ΕΣΕΙΣ ΤΙ...ΤΙΤΛΟ ΘΑ ΒΑΖΑΤΕ;

Το συγκεκριμένο θέμα με προβλημάτισε  πάρα πάρα πολύ μέχρι να αποφασίσω να το αναρτήσω. 🤔 Θέλεις το αντικείμενο  που ήθελα να του αλλάξω όψη γιατί έπνεε  τα λοίσθια; όπως λέμε στο χωριό μου; κοινώς είχε φάει τα ψωμιά του, σε παραπέμπει σε κάποιο ιδιαίτερο μέρος; 

Θέλεις που δεν είναι πολύ σικ να μιλάμε γι αυτό;😉

Θέλεις που μπορούσα να το πετάξω και να πάρω ένα καινούργιο, αφού η αξία του δεν ήταν και τόσο μεγάλη; 

Πάντως την απόφαση μου την πήρα, καλώς ή κακώς και ναι... θα σας δείξω την δική μου αλλαγή, που αποφάσισα να κάνω σε ένα ευτελές, αλλά χρησιμότατο  αντικείμενο, που βρίσκεται στο μικρότερο δωμάτιο  κάθε σπιτιού.

Είμαι σίγουρη ότι κάπου έχει πάει το μυαλό σας και καλά κάνει και πάει εκεί...

Λοιπόν για να μην λέμε πολλά πολλά, ένα καλαθάκι μπάνιου μου ζητούσε εδώ και καιρό να αλλάξω την εξωτερική του εμφάνιση, αφού βαρέθηκε να βλέπει τον εαυτό του εδώ και χρόνια τον ίδιο.

Αφού συσκέφτηκα και εγώ με τον δικό μου εαυτό τι να του κάνω, είδα ότι δεν είχα και πολλές επιλογές, αφού το καπάκι της λεκάνης που ήταν δίπλα του, είχε επάνω του την Αρτα και τα Γιάννενα 🤣...Κοχύλια ήθελα να πω. Οπότε ένας ήταν ο δρόμος. Να ντυθεί και το καλαθάκι  με κοχύλια για να ταιριάζει με τον περιβάλλοντα χώρο.

Αφού επιλέχτηκαν οι απαραίτητες χαρτοπετσέτες (δωράκια φίλων αγαπημένων)άρχισα να δοκιμάζω μετά από πολύ καιρό ξανά να ντεκουπάρω...

Την αλήθεια μου θα την πω, πως έκανα ότι μπορούσα καλύτερο για μένα και το καλαθάκι...😊 

Έτσι ήταν πριν...

Έτσι κατά την διάρκεια της προσπάθειας να αλλάξει..

και έτσι είναι τώρα.

Οπότε βρήκε τον κατάλληλο χώρο που του ταίριαξε!

Σαν θέμα ίσως δεν ήταν να βγει στην δημοσιότητα, αλλά επειδή οι καιροί γίνονται όλο και πιο δύσκολοι ούτως ή άλλως, ας δίνουμε δεύτερες ευκαιρίες ακόμα και σε ευτελή αλλά χρησιμότατα καλαθάκια μπάνιου!

Αυτά τα λίγα, είχα να σας πω. Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να μην βλέπετε πολύ τηλεόραση γιατί κάνει κακό και αν βλέπετε να προτιμάτε προγράμματα που θα σας κάνουν να χαμογελάτε, γιατί η ζωή συνεχίζεται...

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε! 

  

ΔΩΡΑ ΚΑΡΔΙΑΣ...

Ναι το ξέρω πως βαρεθήκατε να διαβάζετε εδώ για χαρές. Αλλά αν δεν τις μοιραστώ μαζί σας, πως θα σας κάνω να χαμογελάσετε; Ενα μικρούλι, να τόσο δα χαμογελάκι; 

Το ξέρουμε πως δεν είναι όλα ρόδινα και ποτέ δεν θα είναι, με τόσα δύσκολα που συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας.

Όμως να, που υπάρχουν και οι χαρούμενες στιγμές, αυτές οι λίγες, που μας τις χαρίζουν οι φίλοι μέσα από λίγες λέξεις, τις ευχές τους στο τηλέφωνο, μέσα από τα σχόλια που αφήνουν στο μπλοκόσπιτο σου ή μέσα από τα έργα των χεριών τους.

