ΕΝΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ, ΜΙΑ ΖΩΗ!

 

Πόσες ιστορίες θα είχε να πει ο καθένας μας και προπαντός η δική μου γενιά με την θύμιση ενός τραγουδιού από ένα αγαπημένο μικρό τραντζιστοράκι! 

Γύρω στα δέκα πέντε θα ήμουν όταν το νέο κύμα στις μπουάτ (όχι ότι ήξερα τότε τι θα πει μπουάτ) είχε ξεκινήσει και ζύμωνε την εφηβεία μας  με τα τραγούδια που μεταδίδονταν από το ραδιόφωνο που ακόμα και σήμερα μετά από 60 χρόνια, ακούγονται νοσταλγικά  από  σημερινές ραδιοφωνικές εκπομπές, που κάνουν αφιερώματα σε εκείνες τις αξέχαστες εποχές!

Για μένα το ραδιόφωνο, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ζωή μου, αφού ήταν η αιτία που άρχισα να γράφω.

Όταν κατεβήκαμε από την Γερμανία στην Κρήτη για πρώτη φορά άκουσα από το έπιπλο  ράδιοπικάπ που είχαμε φέρει, (τώρα το έχει η μικρή μου κόρη) κριτικά τραγούδια, αφού μέχρι τότε τα ακούσματα μου ήταν διαφορετικά.

Μου έκαναν εντύπωση οι μαντινάδες που άκουγα, που  με τόση μαεστρία σκάρωναν οι κρητικοί. Ακόμα και σήμερα εδώ, υπάρχουν ραδιοφωνικοί σταθμοί που παίζουν μόνο κρητικά!

Ένας από αυτούς τους σταθμούς ακόμα και σήμερα παίζει, παίρνουν οι ακροατές και λένε μαντινάδες. Ήταν αυτός που άρχισα να βάζω στην σκέψη μου  και να αγαπάω την κρητική μουσική παράδοση, και να θαυμάζω τον λαό αυτόν  την ευκολία του να φτιάχνει αυτά τα εκπληκτικά στιχάκια του δεκαπεντασύλλαβου, που μέσα σε τέσσερις στίχους μπορούσαν να πουν τόσο όμορφα λόγια. Του  δημοτικού εγώ, προσπαθούσα να καταλάβω τον τρόπο αυτόν.

Ξεκίνησα δειλά δειλά να παίρνω τηλέφωνο στον σταθμό και να λέω τις δικές μου μαντινάδες με το ψευδώνυμο η "Μακεδόνισα" για να δω τις αντιδράσεις των κριτικών ακροατών. Με τον καιρό οι παρέσεις τους με έκαναν να πάρω θάρρος και να συνεχίσω να εξελίσσομαι στην γραφή τους! Μάλιστα και κάποιες φορές διακρινόταν κι όλας! 

Ενα ραδιόφωνο λοιπόν έγινε η αφορμή να πιάσω το μολύβι,(τότε δεν είχα γνωρίσει το ίντερνετ και έγραφα σε μπλοκάκια...ακόμα εκεί γράφω)😉

Ακόμα κάθε πρωί το παλιό μικρό μου τραντζιστοράκι μου κρατάει συντροφιά τα πρωινά μέχρι να σηκωθώ από το κρεβάτι...

  

Με αυτήν την ανάμνηση μου παίρνω μέρος στο δρώμενο της Μαρίας "Ιστορίες ραδιοφώνου"

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να προσέχετε τον εαυτό σας και τους αγαπημένους σας. Χαρίστε χαμόγελα, είναι αυτά που ομορφύνουν την ζωή μας και μας κάνουν να πιστεύουμε στην αισιοδοξία!

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!  

     

  

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ...ΑΠΟΔΡΑΣΕΙς...

Ξέρω ξέρω πως ο τίτλος θα σας παραπέμψει και θα περιμένετε να σας περιγράψω κάποια καλοκαιρινή μου απόδραση!

Πιστέψτε με, δεν ξέρετε πόσο πολύ θα το ήθελα, όπως και πολλοί από εσάς που φέτος δεν τα καταφέραμε, ο καθένας μας για διαφορετικούς λόγους.

