ΘΡΥΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΌΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΆΣΧΑ...

Απρίλης! Ο μήνας της αναγεννημένης φύσης, ο μήνας των λουλουδιών, των ανθισμένων δέντρων, της περισυλλογής, των Παθών, της Ανάστασης και της ομορφιάς.

Σίγουρα δεν μπορεί κανείς να φανταστεί ανοιξιάτικο κι ανθισμένο τοπίο στην ελληνική φύση , χωρίς να φέρει στο νου του ανθισμένα λιβάδια με κατακόκκινες παπαρούνες.

Βρισκόμαστε στην καρδιά της Άνοιξης και τα πάντα γύρω μας είναι ανθισμένα. Σε λίγες μέρες πλησιάζει το Πάσχα κι η Ανάσταση. Oι πασχαλιές, οι κρίνοι, οι παπαρούνες έχουν ανθίσει…

"Έστησ” ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη, Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα… Διονύσιος Σολωμός"

Η παπαρούνα ήταν το ιερό φυτό της θεάς Δήμητρας, καθώς σαν παράσιτο των σιτηρών συμβόλιζε με την παρουσία της τη Δήμητρα στα ανοιξιάτικα σπαρτά. Απαραίτητη στα Ελευσίνια Μυστήρια, καθώς οι πομπές στόλιζαν τα αγάλματα της θεάς με άνθη παπαρούνας.

Η παπαρούνα συναντάται συχνότερα σε μη καλλιεργημένα χωράφια και στην Ελλάδα θα τη βρούμε σε περισσότερα από δέκα είδη. Όταν όμως φύτρωνε σε σπαρμένα χωράφια, τότε εκείνα θεωρούνταν ευλογημένα και προστατευμένα από τη θεά Δήμητρα.
Το όνομά της εικάζεται πως προέρχεται από την κέλτικη λέξη «παπα» που σημαίνει τροφή για τα μωρά, αφού οι Κέλτες έβαζαν την παπαρούνα στις κρέμες των μωρών για θεραπευτικούς λόγους.
Η χριστιανική παράδοση θέλει την παπαρούνα να φυτρώνει κάτω από τον σταυρό του Χριστού στο Γολγοθά και να δέχεται τις σταγόνες από το αίμα του Εσταυρωμένου ανάμεσα στα πέταλά της, σταγόνες που της χάρισαν το κατακόκκινο άλικο χρώμα της.

Από τότε η παπαρούνα απέκτησε για πάντα το κόκκινο χρώμα της για να θυμίζει σ’ όλους μας τον ερχομό του Πάσχα και τα Πάθη του Χριστού.

Η πηγή μου είναι από ΕΔΩ

πηγή

" Η Παπαρούνα και το αίμα του Χριστού"

Διανύουμε το δεύτερο μήνα της Άνοιξης αν και ο καιρός δε δείχνει τον ανοιξιάτικο χαρακτήρα του και η κατάσταση που επικρατεί το τελευταίο διάστημα δεν μας αφήνει ιδιαίτερα να χαρούμε τις ομορφιές της φύσης.

Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε τη μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, την Ανάσταση του Κυρίου και σύμφωνα με την παράδοση η παπαρούνα το κατακόκκινο αυτό λουλούδι που συναντάμε να φυτρώνει ως παράσιτα ανάμεσα στα κριθάρια στους αγρούς, έχει συνδέσει τ’ όνομά της με την Σταύρωση του Θεανθρώπου. Έτσι το αίμα του Ιησού απ’ το Σταυρό του Γολγοθά έπεφτε στο χώμα και με αυτό τον τρόπο άρχισε να δημιουργείται αυτό το πανέμορφο κατακόκκινο λουλούδι αφού πριν όλες οι παπαρούνες ήταν ολόασπρες.

Πριν γίνει η ανθοφορία της, το μπουμπούκι κρέμεται ανάποδα, προς τα κάτω και αρχίζει να παίρνει την κανονική του θέση τη στιγμή που ανθίζει.

Το όνομά της, τόσο όμορφο όσο και η ίδια, αναφέρεται πως προέρχεται από την κελτική λέξη παπά, που σημαίνει τροφή για μωρά, και φανερώνει τη συνήθεια που είχαν οι Κέλτες, εκείνος ο πολεμικός λαός, να ανακατεύουν το χυμό της μέσα στις κρέμες των μωρών, και να το χρησιμοποιούν ως φάρμακο για τις διάφορες παιδικές αρρώστιες.

Αυτό το μικρό και λεπτεπίλεπτο λουλουδάκι αποτέλεσε πηγή έμπνευση για όλους τους καλλιτέχνες και έτσι αρκετούς μύθους έχει πλάσει η ανθρώπινη φαντασία γύρω από αυτό .Όταν μας δοθεί η ευκαιρία και να κάνουμε μία βόλτα στη φύση ας απολαύσουμε την ομορφιά του.

η πηγή μου είναι από εδώ. ΕΔΩ

"Ο Σταυρός του Χριστού και κόκκινες παπαρούνες."

Μια λαϊκή παράδοση της Κρήτης.

