Τση Κρήτης το γλυκό ψωμί στην τάβλα θα προσμένει, να ρθούν οι φίλοι οι καλοί κι ξένοι να κοπιάσουν. Ρακή δροσάτη να γευτούν και ντάκο παξιμάδι. Καλτσιούνια, ξεροτήγανα, αρνί και σταμναγκάθι και δίπλα η λύρα συντροφιά το κέρασμα τση Κρήτης... Σμαραγδάκι...

Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2017

ΕΚΔΡΟΜΟΥΛΑ....ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΟΣ.!!

Όταν δεν μπορούμε να κάνουμε μακρινά ταξίδια..ας είναι και εντός χώρας..και μας δίνεται η ευκαιρία για εκδρομούλα εντός τόπου και γύρω που ζούμε... ποτέ δεν λέμε όχι ε;  
Μια εκδρομή πάντα είναι από τα γεγονότα  που μας κάνουν χαρούμενους έτσι δεν είναι;
Μας βγάζουν από την καθημερινότητα.. γεμίζουν   ομορφιές τα μάτια μας .. η διαδρομή .. ο προορισμός.. και ότι άλλο μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε όμορφα.. μας το προσφέρει μια εκδρομούλα.. και όταν αυτή συνδυάζεται  με  προσκυνήματα που δεν τα  ξέρουμε .. τότε γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα.. η εκδρομή μας..
Οπότε σήμερα αν θέλετε με πολύ χαρά θα   σας  πάρω μαζί μου να κάνουμε αυτό το μικρό ταξιδάκι..να μοιραστούμε τις  λίγες φωτογραφίες
που έβγαλα με το παλιοκινητό μου..!!
Ξεκινήσαμε από το Ηράκλειο με προορισμό τα όμορφα Χανιά και συγκεκριμένα στο ακρωτήρι σε μια θαυμάσια  διαδρομή.. 


θαυμάζοντας κάτω από τα πόδια μας τον κόλπο της Σούδας.!! 







όπου βρίσκεται εκεί η  μονή... της Αγίας Τριάδας

Το εσωτερικό της μέρος





 πολύ παλιά αλλά και πολύ πλούσια διακοσμημένη
 Από ότι είδα..πολλοί τουρίστες έρχονται εδώ  να μάθουν την ιστορία της 



 ..εδώ  θα διαβάσετε το ιστορικό της μονής που έχει πολύ ενδιαφέρον..
Όμως δεν γράφει ότι εκεί βρίσκεται και ένα αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας μας.. που λέγεται Τριχερούσα..!! το τρίτο χέρι που είναι ασημένιο  και φαίνεται.. στο κάτω αριστερό μέρος της εικόνας  έχει σχέση με την ιστορία  που θα διαβάσετε...στην παραπομπή μου ..και που η αυθεντική βρίσκεται στο Άγιο όρος στην ιερή μονή Χιλανδαρίου ...Εδώ θα διαβάσετε την ιστορία της αυτής εικόνας της Παναγίας μας.!! 

Υπάρχει ακόμα μουσείο με πολλές περγαμηνές και παλιές εικόνες ..



Αφού ανάψαμε το κεράκι μας..φύγαμε να πάμε μέσα στα Χανιά όπου βρίσκεται ένα ακόμα μεγαλόπρεπος ναός του Αγίου Νεκταρίου.!! 


Πλάι στην εικόνα του... ακόμα μια εικόνα της Παναγίας  ..της "Επισκέψεως" ένα ακόμη επίθετο Της ..οι πιστοί προσκυνούν την Χάρη Της .. και εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε Εκείνη..!!!

Στο μέρος που σταματήσαμε για φαγητό ο ναός του Αγίου Νικολάου δέσποζε στο χώρο με το μέγεθος του ..ανάμεσα στα κλαδιά του μεγάλου πλάτανου.!!


Πηγαίνοντας  σε ένα ακόμη μοναστήρι.... χάσαμε τον δρόμο και σταματήσαμε να δούμε που βρισκόμασταν...!!


Αριστερά μας είδαμε ένα μικρό παλιό καμπαναριό που μόλις και μετά βίας έβλεπες την κορυφή του γιατί ήταν μέσα από ένα πέτρινο τοίχο. 
Η κλειστή ξύλινη πόρτα του άνοιξε μόλις χτυπήσαμε και μια μικρή καλόγρια μας άνοιξε να περάσουμε μέσα.. για να μας τρατάρει δροσερό νερό και λουκουμάκι.





Τα λουλούδια γύρω σκορπούσαν τα αρώματα τους ευωδιάζοντας τον χώρο.