Ο δικός μου λόγος εκτός από το ότι είμαι ακόμη σε ανάρρωση, που αυτό προϋποθέτει, περιορισμό σε μερική απασχόληση 😉...και τι μπορείς να κάνεις όταν οι ώρες και οι μέρες σου φαίνονται ακίνητες και  δεν περνούν;

Απλούστατα σου κάνει συντροφιά ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει, όσο εσύ είσαι ακίνητη...αυτή είναι η μαγεία του διαβάσματος! 

Τα βιβλία που θα σας δείξω δεν ξέρω αν θα σας κινήσουν την περιέργεια, γιατί δεν ήταν από τα πιο χαρούμενα, αλλά ήταν αυτά που με συντρόφευσαν αυτόν το καιρό και τα ένιωσα παρέα μου.

Απλά σας τα παρουσιάζω, έτσι για να πούμε μια καλημέρα και γιατί μου λείπει και η δική σας παρέα.

Το πρώτο που ήταν δώρο από την Αριστέα  την γνωστή μας πυργοδέσποινα. Είναι η αληθινή   ιστορία ενός ανθρώπου, που γλύτωσε από τα κρεματόρια του Άουσβιτς και η θέληση του να ζήσει, που πραγματικά με συγκλόνισε. 

Το δεύτερο επίσης δικό της που το λάτρεψα γιατί είναι ένα πολύ έξυπνα γραμμένο  βιβλίο, που αποτυπώνει την σύγχρονη εποχή την ψηφιακής τεχνολογίας!

Το οπισθόφυλλο...

Και η προτροπή της...

Μου άρεσε πολύ Αριστάκι μου!!

Και ένα τρίτο που μου το έκανε δώρο η μεγάλη μου εγγονή η Βίκυ μας με τον καλό της.  Είναι ένα βιβλίο που η ιστορία του εξελίσσεται στην  βορειοανατολική  Νορβηγία το έτος 1617 την εποχή του σκοταδισμού.

Το οπισθόφυλλο για να πάρετε μια ιδέα...

Κι η αφιέρωση τους!

Τρία βιβλία που το κάθε ένα με τον τρόπο του, με ταξίδεψε σε διαφορετικούς κόσμους και εποχές!

Αυτά τα λίγα από μένα προς το παρόν, να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να ευχηθώ ένα ακόμα πιο όμορφο υπόλοιπο καλοκαιράκι. 

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.

  

 

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ...ΚΑΛΌ ΜΗΝΑ!

 

Είναι δύσκολο για μένα να απαντώ στα σχόλια σας από το τηλέφωνο προς το παρόν στον υπολογιστή δεν μπορώ να κάτσω.

Μέχρι την επόμενη φορά που θα μπορέσω να σας πω καλημέρα, σας εύχομαι ότι καλύτερο στην ζωή σας, με πολλά χαμόγελα!

Να έχετε  και μια όμορφη εβδομάδα, να προσέχετε τον εαυτό σας και όσους αγαπάτε.

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε.

   

Craftlandia Challenge 19 # Craftlandia Πρόκληση 19

 Λένε πως όταν θέλεις να κάνεις κάτι μετράει η θέληση, έστω και αν δεν μπορείς. Αυτό σκέφτηκα και εγώ, όταν είδα την πρόσκληση της Μίας για ήλιους και κοχύλια! 

Τί; σκέφτηκα, δεν θα κάνω κάτι εγώ με κοχύλια; Που πας βρε Καραμήτρο; με ρωτάει η μέση μου. Αφού δυσκολεύεσαι ακόμα να κάτσεις. Ε...και; Αμα θέλει κανείς όλα τα καταφέρνει, γιατί όχι και εγώ; Εξ άλλου είναι μια αφορμή να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου, αφού έχει περάσει ο μισός καιρός,(ενάμιση μήνας) από την πλήρη ίασή μου.

Εβγαλα η καλή σου τα χρειαζούμενα, να προσπαθήσω (τι άλλο θα μπορούσα να κάνω στην κατάστασή μου;) παρά μια παιδική ζωγραφιά, γιατί για περισσότερα δεν είμαι.🤣.

Αφού ήταν δύσκολο και χρονοβόρο για μένα να ζωγραφίσω κοχύλια, (είπαμε για λίγη ώρα μπορούσα,) σκέφτηκα να κολλήσω στην ψεύτικη άμμο κοχύλια αληθινά! 

Κουτσά στραβά τα κατάφερα να την τελειώσω!