Δυο από τα όμορφα αυτά χέρια της γειτονιάς μας και συγκεκριμένα της αγαπημένης και πασίγνωστης  φίλης μας Αχτίδας  εκείνης, που δεν το βάζει κάτω με τίποτα και την θαυμάζουμε για την δύναμη και του κουράγιο της να κάνει τόσο όμορφη και λεπτή δουλειά με τον πηλό. Αλήθεια απορώ πως τα καταφέρνει...😮

Εδώ θα θαυμάσετε όπως και εγώ βλέποντας τα έργα της. Οχι μόνο την καλλιτεχνική της τέχνη, αλλά και την σκέψη να κάτσει να κάνει κάτι τόσο όμορφο μαζί με τις ευχές της, που όσο και να σας το περιγράψω με λόγια, αν δεν το δείτε δεν μπορείτε να καταλάβετε τι έχει φτιάξει η φίλη μας.

Χωρίς πολλά  λόγια  λοιπόν απολαύστε και θαυμάσετε και εσείς φίλοι μου, τα πανέμορφα έργα της Αχτίδας μας.

Εδώ οι ευχές της για τον γάμο της εγγονής και την βάφτιση του δισέγγονου μας και γιού της, που ήδη ξέρετε ότι έγινε...

Και εδώ σε γκρο πλάν...

και για τον Γιαννάκη μας!

Σκέφτηκε για φαντάσου!! και τον επικείμενο γάμο που θα συμβεί οσονούπω...

Γι αυτό σας λέω, δεν παίζεται η γυναίκα!!

Ο θαυμασμός μου για ότι έχεις κάνει αχτίδα μου είναι απεριόριστος, τα ευχαριστώ μου, όσα και να πω θα είναι λίγα γιατί, ότι έχεις κάνει έχει μέσα του την αγάπη σου και αυτό είναι που κάνει τα έργα σου ΜΟΝΑΔΙΚΆ! 

Για τόσο όμορφες στιγμές σας μιλάω...

Ας τις χαρούμε για όσο κρατήσουν και μακάρι να είναι οι περισσότερες στις ζωές όλων μας!

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να μην ξεχνάτε πως μια καλημέρα που συνοδεύεται από ένα χαμόγελο, κάνει την μέρα μας καλύτερη!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που περνάτε και τα λέμε!
 

        

ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ...ΨΗΛΑ!!

Ας μιλήσουμε σήμερα μόνο για ουρανούς! Μια που βρισκόμαστε όλοι μας(εννοώ οικογενειακώς) ακόμα σε ανεβασμένη διάθεση... Λατρεύω εκείνη την "μοναδικότητα" της στιγμής όταν μπορώ να απαθανατίσω, τον ουρανό με τα σύννεφα, τα σχέδια, τα χρώματα. Εκείνη ακριβώς την στιγμή, λίγο πριν αλλάξουν σχήμα και που ποτέ μα ποτέ δεν είναι η ίδια με την προηγούμενη, με ιντριγκάρει, να πάρω το κινητό μου και να πατήσω το κλίκ της φωτογραφίας.

Έντυσα αυτές τις μοναδικές στιγμές με τα υπέροχα αποφθέγματα του μεγάλου μας ποιητή "Οδυσσέα Ελύτη"

"Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μην σε βλέπουμε!"

"Και να παίζει με το άσπρο και το κυανό η ψυχή μου" 

    "Αγαπώ εκείνους που στείβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ" 

"Με τον μισό ουρανό μέσα στα στα μάτια σου και με τον άλλον, στα μάτια που αγαπάς!"

"Παρασυρμένοι από ένα παραμύθι, σπαταλούμε την ζωή μας ψάχνοντας, για μια μαγική πόρτα, ή για ένα χαμένο βασίλειο γαλήνης."

"Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά σβήσου με γενναιοδωρία."

"Που να πάρει η ευχή, βρέθηκε πάντα να ζητάμε ίσα ίσα εκείνο που δεν γίνεται"

" Ώσπου στο τέλος ένιωσα κι ας πα να με έλεγαν τρελό, ότι από το τίποτα γίνεται ο παράδεισος."

