ΠΕΡΣΙΝΑ ...ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ....!!!!!!

Αγαπημένοι μου ..μπλοκοφίλοι..... λόγο έλλειψης χρόνου σας παραθέτω κάτι περσινά μελομακάρονα......με την ελπίδα ότι του χρόνου θα πιο φρέσκα.....χι..χι..

Mε τον Γιώργο ..είπαμε φέτος να κάνουμε εκείνο το ταξίδι που λέγαμε χρόνια και που όλο το αναβάλαμε για διάφορους λόγους..κάθε φορά.. ..να κάνουμε Χριστούγεννα σε χιονισμένο τοπίο μια που το μέρος που ζούσαμε.. το χιόνι για να το αγγίξεις ..έπρεπε να πας επάνω στα βουνά... .. βλέπαμε μόνο από μακρυά...τον χιονισμένο Ψηλορείτη....
Η επιλογή μας ήταν τα 3-5 πηγάδια....κλείσαμε με πολύ δυσκολία ένα σαλέ. 
Αυτή την εποχή δύσκολα βρίσκεις δωμάτια... αλλά ήμασταν τυχεροί.....
Αφού πήραμε ότι χρειαζόμασταν ανεβήκαμε σε καράβια ...σε τρένα... και επιτέλους 
σε λίγη ώρα θα φτάναμε στον προορισμό μας...
το τοπίο φανταστικό... εξωπραγματικό..... όλα γύρω μας κάτασπρα..σαν να τα πασπάλισε όλα μια νεράιδα...με ασημόσκονη....οι νιφάδες του χιονιού να στραφταλίζουν κάτω από τις αχτίνες του Ήλιου που προβάλανε και εκείνες δειλά  δειλά  να θαυμάσουν το χιονισμένο τοπίο....

Φτάσαμε γεμάτοι από όμορφες εικόνες .. 
Εν το μεταξύ σταματήσαμε επειδή άρχισε το στομάχι μας να διαμαρτύρεται μπήκαμε σε ένα ζαχαροπλαστείο..γιατί ζαχαροπλαστείο;..εεεε... είναι γνωστή η αγάπη μου στα μελομακάρονα....χι..χι..  αφού  προμυθευτήκαμε ..τα αναγκαία....περιχαρείς και οι δύο....βρήκαμε το σαλέ που θα περνούσαμε  τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές μας...

Σκεπασμένα τα πάντα απο ένα κατάλευκο σεντόνι.....
Απλά ήταν υπέροχα....όλα.... άφησα τα μελομακάρονα που κρατούσα στο τραπεζάκι ..του σαλονιού...και τακτοποίησα τα υπόλοιπα  πράγματα..
Ο Γιώργος...ανέλαβε το άναμμα του τζακιού....
Έξω είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει...ένα ένα ανάψαν τα αστέρια......το τοπίο να σε μαγεύει...έτσι όπως το φώτιζε..το χλωμό φως του φεγγαριού....

Ωχ!!! είπε ο Γιώργος...ξέχασα τον αναπτήρα στο αυτοκίνητο...μισό λεπτό αγάπη μου πάω να τον φέρω....
Με το που βγήκε έξω ....τσάφφφφ.. κόβεται το ρεύμα...!!!!
Αμάν... ακόμα δεν ήρθαμε;;; μες το μαύρο σκοτάδι εγώ !!!!! και τώρα τι κάνω;;;
Βάζω τις φωνές για βοήθεια;; ααααα... όχι ....θα με περάσει  για φοβητσιάρα....
Κάπου ειχα δει ένα κηροπήγιο έπανω στο τζακι όταν μπήκαμε...
Προσπαθησα να φτάσω ως εκεί...στα σκοτεινα...και πρίν να προλάβω να κάνω το πρώτο βήμα σκοντάφτω επάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού.....
Πάρτην κάτω....και μέσα σε λίγα δεύτερα βρεθήκαμε τα μελομακάρονα αγκαλιά
τα οποία δεν άντεξαν όπως καταλαβατε το βάρος μου...
Σέρνομαι μέχρι την πόρτα,να φωναξω τον Γιώργο...και την ώρα εκείνη ακριβώς ανοίγει την πόρτα..γεμάτος από χιονονιφαδες.. που είχαν αρχίσει να πέφτουν στα μαλλιά   του και τον ειχαν σκεπάσει ...σαν χιονάθρωπος έμοιαζε.. με τον αναπτήρα στα χέρια....
Τι έπαθες αγάπη μου; με ρώτησε όλο αφέλεια....
Τίποτε του είπα...και τον  αγκάλιασα...
Μπήκαμε μεσα,...στο μεταξύ είχε έρθει και το ρεύμα...βλέπει την κούτα με τα μελομακάρονα κάτω σκορπισμένα στο πάτωμα...και εμένα γεμάτη γλυκά ψυχουλάκια στα μαλλιά στα ρούχα παντού...
Σκάσαμε και οι δυο στα γέλια...εγώ να σκουπίζω το χιόνι από πάνω του ...και εκείνος  
τα γλυκα ψυχουλακια από τα μελομακάρονα...!!!!!!

Κάθε σύπτωση με πρόσωπα ή πράγματα είναι εντελώς τυχαία....η ιστορία ειναι  εντελώς φανταστική ......τώρα θα αναρωτιέστε για τον τίτλο.... ε.. να μην σας πώ οτι αυτή η ιστορία γράφτηκε πέρσι ακριβώς αυτές τις μέρες;;

ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΟΛΟΙ   ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΓIOΡΤΙΝΕΣ ΜΕΡΕΣ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΑ...ΣΕ ΟΛΟΥΣ..!!!!!!!