Αλλά μιλάμε για κοχύλια και δεν γινόταν να μην φωτογραφίσω,(αυτό ήταν ευκολάκι 😉)και τα κοχύλια της αυλής μας! 

Με τα κοχύλια μου αυτά παίρνω μέρος στην πρόσκληση της Μία " Ήλιος και κοχύλια" 

Με αυτά τα λίγα θα σας αφήσω και θα σας ευχηθώ να είστε όλοι καλά, σαν την υγεία δεν έχει.

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα, να προσέχετε τον εαυτό σας και να χαμογελάτε, γιατί το χαμόγελο είναι καλοσύνη κι αγάπη! 😊

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που περνάτε και τα λέμε! 

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΌ ΕΝΟΣ...ΑΤΥΧΉΜΑΤΟΣ...

 Εχει περάσει σχεδόν ένας μήνας, που μια ωραία μέρα ετοιμάστηκα η καλή σου να με πάει η κόρη μου η Χριστίνα στην μανικιουρίστα για την μηνιαία μου επίσκεψη να φτιάξω τα ποδαράκια μου.

Όλα κύλισαν ωραία, μέχρι την απόφασή μου να πάρω το λεωφορείο για να γυρίσω σπίτι, αφού η κόρη μου έπρεπε να πάει στην δουλειά!

Εν το μεταξύ, μου λέει ο καλός μου φεύγοντας από το σπίτι. Πάρε Ρούλα ένα ταξί να γυρίσεις, γιατί είδα κακό όνειρο. Γύρισα και του χαμογέλασα. Ελα αγάπη μου μην πιστεύεις στα όνειρα του απάντησα.

Όταν τελείωσε το ραντεβού μου, πήγα να πάρω το λεωφορείο, να γυρίσω σπίτι. Λίγο μέτρα πριν την στάση, να σου η καλή σου φαρδιά πλατιά ξαπλωμένη κάτω, να σφαδάζω από τους πόνους. 

Όπως καταλάβατε λοιπόν το ταξί δεν το γλύτωσα και άκουσα (που δίκιο είχε ο άνθρωπος) τα εξ αμάξης που δεν τον άκουσα με το όνειρο που είδε! (τελικά δεν θυμόταν το όνειρο όταν τον ρώτησα πηγαίνοντας στο νοσοκομείο τι είδε.🤣)Απλά μου είπε ότι ήταν άσκημο!

Και έτσι στα καλά καθούμενα, βρέθηκα με κάταγμα στο πλευρό και ξαπλωμένη ανάσκελα, ένα μήνα τώρα, ευτυχώς στο κρεβάτι του σπιτιού μου, με προσπάθειες να σηκώνομαι  και κάθομαι λίγο.

Σαφώς και ευγνωμονώ τον Θεό και την τύχη μου μαζί, αφού είμαι από τις λίγες περιπτώσεις που δεν έχω πάθει τίποτε χειρότερο στην πτώση μου, ας μην ξεχνάμε και την ηλικία μου! 😉

Βέβαια μαζί με τους πόνους μου, από την άλλη ένιωσα σαν βασίλισσα, αφού είχα δυο κόρες να πηγαινοέρχονται και προπαντός η μικρή μου η Χριστίνα που μένει ακριβώς από πάνω μας και τον καλό μου να έχει αναλάβει για πρώτη φορά 60 χρόνια παντρεμένοι, σκούπισμα,  πρωινό, απογευματινό, πλύσιμο πιάτων και μικροδουλειές, με την απορία πως τα βγάζω πέρα τόσα χρόνια  με όλο αυτό το κομφούζιο του νοικοκυριού. Με τίποτα λέει δεν θα ήθελε να είναι στη θέση μου, πιο καλά λέει η οικοδομή 🤣🤣  

Τώρα απλά φίλοι μου θέλει υπομονή και αφού πρέπει να έχω πολύ, αποφάσισα να το αποδεχτώ ας είναι και με πόνο που όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται λιγότερος.

Όμως στο μεταξύ στον άπλετο χρόνο που είχα και όσο μπορούσα να μείνω καθιστή, διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τα "Εμπριμέ χρόνια"  της αγαπημένης μας φίλης Μαρίας Κανελλάκη.