"Είπα να φύγω τώρα μ, ότι να ναι. Θα πάω να βρω ποιος είμαι, τι μου δίνουν και περισσεύει το άδικο."

" Μόνο εκείνος που παλεύει με το σκοτάδι μέσα του θα, χει μεθ αύριο μερτικό  στον δικό του ήλιο"

"Πάμε μαζί και ας μας λιθοβολούν κι ας μας φωνάζουν ονειροβάτες.

Χτίζουμε, ονειρευόμαστε και τραγουδάμε."

 

Έχει και η ψυχή το δικό της κονιορτό, που αν σηκωθεί μέσα μας αέρας αλίμονο."

"Πόσο όμορφη θα μπορούσε να ήταν η ζωή πόσο απλή και αγαθή και πως την καταντήσαμε."

"Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο

είναι το παν." 

"Κι απ την ανάποδη φοριέται η φαντασία και σ όλα της τα μεγέθη"

"Πολύ μιλούν για αγάπη, λίγοι όμως ξέρουν τι σημαίνει κι ακόμα πιο λίγοι ξέρουν πραγματικά να αγαπούν" 

"Φύσα νοτιά μου κι άδικα λυπήθηκα.

Σ άλλους καιρούς μπορεί και ν' αγαπήθηκα"

"Δεν είναι ανάγκη να σ αγαπούν για να ζεις...Όχι...Αλλά είναι απαραίτητο να αγαπάς...Και σε διάλεξα γι αυτό"

Ελπίζω να σας ανέβασα μαζί μου στους ουρανούς μου.

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα, να μην ξεχνάτε πως το χαμόγελο είναι η ομορφιά της ψυχής!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!

 

ΟΙ ΧΑΡΈΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΏΠΩΝ...

 Δεν ξέρω από που να αρχίσω αυτήν την ανάρτηση και αν υπάρχει ο τρόπος να σας μεταδώσω τα συναισθήματα αυτής της μέρας και να μοιραστώ μαζί σας  την χαράς μας. 

Θα το προσπαθήσω μέσα από τις φωτογραφίες όσο μπορώ να το κάνω.

Μακάρι να είχα την δύναμη να σας κάνω να νιώσετε την χαρά, του  να παντρεύεις την εγγονή σου και να βαφτίζεται συγχρόνως και το δισέγγονο. Και στον επόμενο μήνα, να  έπεται και συνέχεια...

Και εγώ και ο Γιώργος μου, όταν  παντρευόμασταν, πιτσιρίκια ακόμα,😊

δεν φανταζόμασταν ποτέ πως θα ζούσαμε να αξιωθούμε να δούμε γάμο εγγονής και να προφτάσουμε  να  να παραβρεθούμε στην βάφτιση του δισέγγονού μας!! 

Είθε όλος ο κόσμος να γεύεται την  συγκίνηση, την χαρά, την πληρότητα, την αγάπη,  και την ευγνωμοσύνη για αυτές τις όμορφες στιγμές που του χαρίζουν τα παιδιά και τα εγγόνια του.

Το τραπέζι έτοιμο να κεράσει τους φίλους που ήρθαν να ευχηθούν...

Οι φιόγκοι και τα λουλούδια που στόλισαν τα αυτοκίνητα...

Τελευταίες ετοιμασίες...

Ησαΐα χόρευε και το τοπίο υπέροχο. Ευτυχισμένα χαμόγελα.

Σειρά πήρε ο μικρούλης μας...Το εκκλησάκι μικρό και όμορφο.

      

Και το όνομα αυτού Ιωάννης!

Και αφού τελειώσανε τα τελετουργικά, μας περίμενε ένας υπέροχος χώρος, να απολαύσουμε το επιστέγασμα όλων αυτών!

Ενώ, ένας κύκνος χόρευε επί σκηνής,

ζεμπέκικο!😊

Και ήτανε πανσέληνος!

 Από τις εκατοντάδες φωτογραφίες και με την άδεια των παιδιών επέλεξα τις πιο ουσιαστικές, που θα μπορούσα να βάλω. 
Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να έχετε έναν όμορφο μήνα και να είστε όλοι καλά.

Σας εύχομαι να αξιωθείτε να καμαρώσετε όλοι τις χαρές των ανθρώπων!
Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.

