριστώ μου για τα όμορφα και δημιουργικά χρόνια που πέρασα και περνώ κοντά σας.. αγαπημένη  μου παρέα..!!
Ναι για μένα είστε η παρέα μου και έτσι σας νιώθω  όταν κάθομαι πίσω από ένα  πληκτρολόγιο να σας γράψω.!!!!
Να είστε όλοι καλά...να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε..γιατί είπαμε το ....

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα..!!!!

ΚΑΛΩΣ ΣΑΣ...ΕΥΡΗΚΑ KAI ΠΑΛΙ.!...!!!

ΑΧ! ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΟΥ..!!
Τα χρόνια που περάσανε
πίσω μου θα τ αφήσω
κι ένα γλυκό ξημέρωμα
κοντά σου θα γυρίσω.
Οπως γυρνάει το παιδί 
στην αγκαλιά της μάνας,
καρντάσηδες να ξαναβρώ
στην άπλα της αλάνας.
Να ξανανιώσω στο κορμί,
Βαρδάρι  τ άγγιγμα σου 
κι από τον πύργο τον λευκό 
να πάρω τ άρωμα σου.
Μια βραδιά γεμάτη άστρα
λίγο έξω απ το Ντεπό,
Σαλονίκη ξελογιαστρα
σου ξανάπα σ αγαπώ.
Στου Θερμαϊκού το κύμα
να λουστώ να χτενιστώ
πρώτο μου φιλί κι αγάπη,
Σαλονίκη στα χρωστώ.!!

Δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω.. διαφορετικά αυτήν την ανάρτηση... χωρίς να  αφιερώσω έστω και  λίγους στίχους μου στην πόλη που με γέννησε..!!!
Πότε ήταν που.... κατέβασα ρολά.. πότε τα ξανά ανεβάζω...άπα..πα..πα..ούτε που πρόλαβα καλέ... να πω... κάνω διακοπές..και πέρασαν οι μέρες τόσο  γρήγορα.. μα τόσο όμορφα!!!!!!!!!!!!!
Το ότι βρέθηκα στην αγαπημένη μου πατρίδα την Θεσσαλονίκη έστω και τόσο λίγο, ήταν για μένα μια όμορφη ανάπαυλα  στην ζωή μου..!
γέμισα όμορφες εικόνες...πήρα ανάσες νοσταλγίας..και να μαι εδώ να το μοιραστώ μαζί σας ..
Ας σεργιανίσουμε λίγο στην πόλη..αν και ποτέ δεν ήμουν καλή στο να βγάζω φωτογραφίες...κρατώ όμως μέσα μου ότι δεν μπορώ να αποτυπώσω στο χαρτί..

Λίγο πιο έξω από αυτήν...

Καφεδάκι και χαλάρωση...

..ηλιοβασίλεμα..

ταξιδεύοντας..

με τους γλάρους

Και τι δεν είχε  αυτό το ταξίδι..ανταμώματα με συγγενείς... βόλτες στην παραλία...βόλτες με καραβάκι... συναντήσεις με φίλες μπλόκερς..

μέχρι  και έναν πανέμορφο  γάμο..!!!!!

Ακόμα και λίγη ώρα πριν να φύγουμε η έκπληξη μας να συναντηθούμε με ακόμα μια φίλη που μας καλώσορισε  κρατώντας  στα χέρια της ηλιοτρόπια.. μας γέμισε μέχρι την τελευταία στιγμή χαρά..!!! 
Ειρήνη μου χάρηκα πάρα πολύ την γνωριμία μας..!!! τα ηλιοτρόπια σου ταξίδεψαν και 

έφτασαν σώα μέχρι την Κρήτη και το ένα είναι πολύ ζωηρό...χι..χι. μου φαίνεται πως θα βγάλει ρίζες..!!!!!!!!

Πόσα να χωρέσουν σε τόσες λίγες μέρες....!! 
Απίστευτο .. και όμως  χώρεσαν ..γέμισε η καρδιά συναίσθημα ...χόρτασαν τα μάτια εικόνες και.... πήρα μαζί μου στο γυρισμό... να έχω να πορεύομαι όταν  πια δεν θα μπορώ να ταξιδεύω..!!!
Είμαι τόσο ευτυχισμένη και γεμάτη από αυτό το ταξίδι ..!!! τι νομίζετε πως θέλει ο άνθρωπος για να νιώσει όμορφα..!!!
 Απλά... να έχει έναν σύντροφο να μην του χαλάει χατίρι...χι..χι.. και να απολαμβάνει τις μικρές χαρούμενες στιγμές..!!!
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ όλους  συγγενείς και φίλους..για τις όμορφες στιγμές που μας χαρίσατε..!!!
Να έχετε ένα όμορφο Παρασκευοσαββατοκύριακο..!!
Να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε..κάνει καλό στην καρδιά..!! 
Σας ευχαριστώ που περνάτε και τα λέμε..!!