 Ταυτίστηκα τόσο  με την  Τούλα της, που πολλές φορές έβλεπα μέσα από την γραφή της εμένα, αφού παλιά αυτήν την δουλειά έκανα! Νομίζω ότι όλοι μας θα βρούμε ένα κομμάτι του εαυτού μας σε αυτό της το βιβλίο. Καλοτάξιδο να είναι αγαπημένο μου Κανελλάκι.!  

Στα διαλύματα της καλυτέρευσής μου θέλησα να γράψω σταδιακά αυτήν την ανάρτηση, περισσότερο γιατί μου λείψατε!!

Εύχομαι να είστε όλοι καλά να προσέχετε τον εαυτό σας, σαν την υγεία δεν έχει...

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να κάνετε ότι σαν κάνει χαρούμενους. Σαν το χαμόγελο δεν έχει!

Υ.Γ. Σας ζητώ συγνώμη, γιατί δεν ξέρω πότε θα μπορέσω να απαντήσω στα σχόλιά σας. 

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που περνάτε και τα λέμε.

  

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΙΣ ΜΑΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ!

Δεν θυμάμαι να υπήρχε τότε  η γιορτή της μαμάς! 

Έχουν περάσει τόσα χρόνια που ούτε θυμάμαι πια πότε σε έχω χάσει μαμά.

Με δυσκολία προσπαθώ να φέρω την μορφή σου στην σκέψη μου.  

Ήμουν βλέπεις παιδούλα όταν ο Θεός αποφάσισε να σε πάρει κοντά του και ήδη είμαι τώρα δυο φορές γιαγιά.

Πόσο θα ήθελα να σε είχα κοντά μου στις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου! 

Σε ήθελα δίπλα μου να με συνόδευες νύφη στην εκκλησία.

Ήθελα να σου κρατώ το χέρι να μου δίνεις κουράγιο όταν έγινα και εγώ πρώτη φορά μαμά!

Να ήσουν εδώ να καμάρωνες όταν συνόδευα εγώ πια σαν μάνα τα παιδιά μου στον γάμο τους...

Τώρα κατάλαβα πόσο μου έλειπες, όταν χρειαζόταν βοήθεια τα δικά μου παιδιά και ήμουν πάντα εκεί, στα χαρούμενα και στα δύσκολα

Τα χρόνια περνούν και ξέρω ότι κάποια στιγμή θα συναντηθούμε και έχουμε τόσο πολλά να πούμε...

Να είσαι καλά εκεί που είσαι, όμως μου λείπεις ακόμα μαμά!

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε να είστε όλοι καλά, να έχετε μια όμορφη εβδομάδα  και σήμερα που γιορτάζουν οι μαμάδες, να τους δείξετε πόσο τις αγαπάτε και να τους το πείτε! 

Αγάπη μόνο θέλουν τίποτε άλλο! 

Χρόνια πολλά, σε όλες τις μανούλες, να είναι   καλά και  να τις χαίρονται τα παιδιά τους!

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!

Υ.Γ. Οι εικόνες είναι από το  Pinterest

     

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΊΕΣ ΓΙΑ...ΤΟ ΠΑΡΌΝ!

Χρόνια Πολλά  φίλοι  μου Χριστός Ανέστη!

 

ΠΌΣΟ ΑΞΊΖΕΙ ΤΟ ΠΑΡΌΝ! 

Να αποθησαυρίζεις την κάθε στιγμή που διαθέτεις! Αυτό θα το κατορθώνεις στο έπακρο, κάθε φορά που θα μοιράζεσαι με κάποιον πολύ σημαντικό άνθρωπο. Εκείνος θα είναι οπωσδήποτε σημαντικός, γιατί ΕΣΥ τον διάλεξες να μοιραστείς μαζί του την συγκεκριμένη στιγμή.  Και να θυμάσαι: Ο χρόνος δεν περιμένει κανένα"! -Ανώνυμος.

Το ρολόι τρέχει. Κάνε σήμερα ότι καλύτερο και περισσότερο μπορείς!

 * Για να εκτιμήσεις την αξία ΕΝΟΣ ΧΡΌΝΟΥ ρώτησε ένα σπουδαστή που έχασε μια χρονιά!

* Για να εκτιμήσεις την αξία ΕΝΟΣ ΜΉΝΑ ρώτησε μια μάνα που είχε πρόωρη γέννα!