Στο τόπο μας παιδί μου, οι παπαρούνες αργούνε ν ανθίσουν. Περιμένουν να έλθει η Μεγάλη Σαρακοστή, να κυλήσουν οι μέρες, να περάσει η Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης και την Μεγαλοβδομάδα όλα τα χωράφια είναι κατακόκκινα. Και ξέρεις γιατί; Τον Χριστό περιμένουν! Θέλουν να τον προϋπαντήσουν πάλι παιδί μου, όπως έκαναν τότες, την εποχή που σήκωνε τον Σταυρό Του κι ανηφόριζε κατάκοπος και εξαντλημένος στον Γολγοθά. Μέχρι εκείνη την μέρα δεν υπήρχε κόκκινη παπαρούνα στον κόσμο, άσπρες ήταν όλες. Σαν τα κρίνα κι αυτές.

Την ώρα λοιπόν που ανηφόριζε ο Χριστός στον Γολγοθά, συνέβει το μεγάλο θαύμα. Κουράστηκε να σηκώνει τον Σταυρό Του, δεν άντεχε να κουβαλά τόσο βάρος στους ώμους Του κι ακούμπησε το βαρύ ξύλο πάνω σ ένα χαράκι να ξεκουραστεί και να πάρει μια ανάσα. Ο κόσμος ήταν στην καλή του ώρα εκείνη εποχή, αφού ήταν Άνοιξη και Απρίλης μήνας. Αμέτρητες άσπρες παπαρούνες ανθίζανε παντού.

Λύσσαξαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες όταν είδαν τον Κύριο να σταματά. Μήτε στιγμή δεν το άφησαν οι άνομοι να ξαποστάσει. Ένας από αυτούς ο πιο άγριος σηκώνει την λόγχη του και την καρφώνει στα πλευρά του. Έτρεξε το αίμα Του κύλισε στο κορμί Του κι άρχισε να πέφτει σταγόνες σταγόνες. Μα δεν έπεσε στο χώμα. Πάνω στους ανθούς της παπαρούνας έπεσε και οι λευκές μέχρι εκείνη την στιγμή παπαρούνες βάφτηκαν κι έγιναν κατακόκκινες σαν το αίμα Του και θα είναι κόκκινες μέχρι να στέκει ο κόσμος. Θα ανθίζουν πάντα, μα δεν θα κρατιούνται για πολύ στην ζωή. Τα πέταλά τους πεθαίνουν επάνω στην νιότη τους, τα παίρνουν οι αέρηδες και τα σκορπούν στο κόσμο, γιατί και Εκείνος που τους έδωσε το χρώμα με το αίμα Του πέθανε νέος.

Και ξέρεις που θα βρεις τις πιο όμορφες παπαρούνες; Στα σταροχώραφα! Φυτρώνουν ανάμεσα στα στάρια και τα κριθάρια, γιατί το πολύτιμο αίμα που σηκώνουν τα πέταλά τους, φέρνει την ευλογία στο καρπό. Δηλαδή στο ψωμάκι του φτωχού.

Από το περιοδικό "ΥΠΕΡ Χαλκιαδάκης" Άνοιξη 2015.

η πηγή είναι από το το ιστολόγιο της γιαγιάς Καλλιρρόης.

Και εδώ η παράδοση και ο θρύλος μιλάει για την όμορφη πασχαλιά.

Σύμφωνα με την παράδοση, την άνοιξη πρώτη από όλους ξυπνούσε η Πασχαλιά, προτού σηκωθούν από το λήθαργο του χειμώνα τα υπόλοιπα βοτάνια, για να απολαύσει το θαυμασμό των ανθρώπων και να αναγγείλει τον ερχομό της άνοιξης. Μια μέρα όμως, σαν ο ήλιος ξύπνησε κρυμμένος πίσω από μαύρα σύννεφα, η πασχαλιά στολισμένη περίμενε το θαυμασμό και την παρέα των άλλων φυτών, αλλά μάταια.
Μια γενική κατήφεια επικρατούσε και τα υπόλοιπα φυτά ήταν βουβά και μαραμένα. Γύρεψε εξηγήσεις και τότε έμαθε το τραγικό μαντάτο, πως ο Ιησούς πέθανε πάνω στο σταυρό του μαρτυρίου. Όλη η φύση μοιρολογούσε κι αυτή καμάρωνε χωρίς ντροπή;
Αμέσως ντύθηκε πένθιμα κι από λευκά που ήταν μέχρι τότε τα άνθη της έγιναν μοβ. Από τότε πρώτη αυτή θυμίζει στους ανθρώπους πως πλησιάζει το Πάσχα. Πράγματι, δεν είναι καταπληκτικό πού η πασχαλιά ανθίζει μια φορά το χρόνο για 20-30 ημέρες, μόνο αυτή την περίοδο;

η πηγή...Εδώ!

Αυτή την φορά φίλοι μου αλίευσα τις πληροφορίες όχι μόνο από ένα, αλλά από 4 σάιτ, γιατί ήθελα να μάθω όλες αυτές οι πληροφορίες γύρω από τους μύθους και τις παραδόσεις για την παπαρούνα, που σαν λουλούδι στην απλότητα του είναι το μόνο που έχει συνδέσει το όνομα του με θαύμα, όπως και της πασχαλιάς, από ότι έχω διαβάσει εδώ!

Μπαίνοντας στην Μεγάλη Εβδομάδα, ας πορευτούμε τα Πάθη του θείου δράματος με κατάνυξη με συγχώρεση και αγάπη μέσα μας, αφού αυτά είναι που μας δίδαξε με την Ζωή και τον Θάνατό Του ο Ιησούς!

Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, να είστε όλοι καλά, να χαμογελάτε και να περάσετε  Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση μαζί με τους αγαπημένους σας.

Σας ευχαριστώ πολύ που περνάτε και τα λέμε...