Τα πάντα γύρω πεντακάθαρα.. και ένας πολύ παλιός μικρός ναός..  μας καλούσε με την απλότητα του να προσευχηθούμε για ότι ήθελε η ψυχή του καθενός μας.!! 

Ενα παραπέτο του παραθύρου  και ακουμπισμένο το  εικόνισμα..  δίπλα του  ένα μικρό απέριτο γυάλινο βαζάκι  με λουλουδάκια.. και όλο το φως μέσα...  στην ψυχή σου..!!!
 
Το κεράκι που ανάψαμε εκεί.. γαλήνεψε τις καρδιές μας και μας έδωσε δύναμη.!!
Σ αυτό το μικρο εξωκλήσι Της Αγίας Κυριακής που βρέθηκε μπροστά μας από το πουθενά αφήσαμε τις καρδιές μας..!!!
Μια αιωνόβια ελιά πιστός φρουρός 
έξω από το μικρό μοναστήρι.
Στο μούχρωμα...(που είσαι αρτίστα μου)του απογεύματος, ίσα που προλάβαμε να απολαύσουμε το καφεδάκι μας σε ένα ακόμα πανέμορφο τοπίο της Κρήτης.. την λίμνη  του Κουρνά...



που βρίσκεται στους πρόποδες των βουνών 







Εδώ θα δείτε πολύ όμορφες φωτογραφίες της λίμνης ..γιατί οι δικές μου σίγουρα  την αδικούν.!!
Μπορεί το ταξιδάκι μας να ήταν  λίγο παραπάνω κουραστικό ..αλλά μας αποζημίωσαν οι στιγμές του.!!!
Να έχετε μια όμορφη και γαλήνια εβδομάδα παρεάκι μου.. σας ευχαριστώ πάρα πολύ που έρχεστε εδώ και λέμε τα δικά μας..!!
Χαρίζουμε την αγάπη  μας  μαζί ...με ένα  χαμόγελο ...

δίνουν δύναμη..πρώτα σ εμάς.!!!!





Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2017

ΟΤΑΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ..... ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΩΡΙΣ..!!!!


Ναι... μην παραξενεύστε καλέ; 
Υπάρχει και αυτός ο Άγιος Βασίλης..η  η...Βασιλίτσα... όπως και να το πεις.... τι βάζουμε με τον νου μας όταν μας έρχονται δωράκια νωρίς και κοντεύουν και οι γιορτές; 
Ας το πάρουμε κυριολεκτικά ..από την αρχή επειδή ήμουν λέει καλό παιδί φέτος...και τρώω όλο το φαΐ μου .. και επειδή μένω μακρυά και εκείνη (η βασιλίτσα λέμε...) δεν μπορεί να φορέσει την κόκκινη κάπα της και να ροβολήσει κατά κατ... 
Σκέφτηκε  ότι το καλό το παλικάρι ..γκουχ..γκουχ καλά παλικαρού ..θα την πούμε γιατί δεν γίνεται να της αλλάξουμε και το... φύλο  χα..χα. ..
 Και πως πάμε τα δωράκια όταν  δεν μπορούμε να τα παραδώσουμε  μόνοι  μας; τα στέλνουμε με κούριερ...χα..χα.. 
Εεεεε αυτό έγινε... τοκ ..τοκ .. η πόρτα.. ανοίγω και μπροστά μου στέκεσαι  ένας νεαρός.. ντάξει όμορφος ήταν δεν λέω..κρατώντας ένα δεματάκι.. 
Είστε η κ. Σμαραγδάκη; 
Ναι του λέω..
Αυτό είναι για σας μου λέει.. 
Ευχαριστώ πολύ του λέω και παίρνω το δεματάκι.. 
Το ανοίγω και μέσα είχε να.... δείτε και εσείς και πείτε μου αν δεν είναι  Αγιοβασιλίτσα εκείνη που μου έστειλε τα δωράκια.. 