* Για να εκτιμήσεις την αξία ΜΙΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ρώτησε τον εκδότη εβδομαδιαίου περιοδικού.

* Για να εκτιμήσεις την αξία ΜΙΑΣ ΩΡΑΣ ρώτησε  τους ερωτευμένους που προσμένουν να συναντηθούν.

* Για να εκτιμήσεις την αξία ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΎ ρώτησε κάποιον που μόλις έχασε το τρένο.

* Για να εκτιμήσεις την αξία ΕΝΟΣ ΔΕΥΕΡΟΛΈΠΤΟΥ ρώτησε κάποιον που μόλις γλύτωσε από ένα ατύχημα!

* Για να εκτιμήσεις την αξία ΕΝΟΣ ΧΙΛΙΟΣΤΟΎ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΛΈΠΤΟΥ ρώτησε κάποιον που κέρδισε αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς!

Όπως θα καταλάβατε φίλοι μου ακόμα μια ιστορία είναι, που δανείστηκα, από το μικρό αυτό το μικρό βιβλιαράκι...

Εδώ, θα ήθελα να σας ζητήσω συγνώμη που δεν απάντησα στα σχόλια σας στην προηγούμενη ανάρτηση μου, αφού μια ίωση και μια φαρυγγίτιδα με έριξε Πασχαλιάτικα στο κρεβάτι και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Αύριο είναι  όμως μια άλλη μέρα!

 Θα  προσπαθήσω να περάσω από εσάς να τα πούμε από εκεί!

Μέχρι την επόμενη φορά, που θα τα ξαναπούμε,  ελπίζω  να περάσατε όλοι  όμορφα το Πάσχα με τις παρέες σας και τους αγαπημένους σας.

Να είστε όλοι καλά  και να έχετε μια όμορφη εβδομάδα και να μην ξεχνάτε πως...μια μέρα χωρίς χαμόγελο 😊είναι μια μέρα χαμένη.

Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν σήμερα, να ευχηθώ και στους δικούς μου αγαπημένους και προπαντός στον δικό μου Γιώργο, που είναι κοντά μου και με στηρίζει 62 ολόκληρα χρόνια!😊 🤗  

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε!   

       

  

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑΛΙΑΤΙΚΟ ΜΉΝΑ!!

            (Η εικόνα ανήκει στον δημιουργό της)

Διανύουμε ήδη την Μεγάλη εβδομάδα, φίλοι μου, συμμετέχοντας ο καθένας με τον δικό του τρόπο, στα Μεγάλα Πάθη και στην κατάνυξη που έχουν  αυτές οι Άγιες μέρες για την Χριστιανοσύνη, με το αποκορύφωμα της την Μεγάλη Παρασκευή, με την Σταύρωση και την αποκαθήλωσή του Ιησού από τον Σταυρό! Και παρόλο που η  Σταύρωση Του είναι ένα τραγικό γεγονός,  ο ερχομός της Ανάστασης Του, είναι ένα χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο γεγονός! Δύο αλληλοσυγκρουόμενα ανθρώπινα  συναισθήματα που τα βιώνουμε αυτές τις μέρες, όπως ο καθένας το νιώθει! 

Εκείνος μας δίδαξε με τον τρόπο της ζωής του, την αγάπη προς τον πλησίον μας και το κυριότερο την συγχώρεση!  

Ο άνθρωπος, ακόμα και ο πιο άγριος πιστεύει σε δυνάμεις πάνω από αυτόν τον ίδιο, με τον δικό του τρόπο.

Εχω την εντύπωση και το πιστεύω, πως έχουμε την πιο όμορφη και ελεύθερη θρησκεία στον κόσμο!

Με την χαρούμενη αναμονή της Ανάστασης, θα ήθελα να σας δείξω την έκπληξη που με περίμενε πριν λίγες μέρες, όταν μας χτύπησε ο κούριερ την πόρτα και μας άφησε ένα δέμα σταλμένο από που νομίζετε; Από την Μαρία, που παλαιόθεν είχε  το μπλόκ morphoplasies!  