 

ΌΤΙ...ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΕ...

 Όπου να ναι μπαίνει το καλοκαιράκι; Για να δούμε τι θα πει  και ο καιρός, που έχει τον πρώτο λόγο, γιατί μέχρι τώρα, ακόμα και εδώ στην Κρήτη, δεν είδαμε την Άνοιξη όπως την ξέραμε.

Ο χειμώνας που πέρασε, (ναι για τόσο πολύ καιρό μιλάμε,) μαζί με την Άνοιξη, ήταν πολύ  λίγος ο χρόνος που είχα στην διάθεσή μου, για να τον  αφιερώσω όποτε μπορούσα, να ανοίξω κανένα βιβλίο, για να ξεκουραστώ διαβάζοντας, καθώς γινόμουν ένα με τους ήρωές του.

Από τον πρόλογο κι όλας θα καταλάβατε, ότι θα σας προτείνω, κάποια βιβλία που διάβασα αυτό το διάστημα. Τα  οποία 4 μου δάνεισαν, ενώ το το τελευταίο, που θα μιλήσουμε γι αυτό, είναι δώρο από την εγγονή μου.

Είναι αλήθεια ότι προτιμώ τα βιβλία μυστηρίου, τα οποία όμως να μην σε προδιαθέτουν για το τέλος. Αυτός είναι και ένα λόγος που δεν διαβάζω τα οπισθόφυλλα.  Πολλές φορές όταν δεν μου αρέσει ένα βιβλίο, δεν το αφήνω στη μέση, μέχρι να το τελειώσω. Ενα μαζοχισμό με τα βιβλία τον έχω...😊 

Και τώρα η παρουσίαση τους, χωρίς πολλά λόγια!

Το πρώτο που διάβασα ήταν το μυθιστόρημα της  Κάλη Καρατζά, "Δακρυσμένα φεγγάρια." Εκδόσεις Μοντέρνοι καιροί.

Στο οπισθόφυλλο μπορείτε να διαβάσετε την περίληψη... 

Το δεύτερο ήταν της Χρυσηίδας Δημουλίδου, το... 

Αν είσαστε λάτρεις του είδους

διαβάσετε την περίληψη εδώ. 

Αν και δεν είμαι φάν, το επόμενο βιβλίο που διάβασα ήταν...   

Ηταν ίσως η πρώτη φορά που επιχείρησε να γράψει μυθιστόρημα με μια δόση μυστηρίου, προβλέψιμου όμως! 

 Είχα ακούσει για τις μάγισσές της Σμύρνης, αλλά δεν έτυχε να πέσει στα χέρια μου το βιβλίο αυτό της Μάρας Μεϊμαρίδη το όποιο μου άρεσε γιατί είναι γραμμένο στη γλώσσα που μιλούσαν στην Σμύρνη.  

Η τελευταία και πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση μου  είναι ένα βιβλίο που μου χάρισε μεγάλη εγγονή μου, ξέροντας την αγάπη μου για τις ιστορίες μυστηρίου, το οποίο κράτησε το ενδιαφέρον μου μέχρι το τέλος και λέγεται...

Ηταν από τα βιβλία που δεν ήθελα να τελειώσουν..

Αυτές ήταν οι προτάσεις μου και εσείς θα επιλέξετε αν σας αρέσουν ή όχι, ανάλογα με τα γούστα σας.

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, στις αρχές του άλλου μήνα αφού, μετά τις δυσκολίες που πέρασαν ευτυχώς, οι ετοιμασίες για τον γάμο της εγγονής μου και η βάφτιση του γιού της (δισέγγονο μας) 😊θα με κρατήσουν για λίγο μακριά από την γειτονιά, λόγο φόρτου της καλύτερης εργασίας να προσέχω τον μικρούλη μας, ενώ οι άλλοι θα πηγαίνουν για ψώνια! 

Μέχρι τότε, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα, να μην ξεχνάτε η ζωή δεν είναι μόνο δυσκολίες, έχει και χαμόγελα!

Θα περνάω από τα σπιτάκια σας, να τα λέμε από εκεί  για να μην χαθούμε ναι; 😉  

Σας ευχαριστώ πολύ!