Δεν είναι όμορφα τα στρογγυλά πλαστικούλια;
Με τα ωραία χρώματα τους μου έφτιαξαν την μέρα.. τα συνόδευαν  δυο κούπες με τον Αγιο Βασίλη... (εξ άλλου τι Βασιλίτσα θα ήταν χωρίς αυτόν..χα..χα.) και μια όμορφη καρτούλα με ευχές για τις επερχόμενες γιορτινές μέρες...
Έχετε απορία τι είναι αυτά τα στρογγυλά πλαστικούλια ε;
Ωραία ας μην σας κρατώ  άλλο σε απορία..γιατί αγωνία δεν πιστεύω να έχετε.. χα..χα.. 
Με αυτά  λοιπόν κάνουμε πανέμορφα πον πον.!! 
σαν αυτά που βλέπετε ..!!!
Και εδώ σας παραθέτω.. την  ιστορία ..των πον πον.. 
                                              εικόνα  δική της
 Πέρσι λοιπόν η Κική (γιατί θα καταλάβατε σίγουρα σαϊνια μου ότι αυτή ..  είναι η Αγιοβαλίτσα μου) είχε κάνει κάτι όμορφα πον πον.. που τα είδα και ζήλεψα .. εεεε με ξέρετε εμένα πια.. μην δω κάτι να ρωτήσω...τι και πως.. 
Ωραία έμαθα πως απέκτησε τα εργαλειάκια που έκανε τα πον πον..  μέχρι εκεί.. αλλά για μένα ήταν δύσκολο να τα αποκτήσω.. μέχρι τότε τα έκανα αν χρειαζόταν με τον παραδοσιακό τρόπο .. χαρτονάκι και λοιπά...χα..χα.. 
Το θέμα ξεχάστηκε..από μένα.. αλλά δεν ξεχάστηκε από εκείνη..!!!!!
Όμως  πως θα της έδειχνα ότι είμαι καλή μαθήτρια; 


Αρχισα  λοιπον και εγώ να φτιαχνω και σταματημό δεν είχα..χα..χα..


Κάπου  όμως έπρεπε να τα αξιοποιήσω..
Έπλεξα και εγώ ένα κασκόλ για αγαπημένο μου πρόσωπο και αντί για κρόσια που είχα στον νου μου να βάλω .. έβαλα   πον πον..για να δείξω επί το έργο.. τι κατάφερα..χα..χα..
Ελπίζω Κική μου να έβγαλα σε πέρας αυτό το δύσκολο έργο..!!!!!
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ  μικρή μου  Αγιοβασιλίτσα.!!!
 Να έχετε μια όμορφη και χαρούμενη εβδομάδα..και το κυριότερο να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε.. κάπου γύρω σας θα είναι το χαμόγελο..όπως  επάνω σ ένα μικρό τριαντάφυλλο που τόλμησε να ανθίσει στην αυλή  το φθινόπωρο...!!!!



Σας ευχαριστώ πολύ παρεάκι μου που περνάτε και τα λέμε.. !!







Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2017

ΚΑΙΑΔΑΣ..!!!


Σε ποιόν καιάδα σε πετάξανε και χάθηκες.
Δεν ήσουν τίποτε γι αυτούς και για τους άλλους.
Απόλυτη σιωπή μέσα στο απλανές και σκοτεινό βλέμμα σου.
Γυμνό το κορμί σου και η ψυχή σου κάτω από τα κουρέλια.
Χωρίς αισθήματα.
Ατέλειωτο κενό.
Καρφωμένα κι ασάλευτα τα τείχη γύρω σου.
Και εσύ ακίνητος , εκεί στο βάθος της τρύπας, που ρουφάει όλο και περισσότερο το σαλεμένο σου μυαλό, ψάχνεις να βρεις τους δρόμους της ψυχής σου.
Δεν ξεκίνησες να πάρεις τον δρόμο αυτόν.
Γι αλλού ξεκίνησες.
Και τώρα κοιτάς , την φωτεινή αχτίδα που μπαίνει κλεφτά  μέσα από μια χαραμάδα.
Την παρακολουθείς  με την άκρη του ματιού σου.
Αναρωτιέσαι γιατί δεν σου έδειξε τον δρόμο που έχασες.
Ένα μικρό σημαδάκι στο σκοτεινό πάτωμα.
Καθώς την κοιτάς ακίνητος  πάντα στο ίδιο σημείο, εκείνη μεγαλώνει, μεγαλώνει γίνεται ένα με σένα..και σε πάει στο όνειρο.
Εκεί που πάντα ήθελες να πας .
Στην δική σου Ιθάκη.