Μπορεί να έχει χαθεί από την γειτονιά, αλλά το ωραίο είναι πως από τότε που γνωριστήκαμε από κοντά, δεν έχουμε χάσει την επαφή μας όλα αυτά τα χρόνια, όπως και με πολλές φίλες που έχουν εγκαταλείψει τα Μπλόκ τους...Όταν γνωριστήκαμε την πρώτη φορά   στην Θεσσαλονίκη και αιτία που είχε γίνει  αυτό το ταξίδι, ήταν ακόμα μια φίλη Η ποδηλάτισσα,   που το είχε σχεδιάσει για να γνωριστούμε οι μπλόκερς από κοντά!!

Τι ωραίες εποχές ήταν εκείνες! Μετά μπήκε στην ζωή της τεχνολογίας το Φέης μπούκ και ήταν ένα πιο εύκολος τρόπος επικοινωνίας. Από επιλογή μου δεν χρειάστηκε να το κάνω, διότι για μένα, και το μπλόκ που έχω μόνο, το θεωρώ μεγάλο επίτευγμα! 🤣😊 

Από όλα τα όμορφα δώρα που έχω κρατήσει από εκείνη την όμορφη περίοδο την ζωής μου (και ευγνωμονώ το blogger  γι αυτό. Το δώρο της Μαρίας, ήταν  ένας γλάρος φτιαγμένος από χαρτόνι  και από τα χεράκια της της, πατήστε επάνω στον σύνδεσμο και θα δείτε αναλυτικώς την κατασκευή του βήμα βήμα!   Από τότε τον έχω κρεμασμένο στο σημείο που χωρίζει την κουζίνα μου από έναν διάδρομο. έχει παίξει και ο μικρούλης μας μα αυτόν πολλές φορές όταν ήταν πιο μικρούλης.

🤣 και  όταν  θυμόμαστε την Μαρία και ξεχνάμε το επίθετό της, την λέμε η Μαρία του γλάρου!🤣. 

Το πακέτο, που ήταν πολύ όμορφο απ΄εξω, αφού  το στόλιζε ένα ανθισμένο κλαδί με λουλούδια αμυγδαλιάς!

και μέσα είχε  ένα πανέμορφο, μαγιάτικο χειροποίητο στεφάνι, μια πολύ όμορφη καρτούλα με ευχές και διάφορα καλούδια για τον μικρό μας Γιαννάκη.

Ήρθε στην ώρα του...

αφού κρεμάστηκε σήμερα  Πρωτομαγιά, επάνω από την πόρτα μας! 

ενώ δίπλα του κάνει παρέα το όμορφο στεφάνι της Αχτίδας μας που βρίσκετε στο πλάι της πόρτας καλωσορίζοντας την καινούργια του παρέα...😊 Νομίζω ότι το σπίτι μας θα είναι το μοναδικό με δύο στεφάνια κρεμασμένα... μα δεν είναι χάρμα!

Μαρία μου σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για πολύ όμορφα δωράκια σου! Να είσαι καλά φίλη μου, να έχετε ένα Καλό Πάσχα και μια όμορφη Ανάσταση παντού!

Όσο για μένα φέτος με πολύ κόπο έκανα κάτι λίγο, σαν προσφορά αγάπης για το  Το σπίτι των Αγγέλων! που κτίζεται στις Αρχάνες, λίγο πιο έξω από το Ηράκλειο. Για Όποιον θέλει να μάθει περισσότερα γι αυτό το έργο αγάπης μπορεί να πατήσει επάνω στον σύνδεσμο!

Ο Μάιος ο πιο λουλουδιαμένος μήνα του χρόνου, είναι εδώ και μας έχει γεμίσει με τα χρώματά του και τις μυρωδιές του και για  μια ακόμη μια φορά,  είναι στο φόρτε του...στόλισε τον συντριβανόκηπό μας, 

γι αυτό θα τον ευχαριστήσω με δυο μαντινάδες μου!

Να σουν του Μάη  ο ανθός

και γώ τ Απρίλη κλώνος

να σε κρατώ ολάνθιστο

μην σε μαράνει ο χρόνος.

Μοσχογαριφαλίτσα μου

Και κρίνε μυρωδάτε

με κουζουλένει η μυρωδιά,

 τριγύρω απού σκορπάτε.

Σας εύχομαι να περάσετε ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ πολύ όμορφα  όπου και να βρίσκεστε με τους αγαπημένους σας με υγεία πάνω από όλα, με πολλά πολλά χαμόγελα και ΚΑΛΉ ΑΝΑΣΤΑΣΗ  παντού μέσα στις καρδιές μας!

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε να τα λέμε!