..Το πρώτο μισό ήταν αυτό που πήρε μέρος στο 
 18ο συμπόσιο ποίησης 
που διοργανώνει εξαιρετικά κάθε φορά η γνωστή και μη εξαιρετέα πυργοδέσποινα μας η Αριστέα..!!!
Την ευχαριστούμε πολύ γι αυτό..!!
Ναι το ξέρω ότι ήταν ένας πολύ θλιβερός στίχος..αγαπημένοι μου..γι αυτό και  το υπόλοιπο συμπληρώθηκε μετά..γιατί  ήθελα να δώσω  στον ήρωα μου την ελπίδα ότι μπορεί ακόμα να ονειρευτεί...!
Την πρωτιά την πήρε επάξια η φίλη μας  Η Ελένη που ποιεί  στην ποίηση.!!!!!!!!
τα συγχαρητήρια και σε όλους όσους πήραν μέρος.. γράφτηκαν υπέροχα ποιήματα και αυτήν την φορά!!!
Να είστε καλά να ονειρεύεστε..να βλέπετε  την θετική πλευρά της ζωής.. είναι αυτή που φέρνει τα χαμόγελα.. μην το ξεχνάτε.!!
Σας ευχαριστώ που περνάτε και τα λέμε!! 

Καλό μήνα να έχετε όλοι παρεάκι  μου!!!






  

Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017

ΕΚΟΜΠΟΔΕΣΑΝ ΟΙ ΚΛΩΣΤΕΣ..!!!



Είναι αυτό που μας λείπει.
Τα χέρια της υφάντρας, τα χέρια του ράφτη, τα χέρια που κάποτε πελεκούσαν το ξύλο.
Είναι η μαστοριά, το μεράκι. η τέχνη που συναντά την ανάγκη.
Θαύμασα τις σαίτες, τα μιτόχτενα, τα φάδια  και τα στημόνια.
Ακουσα πάλι την ξεχασμένη ορολογία του αργαλειού...(αργαστήρι το λένε στην Κρήτη)  άκουσα την φωνή της μνήμης να ψιθυρίζει την "Ανυφαντού" με τις κλωστές  που κομποδένανε και μπερδέψανε στο χτένι.
Ποιος δεν θυμάται τον αξέχαστο ΞΥΛΟΥΡΗ !!!
που έκανε τις ανυφαντούδες (υφάντρες) ξακουστές...!

Ενα αργαστήρι και δυο κουρασμένα χέρια δεν ξυπνούν μόνο μνήμες  από όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, αλλά δείχνουν δρόμους.
Κάποτε τα παλιά ρούχα γίνονταν κουρελούδες .
Το φθαρμένο ρούχο αποκτούσε καινούργια ζωή.
Τίποτα δεν πάει χαμένο, τίποτα δεν είναι για πέταμα, μήτε τα υλικά μήτε ο χρόνος.
Σε εποχές κρίσης σκεφτόμαστε πάντα πως υπήρχαν και πιο δύσκολοι χρόνοι.
 Τότε ήταν οι  τεχνίτες που ήξεραν να δίνουν ζωή  σε απλά πράγματα και να παρατείνουν τις ζωές των φθαρμένων υλικών.. 
Σήμερα προσπαθούμε να βαδίσουμε στα χνάρια τους και ας μην είμαστε μαστόρισσες σαν εκείνες τις ανυφαντούδες..
Αν ψάχνουμε για διεξόδους σήμερα ... ας αρχίσουμε από τα απλά....

Το κείμενο αυτό  το αλίευσα  από ένα περιοδικό που  κυκλοφορεί εδώ.. στην Κρήτη...μου άρεσε και νομίζω ότι και σήμερα αυτό κάνουμε .. δεν πετάμε τίποτα....!!!
Όπως ... μαλάκια και  κλωστές που μας περισσεύουν  και μπορούν να γίνουν  προς το παρόν πιάστρες για την κουζίνα για να προστατεύουμε τα χεράκια μας να μην καούν.. όταν πιάνουμε τις κατσαρόλες μας.. !!!
 Ετοιμάζουμε σιγά σιγά  μικρά πραγματάκια που θα ταξιδέψουν  όταν  συμπληρωθούν και άλλα  για να χαρίσουν χαμόγελα και αγάπη ... όπου χρειαστεί.. για αρχή... θα ταξιδέψουν  στην Βέροια.. στην Πρωτοβουλία για το παιδί..μαζί με Χριστουγεννιάτικα που θα γίνουν οσονούπω.. 
Είπα φέτος να ξεκινήσω με την ώρα μου ..γιατί όλο και κάτι προκύπτει εκείνες τις μέρες ..!!
Έπονται και τα  άλλα παζάρια   όπως το ξεμπλοκάρισμα.. και η συνέχεια  στην γιορτή της αγάπης..!!!
Ας βάλουμε  το αργαστήρι μας να κάνει τα μαγικά του από το τίποτα..!! 
Να  έχετε μια όμορφη εβδομάδα παρεάκι μου 
ένα χαμόγελο θα την κάνει ωραιότερη..!!!
Μην το ξεχνάτε.!!!!